Adventurer's Guild
Trending

Game of Thrones: Στενόμυαλες Σκέψεις για το Series Finale

Πλησιάζουμε λοιπόν στο φινάλε της 8ης και τελευταίας σεζόν του Game of Thrones. Ενός τηλεοπτικού ταξιδιού που ξεκίνησε πριν 8+ χρόνια, έναν Απρίλη του 2011, και το οποίο αναμένεται να τελειώσει και επίσημα την ερχόμενη εβδομάδα (μέχρι να αρχίσουν να βγαίνουν τα spin-offs, έστω). Είναι δεδομένο πως οι συζητήσεις γύρω από την τελευταία σεζόν δίνουν και παίρνουν σε όλα τα ίντερνετς: άλλοι εκθειάζουν, άλλοι εξεγείρονται όντες έξαλλοι, άλλοι κλαίνε, άλλοι γελάνε, ο καθένας έχει τις απόψεις του και τις υπεραμύνεται μέχρις εσχάτων. Και αυτό θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι την κυκλοφορία της επόμενης σειράς που θα καταλήξει να γίνεται εξίσου υπερδημοφιλής, ή ίσως και για πάντα.

Αυτή η στιγμή φαντάζει ιδανική για να παρατεθούν κάποιες σκέψεις και απόψεις ως προς το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της τηλεοπτικής μεταφοράς του κόσμου που σκάρωσε ο George ΆρΆρΆρΆρΆρ Martin, αλλά και κάποια συμπεράσματα για το τηλεοπτικό μέλλον του Fantasy Genre γενικότερα, όπως αυτό διαμορφώνεται στον απόηχο της σειράς. Προφανώς και τα όσα θα ακολουθήσουν δεν θα φανούν και ιδιαιτέρως πρωτότυπα για την πλειοψηφία των αναγνωστών, ίσως μάλιστα να φανεί ως απλή επισήμανση των απολύτως προφανών (“beating a dead horse” θα το λέγαμε στο χωριό μου). Όμως οφείλω να τα παραθέσω παρ’όλα αυτά, αν μη τι άλλο για να ξεδώσω αλλά και για να δώσω ένα άλφα closure σε εμένα τον ίδιο πρώτα απ’όλα, στο τέλος αυτού του 8ετούς ταξιδιού.

Ned Stark
Φαντάζει σα να έχουν περάσει αιώνες από το πρώτο επεισόδιο…

Ας βγάλουμε πρώτα από τη μέση κάποια απαραίτητα Disclaimers:

-ΠΡΟΦΑΝΩΣ ακολουθούν Spoilers για την 8η σεζόν μέχρι και το 5ο επεισόδιο, αλλά και γενικόλογες θεωρίες για το τελευταίο επεισόδιο (οι οποίες λογικά θα επαληθευθούν).

-Αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να συμφωνεί ή να διαφωνεί. Οι παρακάτω σκέψεις εξακολουθούν να είναι προσωπικές και να με εκφράζουν 100%.

-Επειδή το διάβασα και αυτό ως απάντηση στην όποια κριτική δέχεται η σειρά: το επιχείρημα “αν δεν σας άρεσε η σειρά τότε φτιάξτε εσείς άλλη καλύτερη” είναι διανοητικά λειψό σε τόσα πολλά επίπεδα και αγνοεί θεμελιώδεις λειτουργίες της καταναλωτικής κοινωνίας μας, όπως το γεγονός πως οτιδήποτε παράγεται και καταναλώνεται υπόκειται σε κριτική από τους καταναλωτές. Συνεπώς το χρέος μας ως καταναλωτές δεν είναι να καταπίνουμε αμάσητο ως άβουλοι fanboys οτιδήποτε μας πλασάρεται, ούτε “να φτιάχνουμε καλύτερα προϊόντα” από τους παραγωγούς, αλλά να επισημαίνουμε το πότε τα προϊόντα που παράγονται για εμάς δεν φτάνουν στα standards μας. Το οποίο είναι και η πεμπτουσία του να διατηρείς ένα site που ασχολείται με game reviews, τώρα που το σκέφτομαι, αλλά ας το αφήσουμε στην άκρη αυτό για το παρόν κείμενο. To sum up, μην αναπαράγετε τέτοιου είδους επιχειρήματα γιατί απλά θα υποστείτε χλεύη, και δικαιολογημένα.

-To ίδιο με το παραπάνω ισχύει και για το αντεπιχείρημα “απλά γκρινιάζετε γιατί δεν επαληθεύτηκαν οι θεωρίες σας” αλλά και για το “αν δεν σας αρέσει, μην την βλέπετε“. Ότι γουστάρουμε θα κάνουμε, και θα εκφράζουμε την άποψή μας με τρόπο γλαφυρό κι απόλυτο. ΑΝΤΕ ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΕ.

-Το ότι “οι εξελίξεις στη σειρά ανέτρεψαν τις προσδοκίες μας” ως γεγονός από μόνο του, ΔΕΝ είναι by default κάτι θετικό, και είναι τραγελαφικό να χρησιμοποιείται τόσο έντονα ως τέτοιο. Μπορεί κάποιος να πάει σε ένα εστιατόριο, να παραγγείλει μια μπριζόλα και ο σερβιτόρος αντί της μπριζόλας να του φέρει μια γαβάθα κοπριά. Οι προσδοκίες του ανατράπηκαν, σίγουρα, αλλά δεν το λες και θετικό. Κάπως έτσι θεωρώ πως είναι το κλίμα στην τελευταία σεζόν… αλλά περισσότερα για αυτό στην πορεία.

Kind of forgot about the Iron Fleet
10/10 BEST SERIES WRITING EVER. Άξιος ο μισθός τους.

Το επίπεδο γραφής μετά την 4η σεζόν σημειώνει κατακόρυφη πτώση.

Όπως πολύ εύστοχα αναφέρθηκε και στο αντίστοιχο thread του φόρουμ μας, το GoT ως συγγραφικό πόνημα και ως τηλεοπτική σειρά μέχρι και την 4η σεζόν του (λίγο-πολύ δηλαδή στο σημείο που ξεπέρασε το original material και το τηλεοπτικό σενάριο άρχισε να γράφεται αποκλειστικά από τους David Benioff and D.B. Weiss) αρχικά έγινε δημοφιλές ως ένας άκρως αξιόλογος και πρωτότυπος “εξομοιωτής Βυζαντινισμού” όπου οι κλασικοί αρχετυπικοί ιδεαλιστές ήρωες σφάζονταν ύπουλα στο γόνα λόγω των μηχανορραφιών των ευγενών και όπου οι γκρίζοι πραγματιστές “Μακιαβελιστές” επιβίωναν και ευημερούσαν, σε πλήρη αντίθεση δηλαδή με το τι γίνεται συνήθως σε τηλεοπτικές παραγωγές ή στις ταινίες.

Από την 5η σεζόν και έπειτα όμως, κάτι φάνηκε να αλλάζει. Character development που είτε δεν κατέληγε πουθενά είτε δεν λαμβάνονταν καν υπόψιν στις εξελίξεις, plot holes με το τσουβάλι, ερασιτεχνικό writing του σεναρίου και των διαλόγων, plot armor των δημοφιλών χαρακτήρων που απλά δεν έλεγαν να πεθάνουν, πλήρως παράλογες αλλά βολικές εξελίξεις (όπως το ότι συγκεκριμένοι χαρακτήρες τηλεμεταφέρονταν και πραγματοποιούσαν τον περίπλου του Westeros αστραπιαία 2-3 φορές ανά μισάωρο), ασταμάτητο fan service και “OMG EPIC” High Fantasy σκηνικά εις βάρος της ποιότητας, της λογικής και του ρεαλισμού… και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Η σειρά πλέον είχε τόση δυναμική και τόση απήχηση που εξακολουθούσε να γιγαντώνεται και να παρακολουθείται μαζικά, χάνοντας όμως σταδιακά λίγη-λίγη τη μαγεία και τον ωμό “ρεαλισμό” των πρώτων σεζόν.

Έξτρα disclaimer: όποιος εγείρει το αντεπιχείρημα “ναι, ζητάτε ρεαλισμό σε μια fantasy σειρά” εξακολουθεί να είναι ελεεινός κρετίνος που απλά δεν πιάνει πως “ρεαλισμός” δεν σημαίνει 100% πίστη στις συνθήκες και στους φυσικούς κανόνες της πραγματικής ζωής, αλλά το ότι κάτι βγάζει νόημα να ομοιάζει με την “πραγματικότητα” και να στέκει υπό το context των συνθηκών του εκάστοτε fantasy κόσμου. Το να υπάρχουν δράκοι και ζόμπι στη σειρά πχ, είναι ρεαλιστικό με βάση το context του fantasy κόσμου. Στον αντίποδα, το να φτιάχνει ο Euron Greyjoy “1000 πλοία” από την ανύπαρκτη ξυλεία των Iron Islands ενώ τηλεμεταφέρεται μετά από μισή ώρα στην άλλη άκρη του κόσμου με αυτά τα πλοία έτοιμα πίσω του, ή το να περνάει ο Σαμ τη μισή μάχη στο Winterfell κλαψουρίζοντας ενώ του ορμάνε 50 ζόμπι από παντού αλλά να καταφέρνει να επιζήσει, είναι σκηνικά-ορισμοί του “μη ρεαλιστικού”.

Στην 8η σεζόν, πιάσαμε επισήμως πάτο.

Ισχύει πως, εδώ που φτάσαμε, όπως είχε γίνει αντιστοίχως και στο Lost, δύσκολα θα γινόταν να συγγράψουν series finale που να ικανοποιούσε τους πάντες, ή έστω και την πλειοψηφία. Εν προκειμένω όμως οι Benioff και Weiss έχουν ξεπεράσει τους εαυτούς τους: αφού αποξένωσαν τους φανς των βιβλίων από την 5η σεζόν και έπειτα με το να ρημάξουν καθιερωμένα plotlines, το Lore και τους χαρακτήρες, κατάφεραν να στρέψουν εναντίον τους και μερίδα (μικρή, μεγάλη, δεν ξέρω, αλλά υπαρκτή μερίδα με βάση τους σχολιασμούς που πετυχαίνει κανείς ονλάην) των τηλεοπτικών φανς με την άκρως βεβιασμένη και ερασιτεχνική απόδοση των εξελίξεων στην τελευταία σεζόν.

IT JUST WORKS
Αυτό το meme θα καταλήξει να θεωρείται το τηλεοπτικό αντίστοιχο του “IT JUST WORKS”.

Από πού να το πρωτοπιάσει κανένας:

Από τα άπειρα τακτικής φύσεως σφάλματα που είδαμε στην Μάχη του Winterfell και τα οποία έχουν χιλιοαναλυθεί ανά το ίντερνετ;

Από το ότι “η αιώνια νύχτα” για την οποία ακούγαμε από την πρώτη σεζόν, εν τέλει ήταν απλά το αποκορύφωμα του 3ου επεισοδίου και μετά η ζωή συνεχίστηκε κανονικά;

Από το ότι το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον και οι επιδιώξεις του Night King και του στρατού του, που παρουσιάζονταν ως οι απόλυτες απειλές για τον κόσμο του Westeros, δεν εμβαθύνονται καθόλου παρά μόνο με την ασαφή ατάκα “θέλει να διαγράψει την ιστορία του κόσμου” που πετάει ο Bran;

Από το ότι οι συγγραφείς διαγράφουν έτσι απλά τις προφητείες που αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά ολόκληρης της σειράς, προσθέτοντας μάλιστα τον γελοίο διάλογο στο επεισόδιο 4 όπου “την λένε” εμμέσως στους φανς και τους προτρέπουν να μην ασχολούνται ιδιαίτερα με το ζήτημα;

Από το ότι τα μισά από τα 6 επεισόδια της σεζόν αναλώνονται σε ανούσιο καβλάντισμα ανάμεσα στους χαρακτήρες, ενώ στον αντίποδα θεμελιώδεις εξελίξεις όπως η μεταστροφή της Ντενέρις στην σκοτεινή πλευρά της δύναμης (το οποίο γεγονός από μόνο του ως σεναριακή εξέλιξη είναι εξαιρετικό, το δίχως άλλο) “ξεπετιούνται” και πραγματοποιούνται μέσα σε ένα 20λεπτο; Και δεν ισχυρίζομαι πως δεν υπήρχαν δείγματα γραφής για την τρέλα στις προηγούμενες σεζόν, αλλά το ότι, με βάση το pacing στις τελευταίες 2 σεζόν, η τρέλα της φαίνεται να πηγαίνει από το 0,1% στο 100% μέσα σε κυριολεκτικά μισό επεισόδιο.

Από το τρομερό μνημείο συγγραφικής δεινότητας “Dany kinda forgot about the Iron Fleet” που πέταξε ένας εκ των συγγραφέων για να δικαιολογήσει μία εκ των πολλών σεναριακών τρυπών;

Από τα μαγικά wallhax βέλη των Scorpions του Euron που καταφέρνει να στοχεύσει τον Rhaegal 3/3 εν κινήσει και πίσω από βράχια χωρίς να γίνει αντιληπτός;

Από το ότι τα παραπάνω Scorpions που έσπειραν το χάος ως το 5ο επεισόδιο, ξαφνικά υπέστησαν nerf και έπαυσαν να λειτουργούν και κατατροπώθηκαν έτσι απλά από τον Drogon;

Από το ότι οι Ντοθράκι ως δια μαγείας τελικά ζουν και δεν αφανίστηκαν κατά το ανούσιο charge προς το στρατό των νεκρών;

Από τις πράξεις χαρακτήρων όπως ο Βάρυς, ο Τζέιμι, ο Τύριον ή και η ίδια η Ντενέρις, οι οποίες πάνε εντελώς κόντρα στο όποιο character development είχαν ως εκείνο το σημείο και αναιρούν τη δουλειά που έριχναν επί 7 σεζόν;

Από το ότι και οι ίδιοι οι ηθοποιοί εκφράζουν πλέον ανοιχτά την απογοήτευσή τους για την πορεία που πήρε η σειρά;

Από ένα σημείο και μετά παύει να είναι θέμα προσωπικού γούστου – κάποια πράγματα κάνουν ΚΑΡΑ-ΜΠΑΜ, και δεν γίνεται να μην επισημανθούν. Προφανώς επαφίεται στην κρίση του καθενός το αν θα αφήσει αυτά τα πράγματα να επηρεάσουν την απόλαυση ή όχι της σειράς – και, πέραν των παραπάνω, οφείλει να επισημανθεί πως τα περισσότερα επεισόδια της σεζόν, σκηνοθετικά τουλάχιστον, ήταν από καλά έως άψογα. Αλλά όσον αφορά το περιεχόμενο και όχι τόσο το “αισθητικό αποτέλεσμα”, για εμένα προσωπικά, η παρακολούθηση της 8ης και τελευταίας σεζόν έχει σχεδόν διαδικαστικό χαρακτήρα: “άντε, εδώ που φτάσαμε, ας το τελειώσουμε…”. Και είναι πραγματικά κρίμα, γιατί η σειρά είχε το υπόβαθρο και τις προοπτικές για να μνημονεύεται ως κάτι ΠΟΛΥ περισσότερο απ’ότι “απλά ένα ακόμα Lost”, ένα ακόμα σύγχρονο τηλεοπτικό φαινόμενο που κατάφερε να ξενερώσει τους πάντες στο φινάλε του.

Τώρα που το σκέφτομαι, η 8η σεζόν Game of Thrones έχει καταφέρει να ξεπεράσει ακόμα και το Lost σε αθλιότητα – τουλάχιστον στο Lost, παρά την παρόμοια πτωτική τάση στις ύστερες σεζόν, η τελευταία σεζόν διατηρούσε το ενδιαφέρον και το σασπένς μέχρι και το προτελευταίο επεισόδιο πριν φας την κρύα ξενέρα του φινάλε. Εν προκειμένω οι προσδοκίες έχουν ήδη πέσει τόσο χαμηλά που φτάσαμε στο τελευταίο επεισόδιο και απλά λες, άντε, μια ψυχή που είναι να βγει…

Golden Company
Γιατί στο γεροδιάβολο όλοι οι στρατοί στην 8η σεζόν παρατάσσονται για άμυνα σε πολιορκία ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ; Είναι καμιά υπέρλαμπρη τακτική παράδοση του Westeros την οποία αγνοώ;

Με βάση τα leaks, το “γλυκόπικρο φινάλε” στο 6ο επεισόδιο οριακά δεν θα βγάζει καν νόημα.

Κυκλοφορούν εδώ και κοντά 1 χρόνο στο Reddit διάφορα ποστς με “σπόιλερς για την 8η σεζόν” τα οποία φαίνονται να επιβεβαιώνονται με βάση τις έως τώρα εξελίξεις στη σεζόν. Δεν θα τα παραθέσω εδώ – όσοι επιθυμείτε να τα διαβάσετε μπορείτε να τα εντοπίσετε πολύ εύκολα με στοιχειώδες googlάρισμα. Το φινάλε προς το οποίο οδηγούμαστε κατά τα φαινόμενα, με αφήνει πραγματικά άφωνο. Και δεν είναι θέμα του πόσο “αναπάντεχο” και “ανατρεπτικό” είναι – όπως αναφέρω και στην αρχή, το ότι κάτι είναι “ανατρεπτικό” από μόνο του ΔΕΝ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ πως είναι αυτόματα και καλό. Αλλά πραγματικά δεν βγάζει καν νόημα ως προς το context του κόσμου και την εξέλιξη των χαρακτήρων.

Είναι λες και οι συγγραφείς είχαν ένα meeting και σκέφτηκαν “ΧΜ, ο κόσμος περιμένει να γίνουν λογικά είτε το Α είτε το Β είτε το Γ, είτε το Δ. ΟΠΟΤΕ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΨΙΛΟΝ. Δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα, και οι προηγούμενες σεζόν ξεκάθαρα περιέχουν clues πως θα ίσχυε τελικά κάτι εκ των Α-Δ, αλλά who cares. Ας το κλείσουμε όπως-όπως, έχουμε να σκηνοθετήσουμε και μια Star Wars τριλογία λολ” (λες και το κατακαημένο Star Wars δεν έχει υποφέρει ήδη αρκετά…).

Παρακολουθήστε το τελευταίο επεισόδιο. Εδώ θα είμαστε.

Cersei and Jaime
Ντάξει, δεν κρατάνε καν τα προσχήματα πλέον. Αλλά η μουσική υπόκρουση της σκηνής παραμένει εξαιρετική.

Επειδή όμως έπεσε πολύ βαρύ το κράξιμο, ας πιάσουμε και κάτι πιο light και αισιόδοξο.

Love it or hate it, η σειρά ήταν τηλεοπτικό φαινόμενο της εποχής μας.

Απλά πράγματα. Πιάνοντας καθαρά τους παράγοντες επιρροής και δημοφιλίας (όχι απαραίτητα και ευρύτερης ποιότητας, δηλαδή, κάτι που ίσως είναι και πιο υποκειμενικό), υπήρξε το Seinfeld, το Lost, το Breaking Bad, άντε ίσως βάζαμε μέσα και τίποτα κωμωδίες του στυλ Friends ή HIMYM με βάση την απήχηση που είχαν… και πλέον μπαίνει στη λίστα και το Game of Thrones. Η σειρά υπεραγαπήθηκε, υπερσυζητήθηκε σε απίστευτο βαθμό παντού, πήγε την τηλεόραση προς λημέρια που μέχρι πρότινος ούτε να φανταστούμε δεν μπορούσαμε, και αναμφίβολα θα μνημονεύεται ως μία από τις παραγωγές που άλλαξαν για πάντα το τηλεοπτικό τοπίο. Eίμαστε πραγματικά τυχεροί όσοι καταφέραμε να ζήσουμε αυτό το “ταξίδι” σε πραγματικό χρόνο, με τα ξενύχτια για την προβολή των νέων επεισοδίων, με τις συζητήσεις σε παρέες και online για τις απόψεις και τις θεωρίες του καθενός, με τα memes – Ω ΘΕΟΙ, ΤΟΣΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΜΕΜΕS! Και αυτό δεν θα αλλάξει, όσο κι αν απογοητεύεται ή όχι κάποιος από το φινάλε.

Quicksaving

Έφερε το Fantasy στοιχείο λίγο πιο κοντά στο Mainstream.

Ειδικά όσον αφορά το κοινό των RPG/DnD/Fantasy fans, η σειρά GoT μπορεί να μπαίνει δίπλα στην τριλογία Lord of the Rings του Peter Jackson ως τα δύο εγχειρήματα που έκαναν το “φανταστικό” δημοφιλές σε κοινό που μέχρι πρότινος αγνοούσε την ύπαρξή του. Το κυριότερο όμως θετικό παράγωγο του παραπάνω είναι πως απέδειξε στα στούντιο και τους τηλεοπτικούς παραγωγούς πως το genre αυτό “έχει ψωμί” και μπορεί να είναι εμπορικά επικερδές. Κάποιος μπορεί να εγείρει αντεπιχειρήματα ως προς το γιατί αυτή η εξέλιξη είναι αρνητική, εισάγει “άσχετους πληβείους στο χόμπι” ή… “μας χαλάει την πιάτσα”. Δεν παύει όμως να ισχύει πως λόγω δημιουργιών όπως το GoT θα μπορούμε πλέον να βλέπουμε συχνότερες τηλεοπτικές και κινηματογραφικές Fantasy παραγωγές, και μάλιστα με υψηλότατα production values, κάτι που μέχρι πριν 10-15 χρόνια δεν μπορούσαμε καν να φανταστούμε. Εκτός αν κάποιος θα προτιμούσε να παραμείνουμε για πάντα σε παραγωγές επιπέδου “Dungeons and Dragons Movie” του 2000 – ευχαριστώ, αλλά δεν θα πάρω. Έχουμε και ένα Witcher και ένα Lord of the Rings series να περιμένουμε, και, αν το GoT συνέβαλε έστω και ελάχιστα στο να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω νέα εγχειρήματα, πρέπει να αισθανόμαστε ευγνώμονες και άκρως ελπιδοφόροι για το μέλλον.

Witcher TV show
“While Geralt kind of forgot about Yennefer…”

Θα έχουμε πάντα τα βιβλία.

Αρκετά ασαφές πόιντ ως προς τη σειρά, αλλά ας επισημανθεί παρ’όλα ταύτα. Το GoT είναι η τηλεοπτική μεταφορά του πρωτότυπου υλικού, κατάλληλα προσαρμοσμένη και τροποποιημένη για το μέσο προς το οποίο απευθύνεται. Ακόμα κι αν κάποιος φαν των βιβλίων θεωρεί πως η σειρά αδικεί κατάφωρα την ποιότητα του γραπτού, τα βιβλία εξακολουθούν να αποτελούν μια τελείως ξεχωριστή οντότητα, η οποία δεν πρόκειται να αλλοιωθεί όποια κι αν είναι η τελική έκβαση της τηλεοπτικής σειράς. Ακόμα κι αν ισχύει πως η γενικότερη τελική σεναριακή κατάληξη της ιστορίας θα είναι μάλλον λίγο-πολύ κοινή ανάμεσα στα βιβλία και τη σειρά, η διαφορά έγκειται σαφώς στις λεπτομέρειες, στην αφήγηση και στο υπερβολικά αρτιότερο context που θέτει η γραφή στα βιβλία, η οποία θα ήταν ικανή να δικαιολογήσει επαρκώς ακόμα και σκηνικά που στο φινάλε της σειράς φαντάζουν παράλογα.

Αν μάλιστα ισχύουν τα όσα δήλωσε σε συνέντευξή του ο ηθοποιός που υποδύεται τον αδικοχαμένο ΤΙΤΑΝΑ Barristan Selmy, ο George Martin έχει ήδη έτοιμα τα βιβλία 6 και 7, και περιμένει το φινάλε της σειράς για να τα ανακοινώσει. Το οποίο αποτελεί εξαιρετική εμπορική κίνηση από κάθε πλευρά, τώρα που το σκέφτομαι – δεδομένης της προδιαγεγραμμένης απογοήτευσης των φανς μετά το φινάλε, το να βγει ο δημιουργός Martin και να πει “ξεχάστε τα αυτά, δείτε εδώ τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ” θα μπορούσε να ρίξει το ίντερνετ και να εκτοξεύσει τις προπαραγγελίες των νέων βιβλίων.

Ο STANNIS BARATHEON ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΤΟΥ WESTEROS

Οποιοδήποτε άρθρο για το GoT δεν θα μπορούσε παρά να κλείσει με αυτήν την γενική, συμπαντική αλήθεια. Ο χαρακτήρας του STANNIS BARATHEON, First of His Name, King of the Andals and the First Men, Lord of the Seven Kingdoms and Protector of the Realm, κατακρεουργήθηκε στη σειρά επειδή οι ανίκανοι συγγραφείς κατά δήλωσή τους “δεν μπορούσαν να τον κατανοήσουν” (ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ) και η ανδροπρεπής βόρεια εκστρατεία του στην 5η σεζόν καταστράφηκε από τον Ramsay Bolton και τους “20 GOOD MEN” του (μνημείο συγγραφικής δεινότητας, το δίχως άλλο). Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι, εκτός από τεράστιος και βαθύτατος χαρακτήρας, είναι και ο ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ. Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΟΥ ΝΟΙΑΣΤΗΚΕ. Ο ΜΟΝΟΣ που επιχειρεί να λερώσει τα χέρια του στο Βορρά για να προστατεύσει το Westeros από τους Wildlings, τους White Walkers και τους Boltons ενώ οι υπόλοιποι ξεκατινιάζονται στην ασφάλεια του Νότου.

“It is not a question of wanting. The throne is mine, as Robert’s heir. That is law. After me, it must pass to my daughter, unless Selyse should finally give me a son. I am king. Wants do not enter into it. I have a duty to my daughter. To the realm. Even to Robert. He loved me but little, I know, yet he was my brother. The Lannister woman gave him horns and made a motley fool of him. She may have murdered him as well, as she murdered Jon Arryn and Ned Stark. For such crimes there must be justice. Starting with Cersei and her abominations. But only starting. I mean to scour that court clean. As Robert should have done after the Trident.”

-Stannis Baratheon προς τον Davos Seaworth

Stannis quote
Ημερήσια υπενθύμιση πως Ο STANNIS ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ STANNIS.

Περιμένουμε τη δικαίωση. They will bend the knee or he will destroy them.

Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια, ίσως και να υπάρχει ακόμη ένας τρόπος που θα μπορούσαν να τελειώσουν όλα, ικανοποιώντας τους πάντες και τοποθετώντας τη σειρά ψηλά στο πάνθεον όπου της αξίζει:

Ned Stark Dreaming

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

14 Comments

    1. Για εμένα to καλύτερο το reveal για τον Doran Martell που εξηγεί πολλά του πρώτου βιβλίου.

      “I am not blind, nor deaf. I know that you all believe me weak, frightened, feeble. Your father knew me better. Oberyn was ever the viper. Deadly, dangerous, unpredictable. No man dared tread on him. I was the grass. Pleasant, complaisant, sweet-smelling, swaying with every breeze. Who fears to walk upon the grass? But it is the grass that hides the viper from his enemies and shelters him until he strikes. “

  1. χθές βράδυ που είδα το 5 επισόδειο ακριβώς τα ίδια πράγματα σκεφτόνμουν το πόσο crap έχει γίνει η σειρά, την εξωφρενική συμπεριφορά χαρακτήρων και γεγονότων και την επιφανιακή προσέγγιση των γεγονότων χωρίς καν μια εξήγηση.

    Έχω αποφασίσει το τελυεταίο επισόδιο να μην το δω ποτέ. Η σειρά έχει γίνει μια μλκ και μισή και ακυρώνει όλο το lore

  2. Γενικά δε μπορώ να διαφωνήσω. Όσο fanμπόης και αν είμαι, έχεις δίκιο. ΠΑραθέτω κάποιες σκέψεις μόνο.

    “Από τα μαγικά wallhax βέλη των Scorpions του Euron που καταφέρνει να στοχεύσει τον Rhaegal 3/3 εν κινήσει και πίσω από βράχια χωρίς να γίνει αντιληπτός;

    Από το ότι τα παραπάνω Scorpions που έσπειραν το χάος ως το 5ο επεισόδιο, ξαφνικά υπέστησαν nerf και έπαυσαν να λειτουργούν και κατατροπώθηκαν έτσι απλά από τον Drogon;”

    Εδώ θα επαναλάβω αυτό που έγραψα και στο forum, Ο δράκος της Ντάνυ είναι ο πιο δυνατός, όπως έχουμε δει και στα βιβλία, και -λογικά- και ο πιο έξυπνος, και άρα του κόβει λίγο παραπάνω να αποφεύγει τα βέλη της βαλίστρας. Προσθέτουμε το γεγονός ότι έχει αναβάτη, άρα προστίθεται η “νοημοσύνη” της Ντάνυ στον έλεγχο των ελιγμών, και ας μη ξεχνάμε το βασικότερο, που ίσως κάνει όλα τα παραπάνω και αχρείαστα, ότι ο προηγούμενος δράκος έφαγε sneak attack. Είναι πιο εύκολο να πετύχεις κάτι που κινείται ευθεία με συγκεκριμένη ταχύτητα και ΔΕΝ προσπαθεί να σε αποφύγει παρά το αντίθετο. To βλέπουμε και στα games αυτό, όπου υπάρχουν skillshots, παίζει λίγο παραπάνω ρόλο το prediction από ότι το “καλό σημάδι”.

    “Από το ότι οι Ντοθράκι ως δια μαγείας τελικά ζουν και δεν αφανίστηκαν κατά το ανούσιο charge προς το στρατό των νεκρών;”

    Θα μπορούσε να δικαιολογηθεί είτε με το γεγονός ότι κράτησαν κάποια reserves και τελικά αυτοί που είδαμε να ορμάνε δεν ήταν όλοι, είτε μπορούμε να πούμε ότι κάποιοι απλά έπεσαν αλλά δε πέθαναν και τα wights (μπορώ να τα λέω ζόμπια από εδώ και πέρα?) πέρασαν από επάνω τους. Χαζές ίσως δικαιολογίες, αλλά κάτι πρέπει να πούμε μιας και καλώς ή κακώς θεωρείται “canon” το ότι έμειναν ζωντανοί Ντοθράκοι.

    “Από τις πράξεις χαρακτήρων όπως ο Βάρυς, ο Τζέιμι, ο Τύριον ή και η ίδια η Ντενέρις, οι οποίες πάνε εντελώς κόντρα στο όποιο character development είχαν ως εκείνο το σημείο και αναιρούν τη δουλειά που έριχναν επί 7 σεζόν;”

    Tricky, έχεις μεγάλο δίκιο, αλλά έχω την ανάγκη να πω ότι ο Βάρυς απλά μπορεί να ένιωσε απόγνωση, να τον έπιασε πανικός στη σκέψη όλων αυτών των αθώων να καίγονται και έτσι να έκανε βεβιασμένες κινήσεις. Ο Τύριον ίσως απλά θεώρησε ότι “we’re in too deep” για να τα παρατήσει, παγίδα στην οποία πέφτουν συχνά κάποιοι στο πόκερ όταν δεν είναι σίγουροι για το φύλλο τους, αλλά θεωρούν ότι έχουν ήδη ποντάρει πάρα πολλά για να κάνουν πίσω. Η Ντάνυ είναι απλά ένα teenάκι, δεν έχω κάτι καλύτερο. Κρύα να την βρούνε σε κάτι κάδους.

    “Γιατί στο γεροδιάβολο όλοι οι στρατοί στην 8η σεζόν παρατάσσονται για άμυνα σε πολιορκία ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ; Είναι καμιά υπέρλαμπρη τακτική παράδοση του Westeros την οποία αγνοώ;”

    Κάτι σαν “outer defence” θεωρώ, έχουμε δει και σε άλλες περιπτώσεις να γίνονται μάχες έξω από τα τείχη, π.χ. Τρωικός πόλεμος, η ταινία Τροία, το charge του Faramir στα ερείπια κτλ.

  3. Στην πρώτη σαιζόν ήταν σαν να έπαιζα Witcher 3. Η τελευταία σαν παίζω Dragon Age 3. Και στα 2 καλά πέρασα, αλλά η διαφορά ποιότητας είναι τεράαααααστια! Κρίμα, όπως σωστά έγραψες, είχαν βάσεις (και χρήμα) για κάτι πραγματικά καλό. Το θετικό, μπορούμε λίγο ακόμα περισσότερο να μιλάμε εμείς οι νέρντουλες σε ράντομ κόσμο για δράκους και απέθαντους χωρίς να μας κοιτάν περίεργα (την αρχή την έκανε το LotR φυσικά), not bad!

  4. Κύριε Καλλιανιώτη μου, έχετε εν μέρει δίκιο. Ξεκίνησα να παρακολουθώ τη σειρά παρέα με την κόρη μου πριν (πωπώ πώς περνά ο καιρός) οκτώ χρόνια. Την απολαμβάνα ως ένα ευχάριστο ‘φεσάκι’ με στιγμές πραγματικά ‘Βυζαντινές’ όπως τις χαρακτηρίσατε. Και είναι αλήθεια πως από την τέταρτη σαιζόν (και πολύ λέτε) και μετά, πήρε την κάτω βόλτα, άσχημα.

    Παρ’ολ’αυτά, δεν την θεώρησα ποτέ κάτι περισσότερο από ένα διασκεδαστικό παραμύθι, οπότε δεν μπορώ να πω πως ‘θυμώνω’ για τις παιδαριώδεις αφέλειες των σεναριογράφων. Οι άνθρωποι είναι επιπέδου κόμιξ και κάτω, δεν μπορούμε να έχουμε λοιπόν προσδοκίες από δαύτους. Στο τελευταίο επεισόδιο πάντως μου άρεσε πάρα πολύ η τελική σκηνή με την ψυχασθενή πιτσιρίκα την Άρια και το λαβωμένο άτι. Είχε κάτι το ποιητικό, σαν να παρακολουθούσα κομμένη σκηνή από φίλμ του πολύ αγαπημένου μου Malick.

    Τώρα για την αχώνευτη έφηβη ‘Καλίσι’ που έχει γίνει σημαία για τις απανταχού τεμπέλες και υπερπρονομιούχες κοπέλες της γενιάς της, ό,τι και να πω είναι λίγο. Στο λαιμό μου κάθισε από την πρώτη της εμφάνιση και δυστυχώς η εφηβική της συμπεριφορά μας δικαίωσε. Μάταια προσπαθώ να εξηγήσω στην κόρη μου πως ο Ser Davos είναι ο πιο σωστός εκεί μέσα, αλλά πού θα πάει, θα καταλάβει με τα χρόνια…

    1. Θες να πεις ότι βλέπατε και τις σκηνές με τα εχμμ γυμνά;

      Όσον αφορά τα κόμιξ, σας ανακαλώ στην τάξη. Υπάρχουν κομιξ και νουβέλες εκεί έξω που έχουν πολύ πυκνότερη πλοκή και δημιουργούν φοβερές ιστορίες.

      1. Τα γυμνά ήταν μακράν υγιέστερα (και γράφω ήταν, γιατί έχουν να εμφανιστούν εδώ και πολλές σαιζόν) από τις πράξεις βίας που απεικονίζονταν αφειδώς. Σε ορισμένες εξ’αυτών, έδιωχνα τα παιδιά από το δωμάτιο, καθώς φαίνονταν υπερβολικές ακόμη και σε μένα!

        Για τα κόμιξ δεν αμφιβάλλω, κάτι δυνατούς Γάλλους και Ιταλούς είχα διαβάσει νεότερος και πραγματικά οι δουλειές των Manara, Pratt και Jodorowsky ήταν φοβερά αξιόλογες, σίγουρα θα μπορούσαν να βοηθήσουν αυτούς τους έρημους Benioff και Weiss που…ας το πούμε ‘γράφουν’ τη σειρά.

  5. Πως κάνεις agree, like, thumbs up, ένα από αυτά τα διαβολοπραγματα τέλος πάντων σε ένα άρθρο??? Θέλω να το κάνω για το συγκεκριμένο καθώς και με καμιά δεκαριά ακόμα accounts που θα φτιάξω μόνο και μόνο για αυτό τον σκοπό

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL