EDITORIALSShot in the Dark

Καλοκαίρι με…indie!

Για διάφορους λόγους, κυρίως επαγγελματικούς, φέτος δε πρόκειται να το κουνήσω από το κλεινόν άστυ. Πέρα από τα διάφορα Σ/Κ που θα έχω τη δυνατότητα να πετάγομαι σε κοντινές παραλιές για να κάνω καμιά βουτιά, σα παιδί και’γω, οι υπόλοιπες ημέρες θα είναι γεμάτες εργασία, χαρά και…gaming. Gaming είπα; Χμ, δεν θα το’ λεγα. Μάλλον στην περίπτωσή μου, το ευγενές αυτό σπορ που επιδιδόμαστε όλοι ανεξαιρέτως οι συντάκτες του λατρεμένου σας site (του Ragequit ντε) παραδόξως αποτελεί μια ενασχόληση αρκετά χαμηλά στις προτιμήσεις μου. Προφανώς η αιτία που νιώθω μια ξαφνική «αποστροφή» από το gaming είναι το γεγονός ότι έχω συνδυάσει τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου με τελείως ανέμελες ημέρες, γεμάτες μπάνια, φαϊ, ποτό και δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ πάνω σε μια οθόνη.

Ως είθισται λοιπόν, στις ημέρες αυτές η τεχνολογία περιορίζονταν στις κινητές συσκευές, άντε και σε κανά FB για να περνά η ώρα. Ούτε κουβέντα να ασχοληθώ με κάποιο παιχνίδι που να απαιτεί έντονη χρήση εγκεφαλικών κυττάρων και για κάποιο περίεργο λόγο, παρ’ όλο που θεωρητικά δεν βρίσκομαι σε “vacation mood”, κάποια γωνία του μυαλού μου επιμένει ότι είναι καλοκαίρι και δεν με αφήνει να «λιώσει» πάνω σε ένα PC. Συνέπεια αυτού να μην μπορώ να ανταπεξέλθω σοβαρά σχεδόν σε κανένα παιχνίδι και να έχουν μείνει στην άκρη αξιόλογα παιχνίδια από είδη που λατρεύω, όπως το Metro: Last Light και το The Night of the Rabbit. Είμαι σίγουρος ότι εκεί έξω υπάρχουν αρκετοί ομοιοπαθούντες, οπότε όλοι εσείς ξέρετε για ποιο πράγμα μιλάω.

ShotintheDark10 1Mercenary Kings. Ενα καλό “αντίδοτο” σε μερικές βαρετές ημέρες του καλοκαιριού…

Από την άλλη, θα έλεγα ψέμματα ότι τελικά δεν κατόρθωσα να βρω μερικούς αξιόλογους τίτλους που μου κλέβουν αρκετά λεπτά της ημέρας, οι οποίοι όλως τυχαίως ανήκουν στη κατηγορία των indie. Ενα από αυτά είναι και το Mercenary Kings της Tribute Games, το οποίο προς το παρόν βρίσκεται σε Early Access στάδιο στο Steam, αλλά ύστερα από αλλεπάλληλα patches μπορώ να πω ότι είναι άνετα playable. Πρόκειται για έναν συνδυασμό Metal Slug και “Amigoplatform” παιχνιδιών, γαρνιρισμένο με μερικά στοιχεία από ΜΜΟ, όπως το έντονο στοιχείο του crafting. Το παιχνίδι έχει αρκετή πλάκα (να αναμένετε και review, μόλις τελειοποιηθούν μερικά πραγματάκια ακόμα) και προσφέρεται για gaming «σφηνάκια», χάρις στο πρωτοφανή περιορισμό χρόνου που διαθέτει κάθε αποστολή που, ενώ αρχικά δείχνει ενοχλητικός, εντέλει δεν σε αφήνει να χαραμίζεις άσκοπα ώρες μέχρι να προχωρήσεις.

Η λίστα συνεχίζεται με μερικούς ακόμα ενδιαφέροντες τίτλους, όπως το Cloudberry Kingdoms και το Rogue Legacy, «παλουκάκια» αμφότερα, ενώ ανυπομονώ να δοκιμάσω τα επερχόμενα Spelunky HD, Skullgirls, Hammerwatch και Ducktales Remastered. Μιλάμε για έναν καταιγισμό από indie games, τα οποία έρχονται κατά ριπάς σε μια περίοδο που οι ΑΑΑ κυκλοφορίες είναι μηδαμινές, δίνοντας τους έτσι το κατάλληλο χώρο να «αναπνεύσουν», ενώ προσφέρονται για «ανάλαφρο» gaming, απόλυτα ταιριαστό με την εποχή και για τύπους σαν και μένα που δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι δεν θα πάνε διακοπές φέτος.

Δεν ξέρω, ίσως το παρόν άρθρο φάνηκε απλά ότι εκμεταλλεύομαι το χώρο μου για να γκρινιάξω, από την άλλη ήταν μια καλή ευκαιρία να κάνω ένα μικρό “heads-up” για ορισμένα indie games που αξίζει να ασχοληθεί κανείς ακόμα και όταν οι «μεγάλες» κυκλοφορίες αρχίσουν ξανά να γεμίζουν τους ουρανούς του gaming, αρχής γενομένης από τις 20 του μηνός, με ένα «καυτό» δεκαήμερο με τίτλους όπως Splinter Cell Blacklist, The Bureau, Saints Row IV, Castlevania Lords of Shadow, Rayman Legends κλπ.

ShotintheDark10 2Το Ducktales Remastered είναι, κατ’ εμέ, ο “βασιλιάς” των indie κυκλοφοριών για το φετινό καλοκαίρι.

Εχουμε όμως καιρό γι’ αυτά. Προς το παρόν απολαύστε ίσως τα μοναδικά πράγματα που δεν έχουν φορολογηθεί ακόμα στη χώρα μας (ήλιος+θάλασσα) μέχρι τον “μισητό” Σεπτέμβριο και επανερχόμαστε με μπόλικα reviews – το μόνο σίγουρο είναι ότι στο Ragequit ο Αύγουστος δεν θα σας κάνει να βαρεθείτε…

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

6 Comments

  1. Kύριε Δεμπεγιώτη δεν ζητήσατε άδεια για να χρησιμοποιήσετε το wallpaper μου στο άρθρο σας!
    Your text to link (”http://imageshack.us/photo/my-images/853/6687.png/”) Θα σας κάνω μήνυση εκεί στο ragequit! :p

    Πάντως δεν είσαι ο μόνος με τα συμπτώματα που περιγράφει στο άρθρο..

  2. Εύστοχη παρατήρηση Γιώργο! Και γώ πάντα το καλοκαιράκι παίζω ποιο ανάλαφρα παιχνίδια (και αρκετά λιγότερες ώρες), σε γενικές γραμμές το σοβαρό gaming (εκεί που κλείνεις φώτα, τσιτώνεις τα ηχεία και δεν μιλάς σε άνθρωπο την υπόλοιπη μέρα) είναι χειμωνιάτικο σπορ. Φέτος την βγάζω για καλοκαιράκι με Rogue Legacy, απλό, εθιστικό και ότι πρέπει για άμυαλο “ας φαρμάρω 1-2 runs και το κλείνω” καλοκαιρινό gaming 😉

  3. Πολύ ωραίο άρθρο. Αν και για να είμαι ειλικρινής, εκτός από World of Goo κάθε καλοκαίρι παίζω Gothic III και κάνω νέο Build… Ευτυχώς που υπάρχουν και emulators και παίζω σαν μανιακός Metal Slug. Αυτά παίζω, αν και αυτό το Rogue Legacy μου έχει τραβήξει το ενδιαφέρον…

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL