TOTAL WAR ROME II: EMPEROR EDITION
Η Creative Assembly, εδώ και μια-μιση δεκαετία κυριαρχεί σε μιά κατηγορία παιχνιδιών στρατηγικής όπου παίζει σχεδόν μόνη της. Ανά καιρούς έχουν εμφανιστεί διάφορα παιχνίδια με παρεμφερές gameplay (στρατηγικός χάρτης και 3D μάχη), η ιστορική ακρίβεια όμως και το μέγεθος με το οποίο η CA ντύνει τους τίτλους της, την κάνει να μονοπωλεί τη κορυφή. Το παιχνίδι που θα δούμε είναι η νεότερη κυκλοφορία της με τίτλο Rome II Total War. Και όπως σωστά αναφωνήσατε «ποιά νεότερη ρε, πέρυσι δε κυκλοφόρησε;». Δίκαιο. Αναδιατυπώνω λοιπόν, γιατί αυτό που θα δούμε είναι το Rome II με το ποιό πρόσφατο grand patch το οποίο έχει ονοματεπώνυμο: Emperor Edition.
Όπως είναι αναμενόμενο, δεν έχουν γίνει δραστικές αλλάγές στο gameplay και ο τίτλος είναι άλλο ένα Total War. Σας προτρέπω να ανατρέξετε στο, αναλυτικότατο, άρθρο του Παύλου Γεράνιου για την αρχική κυκλοφορία, πέρυσι: Total War Rome II , για να καταλάβετε τι αντιπροσωπεύει ο τίτλος. Και αν βαριέστε να το κάνετε, (κακώς!) ας θυμηθούμε τουλάχιστον τη σύνοψη του Παύλου:
«Συνοψίζοντας το μόνο σίγουρο είναι πώς μιλάμε για τον πιο πετυχημένο mainstream grand scale strategy τίτλο της χρονιάς (τονίζοντας το mainstream μιας και υπάρχει και το υποτιμημένο Europa Universalis IV), παρά τα όποια ελαττώματά του τα οποία κυρίως οφείλονται στη διανομέα SEGA παρά στους δημιουργούς της Creative Assembly. Το παιχνίδι έχει συνεχή στήριξη από τους δημιουργούς τους οι οποίοι αλληλεπιδρούν με την κοινότητα και εκδίδουν συνεχώς patch με μικροδιορθώσεις. Παρόλα αυτά δε θα περίμενα πώς το Rome II θα έπαιρνε τόσο «χαμηλή» βαθμολογία, δεδομένου ότι είχε λίγα πράγματα να κάνει λάθος μετά το εκπληκτικό κεφάλαιο της σειράς Total War από ακούει στο Shogun 2. Δυστυχώς παρότι το παιχνίδι είναι αρτιότατο σε όλους τους τομείς, δεν μπορεί να κερδίσει τους έξτρα βαθμούς που θα το ανακηρύξουν αναμφισβήτητο strategy τίτλο της χρονιάς. Και αυτό διότι ο τεχνικός του τομέας είναι τόσο βαρύς που ελάχιστοι θα είναι αυτοί που θα το χαρούν απρόσκοπτα. Εν αναμονή των patch λοιπόν!»
Άραγε μετά από ένα χρόνο, 15(!) Patch και ένα δωρεάν expansion μπορούμε να έχουμε το GOTY που…δεν είχαμε πέρυσι; Πόσο μακριά ακόμα για τη Ρώμη;
SPEM REDUXIT
Στον τρόπο παιξίματος, φυσικά, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Έχουν προστεθεί καινούργιες μονάδες και νέες φυλές, που μπορούμε να διαλέξουμε, ενώ το balancing και λοιπά «κάτω από το καπώ» έχουν υποστεί εκτεταμένες αλλαγές και σίγουρα μιλάμε για ένα πιo καλογυαλισμένο αποτέλεσμα. Τα πολλά patch, τείνουν να γίνουν κουραστική συνήθεια για τους ήδη κατόχους, αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε την όρεξη για συνεχή υποστήριξη από τον developer.
Ο στρατηγικός χάρτης είναι πανέμορφος και δυναμικός και θα δείτε εφέ ακόμα και σε αυτόν, με ομίχλες, βροχές και χιόνια αναλόγως την εποχή και γεωγραφική τοποθεσία. Το ίδιο δυναμικά μεγαλώνουν και οι πόλεις μας και καθώς περνάνε οι εποχές, από μερικά χαμόσπιτα θα ξεπηδήσει μια ολοκληρη πόλη με τα κάστρα και τα όλα της. Καθε επαρχία περιλαμβάνει από δύο μέχρι τέσσερις πόλεις που αν κατέχουμε, εξ’ολοκλήρου, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα πολύ ισχυρά edicts, διατάγματα, με αρκετά οφέλη για την αυτοκρατορία μας. Στο κομμάτι αυτό δεν παρατηρούμε διαφοροποιήσεις, ίσως τώρα να ήρθε η ώρα για μια ανάγνωση του περυσινού review από όσους δεν το έκαναν, θα είναι διαφωτιστική, τι λέτε;
Αντίθετα με το οπτικό κομμάτι η Α.Ι. δείχνει και είναι βελτιωμένη: αρκετά επιθετική όταν έχει υπεροπλία, δεν θυσιάζει στρατό όταν δεν την έχει. Σε μεταγενέστερο στάδιο και αυξημένη δυσκολία, ίσως αισθανθούμε πώς μας «ψιλοκλέβει» αλλά θεωρώ πως απλά εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες μας. Χρησιμοποιεί κατασκόπους και «ήρωες» του καιρού με ζήλο, θα στήσει μια αποτελεσματική ενέδρα με δύο στρατιές και αφήνει μια ικανοποίηση όταν τελικά υποκύψει στην ανωτερότητα μας! Στα ανώτερα επίπεδα δυσκολίας γίνεται πιο επιθετική, όμως γενικά θεωρώ πως κρατάει, σχετικά, μια καλή ισοροπία. Επίσης θα αντιμετωπίσουμε εμφύλιους πολέμους και εξεγέρσεις συχνά, ιδιαίτερα δε, αν αμελήσουμε το διοικητικό μέρος.
Και εδώ παραμένει μία μικρή αδυναμία του συγκεκριμένου Total War πονήματος. Αν και κάπως βελτιωμένη η πολιτική διακυβέρνηση, ακόμα αισθάνεσαι πως τα πράγματα είναι κάπως εκτός ελέγχου. Όχι ότι δεν μπορείς να παρέμβεις αλλά αισθάνεσαι πως καθορίζονται από πολλούς παράγοντες πέρα των δυνάμεων σου, απλά βάζοντας «τρικλοποδιές» στα μεγαλεπήβολα σχέδια μας. Δε μπορεί να μειώσει τη στρατηγική του τίτλου, αλλά θα μπορούσε σίγουρα να έχει καλύτερη υλοποίηση. Η καρτέλα “Politics” και “Summary” αποτελεί ένα μικρό μυστήριο για … μορφωμένους Πολίτες! Και οι Πλήβιοι έχουμε δικαίωμα στη διακυβέρνηση!
Μικρή αναδιαμόρφωση έχει γίνει και στα traits που αποκτούν οι προσωπικότητες μας και συμβαίνει συχνά αναλόγως τις πράξεις που τους βάζουμε να κάνουν. Τα Traits αφορούν τους πάντες, τον Βασιλιά μας, τους άρχοντες, τους agents και στρατηγούς και δίνουν ένα αέρα … Roll Playing στην εμπειρία, μαζί με μια ισχυρή δόση τυχαιότητας. Παρατήρησα πως οι στρατηγοί που παραμένουν μέσα σε πόλεις για παράδειγμα, μαζεύουν σωρό τα αρνητικά traits, οπότε σας συστήνω γενικά να τους κανετε καμιά βόλτα … να παίρνουν αέρα. Βέβαια ανεβάζουν το ρυθμό του public order και δε γίνεται να μένουν συνέχεια έξω από τα τείχη, αλλά μη τους αφήσετε να το ρίξουν σε Ρωμαϊκές απολαύσεις!
Μιλώντας γενικά για το στρατηγικό χάρτη, το micro-management, τεχνολογίες και επέκταση των πόλεων/επαρχιών είναι αρκετά πιο εύκολο από τα προηγούμενα Total War χωρίς να μειώσει καθόλου το βαθύ gameplay, που περιμένουν οι φίλοι της σειράς. Βελτιώσεις παρουσιάζονται και στα κτίρια και τεχνολογία αν και οι περρισότερες αφορούν τη νέα campaign και όχι την grand campaign. Το User Interface είναι πολύ καλό και εύχρηστο και με λίγα κλικ έχουμε θέσει σε κίνηση την αυτοκρατορία μας. Δυστυχώς στο tutorial δεν έχει αλλάξει κάτι, και συνεχίζει να κρίνεται ανεπαρκές για τον μη μυημένο στη σειρά ο οποίος και θα έπρεπε να είναι ο στόχος μιάς εισαγωγής. Οι «παλιοί» πιθανότερο είναι να μην αποκομίσουν τίποτα, καλύτερα να ανατρέχουν στην εγκυκλοπαίδεια και μάλιστα συνεχώς στην αρχή, για καλύτερη κατανόηση. Βέβαια παρατήρησα πως είναι διαθέσιμη μόνο όταν είσαι συνδεμένος στο ιντερνετ, δεν ξέρω αν αποθηκευει κάποιες βασικές σελίδες στο δίσκο, αλλά αυτό δε μου άρεσε γιατί μειώνει κάπως τη χρηστικότητα της. Θεωρώ πώς υπάρχουν παίκτες που θα θέλουν να το παίξουν off-line και η έλλειψη της εγκυκλοπαίδειας είναι ισχυρό χτύπημα.
Στον χάρτη της μάχης τώρα, θα μπορούσα να γράψω πολύ πράγμα για το παιχνίδι, όπως κυκλοφόρησε πέρυσι, γιατί η Α.Ι. ήταν απλά φαιδρή, καταστρέφοντας σε μεγάλο βαθμό την καλή εικόνα του παιχνιδιού. Οι βελτιώσεις όμως κατά το διαρκές … patching είναι, όχι απλά οφθαλμοφανείς, αλλά πραγματικά βγάζουν μάτια! Στη πλειονότητα συμπεριφέρεται πολύ καλύτερα, κρατάει πισινή όταν πρέπει και δε θα διστάσει να περικυκλώσει τις δυνάμεις μας όταν κάνουμε λάθη. Δεν θα κάτσει να χάσει μονάδες που βάλλονται από απόσταση, θα υποχωρήσει ή θα αντεπιτεθεί με τη σειρά της. Εντύπωση μου έκανε που οι κρυμμένες σε δάση μονάδες, μπορεί να κινηθούν εντυπωσιακώς αποτελεσματικά για πλαγιοκόπηση! Θα αντικρύσουμε και πάλι συμπεριφορές του τύπου ‘’στρατηγός, μόνος ψάχνεται και κάνει αυτοκτονική επίθεση σε 800 πεζικάριους, αλλά ευτυχώς είναι πολύ σπάνιο και ίσως να το βλέπουμε συχνότερα όταν η Α.Ι. έχει να διαχειριστεί εφεδρείες που θέλει να βάλει στο χάρτη. Άλλη μια ουσιαστική διαφορά είναι στις πολιορκίες που επιτέλους οι αντίπαλοι έμαθαν να χρησιμοποιούν τον πολιορκητικό εξοπλισμό τους (battering rams, ladders κλπ) και είχα τη χαρά (ή ατυχία, όπως το πάρετε) να αντικρύσω μια συντονισμένη επίθεση 2 συμμάχων με ταυτόχρονη επίθεση στα τείχη και απόβαση από θάλασσα, όπου με έσκισαν (με το συμπάθειο, πάντα). Εξαιρετικά τα νέα σε αυτόν το τομέα!
Και μια που είπαμε θάλασσα, δεν παρατήρησα ουσιαστικές διαφορές και οι ναυμαχίες παραμένουν κάπως «άνοστες» σε σχέση με τις χερσαίες επιχειρήσεις. Ομολογώ πως συχνά θα καταφύγω στο auto-resolve, καθώς μάλλον η Α.Ι. είναι ικανότερη μου στη θάλασσα. Το μέγεθος των πλεούμενων είναι μεγάλο και όλοι οι ελιγμοί μας καταλήγουν σε μια μετωπική σύγκρουση, που δεν απέχει βέβαια και πολύ από τις ναυμαχίες της εποχής. Όταν έχουμε ναυτικές δυνάμεις να υποστηρίζουν κάποια πόλη μπορούμε να τις αποβιβάσουμε και να λάβουν μέρος πεζοί, αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε οπουδήποτε.
Το ηθικό μέσα στη μάχη (morale) φαίνεται να έχει το απαραίτητο αντίκτυπο και φαινόμενα όλου του αντίπαλου στρατού να τρέχει μετά το φόνο του στρατηγού, δεν παρουσιάζονται καθόλου. Το «στιβαρό» βέβαια ηθικό ενίοτε σημαίνει πως δύο κρυμμένες μονάδες τοξοτών μπορεί να κάθονται αραχτοί σε μια γωνία ενώ όλο το υπόλοιπο στράτευμα ήδη στρώνει δρόμους για τη δόξα της αυτοκρατορίας (σκλάβοι) πράγμα που μπορεί να καθυστερεί τη διάρκεια της μάχης. Η οποία διάρκεια είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι στην αρχική κυκλοφορία, πέρυσι, απόρροια του διαρκούς balancing και άλλων παραμέτρων που αφορούν τις μονάδες. Ιδιαίτερα οι πολιορκίες είναι πολύ καλύτερες και τραβάνε πολύ σε διάρκεια. Σίγουρα οι επίδοξοι στρατηγοί θα ικανοποιηθούν πολύ και θα καταφύγουν σπάνια στο auto-resolve το οποίο δουλεύει αρκετά καλά, αλλά γενικά οι απώλειες σε στρατεύματα είναι μεγαλύτερες από ότι με την παρέμβαση μας. Μάλιστα έχουμε και μία εκτίμηση του αποτελέσματος από το στρατηγό μας, πριν πατήσουμε το κουμπί. Μια δοκιμή που εκανα με μόνο auto-resolve μάχες κατέληξε αυξημένης δυσκολίας, κυρίως γιατί δε μπορεί να γίνει η «έκπληξη» με μια καλή τακτική, δίνοντας ένα απαραίτητο προβάδισμα. Όπως στο Shogun 2 έχουμε και εδώ τη δυνατότητα για quick save, όταν το panel της μάχης/πολιορκίας ανοίξει. Αρκετά βολικό πρίν τη καθοριστική αμφίροπη αναμέτρηση!
ΙMPERIUM SINE FINE
Η νέα εκστρατεία, που δανείζει και τον υπότιτλο, το Emperor Edition, μας τοποθετεί στην εποχή μετά το θάνατο του Καίσαρα, γνωστή και ώς Δεύτερη Τριανδρία. Ουσιαστικά δηλαδή την προσπάθεια του Οκταβιανού Αύγουστου να γίνει ο πρώτος Αυτοκράτορας. Το τελευταίο θα συμβεί αν θελήσουμε να ξαναγράψουμε επακριβώς την ιστορία, γιατί μπορούμε να την ξαναφτιάξουμε εκ νέου, διαλέγοντας τις αντίπαλες «παρατάξεις» της Τριανδρίας του Μάρκου Αντώνιου ή του Μάρκου Λέπιδου. Εκτός των τριών Ρωμαϊκών παρατάξεων έχουμε να διαλέξουμε από άλλες έξι, σύνολο 10 δηλαδή. Η καμπάνια είναι ικανοποιητική, ο χάρτης χορταστικός και ξεκινάμε με μπόλικες περιοχές οπότε η κλίμακα είναι μεγάλη από την αρχή. Η εκστρατεία προσπαθεί να αποδώσει τη δυναμική της εποχής, έτσι σχεδόν όλες οι παρατάξεις έχουν από την αρχή «σε τεντωμένο σχοινί» σχέσεις οδηγώντας γρήγορα σε χάος την αυτοκρατορία με συνεχείς εμφύλιους πολέμους. Κανονικά μέσω της πολιτικής και της «συγκλήτου» μπορείς να αποτρέψεις καταστάσεις αλλά όπως ανάφερα και πιο πρίν, αυτό είναι λίγο δύσκολο στη κατανόηση και εφαρμογή. Η εμπειρία δεν έχει την επικότητα της grand campaign αλλά οι κάπως προδιαγεγραμένες διπλωματικές σχέσεις κάθε παράταξης την κάνουν πολύ ενδιαφέρουσα. Καθε χρονιά χωρίζεται σε 4 γύρες, ανά εποχή, οπότε οι στρατηγοί μας και ο ιδιος ο Οκταβιανός θα μας κρατήσουν συντροφιά για μπόλικες γύρες και δε θα γεράσουν τόσο γρήγορα. Ευχάριστο σημείο ώστε να δεθούμε κάπως με τον «ήρωα» μας ή να τον έχουμε βάρος στη καμπούρα αν τελικά δεν μας εντυπωσιάζει με τα traits! Εδώ η αρχική μας επιλογή της επίθεσης ή άμυνας για ενδυνάμωση των υπάρχουσων κατακήσεων είναι καθοριστική για την εξέλιξη και πιθανόν στην δυνατότητα ολοκλήρωσης της εκστρατείας. Όπως και στην κυρίως εκστρατεία οι τρόποι για να νικήσουμε είναι αρκετοί (διπλωματία, οικονομία) και δε χρειάζεται να κοκκινήσουμε όλη τη Mεσόγειο, παρόλαυτα η σύγκρουση στην αρχή είναι αναπόφευκτη.
Φυσικά η grand campaign παραμένει ίδια, αν και οι φυλές που μπορούμε να διαλέξουμε έχουν ανέβει στις 16, ενώ η Ρώμη και η Καρθαγένη έχουν και τρείς εσωτερικές παρατάξεις, έκαστη. Ο παραδοσιακός παίκτης των Total War θα ικανοποιηθεί πλήρως από το κομμάτι αυτό, ο χάρτης της είναι τεράστιος και οι προκλήσεις πολλές, ανάλογα με τη παράταξη που θα διαλέξουμε. Οταν η διάρκεια της κύριας εκστρατείας φτάνει τις μερικές δεκάδες ώρες, τότε ξέρουμε πως έχουμε στα χέρια μας ένα άξιο Total War! Η διάρκεια της, ακόμα και με επιθετική στρατηγική είναι intimidating, που λένε οι Αγγλοφωνοι! Οι έξι ιστορικές μάχες δεν είναι πολλές, αλλά είναι καλά διαλεγμένες ώστε να προσφέρουν ικανοποιητικό υπόβαθρο, ακόμα και στα multiplayer … ξεκαθαρίσματα λογαριασμών! Αν θυμάμαι καλά πέρυσι, μόλις τέσσερις υπήρχαν, ενώ μέσω των DLC μπορούν να φτάσουν τις εννέα. Μιλώντας για τα DLC, σε συμφωνία με τις επιταγές του καιρού, το επιπλέον επί πληρωμή περιεχόμενο είναι εμφανές με τη διακριτή σήμανση “Purchase”, φυσικά.
Στις custom μάχες μέχρι 8 παίκτες μπορούν να συγκρουστούν με εντυπωσιακά αποτελέσματα, αλλά προσέξτε τις ρυθμίσεις σας γιατι 8 ολόκληρες στρατιές γονατίζουν οποιοδήποτε PC. Μπορούμε να σώσουμε την επιλογή της στρατιάς μας ανά παράταξη ή να έχουμε διάφορες σε ετοιμότητα αναλόγως τον αντίπαλο. Όλα καλά και βολικά και εδώ. Η δυνατότητα για multiplayer campaign υπάρχει, φυσικά και με αρκετές επίλογές, όπως διάρκεια γύρου και αποθήκευση, καθώς φυσικά είναι δύσκολο να ολοκληρωθεί μονοκοπανιά. Ας μη γράψω παραπάνω, άλλωστε τα διαβάσατε και στο περυσινό review, έτσι δεν είναι;
ANTE OMNIA ARMARI
Αρματωθείτε, γιατί επέρχεται η σύγκρουση με τον τεχνικό τομέα. Το παιχνίδι παραμένει παραδόξως βαρύ και δυστυχώς δεν πρόκειται να παιχτεί, από πολλούς, στα extreme ή και ultra settings. Οι πόροι που απαιτεί από το σύστημα μας είναι υπερβολικοί, είναι η γνώμη μου. Από την άλλη μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε αρκετές παραμέτρους ώστε να το φέρουμε στα μέτρα μας. Με Anti-Aliasing ενεργοποιημένο και υψηλές ρυθμίσεις στα 1600p, το παιχνίδι ζήτησε από τη κάρτα 2.8GB VRam και 5GB μνήμη συστήματος μόνο για πάρτη του, όντας σχεδόν unplayable ακόμα και…αφού τα πήρε! Χωρίς το ΑΑ και ορισμένα ακόμα όπως SSAO, οι απαιτήσεις κατέβηκαν κατά 50% και το παιχνίδι κύλησε απρόσκοπτα. Ευτυχώς υπάρχει ενσωματωμένο benchmark για να δοκιμάσετε τις ρυθμίσεις πρίν ριχτείτε στη μάχη. Παραμένει στο χαρακτηρισμό «ασήκωτο» αλλά με λίγη υπομονή και μερικές δοκιμές θα το απολαύσετε, καθώς ομολογουμένως ακόμα και με μέτριες πρός χαμηλές ρυθμίσεις, το παιχνίδι είναι πανέμορφο.
Πέραν της γραφικής απεικόνισης, οι χρόνοι φορτώματος αλλά και η διάρκεια που οι μη ελεγχόμενες από τον παίκτη φυλές κάνουν να αλλάξουν γύρο, φαίνονται αρκετά ποιο λογικές. Πέρυσι σε μεταγενέστερο στάδιο της εκστρατείας, μπορεί να περίμενα πολλά λεπτά να «σκεφτούν» οι αντίπαλοι, πράγμα που επουδενί δε συνάντησα στο Emperor’s Edition. Να τονίσω,επίσης, πως όταν το έβαλα σε SSD το παιχνίδι βελτιώθηκε ακόμα περρισότερο. Και ενώ η μνήμη των 8GB φαίνεται να είναι το minimum για μια αξιοπρεπή grand campaign και πολυπληθείς μάχες, εκτιμώ πως και με 4GB θα τρέξει, όμως θα σας ταλαιπωρήσει κάπως.
Το παιχνίδι στην έκδοση αυτή, προσφέρει και μερικά «έξτρα» καλούδια όπως την υποστήριξη της δημοφιλούς πλατφόρμας Twitch, που ομολογώ πως δεν την βρίσκω τόσο σημαντική, ειδικά σε ένα τίτλο με σχετικά «αργό» gameplay, αλλά οπωσδήποτε αποτελεί σημείο των καιρών μας οπότε είναι ευπρόσδεκτο. Επίσης από ότι φαίνεται χρησιμοποιεί αρκετούς πόρους από το σύστημα που είναι ήδη ζορισμένο από το παιχνίδι. Ίσως ήρθε η ώρα να βγούμε στον αέρα; Ποτέ δε ξέρεις!
VENI, VIDI, ACER OPUS
Ήρθα, είδα και άρχισα τη σκληρή δουλειά για τη συνέχεια, είναι η στρατηγική που αναγκάστηκε η Creative Assembly να ακολουθήσει. Και παρόλο που ο τεχνικός τομέας παραμένει κάπως προβληματικός, το υπόλοιπο παιχνίδι είναι εκπληκτικής ποιότητας. Μπορώ να πώ πως συγκαταλέγεται στις κορυφαίες δημιουργίες, όσον αφορά τα grand strategy και στέκεται επάξια πια δίπλα στους προγόνους του, της ίδιας σειράς. Κρίμα που οι εκδότες δεν δίνουν το χρόνο που πρέπει στους δημιουργούς. Το αποτέλεσμα δείχνει πως οι δυνατότητες ήταν εκεί αλλά δεν εκτιμήθηκαν όπως πρέπει εξ’αρχής.
Όσοι ήδη έχουν το παιχνίδι, η αναβάθμιση θα γίνει αυτόματα στην Emperor Edition. Δε χρειάζεται παρά μόνο τη προτροπή μου να το ξαναεγκαταστήσουν και να το δούν. Ευτυχώς η εταιρία δείχνει πως σεβάστηκε τους φίλους της που την τίμησαν πέρυσι και δε δοκίμασε να τους αρμέξει, ξανά.Όσοι δεν το έχουν και δηλώνουν φίλοι της στρατηγικής, τώρα είναι η ευκαιρία να το προμηθευτούν. Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη εμπειρία, όπως έπρεπε να κυκλοφορήσει εξ’αρχής. Με πλούσιο περιεχόμενο αλλά και όμορφο περιτύλιγμα (αν και όπως είπαμε απαιτητικό) πρόκειται να σας κρατήσει συντροφιά και να ικανοποιήσει τον στρατηλάτη που κρύβεται μέσα σας για πολλές ώρες ή έστω μέχρι να κυκλοφορήσει το επόμενο μέρος της σειράς.
To Total War Rome II: Emperor Edition μας διέθεσε η Zegetron που εισάγει το παιχνίδι στην Ελλάδα.
Pros
- Βελτίωση της Α.Ι. σε μεγάλο βαθμό, με αντίκτυπο σε όλο το παιχνίδι
- Η νέα εκστρατεία του Αυγούστου
- Επική κλίμακα στο χάρτη και μεγαλύτερη διάρκεια στη μάχη …
Cons
- … διάρκεια πού ίσως κουράσει το μη μυημένο στη σειρά
- Συνεχίζει να είναι πολύ βαρύ ακόμα και με παραχωρήσεις
Πολύ ωραία παρουσίαση 🙂 Καλά νέα για το παιχνίδι. Κρίμα για το tutorial, θα τη βρούμε την άκρη αλλιώς τι σόι στρατηγοί πάμε να γίνουμε 😉
Γιώργο καταπληκτικό review. Εύγε!
Όπως είχε πει-προβλέψει ο Βόρειος μετά απο συνεχή στήριξη και πατσάρισμα το παιχνίδι έγινε όπως έπρεπε να είναι μέχρι να φτάσουμε στην αποκορύφωση με την Emperor Edition, τωρα πια μπορεί να το αγοράσει ελεύθερα όποιος θέλει.
Συγχαρητήρια για την αυτοκρατορική παρουσίαση Γάιους Γασπαράκιους 🙂
Πραγματικά πολύ δυνατό ντεμπούτο-ρηβιού, μέχρι και μένα έκανες να γουστάρω που δεν τα πλησιάζω τα grand strategy ούτε με κοντάρι. Εξαιρετικός και καλορίζικος!
Παρόλο που είμαι τελείως ξένος με το είδος, είπα να κάνω μία στάση για να δώσω με τη σειρά μου τα συγχαρητήριά μου στον Γιώργο και να του πω ότι έκανε όντως μία εντυπωσιακή αρχή στα reviews!
γκάιο, σε καταπιε το συστημα, μπρό.
ναι, μ αρεσει το ρηβιου του γιωργου γασπαρακη, δε μ αρεσει γιατι δεν ειναι ο γκάιους.
το να κρατησεις και τις 2 περσόνες “νορμαλ” και λειτουργικές, θα ειναι απιστευτο κατορθωμα.
γνωμη μου? η μία θα καταπιεί την άλλη.
(παιζει να ειναι και σοβαρο αυτο το ποστ. οτι καταλαβαινει ο καθείς…)
Έλα ρε Μπράδερ τώρα ας είμαστε σοβαροί… περίμενες ειλικρινά ότι ο Γάιος θα έγραφε ποτέ review…?
Καλή αρχή Γιώργο, πολύ καλή παρουσίαση γενικά! 😀
Μισό λεπτό. Γάιος; Ποιος Γάιος;
Θέλετε να πείτε ότι…
WTF!!!!
:D:D:D:D:D:D
Καλά, και ο Καλιγούλας είναι οπαδός των grand strategy. Αλλά αν θυμάστε το forumικό post του solaufein όπου μας έδειχνε την άκρως εντυπωσιακή συλλογή του, δέσποζαν τα Total War και άλλοι ονομαστοί εκπρόσωποι αυτού του υπέροχου είδους παιχνιδιών. 😉
χα! τι καλα! ητο παρεξηγησις. να σαι καλα θεοφίλη. με παρεσυρε ο κατεργαρης ο χαβοκ…
με λιγο adventure τροπο καταληγω στο συμπερασμα οτι προκειται για τον εξαιρετο συμφορουμιτη σολαουφέι.
αβε, γκάιε.
οι θαυμασταί σου σε χαιρετουν. σορυ για οσα εγραψα, Μαρμάρινε. παραμενεις ο νο 1 εχθρος του κατεστημενου.
Αδερφέ Μπρους, κράτα στο πίσω μέρος του μυαλού σου την πιθανότητα ο Καλιγούλας να μας δουλεύει όσον αφορά τις πολιτικές του θέσεις 🙂
Σας ευχαριστώ,όλους, για τα καλά σας λόγια.
Έλιωσα με το μπέρδεμα και εγώ μπερδεύτηκα, λέμε!