Η επάνοδος των παιχνιδιών στρατηγικής το 2020
Μία χρονιά έφυγε, μία νέα έρχεται και ως είθισται πρέπει να ακολουθεί και μία ανασκόπηση. Σκέφτηκα να ασχοληθώ με τα παιχνίδια που έπαιξα το 2020, αλλά τα άξια μνείας ή τουλάχιστον τα περισσότερα από αυτά, είχα την χαρά να τα παρουσιάσω αυτούσια. Οπότε πάμε σε μία κάπως διαφορετική ανασκόπηση.
Ενώ παίζω σχεδόν τα πάντα, δύο είναι τα είδη στα οποία αφιερώνω την πλειοψηφία του χρόνου μου. Τα RPGs και τα παιχνίδια στρατηγικής. Όσον αφορά τα δεύτερα, μπορεί να είναι από ένα ταπεινό Turn Based Strategy μέχρι ένα Grand Strategy. Κι από ένα Real Time Tactics μέχρι ένα παιχνίδι οικονομικής διαχείρισης, τύπου Anno. Και μπορεί το 2020 να έδειξε ότι η ανθρωπότητα στρατηγικά ήταν ανέτοιμη για μία πανδημία, εντούτοις στον χώρο των παιχνιδιών στρατηγικής και τακτικής τα πράγματα πήγαν παραπάνω από καλύτερα.
Γενικά ο συγκεκριμένος κλάδος αν και κραταιός στον πυρήνα του, λόγω των φανατικών οπαδών του, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως εμπορικός. Γι’ αυτό και δεν βλέπουμε τους μεγάλους εκδότες να ρίχνουν ικανά ποσά ώστε να δούμε μεγαλόπνοα project σαν τα open world που εκ των πραγμάτων έχουν «ξεφύγει» σε νούμερα τα τελευταία χρόνια. Υπήρχε όμως μία τάση στην αγορά η οποία “χτιζόταν” σιγά σιγά. Η σταδιακή γιγάντωση τω παιχνιδιών στρατηγικής, με ένα ενδιαφέρον άλμα μέσα στο 2020. Επιπλέον, είδαμε και κι ένα είδος που πολλοί θεωρούσαν νεκρό να ανασταίνεται. Τα παιχνίδια τακτικής. Από μία κατάσταση μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας άρχισαν να λαμβάνουν κι αυτά ένα σεβαστό μερίδιο προβολής μέσω διαφόρων κυκλοφοριών.
Ας ξεκινήσουμε με αυτά λοιπόν. Φυσικά την μερίδα του λέοντος όπως ήταν αναμενόμενο έλαβε το Desperados III. Μιλάμε για την ανάσταση μίας θρυλικής σειράς η οποία έχει γράψει την δική της ιστορία, για διάφορους λόγους. Και μία τόσο δυνατή κυκλοφορία θαρρώ ότι θα αφήσει το δικό της στίγμα, όπως είχε αφήσει και το Cooper’s Revenge. Ακόμη κι αν δεν δούμε ένα ακόμη Desperados στο μέλλον, τουλάχιστον το νερό μπήκε στο αυλάκι για αντίστοιχες προσπάθειες. Μένει μόνο να δούμε αν ως οπαδοί των RTT θα μπορέσουμε να χαρούμε κι άλλους τίτλους, αντάξιους της παραπάνω σειράς.
Εκτός από την Άγρια Δύση, είδαμε και την αναμόχλευση των υδάτων στα σενάρια του Β’ΠΠ. Από την μία με την απαράδεκτη επανακυκλοφορία του Commandos 2 HD, ύβρη προς το αρχικό παιχνίδι. Θα μείνει δε στην ιστορία όσον αφορά το πόσο κακό ήταν. Από την άλλη όμως μας παρουσιάσθηκε και μία τίμια προσπάθεια από την άσημη Alter Games, το Partisans 1941. Το οποίο ενώ ξεκίνησε καλά, δεν κατάφερε να διατηρηθεί στο ύψος των περιστάσεων. Αποτέλεσμα ήταν να χάσει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να εκθρονίσει την σειρά Commandos στα μάτια της νέας γενιάς. Βέβαια επειδή στην αναβροχιά καλό είν’ και το χαλάζι ρουφήξαμε το Partisans εν αναμονή μελλοντικών κυκλοφοριών.
Κι αφού μιλήσαμε για τα παιχνίδια τακτικής, ας περάσουμε στα πιο καθαρόαιμα strategy. Αυτό που έχει δώσει αρκετή αίγλη στα συγκεκριμένα παιχνίδια τα τελευταία χρόνια είναι το φαινόμενο Age of Empires. Το δεύτερο μέρος της οποίας σειράς ουσιαστικά δεν πέθανε ποτέ και συνεχώς εμπλουτιζόταν με νέο υλικό. Τόσο από την ίδια την εκδότρια, όσο και από την modding κοινότητα. Η Microsoft βλέποντας αυτή την σταθερή βάση οπαδών φυσικά και άδραξε την ευκαιρία. Αποφασίζει σε διάστημα τριών ετών να επανακυκλοφορήσει και τα τρία παιχνίδια της σειράς φέρνοντάς τα στο σήμερα. Εκτός όμως από την ικανοποίηση του κοινού, πίσω από αυτό υπήρχε κι ένα έξυπνο διαφημιστικό τρικ ώστε να δώσει νέον αέρα στην σειρά ενόψει του Age of Empires IV. Ένα ξεκάθαρο δείγμα του ότι υπάρχει μία σταθερή άνοδος στην αγορά, η οποία μεταφράζεται σε projects τα οποία στο παρελθόν δεν θα μπορούσαμε ούτε να τα φανταστούμε.
Ο κύκλος αυτό φυσικά έκλεισε με το Age of Empires III. Μία δουλειά ακριβώς στα πρότυπα των προηγούμενων δύο η οποία όμως δεν έτυχες εξίσου μεγάλης προβολής. Ένας λόγο γι αυτό ήταν η κόπωση του κόσμου, ο οποίος αδημονούσε για το IV. Ο κύριος όμως λόγος ήταν η προηγηθείσα κυκλοφορία του AoE II. Κάτι που βεβαίως οφείλεται στην τεράστια βάση οπαδών που έχει διατηρήσει. H επανέκδοσή του οποίου κατάφερε να πουλήσει περί τα 5 εκατομμύρια αντίτυπα. Ένα αστρονομικό ποσό αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για επανακυκλοφορία ύστερα από είκοσι χρόνια. Eν αντιθέσει με το τρίτο, το οποίο φαίνεται πως σταμάτησε στο μισό εκατομμύριο, κυρίως για τους λόγους που αναφέραμε. Σε κάθε περίπτωση, τα νούμερα ολόκληρης της σειράς είναι τέτοια που μόνο θετική εντύπωση μπορούν να προκαλέσουν. Κι αν το τρίτο μέρος δεν κατάφερε να πουλήσει σαν ζεστό ψωμάκι, αποτέλεσε εντούτοις ορόσημο στο χρονικό συνεχές της σειράς.
Ένας άκρως επιτυχημένος κύκλος επανακυκλοφοριών έκλεισε και οδεύουμε ολοταχώς για την στιγμή που κανείς δεν φανταζόταν. Την κυκλοφορία του Age of Empires IV το οποίο φαίνεται πως ξεκινάει με γκολ από τα αποδυτήρια λόγω του κοινού που κατάφερε να χτίσει ξανά η Microsoft, αλλά και με την υπόθεση εργασίας ότι η Relic ξέρει επ’ ακριβώς τι ζητάει ο κόσμος.
Για να παραμείνουμε όμως στο κλίμα των επανακυκλοφοριών, ας θυμηθούμε και δύο τίτλους που πέρασαν στα ψιλά. Αυτές ήταν το Warcraft 3: Reforged και το Praetorians HD. Το μεν πρώτο στην κυριολεξία πέρασε και δεν ακούμπησε. Από την μία η προχειροδουλειά της Blizzard ήταν τέτοια που μόνο απογοήτευση προσέφερε στον κόσμο που διψούσε για μία επανεκκίνηση της σειράς, παρόμοια με αυτή των AoE. Από την άλλη, αποφάσεις όπως η υποχρεωτική αναβάθμιση των παλιότερων εκδόσεων, καθώς και η εκμετάλλευση του user-created υλικού από την ίδια, ουσιαστικά οδήγησε την όλη κυκλοφορία σε φιάσκο. Και ίσως λόγω αυτού να μην δούμε και ποτέ επανακυκλοφορίες των δύο πρώτων παιχνιδιών.
Από την άλλη το Praetorians. Μία ποιοτική επανακυκλοφορία όσον αφορά τον σκοπό της. Δεν θα μπορούσε όμως ποτέ να τα βάλει, εμπορικά μιλώντας, με τις ισχυρές σειρές παιχνιδιών. Μπορεί στο κοινό στο οποίο απευθυνόταν να προκάλεσε τις καλύτερες των εντυπώσεων αλλά την σήμερον ημέρα αυτό που φέρνει τις υψηλές πωλήσεις είναι το σωστό marketing. Κάτι που η Kalypso μάλλον αγνοεί.
Ο λόγος όμως που αποφάσισα να ασχοληθώ με τα παιχνίδια στρατηγικής της περασμένης χρονιάς ήταν το Crusader Kings III. Η κυκλοφορία της Paradox κατάφερε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να σπάσει το φράγμα του ενός εκατομμυρίου, όσον αφορά τις πωλήσεις εντός Steam και αν κρίνουμε από αυτές του CR II, τότε μαζί με τα DLCs θα δούμε τα νούμερα να ανεβαίνουν αρκετά ψηλά. Φυσικά όταν μιλάμε για κυκλοφορίες όπως τα Call of Duty ή τα Battlefield αυτά τα νούμερα φαντάζουν αστεία. Όταν όμως έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι το οποίο εκ των πραγμάτων απευθύνεται σε ένα κάπως εξειδικευμένο κοινό, είναι ξεκάθαρο ότι η αγορά έχει αρχίσει να ανοίγεται και προς τα δικά μας λημέρια. Και πόσο μάλλον όταν αυτό δεν κουβαλάει ένα βαρύγδουπο όνομα με μακρά ιστορία.
Εξαιρετικές πωλήσεις έκανε και το Mount & Blade II: Bannerlord. Διάδοχος του ξακουστού Warband, το οποίο σε πωλήσεις βρέθηκε μεταξύ των 2 και 5 εκατομμυρίων. Και παρότι σε early access κατάφερε μέσα σε ελάχιστο χρόνο να ξεπεράσει τους 100,000 ταυτόχρονους παίκτες ενώ κατέγραψε το ιστορικό ρεκόρ των 145,000! Μπορεί βέβαια το Bannerlord να μην είναι καθαρόαιμο παιχνίδι στρατηγικής, μιας που αποτελεί μίγμα πολλών διαφορετικών παιχνιδιών. Κάτι τέτοιο όμως μεταφράζεται και σε απήχηση σε μεγαλύτερο κοινό, οπότε και πιθανόν να έπρεπε να το αφήσουμε εκτός ανταγωνισμού, αλλά όχι!
Με βάση τα όσα μας έχει τάξει η TaleWorlds, όταν ολοκληρωθεί το παιχνίδι, κατά την γνώμη του υποφαινόμενου ίσως αποτελέσει το καλύτερο παιχνίδι στρατηγικής όλων των εποχών! Μετουσιώνει όλα αυτά τα στοιχεία που τόσο έχουμε ζηλέψει από άλλα είδη, παντρεύοντας τα με τον πυρήνα του. Το αποτέλεσμα είναι να ξεκινάμε με μία κλασσική συνταγή στρατηγικής και μαχών και να καταλήγουμε να μπορούμε να ζήσουμε και να επηρεάσουμε κάθε πτυχή της περιπέτειας του ήρωά μας. Είτε αυτό αφορά περιήγηση σε πόλεις, είτε πολιορκίες, είτε συναναστροφή με άλλους χαρακτήρες.
Για την χρονιά που έρχεται, έχουμε να περιμένουμε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα. Για αρχή είχαμε την επανασύσταση της MicroProse. Η πάλαι ποτέ ισχυρή εταιρεία που μας χάρισες αξέχαστες εμπειρίες επιστρέφει έπειτα από 17 χρόνια. Φαίνεται δε ότι σκοπεύει να κάνει μία δυναμική επανεμφάνιση και θέλω να πιστεύω ότι έστω και μία από τις ανακοινωθείσες κυκλοφορίες της θα μας έρθει φέτος.
Εκτός αυτού, καλώς εχόντων των πραγμάτων, την άνοιξη θα μας έρθει το Humankind. Ένα 4X strategy το οποίο θέλει να παντρέψει ενδιαφέροντα στοιχεία από διάφορα ήδη υπάρχοντα παιχνίδια βρίσκοντας την χρυσή τομή μεταξύ αυτών. Δύο πράγματα κάνουν το συγκεκριμένο παιχνίδι να ξεχωρίζει. Αρχικά, το αρκετά ενδιαφέρον concept την ιδέα του να ξεκινάμε το παιχνίδι ως μία νομαδική φυλή. Δεύτερον, η χρήση ενός συστήματος φήμης η οποία θα σχετίζεται με την εξέλιξη του πολιτισμού μας και θα παίζει καταλυτικό παράγοντα. Ένα σύστημα έξω από τα παραδοσιακά συστήματα κατάκτησης των εχθρικών περιοχών και οργώματος αυτών με αλάτι σε δεύτερο χρόνο.
Με βάση τις τελευταίες ειδήσεις, η κυκλοφορία του Age of Empires IV φαίνεται πως δεν είναι και τόσο μακριά, αλλά δεν νομίζω ότι απαιτείται επιπλέον κείμενο για να σας πείσω στο κατά πόσο το περιμένω. Θα είναι τόσο καλό, όσο μόνο ένα Age of Empires μπορεί να είναι!
Το σίγουρο πάντως είναι ότι τα strategy εδραιώθηκαν ακόμη περισσότερο στην συνείδηση κοινού και δημιουργών. Κατάφεραν δε σημαντικές νίκες τα τελευταία χρόνια, απέναντι σε είδη όπως τα Battle Royale, τα οποία όπως και να το κάνουμε συνεχίζουν να τραβάνε τα φώτα της δημοσιότητας λόγω και του κοινού στο οποίο απευθύνονται. Ενώ πήγαν και κόντρα στην τάση της εποχής για ευκόλως καταναλώσιμα παιχνίδια.
Το σημείο κλειδί θα έλεγα πως ήταν η προσθήκη περισσότερων δυνατοτήτων του παίκτη σε σχέση με παλαιότερα όπου τα πράγματα ήταν πιο απλά. Όπως για παράδειγμα τα RPG στοιχεία όσον αφορά τους κεντρικούς ήρωες, κάτι που δημιούργησε ένα ισχυρό προς τα εκεί άνοιγμα. Ή την εξαιρετική υλοποίηση των μαχών από την σειρά Mount n’ Blade, πατώντας στα χνάρια του Rise and Fall. Έναν διακαή πόθο πολλών ψηφιακών στρατηγών ανάμεσά μας. Αν συνεχίσουν να κινούνται με σωστή στρατηγική και στο μέλλον, νομίζω ότι θα δούμε θαύματα. Και γιατί όχι κάποια στιγμή να περάσουν και στο προσκήνιο ως πρωτοπόροι στην εισαγωγή νέων τεχνοτροπιών στην gaming βιομηχανία. Αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο θα πρέπει να αναλύσουμε σε ένα ξεχωριστό κείμενο.
Μπράβο Ηλία, κάλυψες και τα highs και τα lows της περασμένης χρονιάς για το είδος. Το 2021 αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού βγαίνει το νέο expansion του AoEII: Definitive πολύ σύντομα, και περιμένουμε και άλλες ανακοινώσεις όπως ανέφερες.
Έχω αφήσει τις νέες ιστορίες του Desperados season pass στην άκρη, ίσως είναι καλή αφορμή να τις δω, μιας και εκμεταλλεύονται όλο το team.
Ας ελπίσουμε σε νέες κυκλοφορίες RTS, λείπουν πολύ.
Ευχαριστώ! Προσπάθησα πολύ να μην γράψω έναν τόμο για το Age of Empires II οπότε και το expansion έμεινε απέξω. Ποιός να το έλεγε στην Ensemble όταν ξεκίναγαν την ανάπτυξή ότι είκοσι χρόνια μετά το παιχνίδι τους θα έμενε στο προσκήνιο! Πραγματικά μιλάμε για τον ορισμό του success story.
Μέσα στο 21 θεωρητικά θα πρέπει να περιμένουμε και το Total Warhammer 3, το οποίο καθυστέρησε λόγω του COVID. Βέβαια το άφησα εκτός γιατί φτάσαμε στα μέσα του Γενάρη και δεν έχει υπάρξει καμία ανακοίνωση. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα τεράστιο πρότζεκτ που όμοιο του δεν θυμάμαι να έχουμε ξαναδεί. Προσωπικά το περιμένω για να μπορέσω να επιστρέψω στην σειρά και να ξεκινήσω απευθείας με το very big campaign.
Προσωπικά, τα παιχνίδια στρατηγικής είναι αυτά που με αγχώνουν περισσότερο απ’ όλα τα είδη παιχνιδιών (παρά το ότι όλα έχουν quicksave), καθώς αν μια πίστα (αφού προχωρήσεις πολύ) δεις ότι τελικά δεν βγαίνει, αυτό σημαίνει ότι είναι λάθος ο όλος σχεδιασμός σου στην πίστα αυτή και πρέπει να την αρχίσεις απ’ την αρχή! Δεν είναι δηλαδή ότι θα σε σώσει ένα quickload λίγο πριν. Μάλλον γι’ αυτό πάντα βάζουν ως επιλογή το “Restart mission”.
Και το χειρότερό μου είδος ανάμεσα στα παιχνίδια στρατηγικής είναι αυτό που έγινε και ξεχωριστό είδος (!), τα “tower defense”! Που σε βάζουν να αμυνθείς για κάποιο χρονικό διάστημα όταν οι εχθροί έρχονται από παντού.
Φανταστείτε τη “χαρά” μου όταν μιλάμε για διάστημα 30-40 λεπτών και οι τελευταίες μου μονάδες να σκοτώνονται στα κάτω από 15 δευτερόλεπτα πριν το τέλος…
[USER=104076]@maximum armor[/USER] Μπορώ να πω ότι σε καταλαβαίνουμε
[QUOTE=”Northlander, post: 531523, member: 102592″]
(Λόγω κάποιου bug της πλατφόρμας με έχει ορίσει εμένα ως συγγραφέα του review στο forum, ο συγγραφέας παραμένει ο Chronomancy φυσικά)
Χτες μετά από χρόνια έπαιξα το πρώτο RTS multiplayer game και έτυχε να είναι στο πολυαγαπημένο AoE2: DE. Παίξαμε μαζί με τον [USER=103156]@Chronomancy[/USER] και άλλους δύο φίλους/γνωστούς. Ήμασταν λίγο σίγουροι στην αρχή και φυσικά πληρώσαμε για την ύβρι μας με ήττα πολύ νωρίς (παίξαμε εναντίον τους + moderate AI). Να σημειώσω ότι το παιχνίδι είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών. Πήρα τους Τατάρους και η αρχιτεκτονική τους είναι να χαζεύεις για ώρες.
Εν πάσει περιπτώσει, αφού μαζέψαμε τον εγωισμό μας από το πάτωμα ανασυγκροτηθήκαμε και πήγαμε άλλο ένα παιχνίδι (2v2 αυτήν την φορά). Αναπροσαρμόσαμε την τακτική μας και μόλις είδαμε ότι ο αντίπαλος πήγε για fast Castle Age, ξεκινήσαμε το διαρκές pressing. Αποφασίσαμε με τον Chrono να τους δείξουμε πώς γίνεται THE RQ WAY.
[ATTACH type=”full” alt=”Bear_rush.jpg”]320[/ATTACH]
Έπειτα από δύο ώρες και τρελό μπρος-πίσω, επιθέσεων-αντεπιθέσεων ο χάρτης έκλεισε με ένα τεράστιο χαμόγελο από όλους τους συμμετέχοντες.
Καραντινιασμένοι ψηθείτε!
Υ.Γ.: Εδώ να σημειώσω πόσο για τις κλωτσιές είναι το Xbox Live. Για αδιευκρίνιστο λόγο δεν άφηνε τον έναν από τους 4 να συνδεθεί στο lobby. Φυσικά όταν (αγόρασε, εγκατέστηκε και) έτρεξε το παιχνίδι από το Steam όλα λειτούργησαν ρολόι.
[/QUOTE]
Αααχ πρέπει να ξαναμπούμε. Να ακούσουμε το τσοπ τσοπ των ξυλοκόπων και τις στριγγλιές των κάπρων. Τις σειρήνες του πολέμου και τον γλυκό ήχο του μενού μετά την νίκη