PREVIEW – Expeditions: Viking
Ανάμεσα στα πρώτα-πρώτα κείμενα που συνέγραψα προσωπικά για το RQ στους πρώτους μήνες της λειτουργίας του, συγκαταλέγονται το Preview του εξαιρετικού Strategy/RPG Expeditions: Conquistador and συνέντευξη με τους ίδιους τους Δανούς δημιουργούς του τον Φεβρουάριο του 2013 (με το τελικό review του game να έρχεται τον Ιούνιο του ιδίου έτους). Αυτό το γεγονός έχει ως αποτέλεσμα το να θεωρώ οποιοδήποτε νέο προκύπτει σχετικά με την σειρά Expeditions ή με την Logic Artists ως μια τρόπον τινά “άγκυρα” στο παρελθόν, ως ένα ερέθισμα το οποίο καταφέρνει να με χρονοταξιδέψει και να με ξαναφέρει στη διάθεση που επικρατούσε στο site αλλά και στη ζωή γενικότερα τους πρώτους μήνες του 2013, όσος καιρός και να έχει περάσει από τότε. Ως εκ τούτου, και με δεδομένη την ευρύτερη νοσταλγική διάθεση που επικρατεί τελευταία ως απόρροια των πρόσφατων γενεθλίων του site αλλά και με το τέλος του 2016 να είναι προ των πυλών, δεν μπορούσα παρά να αρπάξω την ευκαιρία από τα μαλλιά όταν μου προσφέρθηκε ένας Preview κωδικός για το επόμενο game της Logic Artists με τίτλο Expeditions: Viking (και μάλιστα πάνω στην φούρια μου να μπω στο game ΟΥΤΕ ΚΑΝ σκέφτηκα να φτιάξω χαρακτήρα Papaflessagnar ή Papaflessjorn, φανταστείτε την ταραχή μου!).
Το οποίο Viking έχει ανακοινωθεί επισήμως από τον Μάιο του 2015, αν και ο φίλτατος Jonas της Logic Artists είχε αναφέρει στην παραπάνω συνέντευξη αρχές του 2013 πως “είμαστε ήδη σε φάση pre-production για το επόμενό μας παιχνίδι”. Άρα θεωρητικά το Vikings υφίσταται έστω και ως απλό concept εδώ και σχεδόν 4 χρόνια, χρόνος αρκετός ώστε οι δημιουργοί του να δουλέψουν πάνω στον τίτλο αλλά και να εφαρμόσουν σε αυτόν τα όποια διδάγματα θα αποκόμιζαν από την κυκλοφορία του Conquistador.
Από την εποχή του Ισπανικού Αποικισμού της Αμερικής τον 16ο αιώνα, πεδίο δράσης του Conquistador, το Viking μας μεταφέρει σε ένα αρχαιότερο και σαφώς πιο γνώριμο και “τραγουδισμένο” setting, αυτό την απαρχής της “εποχής των Viking” στην Δανία του ύστερου 8ου αιώνα. Ο ήρωάς μας είναι ένας νεαρός γόνος “αριστοκρατικής” οικογένειας, ο οποίος καλείται να αναλάβει την διοίκηση μιας Viking Clan διαδεχόμενος τον προσφάτως αποθανόντα πατέρα του, ο οποίος πατέρας ομολογουμένως δεν έκανε και την καλύτερη δυνατή δουλειά ως Thegn. Έτσι ολόκληρο το πρώτο από τα δύο chapters/campaigns του game αφιερώνεται στην προσπάθεια ανοικοδόμησης και ενδυνάμωσης της Clan μας τόσο ως πλουτοπαραγωγική μονάδα όσο και ως “ασπίδα” απέναντι στους εχθρούς που μας επιβουλεύονται, παράλληλα με την προετοιμασία για μια εκστρατεία προς τις ακτές της Αγγλίας (τουτέστιν, πλοίο, πλήρωμα και χρήματα), ενώ το 2ο chapter θα καταπιάνεται ειδικότερα με αυτήν την εκστρατεία αλλά και με τα αποτελέσματα αυτής κατά την επιστροφή μας στο πατρώο έδαφος. Το Preview Demo που έχω στα χέρια μου περιέχει ουσιαστικά ολόκληρο το πρώτο από τα δύο chapters/campaigns που θα βρίσκονται στο τελικό game, όμως ακόμα και έτσι αποτελεί μια αρκετά καλή ένδειξη του τι θα πρέπει να περιμένουμε στο πλήρες release.
Γενικότερη εντύπωση που αποκόμισα κατά την ενασχόλησή μου με το demo είναι πως το Viking πλησιάζει αρκετά περισσότερο τον χαρακτήρα ενός “παραδοσιακού” RPG σε σχέση με το ισόποσα Strategy και RPG Conquistador. Ενώ στο Conquistador η συντριπτική πλειοψηφία της δράσης λάμβανε χώρα στον adventure map, όπου περιηγούμασταν λίγο-πολύ σα να παίζουμε Heroes of Might and Magic ή King’s Bounty, συλλέγοντας resources, επισκεπτόμενοι περιοχές και κατασκηνώνοντας όταν τελείωναν τα action points, στο Viking οι τοποθεσίες και η υλοποίηση του ταξιδιού στον χάρτη μοιάζουν σαφώς περισσότερο με το Fallout ή το εξαιρετικό Storm of Zehir expansion για το Neverwinter Nights 2: ο World Map υπάρχει κυρίως ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις επιμέρους πόλεις/περιοχές, και οι πόλεις/περιοχές λειτουργούν ως τυπικά quest hubs όπου συνομιλούμε με NPCs, αναλαμβάνουμε ή διεκπεραιώνουμε quests, πολεμάμε, και γενικά κάνουμε την φάση μας με τρόπο γνωστό και καθιερωμένο από την εποχή των πρώτων isometric RPGs ως σήμερα. Αναπόφευκτα έχει αλλάξει και η λειτουργία camping, με την “κατασκήνωση” να μην λειτουργεί πλέον ως κουμπί “end turn” (μιας και το παιχνίδι είναι ως επί το πλείστο real-time πλέον, με εξαίρεση τις μάχες πάντα) αλλά να γίνεται κατά το δοκούν σε συγκεκριμένες τοποθεσίες στον World Map.
Εξίσου σημαντικό έτερο συμπέρασμα που εξάγεται σύντομα είναι πως οποιοσδήποτε επιμέρους μηχανισμός είχε υλοποιηθεί εξαιρετικά στο Conquistador φαίνεται να μεταλαμπαδεύεται επάξια και στο Viking, ίσως και σε ακόμα πιο εξαιρετικό βαθμό, ενώ παράλληλα ότι “χώλαινε” έχει πλέον τροποποιηθεί και βελτιστοποιηθεί. Έτσι, οι διάλογοι έχουν ακόμα περισσότερες επιλογές ως προς το RP που θέλουμε να επιδιώξουμε (και ομοίως τα quests έχουν παραπάνω από μία δυνατές εκβάσεις), το να ηττηθούμε σε μια μάχη (ή να αποτύχουμε σε ένα quest) δεν συνεπάγεται πλήρη αποτυχία ή game over αλλά ουσιαστικά μας αναγκάζει να συνεχίσουμε να παίζουμε στον κόσμο όπως αυτός διαμορφώνεται ως αποτέλεσμα της ήττας μας, και οι turn-based μάχες λειτουργούν με τον ίδιο και καλύτερο τρόπο όπως στο Conquistador. Παράλληλα όμως έχει τροποποιηθεί το μεγαλύτερο ίσως “παράπονο” του κοινού από το Conquistador, το σύστημα levelling τόσο του χαρακτήρα μας όσο και των companion NPCs: ενώ στο Conquistador λεβελάραμε επιλεκτικά τα μέλη της ομάδας μας μέσω ενός συλλογικού “XP Pool”, πλέον το κάθε μέλος της ομάδας μας λαμβάνει ξεχωριστό XP και μπορεί να ανεβάσει τα ξεχωριστά του Skills, και πάλι όπως σε ένα τυπικό RPG.
Μιας και πρόκειται για demo, κάποιοι από τους μηχανισμούς είναι σαφώς αγυάλιστοι και ωμοί ακόμα σε σχέση με το τι πρέπει να περιμένουμε στην πλήρη έκδοση (πχ το σύστημα camping είναι ακόμα αρκετά “χοντροκομμένο”, και δεν έχει υλοποιηθεί στο preview build καμία πτυχή του συστήματος crafting), ενώ αναμενόμενη είναι και η ύπαρξη κάποιων bugs (ένα εκ των οποίων απεδείχθη και… game-breaking στην περίπτωσή μου, καθώς δεν με άφησε να ολοκληρώσω το τελευταίο quest του πρώτου chapter). Παρ’όλα αυτά είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός πως το Expeditions: Viking δείχνει ΠΟΛΛΑ υποσχόμενο, με τους Δανούς δημιουργούς να έχουν δει τι λειτουργεί και τι όχι στο Conquistador και να επιχειρούν να το πάμε στο επόμενο βήμα από πλευράς RPG design. Μένει να δούμε τι ψάρια θα πιάσουν στο τέλος. Με την ημερομηνία κυκλοφορίας του Viking να έχει οριστεί ως Q1 2017, οριακά προλαβαίνουμε μέσα στους επόμενους τρεις μήνες να στήσουμε μια πρόχειρη playlist με τα κομμάτια Manowar και Bathory που θα μας συντροφεύσουν κατά τις περιηγήσεις μας στις παγωμένες εκτάσεις του βορρά αλλά και να παρασκευάσουμε το εορταστικό υδρόμελο. Skál!
Σκιόοοοοοοολ, ζνάααααααααααρφ, τρου μέταλ φορέβερ. Στόρμ οφ Ζεχίρ άκουσα και γούσταρα τη ζωή μου. Πχοιότητα και μόνο. Πρέπει να έχει μεγάλο ενδιαφέρον το παίγνιον.
You had me στο Baptised In Fire And Ice. Αν δεν υπήρχε και η λέξη μάννογουωρ στο πανέμορφο τούτο κείμενο, θα μιλάγαμε για τo top preview στην πολυαγαπημένη μας ημιπεθαμένη ψευδοχαρντκόρ σαιτάρα μας, αλλά γουατέβα.
Ευχαριστούμε, Χελιόν.
Quorthon δηλωμένος Manowarάς (και περιστασιακός αντιγραφάς τους) μέχρις εσχάτων. Η συζήτηση τελειώνει εδώ :Ρ
Αν τους αντέγραφε την είχαμε γαμήσει, δεν θα είχαμε Viking Metal. Oh, the horror.
Uh huh, tell me more about it… (”http://www.deathmetal.org/interview/quorthon-bathory/”)
Storm of Zehir η λέξη κλειδί που είπε κι ο Μποράτσο, μπορεί να μην είχε το καλύτερο σενάριο στο πακέτο του NWN2 αλλά είχε μακράν τους πιο ενδιαφέροντες roleplaying μηχανισμούς, άκρως ενδιαφέρον δείχνει, πρέπει να τσεκάρω και το Conquistadors που το έχω και κάθεται στη library.
“”In 1986-1988, BATHORY had a drummer who was heavily influenced by Manowar. He didn’t enjoy any other type of metal, but he was somehow sold on Manowar.””
Close enough for meh :Ρ Ο ήχος των Bathory από το Blood Fire Death μέχρι το Twilight είναι πιο Manowar κι απ’όσο ήταν οι ίδιοι οι Manowar στην μετά-Sign of the Hammer εποχή, κι ας το αρνούνταν ο Quorthon.
ΥΓ. Σκεφτείτε περισσότερο προς Fallout 1+2 ή και Arcanum (να ποιον τίτλο ξέχασα να βάλω στο κείμενο χθες ενώ έγραφα ρε γμτ) για τον χάρτη πάντως. Μοιάζει σίγουρα και στο SoZ ως προς το σκέλος ταξιδιού από περιοχή σε περιοχή ανάμεσα σε random encounters, όμως δεν βλέπεις μπροστά σου το animated μπαρμπαδέλι να περπατάει εδώ κι εκεί.
Η πλάκα είναι πως αν εξαιρέσεις τον turn-based χαρακτήρα της περιήγησης του Conquistador (και το ότι δεν μπορείς να “μπεις” σε περιοχές βέβαια, καθώς η δράση λαμβάνει χώρα αποκλειστικά στον χάρτη σαν σε strategy game), ο world map του μοιάζει ΟΝΤΩΣ στο Storm of Zehir τώρα που το σκέφτομαι. Ουδέποτε με έκοψε να κάνω αυτόν τον συνειρμό.
Bathory >>>>> Manowar.
Και το preview καλό ήταν. 😛