Λοιποοοοοοοοόν, τέλος το D: OS. 81.30h ώρες το ολοκληρωμένο playthrough (θα χρειαζόμουν περισσότερο αν το άφηνα στο classic και δεν το έριχνα στο explorer για να το ξεφορτωθώ μια ώρα αρχύτερα). Συνολικά δαπάνησα 150 ώρες πάνω του. Αρκετός χρόνος για να έχω εμπεριστατωμένη άποψη, η οποία ανήκει στην μειοψηφία. Μπορείτε να δείρετε αργότερα.
Κατ' αρχάς όποιοι το εμφάνιζαν ως τον πνευματικό διάδοχο του Baldur's Gate, μάλλον δεν έχουν παίξει Baldur's Gate. Σε τι ακριβώς ήταν διάδοχος? Στη μάχη? Στην ιστορία και τον τρόπο με τον οποίο δίνεται? Στην αλληλεπίδραση των χαρακτήρων μεταξύ τους? Στο ύφος του? Στο looting? (καλά, εδώ προσωπικά γελάω που είδα σε crpg τέτοιο diabloειδές loot. μου άρεσε, αλλά δεν ταίριαζε, όπως δεν ταίριαζαν και πολλά άλλα πράγματα πιστεύω). Choice&Consequence?
Στα θετικά του ήταν σαφέστατα οι μάχες και πραγματικά λυπάμαι που έπρεπε να χαμηλώσω τη δυσκολία για να τελειώνω με αυτό το στυλ διαλόγων και τον αντι-immersive κόσμο του (ο κόσμος μια χαρά είναι, ο τρόπος με τον οποίο παρουσιαστηκε στο συνολικό παιχνίδι ήταν που με χάλασε. Δλδ κάθε φορά έλεγα, έχετε φτιάξει τόσο ωραίο κόσμο, γιατί πρέπει να ακούω την Σελήνη πάει άσυλο από τη λάμψη και με γειώνετε? Αυτό πιστεύω ήταν και το μεγαλύτερο παράπονό μου. Αλλά είναι σχεδιαστική επιλογή η οποία είναι hit or miss. Ανήκω απλά στη 2η κατηγορία. Δεν θα σταθώ περισσότερο σε αυτό, ω whoopty tiddly doo )
Όσο και αν με παραξένεψε και εμένα, μου άρεσαν τα παζλ του. Πώς σκ@τ@ κατάφερε να με κάνει να μου αρέσουν τα παζλ τα οποία τα σιχαίνομαι και να έχω αρνητικές εντυπώσεις τελικά, είναι απορίας άξιο.
Πανέξυπνο crafting, αλλά σε μένα το χαντάκωσε αυτή η κατάντια τού inventory. Το χαοτικό δεν νομίζω ότι το περιγράφει επαρκώς. Quantity over quality. Κρίμα που δεν είχα τις αντοχές να ασχοληθώ περισσότερο.
CRPG χωρίς ουσιώδες choice&consequence? rock-papers-scissors η απάντηση. Σοβαρά τώρα? Έσφαζα χωριά ολόκληρα και στη Cyseal ήταν Πέμπτη.
Και μη μου πείτε πως είχες να διαλέξεις που θα δώσεις το quest item, θα τα ακούνε οι crpg πατέρες και θα γελάνε (fallout 2, κάτσε κάτω, τα λέω εγώ για σένα).
Ανύπαρκτοι χαρακτήρες, άνευροι και χωρίς προσωπικότητα. Ο καλύτερος ήταν αυτός που δεν μιλούσε. Από ένα σημείο και μετά είχα παρατήσει το rp (γιατί απλά δεν υπήρχε) και απλά τους έκανα skill bots.
Ειλικρινά προσπάθησα πάρα πολύ να μου αρέσει. Το μαρτυρούν άλλωστε και οι 150 ώρες. Αλλά δεν. Αν έπρεπε να βάλω πρόσημο αυτό θα ήταν αρνητικό, χωρίς όμως να παραβλέπω και τα πολλά θετικά του.
Βαράτε ελεύθερα. Αν διαφωνείτε όμως, να το παίξουμε σε παρτίδα πέτρα-ψαλίδι-χαρτί να δούμε ποιος έχει δίκιο.