Το στήσιμο
Well, αυτό αποτελείται από την αποσυναρμολόγηση, το στήσιμο αυτό καθ' εαυτό και το πολυπόθητο πάτημα τού power button.
Η αποσυναρμολόγηση δεν κρύβει κάτι το συνταρακτικό, άρα προχωράμε στο στήσιμο. Το πρώτο στοίχημα ήταν ότι έπρεπε να χωρέσει η ψύκτρα στο κουτί, μιας και το μπροστά ανεμιστηράκι έπρεπε να σηκωθεί πιο πάνω για να μην πέφτει πάνω στις μνήμες. Εντάξει, προφανώς και χωρούσε, γιατί όσο τέρας είναι η ψύκτρα, άλλο τόσο είναι και το κουτί. Full Tower FTW (άντε razer, βγάλε κι ένα full tower, οι πιστοί σου περιμένουν).
Όταν ήρθε η ώρα τού m.2 δεν το σκέφτηκα πολύ, τον έβαλα στην πάνω θέση από τις δύο που έχει η μητρική (το κρατάμε αυτό). Τελευταία κλασικά μπήκε η κάρτα γραφικών, η οποία είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Κλασικά όμως, το κουτί δεν μάσησε μία. Ο εσωτερικός του χώρος είναι ικανός να χωρέσει ακόμα μεγαλύτερη κάρτα. Τέλος, το cable management ήταν γρήγορο και χωρίς προβλήματα. Και το μόνο που μένει πλέον είναι
Το Power ON (ή αλλιώς "η οδύσσεια τού jon")
Όλος χαρά, πάω το Tomahawk στο φυσικό του χώρο. Βάζω καλώδια, Power ON καιαιαιαι...τίποτα. Ρε άμπαλε, πάτα το κουμπί τού τροφοδοτικού. Το πατάω, Power ON καιαιαιαιαι....σχεδόν τίποτα. Ανεμιστήρες κουτιού αγάλματα, post στην οθόνη πουθενά. Το μόνο που λειτουργούσε ήταν το CPU Cooler. Ψυχραιμία και κοιτάζω τα debug leds. Πάω στο manual τής μητρικής, θέμα με τον επεξεργαστή λέει. Υποψιάστηκα κατευθείαν το bios, αλλά το γκούγκλαρα κιόλας για να είμαι και σίγουρος. Όντως, ο πιθανός υπεύθυνος ήταν το bios. Update bios μέσω usb λοιπόν και αναμένουμε. Όλα δούλεψαν όπως έπρεπε. Το Tomahawk άναψε και μπήκαμε κατευθείαν στο bios τής μητρικής. Οι μνήμες ήταν στα 2133mhz, αλλά με την ενεργοποίηση τού xmp πήγαν εκεί που διαφημίζονται, στα 3600mhz. Όλα good, όλα very very good.
Ας πεταχτούμε και απ' το storage μια βόλτα. Ο m.2 πουθενά. Γιατί ρε παλληκάρι σκέφτηκα, πού κρύβεσαι? Μέχρι χθες λειτουργούσες. Δεν αγχώθηκα, θα πάω στο disk management και θα τον ξετρυπώσω τον μπαγάσα.
Γιατί όμως τα case fans δεν λειτουργούν? Θα είναι κάποιο conflict λέω τού hub του κουτιού. Θα τα περάσω στη μητρική και θα τελειώνω (όντως, έτσι έγινε για να μην τα πολυλογώ εδώ).
Win10 install, drivers, chipsets και τα συναφή. Όλα πήγαν όπως περίμενε κανείς να πάνε. Ο δίσκος όμως πουθενά. Και κάπου εδώ αρχίζω να αγχώνομαι. όχι για το αν έπαθε κάτι ο ssd, αυτό θα ήταν σχεδόν απίθανο, όταν 12 ώρες πριν δούλευε κανονικά, αλλά μην πέσαμε σε ελαττωματική μητρική. Ψάξιμο σε google, σε youtube, τίποτα δεν είχε άμεση σχέση με εμένα και τίποτα δεν έκανε το δίσκο να εμφανιστεί. Οπότε, έπρεπε να προχωρήσω σε κάτι που δεν ήθελα. Να ξαναβγάλω το PC για να το ξεστήσω πάλι. CPU fans εκτός, μνήμες εκτός, ξεκούμπωμα gpu και όταν έφτασα επιτέλους στον ssd, είδα αυτό που είχα δει και πιο πριν.
Πάνω από τις θέσεις των ssd έχει δύο κουτάκια που γράφουν το μεν πρώτο, cpu-pcie-sata, το δεύτερο chipset-pcie-sata. Άρα λέω μια χαρά, ας μην βγάζω και αυτόν. Κούμπωμα πάλι και πίσω στο troubleshooting. Κανένα μα κανένα αποτέλεσμα. Αλλά πριν προχωρήσω σε RMA, ας διαβάσω και το manual ακόμα πιο προσεκτικά να δω μην μου ξέφυγε κάτι ρε παιδί μου. Και εκεί έλεγε καθαρά πως μόνο το m2_2 slot δέχεται m.2 sata ssd. Τι σκατά, τόσο λάθος τα έβλεπα εγώ?
We know the drill by now. Ξεστήσιμο για ακόμα μια φορά και η παραπάνω λούπα επαναλήφθηκε. Όμως αυτή τη φορά κοίταξα ακόμα πιο προσεκτικά τα κουτάκια. Και είχαν κάτι που πιο πριν το είχα προσπεράσει. Η ένδειξη sata ήταν τικαρισμένη με ένα "v" μόνο στη δεύτερη θέση. Και αφού ξεβάφτισα τους αγίους κάμποσων θρησκειών με την αμπαλοσύνη μου και επειδή το "v" δεν ήταν πιο μεγάλο ή έντονο (ε και κάπου αλλού έπρεπε να ρίξω το φταίξιμο, τι? μόνο σε μένα?) άλλαξα θέση στον ssd, ξανά στήσιμο, ξανά μέσα στη σπηλιά για να δούμε αν όλα πλέον λειτουργούν όπως πρέπει.
Και ναι, επιτέλους, ο σκληρός φαίνεται. Κάπου εκεί άραξα, έστριψα με ύφος κατακτητή το τσιγάρο μου και πήγα να ξυπνήσω τον ΠΕ να του πω πως τα έφτιαξα όλα και ήταν δικό μου λάθος (παραδόξως δεν τον πολυένοιαξε, το άλλο πρωί δεν θυμόταν τίποτα. ντροπή).
Το δεύτερο σεντόνι βάζει άλλη μια άνω τελεία και θα επανέλθω με τις πρώτες εντυπώσεις.