Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[Sugamoto Panagia]

τα credits πεσανε και παμε στο δρομο για το true ending

 

[Chosen Undead]

Ξεκίνησα τα Yakuza 0 (Steam) & Kamen Rider Battleride War Genesis (PS Vita). Πολύ βρωμόξυλο, υπέροχα και τα δύο

 

[shredder]

Για αλλη μια φορα απεδειξα οτι ειμαι ο καλυτερος ninja του γαλαξια! Μολις τερματισα το ninja gaiden 2!!! ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΑ!!! Παμε για το 3 απο αυριο

 

[Chronomancy]

Προσπαθώ να παίξω το Tomb Raider. Προσπαθώ γιατί δεν έχω χρόνο και με έχει φλομωσει στις cutscenes με αποτέλεσμα είτε να πρέπει να τις ξαναπαίξω γιατί χάνεται το autosave, είτε να τις κόψω στην μέση για να μην χάσω την πλοκή και άρα να πάω πάλι από την αρχή.
Επίσης μου φαίνεται τελείως χαοτικό. Camps στα οποία δεν μπορώ να δω επιλογές, action scenes που δεν συγχωρούν και πολύ σκούρα χρωματική παλέτα για το τίποτα.
Ελπίζω να ευθύνεται το γεγονός ότι μάλλον είμαι ακόμη στην εισαγωγή και ότι μετέπειτα, τουλάχιστον τα τελευταία τρία θα απαλειφθούν.

 

[mits@kos]

Το reboot του '13 εννοείς Chrono, ή το τελευταίο; Δε θυμάμαι και πολλά από τις αρχές του reboot, εξού και η απορία.

Τέλειωσα το καλοκαιρινό playthrough στην ομορφάδα που λέγεται Wind Waker HD. Όπως είπα, δεν το ψείρισα μέχρι τέρμα αυτή τη φορά, άφησα μερικά heart pieces και 3-4 treasure charts. Παιχνίδι-ψυχοθεραπεία. Πανέμορφο, αειθαλές, feelgood έπος. Μου λείπει ήδη το exploration στα νησάκια του, το ψυχαναγκαστικό κλάδεμα ΟΛΗΣ της βλάστησης ΠΑΝΤΟΥ και οι επιβεβλημένες καταστροφές κεραμικών.

Ο Αύγουστος είναι διαχρονικά νωχελικός μήνας στο gaming. Φόρτωσα μια σειρά 16-bit λατρείες στο Retroid Pocket 2, ιδανικά θα ήθελα να τελειώσω εντός του μήνα έστω το Final Fantasy III (SNES)/VI Advance (GBA) και κάποιο εκ των Terranigma (SNES) ή Secret of Mana (SNES). Μάλλον το δεύτερο, μιας και τσίμπησα το Trials of Mana και περιμένει. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να καταλήξω να παίζω κανένα GB Zelda (πιθανώς κάποιο εκ των Oracle), γιατί άνοιξε η όρεξη...

 

[Sugamoto Panagia]

ιδανικα πιασε τα metroid

 

[Chronomancy]

Το reboot του '13 εννοείς Chrono, ή το τελευταίο; Δε θυμάμαι και πολλά από τις αρχές του reboot, εξού και η απορία.

Τέλειωσα το καλοκαιρινό playthrough στην ομορφάδα που λέγεται Wind Waker HD. Όπως είπα, δεν το ψείρισα μέχρι τέρμα αυτή τη φορά, άφησα μερικά heart pieces και 3-4 treasure charts. Παιχνίδι-ψυχοθεραπεία. Πανέμορφο, αειθαλές, feelgood έπος. Μου λείπει ήδη το exploration στα νησάκια του, το ψυχαναγκαστικό κλάδεμα ΟΛΗΣ της βλάστησης ΠΑΝΤΟΥ και οι επιβεβλημένες καταστροφές κεραμικών.

Ο Αύγουστος είναι διαχρονικά νωχελικός μήνας στο gaming. Φόρτωσα μια σειρά 16-bit λατρείες στο Retroid Pocket 2, ιδανικά θα ήθελα να τελειώσω εντός του μήνα έστω το Final Fantasy III (SNES)/VI Advance (GBA) και κάποιο εκ των Terranigma (SNES) ή Secret of Mana (SNES). Μάλλον το δεύτερο, μιας και τσίμπησα το Trials of Mana και περιμένει. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να καταλήξω να παίζω κανένα GB Zelda (πιθανώς κάποιο εκ των Oracle), γιατί άνοιξε η όρεξη...

Του 13. Το είχα κατεβάσει από πέρυσι στον δίσκο και τώρα αξιώθηκα να ασχοληθώ μαζί του, αν και δεν το βλέπω να το τελειώνω έτσι που μου τα κανε.
Από την άλλη, η νέα Λάρα είναι πιο όμορφη από την παλιά.

Πώς νιώθω όταν το ανοίγω αλλά δεν παίζω επειδή πρέπει να κάνω κάτι άλλο

 

[shredder]

Teρματισα το Biomutant. Ειναι και αυτο ενα παιχνιδι με ninja οπως εγω. Ενα μεταλλαγμενο ρακουν ninja και πολεμησα μεταλλαγμενα ζωα ninja οπως αρκουδες ninja, αλεπουδες, κτλ Για πρωτο παιχνιδι καινουργιας εταιριας(experiemnt 101) μπορω να πω πως ηταν καλο. Αλλα περιμενα οτι απο στιγμη σε στιγμη θα εμφανιστουν και χελωνες ninja. Tiποτα ομως. Εχει μεχρι και μεταλλαγμενο γουρουνι με κεφαλια το οποιο το εσφαξα αγριως !! Αλλα ουτε μια χελωνα?!

 

[manofsorrows]

Του 13. Το είχα κατεβάσει από πέρυσι στον δίσκο και τώρα αξιώθηκα να ασχοληθώ μαζί του, αν και δεν το βλέπω να το τελειώνω έτσι που μου τα κανε.
Από την άλλη, η νέα Λάρα είναι πιο όμορφη από την παλιά.

Δεν ξέρω γιατί το πήρες στραβά αλλά δώσε του λίγο χρόνο! Είναι πολύ καλό παιχνίδι κι είναι κρίμα να το αφήσεις. Στο λέει κάποιος που δεν είναι τόσο φαν των action παιχνιδιών και δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με τα παλαιότερα παιχνίδια της σειράς. Αυτός ο τίτλος όμως με έκανε να ασχοληθώ γενικά περισσότερο με παιχνίδια που έχουν περισσότερη δράση.

 

[maladroid]

Μετά το επικό Red Dead Redemption 2 που είχε τον ατελείωτο (εννοείται άφησα κάτι κουτσομούρες αψάρευτες και κάτι μπότες άραφτες αλλά δεν ψήνομαι να επιστρέψω), μπήκα σε mood για games-σφηνάκια, να ξεμπουκώσει και λίγο το backlog (βλ. και συζήτηση για παιχνίδια που έμειναν ανολοκλήρωτα).

Για το Backone είπα τις σκέψεις μου, αφού έφυγε από τη μέση κι αυτό έπιασα ταυτόχρονα κάμποσα παιχνίδια διαφορετικού στυλ για να δω τι με τραβάει περισσότερο. Έχουμε και λέμε:

Cuphead: Πανέμορφο, ιδιαίτερο, εθιστικό στην απλότητά του αλλά εξοργιστικά πανδύσκολο για τα γέρικα δάχτυλα και νεύρα μου. Δεν το παρατάω ακόμα, αλλά ξέρω ήδη πως πρόκειται για το χρονικό ενός προδιαγεγραμμένου θανάτου (βασικά μερικών δεκάδων θανάτων).

Genesis Noir: Δεν είναι και τόσο παιχνίδι, περισσότερο interactive artpiece θα το χαρακτήριζα, στα πρότυπα των Flower, Abzu κτλ. με κάποιες μυτιές Amanita μέσα για νοστιμιά. Σουρεάλ, αφηρημένη ιστορία, απλό αλλά πολύ ιδιαίτερο εικαστικό, ωραία μουσική, χαλαρό gameplay. Το συνεχίζω όποτε έχω διάθεση για κάτι εντεώς "καναπεδάτο".

Crash Bandicoot 2 & 3 (remakes): Επιτέλους ξανάπιασα και τελείωσα το 2 και απευθείας κατάπια και το 3. Αρκετά εύκολα συγκριτικά με το σαδιστικό πρώτο game, με την εξαίρεση ίσως κάποιων racing levels. Πιο πολύ για εθιμοτυπικούς λόγους τα έπαιξα, μια που ποτέ δεν είχα κονσόλα για να ασχοληθώ με τα αυθεντικά. Ένα 7-7.5/10 νομίζω το αξίζουν. Σειρά έχει ο Spyro.

Max Payne 3: Για λόγους που δεν μπορώ να εξηγήσω, δεν έχω παίξει τα θρυλικά πρώτα games της σειράς, ωστόσο σε κάποιο Steam Sale αποφάσισα να αγοράσω το 3, με developers αυτή τη φορά τη Rockstar. Οπτικά θα ήταν σίγουρα πολύ εντυπωσιακό στον καιρό του, ωστόσο μια χαρά παίζεται και σήμερα. Πάντως, το gameplay μού φαίνεται κομματάκι μονότονο (ή απλώς παλιομοδίτικο). Δεν παρατήρησα να βελτιώνεις/προσθέτεις κινήσεις ή όπλα, οπότε είναι βασικά ένα shooting gallery πολυτελείας με ωραία setpieces και ορισμένα σποραδικά τρικ για ποικιλία που, όμως, δεν εμπλουτίζουν τρομερά τη δράση. Η αφήγηση είναι τέρμα τυρένιο noir αλλά το γκλαμουράτο setting αλά GTA και το γεγονός ότι ο ρημαγμένος Mαξ αυτή τη φορά δεν έχει προσωπική εμπλοκή στην υπόθεση, υπονομεύουν αρκετά την όλη ατμόσφαιρα. Επίσης, με κουράζει απίστευτα το μοντάζ και -κυρίως- τα παραμορφωτικά εφεδάκια που μας υπενθυμίζουν ότι ο Μαξ βρίσκεται συνεχώς υπό την επήρεια αλκοόλ/χαπιών/μιζέριας. Καλό σαν ιδέα αλλά γίνεται τρομερή κατάχρηση των εφέ που ενοχλούν ήδη από το πρώτο μισάωρο.
Νομίζω είμαι λίγο πριν από τα μισά, συνεχίζουμε.

 

[Borracho]

Πάμε όλοι μαζί. To Max Payne 3 είναι καραμπινάτο αριστούργημα, όπως τα Max Payne 1 & 2 πριν από αυτό.

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΟΚΤΩ ΚΙΝΗΣΕΙΣ.

Θέλουμε bullet time και headshots μηδενικής δυσκολίας, για να χαιρόμαστε πως και με αρθριτικά θριαμβεύουμε.

Είναι από τα ελάχιστα shooters που με έκαναν να τα παίζω και να τα ξαναπαίζω και να κυνηγάω ατσίβμεντς, γιατί με έκανε να νιώθω χειρούργος, πως όλα εξαρτούνταν από τους χειρισμούς μου.

Ρε...ως και multiplayer μπήκα και έπαιξα πάνω από δέκα ώρες και θα συνέχιζα, αν δεν ήταν γεμάτο cheaters που κατέστρεφαν όλη την εμπειρία. Εγώ. Multiplayer.

 

[Adhan]

Αρκετά εύκολα συγκριτικά με το σαδιστικό πρώτο game, με την εξαίρεση ίσως κάποιων racing levels.

Ισχύει. Υποθέτω όμως ότι δεν πήγες για 100% clear gems και time trial relics, ε;

Πάντως τα αδικείς πιστεύω. Το πρώτο όντως είναι για γύρω στο 7. Τα επόμενα είναι σαφέστατα βελτιωμένα σε όλους τους τομείς, με το 3 να είναι η κορυφή.

 

[maladroid]

Πάμε όλοι μαζί. To Max Payne 3 είναι καραμπινάτο αριστούργημα, όπως τα Max Payne 1 & 2 πριν από αυτό.

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΟΚΤΩ ΚΙΝΗΣΕΙΣ.

Θέλουμε bullet time και headshots μηδενικής δυσκολίας, για να χαιρόμαστε πως και με αρθριτικά θριαμβεύουμε.

Κρίμα ρε συ Στέφανε που δεν ασχολείσαι ντιπ με αθλητικά, είσαι γεννημένος Οργανωτής Κερκίδας

Τώρα για τα υπόλοιπα που λες δεν διαφωνώ, όντως είναι καθαρό power trip το παιχνίδι, δεν σε ζορίζει, δεν έχει περιττό λίπος (crafting, εξοπλισμό, stats και δεν συμμαζεύεται), είναι lean mean killing machine. Αλλάαααα ένα κατιτίς παραπάνω θα το ήθελα, έστω να βελτιώνεις σταδιακά το bullet time σου ή να βρίσκεις καλύτερα όπλα βρε αδερφέ, έτσι για το ροκ (τζαζ?), για να νιώθεις ότι κάτι άλλαξε στο πιστολίδι, πέρα από το σκηνικό.
Τώρα στα υπόλοιπα είναι τίμιο, μπιμουβάδικο guilty pleasure αλλά κάτι παραπάνω δεν μου βγάζει, sorry.

@Adhan Εντάξει τα έπαιξα και οχτακόσια χρόνια μετά τα Bandicoot, λογικό να μην με εντυπωσιάσουν. Και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του 3 για ποικιλία με τις ιπτάμενες, υποβρύχιες κι αγωνιστικές πίστες, ένιωθα ότι αυτά τα έχω ξανακάνει αλλού καλύτερα. It's not you Crash, it's me
Πάντως οκ, το 6 υπερβολικό, ένα 7-7.5 το αξίζει όλη η τριλογία. Πάω να το κάνω edit.

YΓ: Τι λες μωρέ τώρα κι εσύ, τι gems και time trials. Αυτά είναι a young man's game, όπως και τα chievos του Max Payne 3 που κυνηγούσε ο Borracho. Είπαμε το ζούμε ακόμα αληθινά αλλά δεν είμαστε για τέτοιους μαζοχισμούς.

 

[Borracho]

Μπφφφφχτ, gems και time trials...αν και με συνέλαβα να γκραϊντάρω πεισμωμένος τα Mastery Challenges του Valhalla, με το που διαπίστωσα πως το quest τελειώνει χωρίς να απαιτεί να τα πάρεις όλα χρυσά, με έπιασε ένας περίεργος παλιμπαιδισμός, ένα χαζό πείσμα και σχεδόν τα κατάφερα.

Τώρα στα γεράματα, πάμε να κάνουμε ακόμα καμιά παλλικαριά, αλλά αυστηρά εκεί που μας παίρνει ('Έλα μαστρο-Ποράτσο, φέρε τρία ασημένια και όλα ΟΚ, ποιός τα γαμεί τα χρυσά μωρέ...") ΑΚΡΙΒΩΣ σαν παππούδια που ανοίγουν το Kadett στην Πατρών-Πύργου και όποιον πάρει ο Χάρος γιατί 'βλέπω μωρέ, δεν έχει κίνηση'.

 

[Admiral]

Μου αρέσουν όλα τα Max Payne αλλά το 3 είναι για μένα δυο σκαλιά πιο κάτω από τα 1 και 2. Τα homages και references της Remedy έχουν μια γλύκα και αυτοσαρκαστική διάθεση που δεν κατάφεραν να αντιγράψουν οι μπούληδες της Rockstar.

 

[maladroid]

Ναι, αν και όπως είπα δεν έχω παίξει τα original, το MP3 αναπαράγει 100% το κλισέ "λευκός σκληρός καριόλης έρχεται σε ξένη χώρα και μακελεύει ορδές από μη-αγγλόφωνους τραμπούκους που πήγαιναν γυρεύοντας". Καμία πρωτοτυπία, καμία εμβάθυνση, καμία εκλέπτυνση. Κλασική blockbusterιά δηλαδή, αλλά με ακόμα πιο cheesy διάλογο και τα τρισκατάρατα εφέ μέθης να προκαλούν ημικρανίες. Ό,τι πρέπει για 2-3 απογεύματα μπρουτάλ, άμυαλου gaming.

 

[bald_killer]

Από Μαξ Πεϊν έχω παίξει μόνον το 1 το μακρινό (σχετικά) 2003. Μου είχε κάνει εντύπωση τότε, μικρό παιδάκι, η σαπιλα της κοινωνίας μέσα στην οποία περνούσε ο Μαξ.

Υπάρχει κάνα mod που να αφαιρεί τα levels με τους εφιάλτες όπου ταλαντεύεσαι πάνω σε μια γραμμή υπό τους ήχους ενός μωρού;
Σαδιστικά εκνευριστηκά levels.

 

[Bathory]

Το Μαξ Πέιν το πρώτο ήταν το καλύτερο, καθώς είχε αναφορά στην καλύτερη σειρά που έχει υπάρξει, το Buffy The Vampire Slayer.
Τα επόμενα ήταν μάπα, καθώς δεν είχαν αναφορά στην καλύτερη σειρά που έχει υπάρξει, το Buffy The Vampire Slayer.

Απλά πραγματάκια.

 

[Admiral]

Ναι, αν και όπως είπα δεν έχω παίξει τα original, το MP3 αναπαράγει 100% το κλισέ "λευκός σκληρός καριόλης έρχεται σε ξένη χώρα και μακελεύει ορδές από μη-αγγλόφωνους τραμπούκους που πήγαιναν γυρεύοντας". Καμία πρωτοτυπία, καμία εμβάθυνση, καμία εκλέπτυνση. Κλασική blockbusterιά δηλαδή, αλλά με ακόμα πιο cheesy διάλογο και τα τρισκατάρατα εφέ μέθης να προκαλούν ημικρανίες. Ό,τι πρέπει για 2-3 απογεύματα μπρουτάλ, άμυαλου gaming.

Ακριβώς αυτό. Υπάρχει ένα μεράκι στα παιχνίδια της Remedy, μια αγάπη στο είδος που αναφέρονται που για μένα απουσίαζε από το MP3. Η Rockstar νομίζω ήθελε απλά να μιμηθεί την αισθητική της ταινίας Man on Fire.

 

[soad667]

Εντάξει, δεν είχε τη σκοτεινή ατμόσφαιρα των δύο πρώτων, αλλά γκέημπλεϊ, σκηνοθεσία κτλ πήγαν 45 πατώματα πάνω στο 3. Το πίου πίου με τη χρήση της ευφόρια απογειώθηκε και η μετάβαση από τη δράση σε κάτσινς και το ανάποδο ήταν για πολύ φάπινκ.