Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[maladroid]

Μήτσο, το παιχνιδάκι είναι μούρλια για ζευγαροgaming, φρονώ ότι θα περάσετε φίνα τις γιορτές. Έχουμε γράψει ήδη 10-11 ώρες χωρίς να βαρεθούμε στιγμή και τα περισσότερα sessions τα ζητάει (καλύτερα: απαιτεί) η κοπέλα μου, που γενικά έχει πολύ casual σχέση με το gaming
Η τρομακτική ποσότητα έξυπνων ιδεών και οι διαρκείς εναλλαγές σκηνικού/mechanics/προκλήσεων μάς έχουν εντυπωσιάσει. Φοβερή δουλειά από τον τρελο-Fares και τη συμμορία του, μακάρι να του δώσουν και κάνα βραβείο ώστε να βρει ευκαιρία να κάνει κωλοδάχτυλο στην Take-Two και μάθουν το game κι όσοι (λίγοι?) δεν το ξέρουν.

 

[Chronomancy]

@Stamatimenos
Το έβαλε κι εγώ πριν κάνα δίμηνο αλλά.σε κάποια φάση ξενέρωσα και το παράτησα. Λέω, αφού θέλω να ξαναδώ το Morrowind, ας το κάνω αντρίκια. Η παλέτα και γενικότερα η εικόνα του Morrowind δεν αναπλάθεται όσο κι αν θέλουμε να εθελοτυφλούμε για μερικά πολύγωνα ακόμη

 

[Savatar]

Νέο playthrough Doom: Eternal σε Nightmare δυσκολία (είχα αφήσει το Ultra-Violence στο τελευταίο mission λόγω real life πηξίματος και ήθελα να το πάρω από την αρχή). Τα έχουμε ξαναπεί, ίσως το καλύτερο fps που έχω παίξει. Το nightmare είναι κόλαση, αλλά πολύ διασκεδαστικό. Δεν είμαι και πολύ καλός στα fps , οπότε πολλά encounters θα τα παίξω 4-5 φορές μέχρι να τα βγάλω. Φοβερή η αίσθηση που σου αφήνει το παιχνίδι όταν χάνεις, δεν νιώθεις ότι "σε κλέβει" ή ότι έχασες από κάποια "μπινιά" του παιχνιδιού, αλλά από δικά σου λάθη. Και είναι εντυπωσιακό πόσο smooth παίζει σε PC που ο πυρήνας του (cpu/mobo) έχει κλείσει δεκαετία!

 

[nitro912gr]

Έχω αρκετά πραγματάκια που θέλω να παίξω αυτές τις μέρες, είναι ενεργό και το gamepass αλλά με έχει τρομάξει που ακόμα προσπαθώ να σβήσω το NMS... σκεφτείτε ότι έσβησα μέχρι και την έκδοση που έχω στο steam μην για κάποιο λόγο την βλέπει και μπλέκει τα μπούτια του or something...
Γενικά έπαιξα λίγο Doom Eternal Horde mode αφού δεν μπορώ ούτε αυτό να το σβήσω από το gamepass... ωραίο απολαυστικό, αλλά είμαι γενικά σε ένα τρέξιμο εδώ και μέρες, δεν ήθελα άλλο τρέξιμο και στο gaming, το άφησα λίγο και αυτό στην άκρη.

Κοίταζα τι να πιάσω, τα περισσότερα που θέλω να παίξω είναι FPS, Serious Sam SE, Black Mesa, Doom αλλά θέλω να χαλαρώσω κιόλας.

Οπότε ξανά έπιασα το Civilization Beyond Earth ξανά από το μηδέν με τον advisor να μου τα εξηγεί όμορφα, να μου τα εξηγεί ωραία, γιατί ήμουν σε κατάσταση ύπνου ξύπνιου την τελευταία φορά και είχα κάποια κενά. Οπότε έκατσα μερικές ωρίτσες χθες με αυτό και όταν καταλαβαίνεις τι κάνεις και δεν είσαι σε φάση να πέσεις στο πληκτρολόγιο με τη μούρη είναι καλύτερα τα παιχνίδια

 

[pornostars]

Περίμενα με ανυπομονησία στις 10 του μηνός το Syberia: The World Before αλλά δυστυχώς μετατίθεται για το πρώτο τρίμηνο του 2022.

Οπότε σειρά έχει το Visage.

 

[shredder]

Tερματισα το Guardians of the galaxy! Για αλλη μια φορα εσωσα τον Γαλαξια απο τους εχθρους μου ετσι ωστε να μπορεσω να τον καταχτησω ! Τους εσφαξα ολους!

 

[nitro912gr]

Tερματισα το Guardians of the galaxy! Για αλλη μια φορα εσωσα τον Γαλαξια απο τους εχθρους μου ετσι ωστε να μπορεσω να τον καταχτησω ! Τους εσφαξα ολους!

 

[shredder]

Ξεκινησα το Asterix And Obelix Slap them all που βγηκε σημερα και δερνω Ρωμαιους και πειρατες. Αυριο αρχιζει σφαγη εξωγηινων στο Halo Ιnfinitie!!!!

 

[akarthis]

Καλημερα. Συνεχιζω το enderal με αργους απολαυστικους ρυθμους. Ειναι απλα παιχνιδαρα(το μονο μειον ειναι τα arrow quests που σε πανε κατευθειαν εκει που πρεπει- δεν ξερω αν απενεργοποιουνται καπου αν και οι οδηγιες ειναι πολυ ασαφεις για να πας εκει που πρεπει χωρις αυτα.).

Το Yakouza like a dragon , συνεχιζει και αυτο με καποια φθινουσα διαθεση. Βαριεμαι τις μαχες πλεον αλλα η ιστορια ειναι ενδιαφερουσα.

Αγορα το injustice 2 στο ps4( υπαρχει στο pass αλλα αυτα με ψηνουν σε κονσολα). Το επελεξα διοτι διαβασα οτι εχει καλο single story αλλα μετα απο λιγα ξυλικια χθες βραδυ, διαπιστωνω οτι προτιμω τη βαρβαροτητα του mortal combat. Και ναι, τα παιχνιδια αυτα υπαρχουν μονο για διπλα.

Επειδη ειχα σκοπο να αγορασω το pathfinder χριστουγεννα και μετα το εφιαλτικο πρωτο παιχνιδι που ουσιαστικα εχασα τα χρηματα με το ανελεητο stutter, το καταβασα χθες πειρατικο για να το τσεκαρω. Σε 20 λεπτα ειχα 7 κρασαρισματα/παγωμα οθονης και restart τον υπολογιστη. Δεν ξερω τι φταιει-σβηστηκε επιτοπου. Μαρτιο βγαινει σε ps. Αν καταληξω μεχρι το Μαιο να παρω νεο υπολογιστη θα το παρω εκει αλλιως σε κονσολα τοτε.

Τελος συνεχισα το resident evil 2 (αγορασμενο black friday 2020 με 25 λεπτα παινχιδιου). Εφτασα τις 2 ωρες. Το παιχνιδι ειναι εκπληκτικο αν και για να ειμαι ειλικρινης με ζοριζει πολυ να παιζω μονος μου. Βαζω τη γυναικα μου να καθεται διπλα και διαβαζει για να μπορω να παιξω.
Διαβασα το review εδω και ειδα οτι και αλλος κοσμος επιβεβαιωνει οτι εχει γινει περισσοτερο τρομακτικο(παλιοτερα δεν καταλαβαινα τιποτα απο αυτο το genre).

 

[manofsorrows]

Τις τελευταίες μέρες τελείωσα τα:

Star Wars: Jedi Fallen Order: Θα μπορούσε να λεγόταν και Star Wars: Tomb Raider! Ότι χάνει σε ....εχμ ελκυστική παρουσία πρωταγωνιστή, το κερδίζει στις μάχες με τα φωτόσπαθα και γενικά με τα κόλπα Jedi. To θεωρώ ελαφρώς καλύτερο ή τουλάχιστον το διασκέδασα λιιιίγο περισσότερο από το Rise Of The Tomb Raider που έπαιξα πριν λίγο καιρό. Ωραία ιστορία με αξιομνημόνευτους χαρακτήρες (BD-1 droid τα σπάει, αχ Nightsister! ) , πολλή δράση, κάποιοι ωραίοι γρίφοι, καλός τεχνικός τομέας. Αν έλειπαν και τα respawns που χαλάνε τελείως το immersion, το backtracking και τα αραιά save points, όλα αυτά για να αυξηθεί απλά ο χρόνος, θα το είχα ευχαριστηθεί πολύ περισσότερο. Εν ολίγοις ακόμα κι αν δεν είσαι φαν Star Wars, όπως εγώ, ένα must play action adventure για όλους τους φίλους του είδους. 8.5 / 10

The Lion's Song: Παιχνιδάκι διάρκειας 4 ωρών, που έδωσε το Epic κάποια στιγμή. Ουσιαστικά είναι ρετροπιξελούμπα visual novel, αυστηρά σε καφεκόκκινες αποχρώσεις που το κάνει λίγο κουραστικό. Αποτελείται από 4 επεισόδια που εξελίσσονται στην Βιέννη, στις αρχές τις δεκαετίας του 1910. Οι ιστορίες μιας μουσικοσυνθέτη που θέλει να συνθέσει ένα αριστούργημα, ενός ξεχωριστού ζωγράφου και μιας, αποκλεισμένης από το ανδροκρατούμενο πανεπιστήμιο, ιδιοφυούς μαθηματικού εφάπτονται και καταλήγουν σ' ένα φορτισμένο επίλογο. Θα συναντήσετε διάσημα ιστορικά πρόσωπα (όπως τον αγαπημένο μου Gustav Klimt) και θα κληθείτε να πάρετε λίγες αποφάσεις που θα επηρεάσουν ελαφρώς την ιστορία. Τέλος η μουσική επένδυση είναι πολύ όμορφη και ταιριαστή. Άξιζε τον χρόνο που αφιέρωσα χωρίς να είναι κάτι τρελό. 6,5/10

Donut County: Κουλή χαριτωμενιά, όπου ελέγχεται μια τρύπα που ρουφάει τα πάντα. Όσο ρουφάει, τόσο μεγαλώνει, οπότε ξεκινώντας από βότσαλα φτάνετε να καταβρωχθίζετε σπίτια. Όταν δεν υπάρχει κάτι άλλο να ρουφήξετε περνάτε στο επόμενο επίπεδο. Σταδιακά εισάγονται κάποια mechanics που κάνουν την επίλυση του επιπέδου πιο challenging. Έχει και ιστοριούλα ανάμεσα στα επίπεδα. Πέρασα 105 ευχάριστα, αγχολυτικά και εθιστικά λεπτά μαζί του. 7/10

Παράλληλα λόγω Gamepass παίρνω τζούρες Carrion, Genesis Noir, Curse Of The Dead Gods, Twelve Minutes και συνεχίζουμε με την γυναίκα μου το The Medium. To βασικό μου παιχνίδι όμως, για τις επόμενες μέρες, θα είναι το Outer Worlds.

 

[pornostars]

Τις τελευταίες μέρες τελείωσα τα:

Star Wars: Jedi Fallen Order: Θα μπορούσε να λεγόταν και Star Wars: Tomb Raider! Ότι χάνει σε ....εχμ ελκυστική παρουσία πρωταγωνιστή, το κερδίζει στις μάχες με τα φωτόσπαθα και γενικά με τα κόλπα Jedi. To θεωρώ ελαφρώς καλύτερο ή τουλάχιστον το διασκέδασα λιιιίγο περισσότερο από το Rise Of The Tomb Raider που έπαιξα πριν λίγο καιρό. Ωραία ιστορία με αξιομνημόνευτους χαρακτήρες (BD-1 droid τα σπάει, αχ Nightsister! ) , πολλή δράση, κάποιοι ωραίοι γρίφοι, καλός τεχνικός τομέας. Αν έλειπαν και τα respawns που χαλάνε τελείως το immersion, το backtracking και τα αραιά save points, όλα αυτά για να αυξηθεί απλά ο χρόνος, θα το είχα ευχαριστηθεί πολύ περισσότερο. Εν ολίγοις ακόμα κι αν δεν είσαι φαν Star Wars, όπως εγώ, ένα must play action adventure για όλους τους φίλους του είδους. 8.5 / 10

The Lion's Song: Παιχνιδάκι διάρκειας 4 ωρών, που έδωσε το Epic κάποια στιγμή. Ουσιαστικά είναι ρετροπιξελούμπα visual novel, αυστηρά σε καφεκόκκινες αποχρώσεις που το κάνει λίγο κουραστικό. Αποτελείται από 4 επεισόδια που εξελίσσονται στην Βιέννη, στις αρχές τις δεκαετίας του 1910. Οι ιστορίες μιας μουσικοσυνθέτη που θέλει να συνθέσει ένα αριστούργημα, ενός ξεχωριστού ζωγράφου και μιας, αποκλεισμένης από το ανδροκρατούμενο πανεπιστήμιο, ιδιοφυούς μαθηματικού εφάπτονται και καταλήγουν σ' ένα φορτισμένο επίλογο. Θα συναντήσετε διάσημα ιστορικά πρόσωπα (όπως τον αγαπημένο μου Gustav Klimt) και θα κληθείτε να πάρετε λίγες αποφάσεις που θα επηρεάσουν ελαφρώς την ιστορία. Τέλος η μουσική επένδυση είναι πολύ όμορφη και ταιριαστή. Άξιζε τον χρόνο που αφιέρωσα χωρίς να είναι κάτι τρελό. 6,5/10

Το Star Wars: Jedi Fallen Order το βλέπω σε τρελή προσφορά στην Steam. Περίμενα να φτιαχτούν κάποια αναπόφευκτα bugs. Θα το τσιμπήσω.

Το The Lion's Song μου το είχε προτείνει ο φίλτατος @maladroid και είναι πραγματικά μια ευχάριστη εμπειρία με κοινωνιολογικά μηνύματα περισσότερο παρά "παιχνιδάδικη" εξέλιξη αλλά αξίζει τον κόπο. Το soundtrack όντως πολύ καλό.

 

[Stamatimenos]

Ξανάπιασα μετά από καιρό το Outcast, και άφησα επιτέλους την αρχική περιοχή! Ακόμα δεν έκανα combat, αλλά συνεχίζω να το βρίσκω πανέμορφο!




Βρήκα και το Space-Camp από Gothic



Edit: έκανα και μάχη! Είχε μια μικρή ομάδα από "κίτρινους" στρατιώτες λίγο πιο βόρεια. Είχανε 3 είδη όπλων, κόκκινα energy projectiles, ένα διπλό projectile που ερχόταν ελικοειδώς, και ένα με "ηλεκτρισμό" που ήταν και το πιο επικίνδυνο και δύσκολο να αποφύγω, πέθανα καναδυό φορές. Ισχύει ότι τα δικά σου projectile είναι κάπως "αργά" και τα βλέπεις, αλλά δεν είναι σε σημείο να μη μπορείς να πολεμήσεις, για μένα τουλάχιστον.

 

[nitro912gr]

έπιασα λίγο Dragon Age Inquisition και έχω να πω ένα πράγμα, μαμώ την κονσολίτιδα εκείνης της εποχής με τα ηλίθια inventory...

 

[pornostars]

Πρώτες εντυπώσεις από Visage:

Έχω ψιλοξενερώσει, καθώς προσπαθώ αφενός να καταλάβω πώς λειτουργεί το gamepad με τις πολλαπλές εντολές, και αφετέρου η πολύ αργή εξέλιξη του παιχνιδιού (αναμενόμενο) δεν ενθαρρύνει και πολύ την παραμονή έμπροσθεν του υπολογιστή.

Θα δείξει.

 

[Adhan]

πώς λειτουργεί το gamepad με τις πολλαπλές εντολές

Συμβουλή: άσε το gamepad και πιάσε το ποντίκι και το πληκτρολόγιο. Θα εγκλιματιστείς πιο γρήγορα.

 

[tyrion395]

Διαφωνούν που λέτε κάτι "υπερφυσικοί μπεμπέδες", όπως ήταν ο τίτλος ενός παλαιού κομικ τύπου μπλεκ, σε διάφορα sites και "youtube communities" (τρομάρα τους..) για τα game awards. Άλλος λέει πως το it takes two είναι πολύ indie και παιδικό και πρέπει να το πάρει το village που κόστισε απιθανοεκατομμύρια και στάζει αντρίλα βία και αίμα. Άλλος λέει να το πάρει το dread που κάνει ό,τι έκανε το super metroid πριν 30 χρόνια, αλλά με καλύτερα γραφικά. Και μαίνονται οι μάχες και οι διαφωνίες των "ψαγμένων" gamer.

Και συ κάθεσαι σε μια γωνία και γελάς με τους "ψαγμένους" και τους "χαρντοκοράδες", γιατί εσύ έπαιξες The forgotten city και ξέρεις...

Είναι από αυτά τα παιχνίδια που τελειώνοντας τα (canon ending) νιώθεις ένα απίστευτο αίσθημα πληρότητας, σαν να έγινες καλύτερος άνθρωπος. Είναι από αυτές τις εμπειρίες που θα φέρεις ως παράδειγμα σε όσους λένε πως το gaming "είναι για παιδιά". Αυτές και όχι απαραίτητα ό,τι έχει αίμα, βία και ray tracing επειδή σε κάνουν να νιώθεις "ώριμος". Αν αυτά είναι τα βασικά σου κριτήρια, τότε καλά κάνουν και σε κοροϊδεύουν ως ανώριμο που παίζει παιχνίδια. Είσαι ανώριμος. Κομπλεξάρα!

Και ας πούμε ότι είναι υποκειμενική η άποψη πως είναι το πραγματικά καλύτερο παιχνίδι της χρονιάς. Υπάρχει άλλωστε και το psychonauts. Το ότι δε συζητιέται , έστω να μπει στη συζήτηση, για game of the year και μιλούν πχ για το dread- κάπου σε μια γωνία ο hollow night και η Μiriam έχουν ξελιγωθεί στο γέλιο..με τα <<καλύτερο metroidvania των τελευταίων ετών>>, κάποιων- το αξιόπαικτο, αλλά μέχρι εκεί, arcanelite deathloop και το <<ας κάνουμε το RE4 αλλά κάπως άλλιώς>> δείχνει ξεκάθαρα την ρηχότητα όλων αυτών των sites των καναλιών και της ακολουθίας τους που (τρομάρα τους ξανά) "ξέρουν καλύτερα από τους χαρτογιακάδες".

edit:

Spoiler

 

[nitro912gr]

meanwhile ξενέρωσα τόσο με το κονσολάδικο Dragon Age που έκατσα να τελειώσω τα DLC του Pillars of Eternity, ήθελα RPG φανταζίλα και λέω να το πιάσω εδώ και 1 χρόνο το ρημάδι... μάλλον έπρεπε να περάσει αυτός ο καιρός για να ξεχάσω το κανονικό campaing λίγο για να μην ξενερώνω που τελείωσα το παιχνίδι χωρίς τα DLC που πρακτικά είναι παράλληλα.

Μου είχε λείψει να πω την αλήθεια αυτός ο κόσμος και ο γεροντουράντ.

 

[Stamatimenos]

Έτσι την πάτησα και εγώ, και δεν είχα κρατήσει save για να μπορώ να μπω στο expansion χωρίς να ξεκινήσω από την αρχή. Η διαφορά είναι ότι το θυμάμαι ακόμα υπερβολικά καλά για να το ξαναπαίξω.

 

[nitro912gr]

Έτσι την πάτησα και εγώ, και δεν είχα κρατήσει save για να μπορώ να μπω στο expansion χωρίς να ξεκινήσω από την αρχή. Η διαφορά είναι ότι το θυμάμαι ακόμα υπερβολικά καλά για να το ξαναπαίξω.

εγώ ευτυχώς είχα κρατήσει, αλλά κάτι με χάλαγε να πάω "πίσω" για να παίξω τα dlc, τι να πω ίσως απλά είχα "χορτάσει" PoW και δεν είχα όρεξη για περισσότερο. Αλλά τώρα που το έβαλα χθες με απορρόφησε κατευθείαν.

 

[maximum armor]

Όχι πείτε μου ένα άλλο RPG στο οποίο ένας να σου λέει "πάρε τη γυναίκα μου και πήγαινέ την στο διπλανό χωριό να ψωνίσει στα μαγαζιά"! Δεν είναι "άλλο ένα escort quest"! Ούτε στα Witcher τέτοιες αποστολές! Καλά, εκεί δεν θα του εμπιστεύονταν τις γυναίκες τους και για έναν ακόμα λόγο.