Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[nitro912gr]

Αφού στο Slain δεν παίζεις, απλά πεθαίνεις, αυτές τις μέρες το άφησα λίγο στην άκρη για άλλα πράγματα. Μετά την φόλα που αποδείχθηκε το Lost Ark, συνέχισα με το Divinity 2 που να πω την αλήθεια μου έβγαλε λίγο την μπαναγία μέχρι να βρω γιατί σκατά μου κάνει microshuttering με 100+ fps, αλλά τελικά ήθελε απλά να κάνω force το frame rate στην ανανέωση της οθόνης.

Χθες για την νοσταλγία είπα να βάλω το Split/Second που έχω σεDVD μόνο και μόνο για να φάω την κρυάδα ότι το cdkey μου ΔΕΝ ισχύει γιατί έχουν κατεβάσει τον server επαλήθευσης! Σε επικοινωνία με το support της Disney μου είπαν ότι το δουλεύουν για τι θα κάνουν και όταν τους λέω δεν με νοιάζει, εγώ πλήρωσα και δεν μπορώ να παίξω αυτό που αγόρασα, δώστε μου steam key όπως έχουν κάνει κια άλλοι publishers, μου λέει η τύπισσα να απευθυνθώ στο... steam support. Της είπα τι να πω στο steam support δικό σας είναι το παιχνίδι, εσείς βάζετε το παιχνίδι στο steam και η valve σας δίνει κλειδιά που είναι δικά σας και μόνο, δεν θα μου δώσει η valve κλειδάκι για το δικό σας παιχνίδι... βούλωσε μάλλον ΧΑ! Γιατί δεν έχω λάβει καμία απάντηση από χθες οπότε ή με έγραψε στην ζμπουτζαμτσι ή έσπρωξε το θέμα σε κάποιον που ξέρει κάτι παραπάνω.

Εντελώς σκατόγυφτοι όμως, είχα ρωτήσει και παλιότερα για μετατροπή του cd key σε steam key (όταν είχα καταφέρει να κάνω το αντίστοιχο με το Bioshock cd key μου) και μου έλεγαν α δε γίνεται να το αγοράσεις ξανά... μπρουστουδιαλο γίδια. Έβαλα noCD...

Κρατιέται απίστευτα καλά το παίγνιον πάντως, του έβαλα και reshade αλλά δεν κάνει καμιά φοβερή διαφορά, μόνο το forced AA που μάλλον μπορούσα και από Radeon settings έτσι και αλλιώς.

 

[Great0ldOne]

Είπα να δοκιμάσω κι εγώ λίγο τι είναι τούτο το Lost Ark που παίζουν οι νέοι. Ίσως τα πιο άδικα 72GB που έχω κατεβάσει στη ζωή μου, και έχω κατεβάσει πολύ αχρηστοβόλι στη ζωή μου.

Προσπερνάω με άνεση και ελαφρύ γέλωτα το γεγονός ότι από default έχουν το attack στο right-click, αν έχεις το θεό σου δηλαδή, αλλά αφού αλλάζει από τα options όλα καλά. Αλήθεια, αδέρφια αριστερόχειρες (τυχαίο tag @Χειρομαλάχτης, εξίσου τυχαίο tag @jonirenicus13 γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα), μήπως αυτό σας βολεύει και πρέπει να τσεκάρω την προνομιάρα μου που το κοροϊδεύω;

Προσπερνάω με λιγότερη άνεση και ελαφρύ συνοφρύωμα το ότι με κάνει spawn με ό,τι να'ναι ρούχα και χτένισμα, παρόλο που το 90% του character creation είναι να διαλέξεις συνολάκι και κουαφούρ της αρεσκείας σου.

Μετά από κάτι σύντομα in-engine cutscenes όπου η χαμηλή ποιότητα του antialiasing έβγαζε μάτι, με αμολάει σε μια παραλία και ξεκινάει ένα μικρό tutorial, στη διάρκεια του οποίου ένας ημιθανής τύπος μου ζητάει λίγο νερό να στανιάρει. Πάω κι εγώ να του φέρω ένα ποτήρι νερό του ανθρώπου, και αρχίζω να μαζεύω το νερό με timer. ME TIMER.

ΤΙΝΑΦΤΟΡΕ.

Alt-F4 επιτόπου, και το πιο γρήγορο uninstall 72GB δυτικά του Texas. Ευτυχώς δεν μου ξεκλείδωσε κάνα achievement να μου χαλάει τα global stats για μια ζωή.

 

[captain kal]

και αρχίζω να μαζεύω το νερό με timer. ME TIMER.

Welcome to Free to Play!!!

 

[vlad]

Καπουτ γκεμαχτ το Full Throttle Remastered. Θυμόμουν λίγα πράγματα από το παλιό, οπότε το καταευχαριστήθηκα ξανά. Μα τι υπέροχη παιχνιδάρα, μου πήρε 6 ωρίτσες στο σύνολο. Και ο Ben τι βαρβάτος σέρνικας, δεν τους φτιάνουν πλέον όπως παλιά τσ τσ τσ.

 

[Χειρομαλάχτης]

ναι, αλλα τι εννοεις ραιτ κλικ, γκου? εδω μπερδευει το πραγμα.
νομιζω εχω ξαναπει την πονεμενη ιστορια μου. ειχα για χρονια ποντικι "νορμαλ", οπότε συνηθισα ν αντιστοιχει το αριστερο κλικ στον παραμεσο και το δεξι κλικ στον δεικτη.
οπότε, φαν φακτ, οταν πια ο ΠΕ μου δωρισε αριστεροχειρο υπεροχο Razer death adder πόντικα, εχμ, ντρεπομαι που το λεω, αλλά μετα απο 5 λεπτα πηγα κι αλλαξα τα σετινγκς και τα γυρισα σε ποντικι δεξιοχειρα, δηλ. σαν αυτο που ειχα τοσα χρονια.
δεν με τιμα, αλλα συνεβη.

 

[jonirenicus13]

Αλήθεια, αδέρφια αριστερόχειρες (τυχαίο tag @Χειρομαλάχτης, εξίσου τυχαίο tag @jonirenicus13 γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα), μήπως αυτό σας βολεύει και πρέπει να τσεκάρω την προνομιάρα μου που το κοροϊδεύω;

Ορίστε, τι κατάλαβες? Ήρθα. Είδα έπεσε νέκρα στο νήμα του ΕΠΟΥΣ και ήρθα να το διορθώσω.

Και για να απαντήσω και στο ερώτημά σου, οχι δεν βολεύει, γιατί το "αριστερο" κλικ το κάνουμε με το δείκτη (καλά, εξαιρείται ο χειρομαλάχτης), δηλαδή το δεξι "κουμπί" στο ποντίκι.

 

[Χειρομαλάχτης]

καλα, ζηλευετε που εχω εξισου γυμνασμενο και ελαστικό παράμεσο και δείκτη.
νταξει, ολα τα δαχτυλα του χειρομαλαχτη ειναι ΠΟΛΥ εξασκημενα, δατ γκώς γουιδαουτ σέιινγκ.

(προλαβα τα χωρατα χαμηλου επιπεδου και με προπηλακισα φραστικα ο ιδιος)

 

[jonirenicus13]

Καλά, και γω όπως εσύ έπαιζα οταν είχα συμβατικά ποντίκια. Όταν πήρα ομως για πρώτη φορά left-handed, το χέρι κούμπωσε αυτόματα.

 

[Admiral]

Έπαιξα για μερικές ώρες το Sigma Theory ένα light παιχνίδι στρατηγικής/γεωπολιτικής. Επιλέγεις μια από τις διαθέσιμες χώρες, διαλέγεις μια ομάδα τεσσάρων agents και προσπαθείς ουσιαστικά να κερδίσεις έναν τεχνολογικό arms race προσελκύοντας ή απαγάγοντας επιστήμονες από άλλες χώρες και χακαροντας τα συστηματά τους. Ενδιαφέρον ήταν αλλά συνηθισμένος από τα Xcom ήθελα και ένα tactical layer που θα είχα απευθείας έλεγχο των agents αντί για το strategic layer που η επιτυχία ή αποτυχία βασίζεται σε dice rolls ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του agent.

 

[Χειρομαλάχτης]

καλα, δεν αντιλεγω. ηταν κρισιμη η πρωτη επαφη. ισως βιαστηκα να γυρισω στην κομφορτ ζοουν μου.
εκει ομως που κυριολεκτικα γινεται τση πόπης γκου, ειναι στα παιγνιδια που εχουν διαφορετικο μπατον για τις δρασεις με το δεξι χερι και διαφορετικο για τ αριστερο.
οκ, εκει υπαρχει ο χρυσος κανονας στις μαχες: κλικαρουμε ανελεητα και τα 2 κουμπια κι οτι κατσει. ετσι κι αλλιως dual wield παιζωμε παντα (σπελς? τι ν αυτο? τρωγεται? away and loved.)

 

[Bathory]

Ορίστε, τι κατάλαβες? Ήρθα. Είδα έπεσε νέκρα στο νήμα του ΕΠΟΥΣ και ήρθα να το διορθώσω.

Δεν έχω γράψει τίποτα, σε περίμενα. LETS FUCKING GO.

 

[maladroid]

Μια που του κουρίτσ' έχει υποχρεώσεις την τελευταία βδομάδα και η ενασχόλησή μας με το Detroit έμεινε πίσω, είπα να γεμίσω το κενό με ένα λαχταριστό σνακ από το backlog: το Little Nightmares II.

Ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, υπέροχα γραφικά (αν και λίγο επαναλαμβανόμενα τα backgrounds), υποδειγματικό sound design. Τόσο το κεντρικό μουσικό θέμα, όσο και οι ήχοι του περιβάλλοντος ή των γκροτέσκων πλασμάτων που συναντάς είναι πραγματικά το κάτι άλλο.
Το βρήκα πιο τρομακτικό και απόκοσμο από τον προκάτοχό του, υπήρχαν μάλιστα 1-2 στιγμές που σταμάτησα να παίζω από το άγχος και την ένταση (ειδικά εκεί με τα "αγαλματάκια στοπ!"... Στρουμφοθεούλη μου...).
Ωστόσο, με απογοήτευσε το γεγονός ότι δεν πολυβγάζεις άκρη με το σενάριο, παρότι αναγνωρίζω ότι αυτό το ομιχλώδες storytelling είναι μέρος της γοητείας του και χαρακτήριζε και το πρώτο LN. Ίσως λόγω και του συγκλονιστικού φινάλε του πρώτου παιχνιδιού (και του DLC), περίμενα μια φυσική συνέχεια που θα ξετύλιγε το κουβάρι του αλλόκοτου αυτού κόσμου και αντ'αυτού νιώθω ότι πήρα κάτι σαν ένα μεγάλο spin-off.
Οι γρίφοι και το platforming είναι μια χαρά σε γενικές γραμμές, όχι πολύ δύσκολα αλλά τόσο όσο. Βέβαια, κλασικά ο χειρισμός δεν χαρακτηρίζεται από τρομερή ακρίβεια και αυτό ενίοτε κοστίζει (ειδικά στις μικρές "μάχες" που έχουν προσθέσει) οδηγώντας σε εκνευρισμό. Συνάντησα και 2-3 glitches, όπου ο μικρός Mono κόλλησε στο περιβάλλον και έπρεπε να φορτώσω το προηγούμενο checkpoint (ευτυχώς το παιχνίδι σώζει πολύ τακτικά).

Συνολικά το απόλαυσα πολύ αλλά ήθελα κάααατι παραπάνω. 8/10

 

[Admiral]

Μια που του κουρίτσ' έχει υποχρεώσεις την τελευταία βδομάδα και η ενασχόλησή μας με το Detroit έμεινε πίσω, είπα να γεμίσω το κενό με ένα λαχταριστό σνακ από το backlog: το Little Nightmares II.

Ααα, καλά που μου το θύμισες. Έπαιξα και δυο ωρίτσες Little Nightmares αλλά το παράτησα. Όμορφο παιχνίδι αλλά αυτού του τύπου το gameplay το βαριέμαι πολύ οπότε δεν είχα κίνητρο να συνεχίσω.

 

[manofsorrows]

Τέλειωσα το Among The Sleep. Μου πήρε κάτι περισσότερο από 2 ώρες. Δίχρονος μπόμπιρας μπουσουλάει συντροφιά με τον ομιλούντα αρκούδο του και λύνει περιβαλλοντικά puzzles σε οπτική πρώτου προσώπου, ενώ κάποιες φορές προσπαθεί να ξεφύγει κι από τον μπαμπούλα. Ιδιαίτερο παιχνιδάκι τρόμου. Για την διάρκεια του, καλά περάσαμε. Παραπάνω μπορεί να με κούραζε. 6/10

Έπαιξα και το Conarium, συμπαθητική δουλειά Λαβκραφτικού τρόμου από τα εξ ανατολής καρντάσια της Zoetrope. Πολύ ατμοσφαιρικό, βλέπεις αυτά που περιμένεις από ενα τέτοιο παιχνίδι πρώτου προσώπου με κάποιους γρίφους και κυνηγητό από καταχθόνιες οντότητες, όπως πχ στα Amnesia και SOMA. Καλό, αλλά δεν κατάφερε και να μ'ενθουσιάσει. Θα παίξω σύντομα το Τhe Shore, για να δω σε ποια πλευρά του Αιγαίου φτιάχνουν καλύτερα Κθουλοπαίχνιδα! 7/10

Κατά τ'άλλα λιώνω Death Stranding. Είμαι στο 11ο κεφάλαιο, κι όπως πάει, το βλέπω να μπαίνει στο τοπ 10 μου! Χθες έπαιξα σχεδόν 6 ώρες σερί χωρίς να αναρωτηθώ καν τι ώρα είναι...Απλά σταμάτησα γιατί ζαλίστηκα!

 

[Great0ldOne]

Ααα, καλά που μου το θύμισες. Έπαιξα και δυο ωρίτσες Little Nightmares αλλά το παράτησα. Όμορφο παιχνίδι αλλά αυτού του τύπου το gameplay το βαριέμαι πολύ δεν έχω ψυχή οπότε δεν είχα κίνητρο να συνεχίσω.

FTFY.

 

[maximum armor]

Τελείωσα το Amnesia: A Machine for Pigs. Μόνο το Rebirth δεν έχω παίξει ακόμα απ' τη Frictional Games, αλλά επιστρέψτε μου να θεωρήσω το "A Machine for Pigs" ως το καλύτερο παιχνίδι της Frictional Games που έχω παίξει. Ναι, γραμμικότατο. Ναι, στο πρώτο τρίτο δεν καταλάβαινα τίποτα! Αλλά θεωρώ ότι είναι ό,τι καλύτερο έχουν φτιάξει μέχρι τώρα.
(Εκτός, επαναλαμβάνω, του Rebirth που δεν έχω παίξει)

 

[Great0ldOne]

Frictional Games... Αλλά θεωρώ ότι είναι ό,τι καλύτερο έχουν φτιάξει μέχρι τώρα.

Ok, who's gonna tell him?

 

[maximum armor]

Τώρα είδα ότι το έκανε μια "The Chinese Room". Οπότε μάλλον εκεί είναι καλύτεροι απ' τη Frictional!

 

[nitro912gr]

είναι μανούλα το κινέζικο δώμα σε τέτοια, μας έδωσε και το dear Esther άλλωστε.

 

[manofsorrows]

Τέλειωσα 2 adventures μέσα στο ΣΚ. Το ένα ήταν το Frankenstein: Through The Eyes Of The Monster, που κατάφερα επιτέλους να παίξω χάρη στο The Collector's Chamber, μεγάλη η χάρη του! Το είχα απωθημένο από το 1996 που είχα δει review και demo στο PC Master. Στο παιχνίδι ελέγχουμε το τέρας του Frankenstein και προσπαθούμε να δραπετεύσουμε από το κάστρο του Dr. Frankenstein και να καθαρίσουμε το όνομα μας γιατί κατηγορηθήκαμε άδικα για τον φόνο της κόρης μας. Το παιχνίδι είναι στο στυλ του Myst, αλλά εδώ έχει άπειρους διαδρόμους μες στο κάστρο και η μετάβαση από χώρο σε χώρο είναι πολύ πιο κουραστική, Επιπλέον δεν είναι πολύ ξεκάθαρο τι πρέπει να κάνεις ανά πάσα στιγμή και υπάρχουν και κάποια triggers που δεν καταλαβαίνεις πότε ενεργοποιούνται με αποτέλεσμα να πηγαίνεις πέρα δώθε πολλές οθόνες για να δεις αν άλλαξε κάτι. Άντεξα 6 ώρες φτάνοντας στο 35-40% του παιχνιδιού σχεδόν μόνος μου, αλλά μετά κουράστηκα τόσο που το πήγα σχεδόν όλο με το walkthrough βήμα βήμα, κυρίως για να βρίσκω τον δρόμο μου. Έτσι έφτασα τις 10 ώρες, διαφορετικά νομίζω άνετα θα χρειαστεί κάποιος τουλάχιστον 20! Το παιχνίδι πάντως είναι πολύ ατμοσφαιρικό κι έχει ικανοποιητικό σενάριο αλλά και κάποιες akward στιγμές. Το προτείνω μόνο για τους φανατικούς νοσταλγούς της εποχής, που είναι και οπαδοί του έργου ή του γοτθικού τρόμου γενικότερα. 7/10

Το άλλο ήταν το Truberbrook. Ο τεχνικός τομέας είναι το πιο δυνατό σημείο του παιχνιδιού. Πανέμορφα γραφικά κι αισθητική κι ένα υπέροχο soundtrack. Στο χειρισμό, αν κι είναι περίεργο να χρησιμοποιείς αυτόματα τα αντικείμενα όπου χρειάζονται, προσωπικά δεν με ενόχλησε καθόλου αυτή η απλοποίηση. Γκιώσαμε στους κουλούς συνδυασμούς τόσα χρόνια. Θέλω να πω, όταν έχεις X δεδομένα spots και Υ αντικείμενα να χρησιμοποιήσεις, ποιος ο λόγος να χάνεις χρόνο δοκιμάζοντας τα πάντα σε όλα όταν δεν βγάζεις λογική στην χρήση; Για εμένα αυτό δεν είναι καθόλου διασκεδαστικό πάντως. Εξάλλου κατάφερνε να έχει μια στοιχειώδη πρόκληση, δεν ένιωσα ότι ήταν περίπατος. Θα μπορούσε να αναπτυχθεί λίγο περισσότερο, βγάζει μια βιασύνη, όπως λέει κι ο φίλτατος Μποράτσος στο review του, αλλά γενικά με άφησε ικανοποιημένο. Μετράει μάλλον κι ότι το πήρα σχεδόν τζάμπα από κάποιο sale. 7.5/10