maladroid
Mind-flayer
- Joined
- Nov 27, 2012
- Messages
- 2,162
Τέλος το Detroit: Become Human.
Φάγαμε πάνω από 17 ώρες με την κοπέλα μου, διότι πρωταρχικός μας στόχος ήταν να φτάσουμε στο φινάλε και με τους 3 κύριους χαρακτήρες ζωντανούς, οπότε αναγκαστικά ξαναπαίξαμε 2-3 κεφάλαια όπου τους χάναμε από λάθος υπολογισμό
Σύντομα βλέπω να δοκιμάζουμε και δεύτερο playthrough, γιατί τα μονοπάτια που δεν είδαμε μας έχουν εξάψει την περιέργεια.
Σαν υπόθεση και στήσιμο, το παιχνίδι είναι ξεκάθαρα ό,τι πιο ώριμο και συγκροτημένο έχει δώσει ποτέ ο David Cage. Ακόμα και οι -αρκετές- σεναριακές ευκολίες και τσαπατσουλιές βρίσκονται συνήθως μέσα στα πλαίσια της "ποιητικής άδειας" και δεν ενοχλούν (πολύ). Ωστόσο, το concept της ενσωμάτωσης των ανδροειδών στην καθημερινότητα είναι τόσο αληθοφανές όσο και η απεικόνιση της Premier League στο Ted Lasso, δηλαδή άστο καλύτερα
Αν, όμως, προσπεράσεις αυτό το προβληματάκι και απορροφηθείς από την πλοκή, περνάς μια χαρά.
Διότι στην πλοκή υπάρχουν μπόλικες διακλαδώσεις, ορισμένες πραγματικά δύσκολες αποφάσεις, υψηλότατα στάνταρ παραγωγής και ενδιαφέροντες χαρακτήρες με ωραία arcs (ξεχωρίζω Connor και Hank). Όπως επίσης και άπειρες κινηματογραφικές σεκάνς με αγωνία και δραματικές κορυφώσεις που δείχνουν και πάλι πόσο θα ήθελε ο Cage να είναι σκηνοθέτης ταινιών και όχι παιχνιδιών.
Ίσως το καλύτερο choose-your-own-adventure/interactive drama που έχω παίξει και μου ανέβασε πολύ τις προσδοκίες για το επόμενο project της Quantic Dreams (πόσο μάλλον από τη στιγμή που θα είναι στον κόσμο του Star Wars).
8.5/10
Φάγαμε πάνω από 17 ώρες με την κοπέλα μου, διότι πρωταρχικός μας στόχος ήταν να φτάσουμε στο φινάλε και με τους 3 κύριους χαρακτήρες ζωντανούς, οπότε αναγκαστικά ξαναπαίξαμε 2-3 κεφάλαια όπου τους χάναμε από λάθος υπολογισμό
Σαν υπόθεση και στήσιμο, το παιχνίδι είναι ξεκάθαρα ό,τι πιο ώριμο και συγκροτημένο έχει δώσει ποτέ ο David Cage. Ακόμα και οι -αρκετές- σεναριακές ευκολίες και τσαπατσουλιές βρίσκονται συνήθως μέσα στα πλαίσια της "ποιητικής άδειας" και δεν ενοχλούν (πολύ). Ωστόσο, το concept της ενσωμάτωσης των ανδροειδών στην καθημερινότητα είναι τόσο αληθοφανές όσο και η απεικόνιση της Premier League στο Ted Lasso, δηλαδή άστο καλύτερα
Διότι στην πλοκή υπάρχουν μπόλικες διακλαδώσεις, ορισμένες πραγματικά δύσκολες αποφάσεις, υψηλότατα στάνταρ παραγωγής και ενδιαφέροντες χαρακτήρες με ωραία arcs (ξεχωρίζω Connor και Hank). Όπως επίσης και άπειρες κινηματογραφικές σεκάνς με αγωνία και δραματικές κορυφώσεις που δείχνουν και πάλι πόσο θα ήθελε ο Cage να είναι σκηνοθέτης ταινιών και όχι παιχνιδιών.
Ίσως το καλύτερο choose-your-own-adventure/interactive drama που έχω παίξει και μου ανέβασε πολύ τις προσδοκίες για το επόμενο project της Quantic Dreams (πόσο μάλλον από τη στιγμή που θα είναι στον κόσμο του Star Wars).
8.5/10
Last edited: