εμένα από την άλλη αυτό με τα politics και στο παιχνίδι το δεύτερο και στην σειρά μου άρεσαν. Ειδικά στο παιχνίδι που δημιούργησε την αίσθηση "ρε με τους μλκς που έμπλεξα".
Αν δεν είναι αυτό ιμέρσιο δε ξέρω τι είναι
Και εγώ γούσταρα full τα politics και στο 1 και στο 2. Στο 3 έτσι κι έτσι, αλλά ναι στη σειρά δε τα δίνω πολύ σημασία, οριακά θα έλεγα ότι δε με νοιάζουν καν.
Τελείωσα την σεζόν του Peacemaker. Έχει όλα τα καλά και τα άσχημα του James Gunn όταν δεν έχει κανέναν από πάνω του να του λέει και κανένα "όχι". Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί στο Guardians of the Galaxy Vol 2 (και το ίδιο φοβάμαι για το Vol 3). O Gunn είναι πάρα πολύ καλός στο να δίνει σωστό και επιτυχημένο vibe, τόνο, ατμόσφαιρα, πείτε το όπως θέλετε. Δυστυχώς είναι κατώτερος σεναριογράφος και σκηνοθέτης από όσο πιστεύει ότι είναι, με αποτέλεσμα να τραβά ορισμένα αστεία τόσο πολύ που να καταλήγουν cringe. Διασκεδαστικό συνολικά αλλά λείπει η φινέτσα ενός δημιουργού με μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση.
Τελείωσα την σεζόν του Peacemaker. Έχει όλα τα καλά και τα άσχημα του James Gunn όταν δεν έχει κανέναν από πάνω του να του λέει και κανένα "όχι". Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί στο Guardians of the Galaxy Vol 2 (και το ίδιο φοβάμαι για το Vol 3). O Gunn είναι πάρα πολύ καλός στο να δίνει σωστό και επιτυχημένο vibe, τόνο, ατμόσφαιρα, πείτε το όπως θέλετε. Δυστυχώς είναι κατώτερος σεναριογράφος και σκηνοθέτης από όσο πιστεύει ότι είναι, με αποτέλεσμα να τραβά ορισμένα αστεία τόσο πολύ που να καταλήγουν cringe. Διασκεδαστικό συνολικά αλλά λείπει η φινέτσα ενός δημιουργού με μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση.
Χμμ... Αυτό που φοβόμουν (αν και μάλλον θα το δω κάποια στιγμή).
Πριν από καμιά βδομάδα είδα το νέο Suicide Squad και μου άφησε ακριβώς τις ίδιες εντυπώσεις. Κεφάτο, απρόβλεπτο και ευρηματικό σε κάποια σημεία αλλααααά... του λείπει η σπιρτάδα και η οικονομία κειμένου που είχε το πρώτο Guardians.
Δεν του κάνει καλό του Gunn αυτή η έξτρα αυτοπεποίθηση που απέκτησε μετά το πρώτο Guardians, έχει μια τάση προς το ξεχείλωμα και του "εγώ πάντως γέλασα με το αστείο μου, αν δεν σας άρεσε λίγο με νοιάζει".
Χμμ... Αυτό που φοβόμουν (αν και μάλλον θα το δω κάποια στιγμή).
Πριν από καμιά βδομάδα είδα το νέο Suicide Squad και μου δημιούργησε ακριβώς τις ίδιες εντυπώσεις. Κεφάτο, απρόβλεπτο και ευρηματικό σε κάποια σημεία αλλααααά... του λείπει η σπιρτάδα και η οικονομία κειμένου που είχε το πρώτο Guardians.
Δεν του κάνει καλό του Gunn αυτή η έξτρα αυτοπεποίθηση που απέκτησε μετά το πρώτο Guardians, έχει μια τάση προς το ξεχείλωμα και του "εγώ πάντως γέλασα με το αστείο μου, αν δεν σας άρεσε λίγο με νοιάζει".
Το Peacemaker, ισως, πριν 10 χρονια να το θεωρουσα καλο. Δεν ειχε την δυναμη να με κρατησει να δω ολοκληρο το πρωτο επεισοδιο.
Τωρα στα γεραματα προσπαθω να μην σκορπαω τους εναπομειναντες κοκκους της ζωης μου. Ισως πρεπει να βρω καμια 20χρονη, να ακουμπισει το γεματο περιπετειες κορμι μου μπας και αναψει το καμινετο της ψυχης, υποχωρησει η αρθριτιδα και επανεξετασω καποια γουστα που δεν ανθισαν πχ Peacemaker.
Το BBC υποσχεθηκε οτι το τελευταιο season της σειρας Peaky Blinders θα βγει 27 Φεβρουαριου. Για την ωρα, αυτο ειναι που με ενδιαφερει περισσοτερο. Αυτη την σειρα την λατρεψα.
Τελείωσα την σεζόν του Peacemaker. Έχει όλα τα καλά και τα άσχημα του James Gunn όταν δεν έχει κανέναν από πάνω του να του λέει και κανένα "όχι". Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί στο Guardians of the Galaxy Vol 2 (και το ίδιο φοβάμαι για το Vol 3). O Gunn είναι πάρα πολύ καλός στο να δίνει σωστό και επιτυχημένο vibe, τόνο, ατμόσφαιρα, πείτε το όπως θέλετε. Δυστυχώς είναι κατώτερος σεναριογράφος και σκηνοθέτης από όσο πιστεύει ότι είναι, με αποτέλεσμα να τραβά ορισμένα αστεία τόσο πολύ που να καταλήγουν cringe. Διασκεδαστικό συνολικά αλλά λείπει η φινέτσα ενός δημιουργού με μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση.
Δεν πέρασα άσχημα, αλλά ο πήχης ήταν πολύ χαμηλός. Στις καλές του στιγμές μου θύμισε παλιό Archer που μια ομάδα από ανισόρροπους βγάζει πέρας κάποια αποστολή με κάποιον μαγικό τρόπο. Νομίζω είδα ότι όλα τα επεισόδια ήταν γραμμένα εξολοκλήρου από τον Gunn, κάτι που δεν συνηθίζεται και μάλλον γι'αυτό καταντάει επαναλαμβανόμενο. Ενδιαφέρον soundtrack πάντως
Συνεχίζει το πανέμορφο My Brilliant Friend. Είναι λες και κάθε σειρά, σκηνή και περιστατικό που καταγράφεται, έχει συμβεί στην πραγματικότητα. Εμπειρίες, σκηνές και βιώματα, πάρα πολύ κοντά στα δικά μας.
Το Murderville του Τζόμπαρου έχει μερικές πραγματικά ξεκαρδιστικές σκηνές, χωρίς να είναι κάτι σπουδαίο ή απαραίτητο. Όταν ταιριάζει η χημεία του με τον εκάστοτε καλεσμένο και μαλακίζονται στον 'αυτοσχεδιασμό', βγαίνει και το περισσότερο γέλιο.
Το The Cuphead Show έχει εικαστικό για να σηκώσει όλα τα βραβεία, αλλά νομίζω δεν θα βρει κοινό. Είναι υπερβολικά σατανιάρικο και πειραγμένο για μικρά παιδιά και αρκετά αθώο/αφελές για ενηλίκους. Προσφέρει πάντως αισθητικά, ακριβώς αυτό που ήθελα να πάρω από το παιχνίδι, χωρίς να χρειάζομαι το πιεσόμετρο ανά χείρας.
Πολύ γουστόζικη ντραμεντί είναι και το παλαιότερο On Becoming A God In Central Florida. Το Κιρστενάκι εξακολουθεί να κάνει φοβερές επιλογές.
Ξεκίνησα την 9η ( ; ) σεζόν του Blacklist με τον πήχη χαμηλά λόγω συγκεκριμένων σεναριακών ατοπημάτων της προηγούμενης σεζόν. Να δούμε αν θα σηκωθεί στη συνέχεια, ο πήχης.
Οι ρυθμοι αυτη την περιοδο απαιτουν χαλαροτητα. Ξεκινησα να βλεπω μια παλια σειρα, το death in paradise (2011). Οποιος θεωρει τις βαθμολογιες must, το IMDB του δινει 7.8/10.
Αστυνομικου μυστηριου, με φοντο την Καραιβικη και με δοσεις χιουμορ που δεν προσπαθουν να σε κανουν να γελασεις αλλα το μειδιαμα το εχουν ευκολα. Αυτο που με κρατησε και σιγουρα θα την παω μεχρι τελους. Μετα την πολυ συντομη παρουσιαση των χαρακτηρων ειδα οτι το εκμαγειο της υποθεσης ειναι απο την μασελα της Αγκαθα Κριστι.
Μου αρεσαν και οι χαρακτηρες, απλοι ανθρωποι που προσπαθουν να την παλεψουν. Τα τροπικα χρωματα και η χαλαροτητα της σειρας ηταν ξαπλωστρα για το μυαλο μου.
Update από το μέτωπο του Daredevil. Περιέχει SPOILERS.
Πρόλαβα να δω ως και το φινάλε της δεύτερης σεζόν προτού το Netflix κατεβάσει τον γενικό. Συνολικά, η σειρά παραμένει ό,τι καλύτερο έχω δει από Marvel (ανεξαρτήτως πλατφόρμας) αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχει αρκετή ποιοτική διαφορά μεταξύ των δύο σεζόν. Κάποια plotlines της S2 δεν πολυλειτούργησαν, οι χαρακτήρες που χάσαμε στην πρώτη δεν αντικαταστάθηκαν επάξια, τα κομιξάδικα στοιχεία πλήθυναν επικίνδυνα και το ερωτικό στοιχείο έβλαψε πολύ τη σειρά και τον ίδιο τον Daredevil ως χαρακτήρα. Αυτό το γελοίο μπρος-πίσω μεταξύ Karen-Electra που η καθεμία είναι η "Φιόνα μοναδική του αγάπη" για ενάμιση επεισόδιο παραπέμπει σε φτηνιάρικες σειρές β' διαλογής και κάνει τον DD να μοιάζει με κακομοίρη που αγοράζει δαχτυλίδι σε όποια του χαμογελάσει στο λεωφορείο.
Πολύ καλός ο Punisher, ωραίες και πάλι οι σκηνές μάχης (εξαιρούνται αυτές με τους νίντζα που με κούρασαν αρκετά προς το τέλος) αλλά αποδυναμώθηκαν πολύ οι διάλογοι και το characterization και αυξήθηκαν πολύ τα κλισέ.
Αν έβαζα βαθμολογία σε κάθε σεζόν θα ήταν 8.5/10 για την πρώτη, 7/10 για την δεύτερη.
Άσχετο(?) αλλά παρατήρησα ότι η συγγραφική ομάδα άλλαξε λίγο από τη μία σεζόν στην άλλη και μέσα στις νέες προσθήκες ήταν και η δημιουργός της σειράς Witcher. Μπορεί να είμαι λίγο προκατειλημμένος, αλλά θεωρώ ότι εξηγεί πολλά για την αλλαγή ύφους και ποιότητας...
Τέλος πάντων, θα συνεχίσω με την τρίτη ελπίζοντας σε επιστροφή στις ρίζες (ήδη ξέρω ότι θα ξαναδούμε τον Kingpin) και σε λιγότερο cheese.
@maladroid όπως ακριβώς τα είπες.
Για μένα είναι 1>3>2.
Η δεύτερη σαιζόν με τους νίντζα και την ψιλοαφελή ρομαντζάδα μαμακυθίαζε επικίνδυνα αλλά ευτυχώς είχε το arc του Punisher που έκανε το σύνολο αρκετά ψυχαγωγικό προς παρακολούθηση. Έλειπε αρκετά θεωρώ το focus στο "νέο νουάρ-δικαστικό δράμα" με περιστασιακό ξυλίκι/μακέρωμα στο στενό που λάτρεψα στην πρώτη. Η τρίτη από την άλλη σε ύφος προσπαθεί να ισορροπήσει κάπου στη μέση.
Βεβαίως εξακολουθώ να την προτείνω και σε ορκισμένους εχθρούς μαρβελιάδων/υπερ ηρωϊκών κλωτσωπατινάδων, λόγω της ιδιαιτερότητας της.
Την προηγουμενη δεκαετια ημουν με μια βαλιτσα στο χερι και εχασα πολλες σειρες κτλ. Τωρα που εχω τον χρονο να αναπληρωσω εφαγα αρκετες πιτες (προφερεται με δυο Π). Σημερα κατανοησα τον πονο οσων γκρινιαζαν με το Game of Thrones. Ειπα κατανοησα, δεν σας δινω δικαιο. ουστ.
Θα θιξω μερικα πραγματακια για το Death in Paradise, τα οποια, σιγουρα, ισχυουν και για αλλες σειρες. Βασικα θελω να γκρινιαξω και να κλαψω για τον χαμενο μου χρονο, γιαυτο το βαζω σε spoiler και εννοειται οτι πεταω και πραγματικα spoiler, επειδη ειμαι παλιοπαιδο.
Το πρωτο season του Death in Paradise το θεωρω αριστουργημα. Οι επιρροες και οι δανεισμοι απο Αγκαθα Κριστι δεν το εκαναν κακο αντιγραφο αλλα εδωσαν στην σειρα μια ωραια ωθηση στο μυστηριο, χωρις να να σε τσιτωνει. Απο τις πιο χαλαρες σειρες που εχω παρακολουθησει χωρις να σε κανει να βαριεσαι.
Τα απαραιτητα αλλα προαιρετικα 2 δευτερολεπτα για την συνεχεια.
Το δευτερο season εμφανισε σημαδια επαναληψης, ειδικα στον τροπο που λυνεται το μυστηριο. Αυτο εχει συμβει και σε αλλες σειρες αλλα φροντιζαν να βρισκουν τροπους για να μην γινεται μονοτονη η σειρα. Φερνω ως παραδειγμα τον Ηρακλη, τον γιο της κυρα Αγκαθας.
Οπως συμβαινει σε αυτες τις σειρες, ξεκινησε και ενας κρυφος ερωτας μεταξυ των πρωταγωνιστων, για λογους μπαχαρικων στην συνταγη.
Πιστευα οτι αυτο δεν θα πηγαινε καλα επειδη ξεκινησε πολυ νωρις. Ειμαι σιγουρος οτι θα χανοταν λιγη απο την μαγεια του κεντρικου χαρακτηρα. Ισως και να κανω λαθος αλλα εχω λογο που το αναφερω.
Αυτο που αρχισε να με ανησυχει λιγο ηταν οι δευτεροι ρολοι. Η αναπτυξη τους σταματησε στο πρωτο-δευτερο επεισοδιο του πρωτου κυκλου. Αυτο που με ενοχλησε λιγο ειναι η αργοτερα πιθικοποιηση αυτων των χαρακτηρων στον βωμο του χιουμορ. Η γνωμη μου ειναι οτι ηταν εντελως αχρηστη κινηση. Η σειρα ειχε ωραιο, διακριτικο και σε σωστες δοσεις χιουμορ.
Ο κεντρικος χαρακτηρας βρηκε μια θεση στην καρδια μου. Καποιες awkward σκηνες του, απο αυτες που σε κανουν να χαμογελασεις, ηταν πολυ κουνελισιες. Οταν τα εκανα εγω δεν γελαγε κανενας αλλα εγω δεν ειμαι τηλεοπτικος σταρ αλλα ο περιεργος. Ηταν ωραια φαση να συνειδητοποιω ποσο καραγκιοζης υπηρξα (και συνεχιζω).
Στο τριτο season και στο πρωτο επεισοδιο, σκοτωνουν τον κεντρικο χαρακτηρα.. Επεσαν στο πατωμα τα pop corn που τοσο καιρο επεφταν πανω στο κρεβατι μου και γεμισε το πατωμα με λευκα μπιχλιμπιδια. Υπολογιζα οτι καποια στιγμη θα κανω σεκς και τα ποπ κορν θα πεσουν κατω, οπως οταν φτιαχνονται, απο την κινητικη ενεργεια αλλα αυτο δεν συνεβει και μαζευτηκαν πολλα.
συνεχιζω Ο θανατος του ηταν Αγκαθα Κριστι αλλα γιατι το εκαναν αυτο;
Ο αντικαταστατης του, επισης καλος ηθοποιος, ειναι ενας αδεξιος χαρακτηρας που δεν μπορει να καθισει πριν παραγγειλει γυψο.
Αγγιζει την γελιοτητα αυτο το πραγμα. Υποθετω οτι με αυτη την κινηση ηθελαν να φερουν νεο αερα και δυνατοτητες στην σειρα και ο "νεος" σαν χαρακτηρας ειναι πιο ανοιχτος σε διαφορες καταστασεις. Υποψιαζομαι οτι με αυτη την κινηση, συντομα, θα φυγει και η ερωτευμενη με τον προηγουμενο χαρακτηρα για να μπει αλλη γυναικα στο πλανο. Ηδη, στο δευτερο επεισοδιο του δευτερου κυκλου, η γυναικα του "καινουργιου" τον παρατησε, πριν εμφανιστει στην σειρα. Μονο την φωνη της ακουσα..
Η σειρα συνεχιζει να εχει ωραιες υποθεσεις αλλα με εξαιρεση την αλλαγη στον πρωτο ρολο, δεν αλλαξε τιποτα αλλο. Τα πραγματα κυλανε οπως πριν. Σιγουρα, η ερωτευμενη θα φυγει, ισως επειδη την εκαψε το πενθος, Ο "νεος" θα ερωτευτει μια "νεα" αλλα οι υποθεσεις λυνονται οπως πριν και θα συνεχισουν ετσι μεχρι το τελος.
Γιατι ρε πιθηκοι το κανατε αυτο; Πηρα την αποφαση να μην συνεχισω την σειρα γιατι ξενερωσα.
Χθες παρακολουθουσα την σειρα μεχρι 07:30 το πρωι και αυτο το πρωι γκρινιαζω για την σειρα.
Αυτη η σειρα ειχε καυσιμα να τρυπωσει στο τοπ 10 καλυτερων σειρων που ειδε ο κουνελος αλλα ηθελαν να αλλαξουν την σειρα χωρις να αλλαξουν τιποτα με ουσια.
Θα μπορουσαν να κανουν πολλα πραγματα αλλα προτιμησαν να ψαρεψουν με δυναμιτη.
Την προηγουμενη δεκαετια ημουν με μια βαλιτσα στο χερι και εχασα πολλες σειρες κτλ. Τωρα που εχω τον χρονο να αναπληρωσω εφαγα αρκετες πιτες (προφερεται με δυο Π). Σημερα κατανοησα τον πονο οσων γκρινιαζαν με το Game of Thrones. Ειπα κατανοησα, δεν σας δινω δικαιο. ουστ.
Θα θιξω μερικα πραγματακια για το Death in Paradise, τα οποια, σιγουρα, ισχυουν και για αλλες σειρες. Βασικα θελω να γκρινιαξω και να κλαψω για τον χαμενο μου χρονο, γιαυτο το βαζω σε spoiler και εννοειται οτι πεταω και πραγματικα spoiler, επειδη ειμαι παλιοπαιδο.
Το πρωτο season του Death in Paradise το θεωρω αριστουργημα. Οι επιρροες και οι δανεισμοι απο Αγκαθα Κριστι δεν το εκαναν κακο αντιγραφο αλλα εδωσαν στην σειρα μια ωραια ωθηση στο μυστηριο, χωρις να να σε τσιτωνει. Απο τις πιο χαλαρες σειρες που εχω παρακολουθησει χωρις να σε κανει να βαριεσαι.
Τα απαραιτητα αλλα προαιρετικα 2 δευτερολεπτα για την συνεχεια.
Το δευτερο season εμφανισε σημαδια επαναληψης, ειδικα στον τροπο που λυνεται το μυστηριο. Αυτο εχει συμβει και σε αλλες σειρες αλλα φροντιζαν να βρισκουν τροπους για να μην γινεται μονοτονη η σειρα. Φερνω ως παραδειγμα τον Ηρακλη, τον γιο της κυρα Αγκαθας.
Οπως συμβαινει σε αυτες τις σειρες, ξεκινησε και ενας κρυφος ερωτας μεταξυ των πρωταγωνιστων, για λογους μπαχαρικων στην συνταγη.
Πιστευα οτι αυτο δεν θα πηγαινε καλα επειδη ξεκινησε πολυ νωρις. Ειμαι σιγουρος οτι θα χανοταν λιγη απο την μαγεια του κεντρικου χαρακτηρα. Ισως και να κανω λαθος αλλα εχω λογο που το αναφερω.
Αυτο που αρχισε να με ανησυχει λιγο ηταν οι δευτεροι ρολοι. Η αναπτυξη τους σταματησε στο πρωτο-δευτερο επεισοδιο του πρωτου κυκλου. Αυτο που με ενοχλησε λιγο ειναι η αργοτερα πιθικοποιηση αυτων των χαρακτηρων στον βωμο του χιουμορ. Η γνωμη μου ειναι οτι ηταν εντελως αχρηστη κινηση. Η σειρα ειχε ωραιο, διακριτικο και σε σωστες δοσεις χιουμορ.
Ο κεντρικος χαρακτηρας βρηκε μια θεση στην καρδια μου. Καποιες awkward σκηνες του, απο αυτες που σε κανουν να χαμογελασεις, ηταν πολυ κουνελισιες. Οταν τα εκανα εγω δεν γελαγε κανενας αλλα εγω δεν ειμαι τηλεοπτικος σταρ αλλα ο περιεργος. Ηταν ωραια φαση να συνειδητοποιω ποσο καραγκιοζης υπηρξα (και συνεχιζω).
Στο τριτο season και στο πρωτο επεισοδιο, σκοτωνουν τον κεντρικο χαρακτηρα.. Επεσαν στο πατωμα τα pop corn που τοσο καιρο επεφταν πανω στο κρεβατι μου και γεμισε το πατωμα με λευκα μπιχλιμπιδια. Υπολογιζα οτι καποια στιγμη θα κανω σεκς και τα ποπ κορν θα πεσουν κατω, οπως οταν φτιαχνονται, απο την κινητικη ενεργεια αλλα αυτο δεν συνεβει και μαζευτηκαν πολλα.
συνεχιζω Ο θανατος του ηταν Αγκαθα Κριστι αλλα γιατι το εκαναν αυτο;
Ο αντικαταστατης του, επισης καλος ηθοποιος, ειναι ενας αδεξιος χαρακτηρας που δεν μπορει να καθισει πριν παραγγειλει γυψο.
Αγγιζει την γελιοτητα αυτο το πραγμα. Υποθετω οτι με αυτη την κινηση ηθελαν να φερουν νεο αερα και δυνατοτητες στην σειρα και ο "νεος" σαν χαρακτηρας ειναι πιο ανοιχτος σε διαφορες καταστασεις. Υποψιαζομαι οτι με αυτη την κινηση, συντομα, θα φυγει και η ερωτευμενη με τον προηγουμενο χαρακτηρα για να μπει αλλη γυναικα στο πλανο. Ηδη, στο δευτερο επεισοδιο του δευτερου κυκλου, η γυναικα του "καινουργιου" τον παρατησε, πριν εμφανιστει στην σειρα. Μονο την φωνη της ακουσα..
Η σειρα συνεχιζει να εχει ωραιες υποθεσεις αλλα με εξαιρεση την αλλαγη στον πρωτο ρολο, δεν αλλαξε τιποτα αλλο. Τα πραγματα κυλανε οπως πριν. Σιγουρα, η ερωτευμενη θα φυγει, ισως επειδη την εκαψε το πενθος, Ο "νεος" θα ερωτευτει μια "νεα" αλλα οι υποθεσεις λυνονται οπως πριν και θα συνεχισουν ετσι μεχρι το τελος.
Γιατι ρε πιθηκοι το κανατε αυτο; Πηρα την αποφαση να μην συνεχισω την σειρα γιατι ξενερωσα.
Χθες παρακολουθουσα την σειρα μεχρι 07:30 το πρωι και αυτο το πρωι γκρινιαζω για την σειρα.
Αυτη η σειρα ειχε καυσιμα να τρυπωσει στο τοπ 10 καλυτερων σειρων που ειδε ο κουνελος αλλα ηθελαν να αλλαξουν την σειρα χωρις να αλλαξουν τιποτα με ουσια.
Θα μπορουσαν να κανουν πολλα πραγματα αλλα προτιμησαν να ψαρεψουν με δυναμιτη.
Βασικα η σειρα, αν και εβγαλα γκρινια συνταξιουχου στην ουρα στο ΙΚΑ, ειναι πολυ καλη για το ειδος της.
Ο χειρισμος των χαρακτηρων ειναι αυτο που με στραβωσε σαν αγκιστρι και εγινα αιχμηρος.
Ειδα και το τελευταιο επεισοδιο Darkwing Duck. Πλακα ειχε! Θα ηταν ακομα καλυτερο αν στο τελος σκοτωναν τον Darkwick Duck. Μπορω να πω πως ολοι οι κακκοι δεν ειναι τιποτα μπροστα σε εμενα και τους foot ninja μου η τους μεταλλαγμενους. Δηλαδη δεν εβαζα στην συμμορια μου κανενα απο αυτους γιατι ειναι χειροτεροι απο Bebop και Rockseady.
Η ειρωνια ειναι οτι ο Shredder ειναι ενας χαρακτηρας σε μια σειρα οπου ο τιτλος δεν αναφερει το ονομα του και ουτε αναφορεται στους στιχους της μουσικης της σειρας. Δεν ξερω γιατι το ανεχεται αυτο το συνδικατο του εγκληματος και η συμμορια του Shredder.