πράματα που δε σας αρεζουν στα rpg

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!

Χειρομαλάχτης

Death Knight
Approval of the Admiral Fighting stocism with stoicism
Joined
Nov 24, 2019
Messages
4,296
το ερέθισμα (μμμμμμ....) για το θρεντ μου το εδωκε αυτο το βιντεο:



δεν το βρηκα πολυ πετυχημενο, ισως γιατι πραγματικα μ ενοχλουν μονο τα #3, #11 και #14 απ τα 16 του βιντεου.
πειτε και τα δικα σας. καλα, περα απ τα προφανη (π.χ. rtwp vs rt vs tb).

ας πουμε εμενα μου την δινει ο αχρειαστος (για μενα παντα) ρεαλιζμος στο αρπιγκι μου. κατω απ αυτη την ομπρελα βανω π.χ. το φοβερα μικρο ινβεντορυ, τους περιορισμους στο βαρος που κουβαλας (ξερωγω σ αφηνει να κουβαλας μεχρι 1000 κιλα και οχι 10.000 ας πουμε, λες και τα 1000 ειναι ρεαλιστικα...), την φθορα (και αναγκη για repair) στα οπλα σου, αναγκη για φαι και υπνο, τετοια πραγματα.
εννοειται οτι καταλαβαινω, σχεδιαστικα και gameplay wise, τον λογο που συμβαινουν αυτα, και σεβομαι την επιλογη του ντεβ να τα περιλαβει στο κειμ του, απλά δεν μ αρεζουν προσωπικα, αυτο ειναι το θεμα μας.

άλλο ενα ειναι η ελλειψη επιλογων στο σχεδιαστικο κομματι. π.χ. η υποχρεωτικη κινηση wasd στα ισομετρικα (βαλτην μεσα αμα σ αρεζει τοσο, αλλά δωσε μου και επιλογη για κινηση με τον πόντικα) ή η αδυναμια να καμεις rebind τα keys εν ετει 2024.
 
Είχα γράψει ένα μικρό άρθρο πάνω σε αυτό το θέμα με κάτι συγκεκριμένο που με ενοχλεί:


Πέρα από το παραπάνω, θα συμφωνήσω με το βίντεο όσον αφορά στο level scaling. Νομίζω ότι το στατικό level με την εισαγωγή νέων πιο ισχυρών αντιπάλων προοδευτικά είναι καλύτερη λύση από το φούσκωμα των stats σε υπάρχοντες εχθρούς.
 
ναι, το θυμαμαι το αρθρο σου.

το λεβελ σκειλινγκ σε περιπτωσεις ειναι οντως ενοχλητικο, αλλά το level gating δεν μ ενοχλει και τοσο.
εχει μια λογικη οτι καποιες περιοχες ειναι πιο "επικινδυνες", αφου εκει υποθετικα ας πουμε παει προς το τελος του το παιχνιδι και οι εχθροι ειναι λογικα πιο δυσκολοι. ειναι φυσικο να μην μπορεις να τις επισκεφτεις στην αρχη του γκειμ και επισης νιωθεις και μια μορφη ακόμπλισμε οταν τελικα καταφερεις ν αποκτησεις προσβαση και να καθαρισεις εχθρους που σε ειχαν για πρωινο μερικα λεβελς πριν.
 
Δεν έχω δει ακόμα το βίντεο για να αναφέρω επιπλέον αλλά ένα χαρακτηριστικό που σχεδόν πάντα είναι λόγος να μην ασχοληθώ είναι το level scaling. RPG είναι, η ενδυνάμωση του χαρακτήρα είναι ένα τα δομικά χαρακτηριστικά του gameplay. Η χαρά που σου δίνει να σφάζεις ένα αντίπαλο εκεί που σε ζορισε για πλάκα. Αλλά ακόμα περισσότερο να κερδίσεις ένα εχθρό που δεν είναι για το level σου. Με το scaling τα εξισορροπείς όλες. Ένας από τους βασικούς λόγους που δεν ασχολήθηκα με Skyrim
 
ναι, το θυμαμαι το αρθρο σου.

το λεβελ σκειλινγκ σε περιπτωσεις ειναι οντως ενοχλητικο, αλλά το level gating δεν μ ενοχλει και τοσο.
εχει μια λογικη οτι καποιες περιοχες ειναι πιο "επικινδυνες", αφου εκει υποθετικα ας πουμε παει προς το τελος του το παιχνιδι και οι εχθροι ειναι λογικα πιο δυσκολοι. ειναι φυσικο να μην μπορεις να τις επισκεφτεις στην αρχη του γκειμ και επισης νιωθεις και μια μορφη ακόμπλισμε οταν τελικα καταφερεις ν αποκτησεις προσβαση και να καθαρισεις εχθρους που σε ειχαν για πρωινο μερικα λεβελς πριν.

Συμφωνώ, το ελαστικό level gating (δηλαδή να μπορείς να μπεις σε μια επικίνδυνη περιοχή αλλά το gameplay να είναι πολύ πιο δύσκολο) βοηθά πολύ στην δημιουργία ενός κόσμου που μοιάζει ζωντανός και ρεαλιστικός. Το σκληρό level gating από την άλλη (δηλαδή αν δεν είσαι το απαραίτητο level έχεις μηδενικές πιθανότητες επιτυχίας) αποδεικνύεται πολύ συχνά κουραστικό στην πράξη.
 
Ακόμα δεν έχω δει το βίντεο, δεν έχω διαβάσει τι γράψατε αλλά δύο πράγματα που αμέσως σκέφτομαι.
1) Δεν μού αρέσει να ασχολούμαι με τον χαρακτήρα μου, θέλω να ασχολούμε με τον κόσμο τού παιχνιδιού και το να ασχολήσαι με τον χαρακτήρα είναι ακριβώς ένα σημείο που διακρίνει τα rpg.
2) Δεν μού αρέσει να μαζεύω διάφορα όπλα και παπαριές που το καθένα είναι «μοναδικό» αλλά τελικά δεν έχει σημασία γιατί υπάρχουν χιλιάδες μοναδικά το καθένα με τον τρόπο του. Καμμία διάθεση δεν έχω να τα ξεδιαλέγω τι θέλω να κρατήσω και τι να παρατήσω/πουλήσω.
 
1) Δεν μού αρέσει να ασχολούμαι με τον χαρακτήρα μου, θέλω να ασχολούμε με τον κόσμο τού παιχνιδιού και το να ασχολήσαι με τον χαρακτήρα είναι ακριβώς ένα σημείο που διακρίνει τα rpg.

εχμ, αναγκαστικα θ ασχοληθεις με τον χαρακτηρα σου. ειτε επιφανειακα, αναπτυσσοντας τα χαρακτηριστικα του στα λεβελ απς, ειτε στους διαλογους ας πουμε, με τις πολλαπλες επιλογες, οπου θα πρεπει να δωσεις το στιγμα "σου" ως "προσωπικοτητα" επιλεγοντας "ταιριαστή" απαντηση.

2) Δεν μού αρέσει να μαζεύω διάφορα όπλα και παπαριές που το καθένα είναι «μοναδικό» αλλά τελικά δεν έχει σημασία γιατί υπάρχουν χιλιάδες μοναδικά το καθένα με τον τρόπο του. Καμμία διάθεση δεν έχω να τα ξεδιαλέγω τι θέλω να κρατήσω και τι να παρατήσω/πουλήσω.

αυτο ειναι ενα μινι γκεημ απο μονο του μεσα στο καθε παιγνιδι κι εχει σχεση μ αυτο που γραφω για απεριοριστο, ουσιαστικα, ινβεντορυ. ειμαι τρελλος hoarder κι αν μπορω κραταω τα παντα. αν χρειαστω λεφτα και πρεπει να πουλησω, το βασανιζω το θεμα για ωρα. καποιες φορες ομως ενα οπλο η πανοπλια ειναι απαραιτητα για καποιον συγκεκριμενο μποση και χτυπας το κεφαλι στον τοιχο αν το εχεις ξεφορτωθει. βεβαια αυτο ειναι στα ορια του κακου σχεδιασμού, γιατι για μενα, θα πρεπει να μπορεις να κερδισεις τον καθε εχθρο με οτι διαθετεις.
 
καπου τραβαω μια γραμμη.
δε θα μου αλλοιωσετε δω μεσα τον τροπο εκφρασης. :p:LOL:
ναι, βρε, αρεζουν.

ειναι ενας απ τους πιο συνήθεις χειρομαλαχτισμούς.
 
καπου τραβαω μια γραμμη.
δε θα μου αλλοιωσετε δω μεσα τον τροπο εκφρασης. :p:LOL:
ναι, βρε, αρεζουν.

ειναι ενας απ τους πιο συνήθεις χειρομαλαχτισμούς.

Δηλαδή υπάρχει περίπτωση η έκφραση ή/και άρθρωση να επηρεάζεται από τη μακροχρόνια χειρομάλαξη;
 
#2 Bosses with too much HP. Ναι, καποιες φορες αυτο το πραγμα κατανταει πολυ κουραστικο, αφου εχει φροντισει να απομακρυνει καθε ιχνος αγωνιας και χαρουμενου ιδρωτα.
#4 Grinder - looking for meat. Συνηθως δεν με ενοχλει καθολου. Καποιες φορες λειτουργει και ως φαρμακο για το αγχος. Αλλες φορες με βαζει σε διαδικασια να δοκιμαζω πραγματα.
#13 Your choices mean nothing. Αυτο δεν ειναι ενοχλητικο, μεχρι να το παρεις χαμπαρι.

Νομιζω οτι το μεγαλυτερο προβλημα ειναι το
. η υποχρεωτικη κινηση wasd στα ισομετρικα (βαλτην μεσα αμα σ αρεζει τοσο, αλλά δωσε μου και επιλογη για κινηση με τον πόντικα) ή η αδυναμια να καμεις rebind τα keys εν ετει 2024.
Εχω φαει κατι ξενερωματα, μιλαμε για κατι ξενερωματα... προτιμω πολυ καλυτερο αν η γκομενα κλασει κατω απο το σεντονι ενω εισαι σκεπασμενος σαν καμπια που περιμενει να γινει πεταλουδα.

Ολα τα αλλα ειναι να εχουμε να κλαιμε για να δειχνουμε οτι εχουμε αποψεις. σχεδον ολα απο αυτα εχουν σχεση με πραγματα οπως οτι
ανεβαζουν τον βαθμο δυσκολιας, σε βαζουν σε mood σωστης διαχειρισης και επιμηκυνουν το πεο τον χρονο που το παιζουν τα παιχτρονια, για να μην λενε μετα οτι ηταν μικρο.
 
Να μην έχει κουμπί για turn based κι απλά πρέπει να κάνω κλίκι κλίκι για να πέσουν οι οχτροί.

Πλάκα κάνω. Γούστα είναι αυτά. :gap:
 
Μου κάνει εντύπωση ότι το βίντεο δεν αναφέρει το respawing των εχθρών. Δε μιλάμε για παιχνίδια όπου έχει νόημα βλ. Diabloειδή, αλλά κι εκεί αν είναι πολύ συχνό μπορεί να γίνει ανυπόφορο. Προτιμώ την πιο ήπια προσέγγιση της Piranha, όπου (ξανα)ξεμυτίζουν σε κομβικά σημεία στο στόρι.

το ελαστικό level gating
Θυμάμαι να προσαράζω σε ένα νησάκι όπως όλα τα άλλα στο Σκέλιγκε και να με υποδέχεται ένα γκρίφιν 20 λβλ πάνω. Με τέντωσε σα λάστιχο είναι η αλήθεια, φαν τάιμς.
 
Θυμάμαι να προσαράζω σε ένα νησάκι όπως όλα τα άλλα στο Σκέλιγκε και να με υποδέχεται ένα γκρίφιν 20 λβλ πάνω. Με τέντωσε σα λάστιχο είναι η αλήθεια, φαν τάιμς.
giphy.gif


Ειχε κατι τετοιες εκπληξεις το Witcher 3. Παιζει ενα τετοιο "τι δουλεια εχει αυτο το lvl εδω;" σε μια βουνοπλαγια. Πας να κανεις ενα low level quest και ξαφνικα ειναι λες και παλευεις το τελευταιο boss. Eνα πολυ μεγαλυτερο lvl εκανε την εμφανιση του σε μια υπογα, που στα προηγουμενα 17 run δεν ηταν εκει, γιατι δεν ειχε καμια δουλεια να ειναι εκει.
πολυ δυσαρεστη εκπληξη.... αλλα προλαβα να βγω.
 
πωπωωωωω. ναι ρε ανταν, ξεχασα και γω να το αναφερω.

απ τα χειροτερα μου. θυμαμαι τα sacred, ειδικα το sacred 2, και αναριγω συγκορμος.
κριμα, γιατι κατα τ αλλα ηταν μια χαρα κλικλικια, αλλα καταντουσε γελοιο. πηγαινες 10 μετρα παρακατω, κυριολεκτικα, γυριζες πισω κι ειχε ξαναγεμισει εχθρους. απαλευτο.
 
Με ενοχλεί το να δημιουργούνται τα RPG στην Gamebryo Engine, και υπό την απευθείας επίβλεψη του Todd Howard.
 
Back
Top