Μετά το κάψιμο στο 1, το 2 το άφησα στη μέση ομολογώ.
@Admiral Εξίσου καλό και το σολ-άρισμα και στα δύο Ντιβύζια. Τα έχω παίξει και έτσι και γιουβέτσι. Στο έτσι (σόλο) κυριαρχεί ο φόβος και στο τι θα σου σκάσει στην επόμενη γωνία, έχοντας πάντα στο μυαλό σου το plan B της υποχώρησης (κοινώς, τρεχάτε ποδαράκια μου) αφού δεν έχεις καμία υποστήριξη. Στο γιουβέτσι (με ομάδα), περιπλανιέσαι κάπως πιο "άνετα" και μπορείς να εφαρμόσεις διάφορες στρατηγικές, τις οποίες δεν μπορείς να υλοποιήσεις όταν είσαι σόλο, αναγκάστικλι. Αν έχεις καλή παρέα 2 (το πολύ 3) ατόμων και δέσει καλά η ομάδα, η εμπειρία αναβαθμίζεται αρκετά.
Μήπως να στήναμε καμιά ομαδούλα;