Το παρακάτω σκηνικό έγινε μερικά sessions νωρίτερα (παίζοντας την ιδιαίτερα φρεσκαρισμένη 5η έκδοση) με ένα party που αποτελείται από 3 rl φίλους (υπάρχουν και τέτοιοι) και τον MaverickStrange (υπάρχει και τέτοιος). Το party απαρτίζεται από:
1 dwarf noble barbarian ονόματι Βύρων, ο οποίος θέλει να βοηθάει τους φτωχούς (more on the later),
1 dward apprentice cleric ο οποίος κάνει τα πάντα για τη γνώση και τείνει προς αγνωστικισμό/αθεϊσμό (όπως θέλει να τον παίξει εν πάσει περιπτώσει, more on him later),
1 human bard με το όνομα Ηλιούπολη, την οποία βίασαν όταν ήταν μικρή και τώρα ψάχνει να βρει την παρθενιά της. Κωλοτρίβεται στον Βύρωνα (όποιος πιάσει το inside joke έχει thank you), ενώ είναι νυμφομανής. Μέχρι στιγμής όποιος πάει να της καθίσει είτε πεθαίνει, είτε τον παίρνει ο ύπνος (το ξέρω είμαι πολύ καλός DM
)
1 human warlock που προσκυνεί μία άγνωστη θεότητα. Ειδικότητά του το rules lawyering.
<u>Minor/medium/major spoilers για όσους παίζουν το Hoard of the Dragon Queen. </u>
Το party έχει αναλάβει την αποστολή να διερευνήσει τα αίτια πίσω από την επίθεση σε μία πόλη. Για αυτόν το λόγο πηγαίνει σε ένα σπήλαιο όπου είναι θεωρητικώς το hideout/αρχηγείο της ομάδος που επιτέθηκε. Μετά από διάφορα κωμικοτραγικά σκηνικά και αφού προσπάθησαν να επικοινωνήσουν (εν μέρη επιτυχώς) με κάτι half-drakes τα οποία βρίσκονταν σε... κλουβιά, μπαίνουν σε ένα διάδρομο. Φυσικά όλοι ως master της κατασκοπίας είναι αλαφροπάτητοι και τόσο bosses που θεωρούν ότι δεν πρέπει να ψάξουν για παγίδες. Το αποτέλεσμα είναι να πέσει μέρος του σπηλαίου σχεδόν πάνω στα κεφάλια τους και να τους πλακώσεις. Κάποια καλά reflex saves τους ωθούν να πέσουν με τα μούτρα στο επόμενο "δωμάτιο" το οποίο περιέχει τον BBEG μαζί με την τρομοκρατημένη αρχηγό του (από spell του Warlock σε προηγούμενο encounter) και άλλα δύο μεγάλα κρέατα. Ο BBEG είναι ένας blue half-dragon ο οποίος θεωρητικά μπορεί να βγάλει knock-out όλο το party έτσι και το θελήσει ο DM. Όλοι μαζί φαίνεται να προσκυνούν ένα altar το οποίο είναι τοποθετημένο στην άλλη μεριά του δωματίου από αυτήν που "εισήλθαν" οι ήρωές μας. Οι ήρωές μας νιώθουν το πετσί τους να κολάει κάτω από τα ρούχα τους, λόγω των πολύ υψηλών επιπέδων υγρασίας που υπάρχει στο δωμάτιο (σε αντίθεση με όλο το υπόλοιπο σπήλαιο).
Το encounter θα ήταν ένα απλό encounter αν δεν είχα κάνει μία μικρή προσθήκη. Δίπλα από το altar (το οποίο είναι αφιερωμένο στην Tiamat, θεότητα όλων των chromatic dragons), υπάρχουν ένα καλοδιατηρημένο σεντούκι με καλή διακόσμηση και μία σφαίρα ενέργειας από την οποία φαίνεται να προεκβάλουν πλοκάμια. Το χρώμα της είναι μαύρο προς μωβ με μέγεθος περίπου όσο μία μπάλα του μπάσκετ. Δεν έχει σταθερή μορφή αλλά φαίνεται να κινείται συνέχεια.
Η μάχη ξεκινάει και κάθε φορά που κάποιος τρώει ζημιά, οφείλει να ρίξει και άλλο ζάρι. Ετσι και χάσει το constitution check του, τρώει και άλλη ζημιά και η σφαίρα φαίνεται να φουσκώνει. Η μάχη τελειώνει επιτυχώς για το party (με λίγο tampering από τον DM σε κρίσιμη ζαριά - breath weapon- για να γλιτώσουν το ΤΡΚ), αλλά γλύφουν τις πληγές τους. Μόλις τελειώνει το encounter, ο υπογράφων περιγράφει ότι η σφαίρα έχει αρχίσει να πάλεται έντονα και φαίνεται ότι είναι ιδιαίτερα ασταθής με μη περιοδικές συστολές-διαστολές. Το party έχει δύο γύρους περιθώριο να περιγράψει τι θέλει να κάνει (έπρεπε να ψιλιαστούν).
Η Ηλιούπολη (παίζοντας RP με χαμηλό wisdom) αποφασίζει να εξερευνήσει το χώρο αλλά να είναι όσο μακρυά από τη σφαίρα γίνεται. Στο τέλος καταφέρνει να κρυφτεί πίσω από μία κολώνα.
Ο Βύρων προσπαθεί να φύγει από το δωμάτιο προς τα πίσω αλλά είναι σε 2ο στάδιο fatigue λόγου του rage που έκανε κατά τη διάρκεια του encounter, και τα καταφέρνει στο τσακ.
Ο λιγομίλητος cleric (more on him later) αποφασίζει να προχωρήσει ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ, το οποίο (έπειτα από λίγο DM tinkering) είναι γεμάτο από αναθυμιάσεις οξέος καθότι είναι black dragon hatchery. Ήδη έχει αναπνεύσει μερικά πράγματα.
Και ερχόμαστε στον Warlock. Σε ένα ρεσιτάλ πρωτοβουλίας ο Warlock πιστεύει ότι μία μπάλα (που είχε ρυθμικούς παλμούς και ενεργοποιούταν κάθε φορά που κάποιος έτρωγε ζημιά) που είναι σε ανώμαλη φάση διαστολής-συστολής είναι ότι πιο φυσικό μπορεί να συναντήσει κανείς. Επομένως τ<u>ρέχει να προλάβει να πάρει το σεντούκι από δίπλα</u>. Στο τέλος του πρώτου γύρου φτάνει μπροστά από το σεντούκι και μπορεί να το σηκώσει. Το σηκώνει. Καταφέρνει να ενεργοποιήσει παγίδα η οποία ενεργοποιείται <u>μόνο αν κάποιος προσπαθησει να σηκώσει το chest</u>, καθότι βρίσκεται πάνω σε trigger plate. Αμέσως ανοίγουν οπές από τους τοίχους της αίθουσας και οξύ σε αέρια μορφή απελευθερώνεται. Φυσικά αναμειγνύεται με την υγρασία του δωματίου για να παραχθεί όξινη βροχή η οποία έχει αρχίσει να διαβρώνει τα πάντα (και αυτούς που είναι μέσα στο δωμάτιο βεβαίως-βεβαίως).
Ο Warlock μας είναι απτόητος. Με το σεντούκι αγκαλιά προσπαθεί να τρέξει στο ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΙΣ για να σωθεί. Φευ. Η μπάλα έχει φτάσει στο μέγιστο της διαστολής και σκάει. Ένα κύμα νεκροτικής ενέργειας (duh) σαρώνει τα πάντα μέσα στο δωμάτιο.
Το γιατί μετά από όλο αυτό το σκηνικό δεν πέθανε το μισό party, μάλλον δηλώνει πόσο επιεικής είμαι ως DM. <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="
" title="
" class="bbcode_smiley" />