Amerzone: The Explorer's Legacy

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
Να κάτι τέτοια εγκράφωντω και τώρα μας εμπαίζει ο κόζμος στα ΕφΜπι που δεν εξηγούμε τι είναι το point-and-click adventure.
 
ο απατσου ιμχο εκλεινε το ματι στην πειρατεια.

επειδη ειχα διαβασει ολα τα ρηβιους του εκεινη την εποχη, που το ιντερνετ ηταν στα σπαργανα και το μανιουαλ του παιγνιδιου ηταν υπερπολυτιμο, παντα ή εγραφε οτι στην συσκευασια δεν υπαρχει μανιουαλ, (οπότε σαν να ελεγε οτι αν δεν εχετε ηθικους φραγμους, αγοραστε το πειρατικο αφοβα, δεν χανετε κατι...) ή οταν υπηρχε μανιουαλ, πολλες φορες περιεγραφε τα σημεια που υποθετικα να ζοριζαν τον παικτη που δεν το ειχε στην διαθεση του.... ειτε αυτο ηταν χειρισμος, ειτε γκειμπλει κλπ.

ντισκλειμε: μην ξεχναμε οτι τοτε δεν υπηρχαν τορεντς κλπ. οπότε και οι πειρατικες κοπιες ηταν σ εξωφρενικες τιμες αν το καλοσκεφτεις (στα τελη 90s τελος παντων, που μπηκα στο σπορ του γκειμινγκ το 1 cd ψυχρα και ακατεβατα εκανε πεντοχιλιαρο. αν ειχε 3 cd μεσα το κουτι, εσκαγες 15.000 (εχμ, ξεχναω οτι εχουμε και βρεφη εδω. λοιπον, 5000 = 15 ευρω περιπου.))
στην σημερινη εποχη του γκογκ και του στή αν περιμενεις λιγο και δεν εισαι καοτσούκος με 45 ευρω ριχνεις εναν καινουριο οροφο στο μπακλογκ στα σειλς.

και μην ξεχνατε, φολκς: Η πειρατεια σκοτωνει το κέιμινγκ και μια σειρά απο άλλες δραστηριότητες. You wouldn't steal a car, γουντ γιού, πανκ?
 
Κι όμως, θυμάμαι σε παλιά σουβλακοκουβέντα, είχε λυθεί το μέγα μυστήριο της υπεραναλυτικής εξήγησης του χειρισμού :

-Το σημαντικότερο ήταν να βγαίνουν οι απαραίτητες λέξεις για το ρηβιού, γιατί το περιοδικό έπρεπε να κλείσει με ΧΥ σελίδες. Αν προσέξετε, σε κάποια κείμενα για παιχνίδια που τον ξετρέλαιναν, ο Απατσού έγραφε λιγότερα για το χειρισμό γιατί ήθελε να παιανίσει τις αρετές του παιχνιδιού. Όπου δε ρόλαρε η έμπνευση, έπεφτε σεντονάκι για το χειρισμό και τα μενού.

-Η πειρατεία (Θυμάμαι ήταν 2.500-3000δρχ το CD περίπου, οπότε νομοτελειακά θα πειράτευες τίτλους ως 2-3 CD το πολύ, μετά συνέφερε ν'αγοράσεις) τότε συντηρούσε το 80% των μαγαζιών στη Στουρνάρη. Παραδοσιακά όμως, οι αντβεντσουράδες/RPGάδες, μεγαλύτεροι σε ηλικία και σκληροί νέρντουλες, συνήθως αγόραζαν αυθεντικά. Τα εκάστοτε 'καγκουροπαίχνιδα' ήταν που πειρατεύονταν κατά κόρον. Δεν θυμάμαι να 'έδινε' τα κλειδώματα των παιχνιδιών ο Απατσού αν και όντως συνήθιζε να προειδοποιεί πως χρειαζόταν το μάνιουαλ για συγκεκριμένα κλειδώματα. Και θυμάμαι ακόμη πως επειδή αρκετοί ξύπνιοι πειρατές σου έδιναν και φωτοτυπημένα τα μάνιουαλς με τα κλειδώματα, οι εταιρείες πειραματίζονταν με λεπτομέρειες που φαίνονταν μόνο με χρωματικό φίλτρο και δεν έβγαιναν στη φωτοτυπία.

Ήταν κι άλλες εποχές τότε, συνήθως με ένα αντβέντσουρ την έβγαζες 3-4 μήνες, αν κόλλαγες κιόλας, κλάφτα.

Α ρε μπαγάσες. Από σχόλιο για το Αμερζόν ξεκινήσαμε, πάλι σε Γεροντικό Καφενείο Νιότης καταλήξαμε, με ολίγη από Πίνκ Τσούρο Πέρλ για το ξεκάρφωμα.
 
@Χειρομαλάχτης @Borracho
Μέσα ήμουν για τον αριθμό σελίδων; Φωσκωλικές μέθοδοι δηλαδή.

Όσον αφορά τα άλλα, καλά, δεν ξέρω για τον καιρό πριν βυθιστεί η Ατλαντίδα πριν εξαφανιστούν οι δεινόσαυροι που ήσασταν εσείς αμούστακοι καταναλωτές Οβαλτίνης, και ζούσατε τον παθιασμένο έρωτα για την Βασούλα/Γογούλα/Μερόπη, αλλά εμείς, της ύστερης νεολιθικής/εποχής του χαλκού, είχαμε ακόμα την χρέωση με το δισκάκι. Πλάκα πλάκα, αν έβαζες κάτω ότι οι τοπικοί πειρατές χρεώνανε μεταξύ έξι και 3 ευρώ για κάθε CD, τα παλιά παιχνίδια που βγαίνανε κοψοχρονιά σε Redline πχ και είχανε 3-4 και παραπάνω δισκάκια, δεν άξιζε να τα πειρατέψεις. Και δεν θέλανε και ένα Cray για να τρέξουν.

Νταξ, κάπου εκμεταλλευόντουσαν την δύσκολη πρόσβαση σε warez/cracks και αντιγραφικά οι πειρατές. Με Internet προ broadband πάλι δεν συνέφερε να μπλέξεις με κατέβασμα warez. Δεν είναι τυχαίο ότι πχ η ιστορία με το Napster έσκασε μαζί με τις flatrate χρεώσεις ( τουλάχιστον στις ΗΠΑ ) για broadband.

Και ναι, τσητς/λύσεις υπήρχε η άποψη ότι βοηθούσαν στην πειρατεία, γιατί μείωναν τον χρόνο που έτρωγες στο παιχνίδι. Φτηνή δικαιολογία, ειδικά όσον αφορά τις λύσεις και όχι τα cheat. Που και εκείνα σε κάποιες περιπτώσεις πραγματικά κακής υλοποίησης ήταν και είναι απαραίτητα για να παίξεις το παιχνίδι.

Όσον αφορά το τελευταίο κομμάτι του σχολίου του κ. Καοτσούκου
Το παιχνίδι remake παιχνιδιού 26 χρονών είναι ( έχει κανει και το μεταπτυχιακό του ), τι περίμενες κυρ Καοτσούκο; Το ότι στην καλύτερη έχουμε πατήσει μόνο τα πρώτα -άντα είναι bonus modifier.

Ελπίζω το παιδί να το μπάζεις ορθόδοξα, με πληκτρολόγιο και ποντίκι, σε Ατμό το πολύ.
 
Last edited:
Μια που στο νήμα συνδυάζονται Amerzone με εναλλακτικούς τρόπους προμήθειας παιχνιδιών, θυμήθηκα ότι μάλλον το είχα προμηθευτεί από τους "πωλητές" στον κεντρικό διάδρομο του τει Αθήνας. Ήταν πιο κοντά από Στουρνάρη και βέβαια δεν ζητούσαν φοιτητικό πάσο. Κι εκεί οι τιμές είχαν ξεκινήσει από 3000 δρχ το cd, αλλά μετά λόγω ανταγωνισμού είχαν φτάσει 1000δρχ και στα 3 το 1 δώρο.
Ο Απατσού και βέβαια ήταν κατά της πειρατείας και δεν έδινε τρόπους παράκαμψης του κλειδώματος, μόνο οδηγίες για να περάσει ο παίκτης δύσκολους γρίφους του παιχνιδιού. Α, και φωτογραφίες που αποδείκνυαν ότι είχε φτάσει στο τέλος του παιχνιδιού και δεν έπαιξε μόνο λίγο στην αρχή πριν κάνει το review.
 
Εγώ το πισί μάστερ από ένα σημείο και μετά θυμάμαι όλες οι στήλες να γράφουν για το Ομπλίβιον.
 
Back
Top