Pain wrote:
Θεϊκό Asgard (see what I did there?)
<span class="bbcode_spoiler">Πλησιάζει ο αρχάγγελος Γαβριήλ τη Μαριάμ κρατώντας ένα λουλούδι και της λέει:
- Μαράκι, μύρισε τον κρίνο, γαμάει</span>
<span class="bbcode_spoiler">Συμβούλιο Ιησού και μαθητών στα ουράνια:
"Αγαπητοί μου μαθητές, το ανθρώπινο είδος έχει προοδεύσει τόσο τεχνολογικά, που δυσκολευόμαστε πλέον να ακολουθήσουμε τις εξελίξεις εδώ πάνω. Πρέπει να δράσουμε αναλόγως. Καθένας μας θα κατέβει στη γη, θα βρει κάποιο τεχνολογικό επίτευγμα που θα του κάνει εντύπωση και θα το φέρει εδώ για να το μελετήσουμε"
Κατεβαίνουν λοιπόν όλοι μαζί στη Γη και μετά το πέρας μερικών ημερών επιστρέφουν. Έχουν φέρει αυτοκίνητα, αεροπλάνα, ελικόπτερα, τηλεοράσεις, υπολογιστές, αξονικούς τομογράφους, τον επιταχυντή του CERN (το γάμησα ε? <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="

" title="

" class="bbcode_smiley" /> )και άλλα πολλά. Ενώ λοιπόν κάθονται και θαυμάζουν την τεχνολογική υπεροχή των ανθρώπων και περιεργάζονται τα πάντα για να μάθουν πως λειτουργούν, το μάτι του Ιούδα (ποιος άλλος) πέφτει σε ένα δονητή.
"Δάσκαλε; Τι είναι αυτό;"
"Δεν έχω ιδέα Ιούδα τέκνο μου, μήπως ξέρεις κανεις άλλος;"
Καμία απάντηση. Προσπαθούν μάταια ώρες ολόκληρες να δουν πως λειτουργεί και ποια η χρησιμότητα του. Τελικά, ο Ιησούς ρίχνει την ιδέα:
"Ρε παιδιά, μήπως να το πάμε στη μάνα μου, γυναίκα είναι, λειτουργεί διαφορετικά το μυαλό της, αυτή μπορεί και να καταλάβει"
Βρίσκουν λοιπόν την Παναγία όλοι μαζί, και τη ρωτάνε αν μπορεί να τους βοηθήσει. Η Παναγία περιεργάζεται τον δονητή για ώρα και γυρνώντας στον Ιησού:
"Δεν ξέρω παιδί μου, δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Πάντως, εμένα για κρίνος μου μοιάζει." </span>
Βοήθειά σας.</blockquote>
Χαχαα τα σπασε!
Ας μείνουμε λοιπόν στο theme!
<span class="bbcode_spoiler">Πύλες του παραδείσου, Άγιος Πέτρος στέκει καραούλι, βλέπει το Χρηστό να περνάει
"Συγγνώμη, Ιησού, μπορείς να φυλάς λίγο να πάω τουαλέτα?"
"Ναι Πέτρο μου, βεβαίως"
'Οπως στεκόταν λοιπόν ο Χρηστός και άρχισε να σουρουπώνει, βλέπει μια φιγούρα να πλησιάζει στο ηλιοβασίλεμα. Καθώς έρχεται πιο κοντά βλέπει ένα γεράκο καβάλα σε ένα γάιδαρο. Πλησιάζει ακόμα λίγο και βλέπει πως είναι ρακένδυτος, και κρατάει κάτι σφυριά, πρόκες, σανίδες κλπ.
"Αλτ, που πας γέροντα"
"Να παιδάκι μου, ήθελα να μπω στον παράδεισο"
"Έχεις κάποια δουλειά εδώ?"
"Όχι, να, εγώ είμαι ένας ανάξιος γέρος ξυλουργός, αλλά ήρθα να δω το γιο μου που μου είπαν πως είναι εδώ"
"Το γιο σου?"
"Ναι, ήταν πάντα ένα παιδί διαφορετικό απ' τα άλλα. Πολλοί τον λάτερεψαν, αλλά και πολλοί τον μίσησαν λόγω της διαφορετικότητάς του. Έκανε πολλά καλά για τον κόσμο, αλλά τον κυνήγησαν να τον σκοτώσουν, στο τέλος όμως θριάμβευσε το καλό"
Ο Χρηστός βούρκωσε και λέει στον παππού με τρεμάμενη φωνή όλο συγκίνηση "...Πα...πατέρα?!?"
"ΠΙΝΌΚΙΟ?!?!?"</span>