Ανέμελη παιδική εγκληματικότητα

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!

Η νεανική παραβατικότητα, όπως διατυπώνεται επιστημονικά στα τέλη του 19ου αιώνα, δεν μπορεί παρά να διαβαστεί παράλληλα με τις ευγονικές ιδέες που αφορούν την «κατάλληλη» φυλετική και έμφυλη κάθαρση σε επίπεδο (παιδικής και εφηβικής) ηλικίας.

όσον αφορά την ελληνική πραγματικότητα, στις 8 Μαΐου 1916 στην αθηναϊκή εφημερίδα Εμπρός, διαβάζουμε:

«Η πόλις μας έχει γεμίσει από αποικίες αδεσπότων παιδιών. Λόγω αποικίας τα αξιοθρήνητα αυτά κοπάδια, όπως λέγουν οι μικροβιολόγοι αποικίας τας συγκεντρώσεις των μικροβίων. Χθες το δειλινόν μία τοιαύτη αποικία είχεν εγκατασταθή εις το πεζοδρόμιον της οδού Σταδίου προ τινός κορνιζοπωλείου. Τέσσερα ή πέντε παιδιά, μεταξύ οκτώ και δώδεκα ετών, ανυπόδητα, ξεσκούφωτα, ρακένδυτα και ρυπαρά, με το γαιώδες χρώμα της μεγάλης φυσιολογικής αθλιότητος, με την ιταμότητα την οποίαν δίδει εις το βλέμμα η πρόωρος εξαχρείωσις: Εν εξ’ αυτών εκάπνυζε και όλα εξύνοντο λυσσωδώς […] Κάποιος επλησίασε και ηρώτησε τον μικρόν αλήτην, ο οποίος εκάπνιζεν: Από που είσαι μωρέ; […] Από που είμαι; Ξέρω κ’ εγώ; Από δω είμαι. Ψέμματα, λέει ψέμματα! Ανεφώνησαν οι άλλοι. Είνε από τη Σμύρνη».

«[Ό]ταν το επιχείρημα από τον δικηγόρο είναι ότι υπάρχει μέριμνα για τους φτωχούς και αυτοί απλώς λόγω ελεύθερης επιλογής τους, επιλέγουν να γίνουν αργόσχολοι και άνομοι, ο αφηγητής απαντά ότι η φτώχεια και η ανεργία έρχονται ως αποτέλεσμα όχι μίας προσωπικής επιλογής αλλά συνθηκών αντικειμενικών, όπως ο πόλεμος που αφήνει πίσω του σακατεμένους τους οποίους κανείς δεν παίρνει στη δούλεψή του πια.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για αργόσχολους, γιατί να μην μιλήσουμε για τους πολλούς «ευγενείς που άπραγοι σαν κηφήνες ζουν από το μόχθο των άλλων, από τον ιδρώτα των κολίγων τους που κυριολεκτικά τους στύβουν προκειμένου να αυξήσουν το εισόδημά τους».
 
Σκληρό doubt ως προς το αν οι "νεαροί παραβάτες" εν προκειμένω είναι άνεργοι, πρόσφυγες, παιδιά του πολέμου ή φτωχοί όπως στο παράδειγμα του 1916. Στην πλειοψηφία τους είναι πλουσιόπαιδα ή έστω από επαρκώς ευκατάστατες οικογένειες, και ουκ ολίγες φορές αλληλοτραμπουκίζονται για ρούχα, για μάρκες, για γκόμενους/ες και για τη λεζάντα στα σόσιαλ μήντια.
 
Θεωρείς πως το παιδί της Εκάλης θα υποστεί την ίδια "εγκληματική πάταξη" με το παιδί της γειτονιάς στο Ζεφύρι; Ανεξαρτήτως των αριθμών 'παραβατικοτητας';

Στη πολιτεία που κατοικούμε η δικαιοσύνη είναι σα το φίδι, όπου πατάει μόνο τους ξυπόλυτους και οι νόμοι που κατατίθενται μετά από την μαλαξη για την ηθική παρακμή της νεολαίας δεν έχουν σκοπό παρά μόνο τον πιο ασφυκτικο έλεγχο της καθημερινότητας των πολιτών

Νομος 4000 ως προβιά και από κάτω περισσότερος έλεγχος, δεν είναι κάτι πρότυπο η κάτι καινούργιο


1728470910047.png
 
Last edited:
η καταστολη και η δικαιοσυνη που δεν ειναι καθολου τυφλη ειναι 2 θεματα που ασφαλως πρεπει να μας απασχολησουν, αλλά σε δευτερο χρονο, θεωρω.

πιο πολυ παλευω να εξηγησω το φαινομενο αυτο καθ αυτο. οκ, παντα συνεβαινε. ειναι γνωστο οτι τα παιδια ειναι οι πιο "σκληροι" συνανθρωποι αφου δεν εχουν αναπτυξει ακομα κανενα φιλτρο "καθωσπρεπισμου" και αμυνας απεναντι στις σκληρες, ιν γιορ φέις αληθειες της ζωης. απλοικα, αλλα υπαρκτα παραδειγματα: θα γυρισουν να σε πουν χοντρο ή γέρο ή ασχημο για να περιοριστουμε σ εξωτερικα χαρακτηριστικα, χωρις καμμια δυσκολια και καμμια στεναχωρια.
αυτο ειναι ας πουμε εμφυτο. αν βαλεις δίπλα και τα επικτητα, κατι σκληρους ορους διαβιωσης και ανεχειας, κατι τραγικη "παιδεια" που λαμβανουν απ την Πολιτεια, κατι πανδημιες, δεν θελει και πολυ να καταφυγουν "για πλακα" σχεδον στην βια με πιο ευκολο στοχο τους συνομηλικους τους αλλά οχι μονο.

και δεν ξερω αν ακουστει κυρπαντελισιο (και δεν με νοιαζει διολου κιολας) αλλά ΠΡΟΦΑΝΩΣ για μενα η μονη λυση στο προβλημα ειναι οι γονεις και το περιβαλλον το οικογενειακο. αν δεν εχεις τον χρονο ή την αντοχη ή την θεληση να κατσεις με τις ωρες να δειξεις στο ανθρωπακι πως θα Πρεπει να Ζησει στην κοινωνια, θα βρεθει καποιος αλλος που θα σε υποκαταστησει. η τηλεοραση ξερωγω, οι ειδησεις, οι συμμαθητες η καποιος περιεργος/πονηρος τριτος. και δεν θα παει καλα αυτο.

δεν ξερω κιολας, μπορει να λεω γκραντε παπαργιές, αφου μιλω ως τριτος σ αυτο το θεμα, αλλά καπως ετσι το βλεπω.
 
Για κλωτσιά σε γατί ή σκυλί σε ψάχνουν αστυνομία, ΟΠΚΕ και ελληνικό FBI και όταν σε βρουν έχει από 15 ως 30κ πρόστιμο (και καλά κάνουν στην τελική). Για απάνθρωπο ξύλο σε παιδί από συνομίληκους τα πάνε στον ανακριτή και αφήνονται ελεύθερα μέχρι να οριστεί τακτική δικάσιμος όπου ίσως πάρουν κάποια ποινή με αναστολή. Αρχίδια. Επειδή είναι ανήλικα έχουν πολύ κακώς το ακαταλόγιστο, αλλά αφού δυστυχώς ο νόμος είναι τέτοιος ας βεβαιώνονταν τουλάχιστον κανά 50άρι χιλιάρικα πρόστιμα στους γονείς και θα βλέπαμε πως θα τα μάζευαν μετά τα βλαστάρια τους.
 
Για κλωτσιά σε γατί ή σκυλί σε ψάχνουν αστυνομία, ΟΠΚΕ και ελληνικό FBI και όταν σε βρουν έχει από 15 ως 30κ πρόστιμο (και καλά κάνουν στην τελική). Για απάνθρωπο ξύλο σε παιδί από συνομίληκους τα πάνε στον ανακριτή και αφήνονται ελεύθερα μέχρι να οριστεί τακτική δικάσιμος όπου ίσως πάρουν κάποια ποινή με αναστολή. Αρχίδια. Επειδή είναι ανήλικα έχουν πολύ κακώς το ακαταλόγιστο, αλλά αφού δυστυχώς ο νόμος είναι τέτοιος ας βεβαιώνονταν τουλάχιστον κανά 50άρι χιλιάρικα πρόστιμα στους γονείς και θα βλέπαμε πως θα τα μάζευαν μετά τα βλαστάρια τους.
Κοίτα καλά κάνουν και δεν τα μπουζουριάζουν, αλλά θα έπρεπε να μπουζουριάσουν τους γονείς.
 
Το σύστημα ξέρει τι κάνει. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν στην βία για να πολεμήσουν τούς Τουρκοαναρχοκομμουνιστοϊσλαμοφασίστες. /s
 
 
Εγω θα γραψω το κλασικο, πεσιματα και ξυλο επεφτε αφθονο στα 90ς και απλα δεν το μαθαινε κανεις. Θα ξεχασουμε και αυτα που ζησαμε.
 
προσπαθώ να σκεφτώ σκηνικά που όταν ήμουν μικρός, θα είχαμε γίνει viral αν είχαμε τα social media, αλλά ρε διάολε ότι μαλακία και να είχαμε κάνει, δε νομίζω ότι είχαμε φτάσει ποτέ σε τέτοια επίπεδα.
 
αλλά ρε διάολε ότι μαλακία και να είχαμε κάνει, δε νομίζω ότι είχαμε φτάσει ποτέ σε τέτοια επίπεδα.
Προφανώς είναι δύσκολο να τεκμηριώσει κάποιος επιστημονική θέση. Αλλά είναι λογικό να υποθέσουμε ότι τα χειρότερα δεν θα συνέβαιναν παντού (αλλιώς δεν θα ήταν τα χειρότερα). Μπορεί να συνέβη κάτι κάπου. Αλλά η συντρηπτική πλειψηφία δεν θα είχε καμμία αναφορά σε αυτό.

Από την άλλη η πολυεπίπεδη κρίση, η έλειψη δασκάλων, οι μεγάλες τάξεις, τα μεγάλα σχολεία, τα ταβάνια που πέφτουν, δεν μπορεί να είναι καλή συνταγή.
 
Εγω θα γραψω το κλασικο, πεσιματα και ξυλο επεφτε αφθονο στα 90ς και απλα δεν το μαθαινε κανεις. Θα ξεχασουμε και αυτα που ζησαμε.
Γινόντουσαν διάφορα, ίσως λιγο πιο αθώα κάπως, χωρίς μαχαίρια και σίδηρογροθιές κλπ. Ίσως να τα έβλεπα κι εγώ έτσι δεν ξέρω.
Αλλα δε θυμάμαι να την πέφτουν 15 σε έναν και να είναι η νόρμα αυτή. Αυτό ίσως είναι το πιο τραγικό, έγινε λίγο πιθηκοποιηση, αποκτηνωση η φάση.
 
mitsotakis-tha-ta-ftiaxei-o-mitsotakis.gif
 
Πήγα να γράψω ότι τότε δε γινόντουσαν περιστατικά με κορίτσια αλλά ξέθαψα ολοζώντανα σκηνικό που ήμουν παρών.
2α ή 3η Γυμνασίου, ένας κολλητός τα έχει με την "popular" του σχολειου.
Έχουμε εκδρομή/περίπατο εκείνη την ημέρα και στο γυρισμό ακούμε που ψήνεται "πέσιμο" της "popular" με δύο άλλες κολλητές της, σε άλλη κοπελίτσα επειδή και καλά γουστάρει το αγόρι της/κολλητό μου.
Όντως γυρνώντας στο σχολείο, λίγο πριν φύγουμε, την στριμώχνουν 3 σε μια, όλο το σχολείο παρατηρητές μην καταλαβαίνοντας τη βαρύτητα/σημασία του σκηνικού και την αρχίζουν στο intimidation, θα σου κάνω, θα σου δείξω αν ξανά κοιτάξεις κλπ. Κάποια στιγμή η ένταση βαράει κόκκινα, η κοπελίτσα στριμωγμένη μη μπορώντας να μιλησει, λίγο πριν αρχίσουν τα χαστουκια, παθαίνει ΠΑΝΙΚΟ γυρνάει σε ένα τοίχο και ρίχνει κουτουλια αλά "Γιάνκοβιτς" πέφτοντας αναίσθητη!
Ξαφνικά τα χάνουν όλοι, μαζεύονται καθηγητές, βουτάνε το κοριτσάκι για νοσοκομείο (ευτυχώς με μικρή διάσειση την έβγαλε) και συνεχίζεται ο χαμός που ο ξάδερφος της παρεξηγείται και αρχίσει στο κυνήγι τον κολλητό μας, εμείς από πίσω, η παρέα του άλλου από πίσω μας και άντε βγάλε άκρη.
Για μια μαλακισμένη αρχίδω!!!
Το κοριτσάκι ευτυχώς είναι καλά, έχει κάνει οικογένεια και είναι και γλυκύτατη.
Η "popular" πέρασε σχεδόν από όλοι την παρέα, διέλυσε συναισθήματα και σχέσεις, έβαλε ένα γκόμενο της να με φοβερησει επειδή σε κάποια φάση την έβριζα ότι είναι κινητή καταστροφή, τελικά "μετάνιωσε", παντρεύτηκε (!) με τον κολλητό μου, έκαναν παιδί και χώρισαν πριν κάνα χρόνο γιατί γνώρισε έναν "yet another true love" να του καταστρέψει τη ζωή.
Σεντονι βγηκε, σόρρυ αλλά ήταν έντονη ανάμνηση και με συνέχεια στο χρόνο και είπα να τη μοιραστώ.
 
Στο Βυρωνα παντως το ξυλο επεφτε κανονικα και δεν ασχολιοταν κανεις. Θες μεταξυ σχολειων, θες οπαδικα, θες οταν επαιζαν οι Prodigy στο Βραχων. Γενικα ειχε πολλα σημεια καραουλια οπου αν κοιταζες καποιον στραβα, της μαζευες.
 
Δηλαδή εσείς δεν είχατε μανταρινοπόλεμο με μανταρίνια που ήταν γεμάτα ξυράφια?
 
Λύκειο και γυμνάσιο συστεγάζονταν.
Το έθιμο επίτασσε μετά τον αγιασμό η 3η Λυκείου να δέρνει την νεοφώτιστη 1η γυμνασίου. Όχι χαστουκάκια, αλλά ξύλο και φυσικά το περίφημο μπασκετάτο, όπου σε έβαζαν με την μούρη στον κορμό της μπασκέτας και του τραβούσαν τα άκρα μέχρι να κοκκινίσεις από την ασφυξία.
Όλοι το ήξεραν, κανεις δεν έκανε τίποτα. Οι καθηγητές κοιτούσαν από τα μπαλκόνια.
Στην δικιά μου φουρνιά επειδή έτυχε να είμαστε κυρίως αγόρια, πατήσαμε πόδι. Τελικά μας κυνήγησαν στην παρακείμενη γειτονιά και που σε πονεί και που σε σφάζει. Κανονικό ανθρωποκυνηγητό που θα έλεγε και ο Πάνος Σόμπολος. Ο Χρονομαντης της καρδιάς σας κρύφτηκε μέσα σε ένα πλυντήριο. Ξεκλείδωτες οι αυλές γαρ, άνοιξα μια πόρτα, είδα την λευκή συσκευή έξω και μπήκα στον κάδο.
Το ξεβράκωμα και το σύρσιμο στο προαύλιο ήταν συχνό φαινόμενο.
Τα στοιχήματα στο σκάμμα όπου έβαζαν τους πιο αγαθούς να παλεύουν μέχρι να ματώσει κάποιος πρώτος, επίσης.
Προσωπικό σκηνικό, που δεν θέλω να αναφέρω, όπου δεν ασχολήθηκε κανεις, ακόμη με τρώει.

Ναι πάντα σκατα ήταν.
Απλώς τώρα είναι όλα σκατενια σε αυτή την ζωή και κάπως άπλωσε το πράγμα. Τουλάχιστον τώρα υπάρχει κάλυψη των γεγονότων και πιθανόν να βρεις το δίκιο σου επειδή υπάρχει κόσμος που ασχολείται και γονείς που θα το κυνηγήσουν. Τότε τις έτρωγες και σκούπιζες το αίμα, γιατί η τοξική αρρενωπότητα της κοινωνίας αυτό επίτασσε και επιτάσσει.

Ένας ακόμη λόγος που καθόμασταν «ησυχα» ήταν η σφαλιάρα η οποία ερχόταν από κάθε κατεύθυνση. Γείτονας, δάσκαλος, γονιός, μεγαλύτερος. Αν αυτη είναι η περίοδος που νοσταλγούμε και πρέπει να διαλέξω μεταξύ των δυο, προτιμώ να δερνόμουν μόνο με συνομηλίκους.

Ανάμεσα στις δυο εποχές υπήρξε κάποιος Γιωσαφάτ. Αν τον είχαν ακούσει περισσότεροι ίσως τώρα να μην συζητούσαμε γι αυτά τα θέματα.
 
Back
Top