Άποψη μου πως τα σχολειά μας σε επίπεδο μόρφωσης (ενοώντας μαθηματικά, γραματικές, φυσική, βιολογία κτλ.) ήταν πολύ καλά (κλασικό παράδειγμα όποιος πήγε πανεπηστήμιο ευρώπης και είδε για παράδειγμα τι κάνουν στα πρώτα έτη για μαθηματικά). Επίσης πολύ καλά τα πηγαίναμε (αόριστος σιγά σιγά) σε επίπεδο προσβασιμότητας, καθώς το κόστος ήταν σχετικά χαμηλό (το σχετικά το βάζω γιατί πάντα βασιλεύει η παρα-παιδεία, και φυσικά προβλήματα όπως έλειψη λεωφορίων κτλ.), για παράδειγμα στην μητέρα της Δύσης Αμέρικα ξέρουν όλοι πως τα τζαμπέ σχολεία (κρατικά) είναι για τα παιδιά κατώτερου θεού (να μιλήσουμε για τα δίδακτρα σχεδόν παντού στην Ευρώπη για την τριτοβάθμια εκπαίδευση? Για το συγκλονιστικά χαμηλό ποσοστό που σπουδάζει ποια? Για τις διαφηστικές καμπάνιες που κάνανε οι Άγγλοι μπας και πείσουν τον κόσμο να αρχίσει να σπουδάζει γιατί πήξαν στους μη-Άγγλους γιατρούς? (λες και έχει τα χρήματα ο μέσος Άγγλος εργαζόμενος) Και πολλά άλλα παραδείγματα). Εκεί που τα κάναμε θάλασσα ήταν 1) Στην οργάνωση (προσωπικό, εκπαίδευση προσωπικού, πρόγραμμα κτλ.) 2) Σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Αλλά για δεδομένα Καπιταλισμού (σιγά που δεν θα το πετούσα) είχαμε σταθεί σε καλό επίπεδο (αόριστος πάντα λέμε!), δεν είναι τυχαίο που η Ελλάδα πάντα γινόταν επίκεντρο μη-εναρμόνησης με Ευρωπαϊκές οδηγίες στην παιδεία (τα Πανεπιστήμια μας ήταν πάντα ο μεγαλύτερος στόχος για άνοιγμα επίσημα πια μιας τεράστιας αγοράς). Το σύστημα αυτό ξεχιλίζει από αντιθέσεις και αδιέξοδα πλέον, από την μία φυσικά και το συμφέρει να κρατά μια αρκετά μεγάλη μάζα σε ποιο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο (τα είπατε πριν αρκετοί συνgamers) από την άλλη χρειάζεται επιστήμονες (έρευνα, πολυθενικές κτλ.). Από την μία θέλει εξειδίκευση και συγκεκριμένες ικανότητες για τους μελοντικούς εργάτες (ο κύριος λόγος των ΤΕΙ, ΙΕΚ κτλ.) από την άλλη θέλει να γίνει και αυτό μεγάλη μπίζνα αλλά πως σκατά θα βρεί λεφτά το παιδί του εργαζόμενου να πάει εκεί δεν το λένε...Μιλάμε ότι όσο ο καιρός περνάει οι αντιφάσεις αυτές μεγαλώνουν (παντού, όχι μόνο στην παιδεία, οι ίδιοι που απολύουν για αύξηση κέρδους, οι ίδιοι που ρίχνουν μεροκάματα, οι ίδιοι αντιμετοπίζουν πτώση στην αγορά, ε λογικό ρε αδερφέ, πιοι νομίζουν πως αγοράζουν?). Ώρες ώρες ο Καπιταλισμός πλέον θυμίζει ένα ανήμερο θεριό που πλέον δεν μπορεί να το ελέγχει κανείς (να το σκοτώσει όμως?), και πολύ φοβάμαι πως τα αδιέξοδα αυτά θα οδηγήσουν στον μοναδικό τρόπο που ξέρουν για να ξεμπλοκάρουν: καταστροφή κεφαλαίου, πολέμους, φορμάτ με λίγα λόγια...