μετα απο 4.000 ωρες (τοσες μου φανηκαν) τελειωσα την βλαχαρα της καρδιας μας.
ξαναδιαβασα το ρηβιου του αρχιμαντρίτου.
το κειμ ειναι οπως το θυμαστε, σεβασμιωτατε, επι 5 ξερω γω. μαζι με τα dlcs εννοω. ωραια περασα, αλλα στο τελος ΕΓΚΩΣΑ. εγινε τσόρ (τσοριιιιιιιιιιιιι, για το οσκαρ της μεγαλης ανατροπης...) που λετε και στα χωριά.
απ τα καμμια δεκαρια dlcs, ιμχο αξιζουν το ραθ οφ δη ντρούιντς, το siege of paris και το ντων οφ ραγκναροκ. με αστερισκο το τελευταιο, θα σου πω πιο κατω γιατι.
στο ξεκινημα: γυμνουλης στο κρύο.
οκ, γραφικαρες πραγματικα. ειδικα οι εξοχες της αγγλιας και το σβαρταλχαιμ η πως διαλο το λενε, απιστευτα. εκαμα καλα που περιμενα να εγκαινιασω το καινουριο συστημα με την βλαχαρα, γιατι αξιζε. επισης ζωντανος κοσμος, χορταστικη μαχη, απειρα πραγματα να κανεις, αιμοσταγεις βικινγκς. αρκετα τα θετικα. και ωραιοι, μεγαλοπρεπεις οχτροι. ειδικα στο ραθ, οι δρυιδηδες της ιρλανδιας πλησιαζουν την τελειοτητα. οπως και στο ντων οφ ραγκναροκ, αυτοι που ειναι φτιαγμενοι απο φωτια. ματζέστικ.
ο ελεφαντας στο δωματιο: ελεος ρε ουμπι, ΤΟ ΞΕΧΕΙΛΩΣΕΣ. αν πραγματικα περιμενω με αγωνια το σαντοους ειναι μονο για ενα πραγμα. να δω αν εχουν μειωσει το περιεχομενο και τις "δραστηριοτητες". οκ, καταλαβα οτι σ ενα καζανι βαλανε τα παντα ολα και σ αφηνουν να κρατησεις οσα σου ταιριαζουν. ρε πατε καλα? θα κατσω να βανω πετρουλες την μια πανω στην αλλη σαν τριχρονο? η θα ψαρευω στα ποταμια σαν κατι παπουδια? η θα κυνηγαω χαρτια που τα παιρνει και καλα ο αερας σε ολοκληρη την (όποια) πολη, κανοντας τρελλο παρκουρ για να παρω τελικα σαν αμοιβη ενα τατου?? εχει και ενα χαζοπαιχνιδο με ζαρια, τυπου γκουεντ για να παιζεις στους καφενεδες κλασικα ενω καιγεται το συμπαν γυρω. εννοειται οτι δεν εκανα τιποτα απ αυτα, (υπαρχουν σε συνολο σιγουρα καμμια διακοσαρια τετοια στο γκειμ) και ομως εφτασα σε λεβελ ημιθεου στο τελος, ειχα παρει ολα τα σκιλς των 3 κατηγοριων - ομαδων και ημουνα κινητος ολεθρος με τα ντιουαλ γουιλντ τσεκουρια μου.
πραγματικα δεν ξερω ποσοι απ αυτους που επαιξαν το κειμ, εφτασαν να δουν τον τερματισμο στο πισι τους. μαλλον το 90κατι τοις εκατο τον ειδε στο γιουτιουμπ.
ρομαντικο αγορι αναπαυεται σε αλεξικεραυνο
ο αιβορ δεν μ αρεζε σαν ηρως, δεν ειχε καμμια συνεχεια και συνεπεια ως χαρακτηρας. οτι ναναι δηλαδη. θα μου πεις, πως να κρατησεις ενα στοιχειωδες προγκρεσο σ εναν αχανη πραγματικα και μη γραμμικο κοζμο? θα ηταν κατορθωμα. οκ, ειναι λιγοτερο καγκουρας απ τον αλεκση ντε γκρές αλλά δεν λεει και τιποτα αυτο. τα σαιντ κουεστς προφανως κυμαινομενα σε ολο το φασμα απο χαζα εως (μετα λογου γνωσεως το γραφω) καποια λιγα απ αυτα, υπεροχα. αντε ας μην υπερβαλλω: τα καλυτερα απ αυτα ειναι ισαξια με τα μέτρια του Υπερτατου. κι αυτο ειναι κοπλιμάν για την γιουμπι.
τι αλλο? βρηκα τρομερα αντικλαιμακτικ το τελος στην μειν καμπέιν, ενω αντιθετα το τελος στο ντων οφ ραγκναροκ μου βγαλε την πσυχη. μα ΠΌΣΟ ΜΑΛΆΚΕΣ. παραλιγο, μα τον μπρους δηλαδη, να καμω ρεη - ανινστώ εκει στο φινάλε. εκει που θα πρεπε να σου πει: παγαινε τωρα να σκοτωσεις τον μεγαλο κακο απλα, μου εφαγε μια γκειμινγκ μερα πσκ λεμε (καμμια δωδεκαπενταρια ωρες). μη στα εξηγω αναλυτικα τωρα, 50 υποαποστολες για να δεις τα κρεντιτς. και παγαινε απο δω να σου δωσει κατι που ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ αυτος ο ντουαρφ, α, του σπασανε το σπιτι και τον απηγαγαν, παγαινε σώστον, φτου, αργησες, τον σκοτωσαν, τράβα τωρα στην κηδεια του, μίλα με τον αδερφο του, και ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΑΣ: αναψε τα σερεμονιαλ τορτσης γυρω απ το φερετρο, ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ. απο ενα σημειο και μετα γελουσα για να μην κλαιω.
ως κοσμος και γραφικα ωστοσο, μαμεί το dawn of ragnarok
στο τελος αφου με πραγματικο μισος ξεκοιλιασα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τον Μεγαλο Κακό, με ταλαιπωρησε ακομα καμμια ωρα με το κλόζουρ. ξερετε, με το ανιμους και την συγχρονη εποχη. αυτα ετσι κι αλλιως δεν τα ξερω, δεν με νοιαζουν, αυτο το λορ δεν με αγγιζει καθολου κι ας ειναι το κυριο "ευρημα" ας πουμε των πρωτων ασασινς, οπότε εφαγε χι.
α, η μουσικη: ειχε καποιες απιστευτες κομματαρες, αλλα δεν ειχε ναυμαχιες οπως το οντυσυ, οπότε δεν προλαβαινες να δεθείς. παντως στεκεται αυτονομα και παγαινε στο γιουτιού ν ακουσεις να πωρωθείς.
συμπεραζμα: περασα πολυ ωραια (τις πρωτες 100 ωρες τουλαχιστον...). στο τελος, ετρεχα να ολοκληρωσω (μμμμμμμμμ....). νομιζω πρεπει να σφιξουν ΠΟΛΥ αυτο το παρκο δραστηριοτητων, την γκειμινγκ ντισνευλαντ, αν εχουν ορεξη να συνεχισουν την σειρα. θα φανουν πολλα στο σαντοους. επισης καταλαβαινω (απο μακρια, αφου δεν ανηκω σ αυτη την υποομαδα) την "οργη" των χαρντκορ ασασινοφανς για την μετατροπη του κειμ σε σκαιριμ ας πουμε... εγω π.χ. ζητημα αν εκανα 50 ασασινεισονς στο συνολο των καμμια δεκαρια χιλιαδων οχτρων που πετσοκοψα. και απο στελθ, γάματα. γελουσα πολυ που εβαναν οι ντεβς τον npc να μου επαναλαμβανει 10 φορες οτι πρεπει να μη με παρουν χαμπαρι στο καστρο οι φρουροι και να μπω στις μυτες, να παρω κατι ξερωγω και να φυγω.. η επομενη κινηση μου μολις τελειωνε ο φιλος να μιλαει: να ριξω τοξιά σε ευφλεκτο δοχειο γεματο μπαρουτι στην κεντρικη αυλη και να κανω ταναόλα το φρουριο και να με κυνηγανε 50 φρουροι μαζι. οκ, ειναι ωραιο πραμα η επιλογη, αλλα ΤΟ ΟΝΟΜΑ ενος φραντσάι κουβαλαει μια ιστορια, δεν μπορεις να το μεταλασσεις ετσι απλα. αν θες αλλαξε τον τιτλο, ας πουμε.
κίλινγκ μασίν ο μαλαχτης. βρε, δεν εβλεπα κανεναν, λέμε.
εμενα παντως με τραβηξε αυτη η "rpg" τριλογια και σε πρωτη ευκαιρια μολις συνελθω απ το οβερντοουζ θα παιξω και το όριτζινς οπωσδηποτε. για το σαντοους απ οσα βλεπω δεν ειμαι αισιοδοξος. τουλαχιστον να ειναι πιο μαζεμενο απ την βλαχαρα για αρχη και βλεπουμε...
tl/dr: Skål!!