tony crow wrote:
https://www.youtube.com/watch?v=JKrih6hO0Qg
<blockquote>Kαινουρια εταιρια η valve :rofl: </blockquote></blockquote>
"Όλοι τώρα ελπίζουν ο νέος υπουργός να κάνει για τη χώρα, ότι έκανε για την πολυεθνική valve" (δεν έκατσα να το ξανακούσω, ελεύθερη απόδοση <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="

" title="

" class="bbcode_smiley" />)
Μας βλέπω σε λίγο καιρό να κάνουμε trade τα αυτοκίνητά μας για gems τα οποία θα πουλάμε στη λαϊκή το Σάββατο. Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως θα γίνω πλούσιος. Το μόνο που χρειάζεται να κάνω είναι να αφήσω το Εβραϊκό μου συναίσθημα να πάρει τα ηνία...
Όσο για τους συνεντευξιαζόμενους: Κλασικές μορφάρες net café. Στα TheWeb είχαμε κατά πολύ χειρότερους πάντως, αυτοί μπορούσαν τουλάχιστον να αρθρώσουν φράσεις χωρίς "lol", "omg" και "gtp" μέσα.
Για κάποιο λόγο θυμήθηκα και ιστορία από τα νιάτα μου η οποία είναι πιστεύω υλικό για εδώ.
Κλασικά, μετά το σχολείο έχουμε πάει με τους υπόλοιπους συμμαθητές να καούμε στα Gnet παίζοντας Counter Strike. Όλα μια χαρά, το μαγαζί είναι γεμάτο αλλά βρίσκουμε να κάτσουμε και ξεκινάμε. Εγώ έχω κάτσει δίπλα σε ένα 10χρονο - με το ζόρι - πιτσιρίκι το οποίο παίζει Dota. Σε κάποια φάση, περνάει ο πατέρας μου απέξω, με βλέπει από τη τζαμαρία και μπαίνει μέσα. Αρχίζει:
"Καλά ρε καμμένα, πάλι εδώ μέσα είστε? Βγείτε και λίγο έξω επιτέλους, τι καταγώγια είναι αυτά"
"Σιγά ρε πατέρα, μια χαρά είναι"
"Τι μια χαρά, ποιος ξέρει τι μούτρο είναι αυτός που το έχει" (ήταν παλιό μπιλιαρδάδικο με όχι-και-τόσο-καλή-φήμη το μαγαζί, ο ιδιοκτήτης δεν άλλαξε)
"Έλα ρε πατέρα, δε βλέπεις; Ακόμα και πιτσιρίκια έρχονται εδώ, τι φοβάσα;"
Ξαφνικά το 10χρονο δίπλα μου αποφασίζει να ανοίξει τον οχετό. Και δεν μιλάμε για απλό εορτολόγιο. Μιλάμε για ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ του How To Curse Volume1. Ακόμα και εγώ (σχεδόν) ντράπηκα με αυτά που ξεφούρνιζε το στόμα του.
Τελικά ο πατέρας μου αποφάσισε πως δεν υπήρχε σωτηρία για το γιο του, θα καιγόταν για πάντα <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="

" title="

" class="bbcode_smiley" />