<blockquote><br>
nvk1980 wrote:
Αν, βέβαια, ο Γιάννης έμενε Ευρώπη, κατά πάσα πιθανότητα, θα έπαιζε Α2, θα περίμενε να πάει 25 για να δει βασική πεντάδα, μπορεί να κατέληγε σε Ολυμπιακό/ΠΑΟ σε κάποια φάση και θα πάλευε να βρει την ταυτότητά του ανάμεσα σε βεντέτες και ντίβες. Σόρυ κιόλας, έχω απεριόριστο ρισπέκτ για τον Διαμαντίδη, αλλά δεν θα υπήρχε περίπτωση ΠΟΤΕ, αυτός ο παίκτης, να κάνει έστω και υποψία καριέρας στο ΝΒΑ. Και το ίδιο ισχύει για όλους τους Έλληνες παίκτες που κάνουν καριέρα και έχουν ανδρωθεί μπασκετικά στην Ευρώπη: Δεν μπορούν να παίξουν ΝΒΑ, τέλος, είναι κάτι σαν δόγμα. Οι λόγοι αμέτρητοι. Ο 3Δ είναι ένας εκπληκτικός guard, ευφυέστατος, αλλά μόνο για Ευρώπη. <br><br>Και στο κάτω κάτω,ο Γιάννης έχει έναν πολύ καλύτερο δάσκαλο από τον Διαμαντίδη, έναν από τους καλύτερους PG όλων των εποχών, τον Kidd</blockquote><br><br> Ο Φώτσης που είναι ότι πιο κοντινό έχει βγάλει το ελληνικό μπάσκετ στον Αντετοκούμπο στα 19 του είχε σημαντικό ρόλο στον Παναθηναϊκό που πήρε την ευρωλίγκα τότε οπότε μάλλον είναι λίγο υπερβολικό ότι θα έπρεπε να φτάσει τα 25 για να δει βασική πεντάδα. Η κυριότερη διαφορά που έχει η Ευρώπη στο τοπ επίπεδο είναι ότι οι ομάδες που βρίσκονται σε αυτό δεν μπορούν να κάψουν χρονιές μόνο και μόνο για να ετοιμάσουν κάποιους παίκτες. Δεν είμαι και καθόλου σίγουρος ότι για τέτοιους παίκτες θα ήταν καλό να παίζαν Ευρωλίγκα κιόλας σε τέτοια ηλικία σε ομάδες με στόχους στην διοργάνωση.<br><br>Το πρόβλημα είναι η Ελλάδα ή η Ευρώπη; Γιατί Ευρωπαίοι μία χαρά καριέρα κάνουν στο nba και δεν αναφέρομαι μόνο σε περιπτώσεις τύπου Νοβιτσκι που πήγε εκεί από τα 18 του. Γενικά καταλαβαίνω που το πας αλλά σκέψου ότι π.χ ο Ναβάρο καριέρα μπορεί να μην έκανε αλλά τη σεζόν που έπαιξε μία χαρά στάθηκε μάλλον. <br>Η αναφορά στον Διαμαντίδη είναι άδικη γιατί είχε την ατυχία να μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον χωρίς καθόλου μπασκετικές εικόνες. Στην Καστοριά τον είχαν τον άνθρωπο να παίζει 5αρι, για τέτοιες καταστάσεις μιλάμε. Το θέμα είναι ότι όταν δεν υπάρχεις καν στις μικρές εθνικές είναι δύσκολο να στοχεύεις στο ΝΒΑ και έτσι ο 3Δ έχασε πολύτιμα χρόνια αν υποθέσουμε ότι είχε σκοπό να κάνει το μεγάλο βήμα. Το μπάσκετ είναι αδιαμφισβήτητο ότι το κατέχει όσοι λίγοι, το ερώτημα είναι κατά πόσο θα μπορούσε να βρει μία ομάδα όταν ήταν σε ηλικία 22-23 που να πιστέψει σε αυτόν και να έχει το περιθώριο να του δώσει το χρόνο να "χτίσει" κορμί για NBA. Από εκεί και πέρα ο βασικότερος προβληματισμός που μπορούσε να υπάρξει είναι ότι σε ένα τέτοιο σενάριο θα έχανε αρκετά από τα πλεονεκτήματα που του έδινε το να παίζει με ένα όχι τόσο μυώδες σώμα. Πάντως το 2001 και χωρίς να έχει κάνει ακόμα τίποτα φοβερό στην καριέρα του, ήταν να κατέβει πακέτο με τον Παπαδόπουλο στον Παναθηναϊκό με το deal να χαλάει τελικά στις αντιδράσεις των ηρακληδέων σε μία διπλή μεταγραφή που θα έμοιαζε με ξεπούλημα, αν είχε γίνει τότε αυτή η κίνηση ίσως σήμερα να μιλούσαμε σε άλλο επίπεδο.<br></blockquote><br><br>Εντάξει, μια χαρά τα λες, δεν διαφωνούμε κάπου. Ούτε έχω κάποιο πρόβλημα με τον Διαμαντίδη, ίσα ίσα που τον θεωρώ τεράστιο παίκτη, έναν από τους καλύτερους που έχει βγάλει το εθρωπαικό μπάσκετ, και ζητώ συγνώμη αν φαίνεται ότι τον μειώνω. Απλά, επιμένω πως καριέρα δεν μπορούσε να κάνει στο ΝΒΑ ακόμα και στο ζενίθ του, για χίλιους δυο λόγους. Και το γεγονός πως πέρασε δύσκολα μπασκετικά "παιδικά" χρόνια ισχύει και αποτελεί και μια από τις αιτίες που ο Διαμαντίδης δεν έφτασε στο δυσθεώρητο ταβάνι του ταλέντου του. Και για να ξεκαθαρίσω, κυρίως για Έλληνες παίκτες μιλάω, όχι τόσο για Ευρωπαίους αναφορικά με καριέρα ΝΒΑ. Ίσως είναι το ψώνιο, ίσως είναι η αδυναμία προσαρμογής σε ένα διαφορετικό στυλ παιχνιδιού και σε ένα εξοντωτικό πρόγραμμα, ίσως απλά να υπερεκτιμάνε τις δυνατότητές τους. Ειλικρινά δεν ξέρω. Αλλά και για τους Ευρωπαίους γενικά, βλέπει κανείς αξιόλογες μονάδες κατά καιρούς στο ΝΒΑ, αλλά δύσκολα φτάνει κανείς σε επίπεδα star, ειδικά αν δεν "ανδρωθεί" μπασκετικά στην Αμερική. Πραγματικά προσπαθώ να σκεφτώ Ευρωπαίο που να κάνει θράυση αυτήν την στιγμή (ή να βρίσκεται σε ένα διαρκώς υψηλό επίπεδο) και δεν... Rubio ίσως; Αν και έχει πολλά σκαμπανεβάσματα και τραυματισμούς. Galinari; Gortat; Ακόμα και για κάποιους παίκτες που υπάρχει τεράστιο hype λόγω ηλικίας (ή draft position) όπως ο Mirotic και ο Porzingis, μοιάζουν ακόμα αρκετά ασταθείς. Νομίζω πως το επίπεδο στο ΝΒΑ έχει αρχίσει να ξεφεύγει - ή μάλλον, για να το θέσω καλύτερα, το ευρωπαικό μπάσκετ έχει αρχίσει να πέφτει, με την παραγωγή ταλέντου να ακολουθεί. <br><br>Επίσης, το γεγονός πως ο Αντετοκούνμπο από τον Φιλαθλητικό, βρέθηκε στα χέρια ισπανικής ομάδας και άμεσα στην Αμερική, χωρίς να πάρουν χαμπάρι οι μεγάλες δυνάμεις του ελληνικού μπάσκετ, δείχνει με κατηγορηματικό τρόπο πως αν έμενε ο Γιάννης στην Ελλάδα, θα βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, περιμένοντας να ανακαλυφθεί από κάποιον σκάουτ. Αλλά, ας μην ξεχνάμε πως αν δεν πήγαινε ΝΒΑ, δεν θα είχε ούτε κάτα διάνοια ανάλογη εξέλιξη.