Basketball is Life

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
καλά το πας. συνέχισε ετσι τετοια ποστς θέλουμε από εσένα. μην σταματήσεις ποτέ να γράφεις στο rq
 
Δεν ξέρω που να το ποστάρω αυτό εδώ ή στο σειρές της προκοπής, αλλά αποφάσισα να ξενερώσω λίγο το thread από τα κατορθώματα των Αγγελακόπουλων και του Τράκη.

Είδα τα δύο πρώτα επεισόδια του Last Dance. Δεν παρακολουθούσα ποτέ NBA πέρα από τα κλασσικά στο σχολείο και η ομάδα μου δεν υπάρχει καν πια, αρε SuperSonics γαμώ το.

Ένα πράγμα που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση είναι ότι δεν μιλάει κανείς για ομάδα. Όλοι για μιλάνε για Franchise και Image λες και είναι τα Starbucks ή τα McDonalds.

Έτσι το βλέπουν πραγματικά το άθλημα στις ΗΠΑ ή απλά έτσι βγαίνει στο ντοκιμαντέρ;

PS: Ιδέα μου είναι ή ο MJ (ο ψεύτικος) είναι λίγο μαλακάκος σαν χαρακτήρας;
 
Όλα είναι product και franchise στις ΗΠΑ, ναι. Ειδικότερα δε για το NBA.

Γενικώς ο MJ ήταν μεγάλο καθίκι, το κλείνει όμως ιδεατά το έβδομο επεισόδιο πάνω σε αυτό.
 
Μου χτύπησε άσχημα μια φάση που είναι στο Παρίσι και ένας τύπος του ζητάει αυτόγραφο, μπορεί και 20 αυτόγραφα, και δεν του αρνείται αλλά κοιτάζει τον βοηθό του χωρίς να μιλήσει καν.

Αυτό με το franchise με βοηθάει να καταλάβω κάτι που χρόνια τώρα δεν μπορούσα. Πώς διάολο γίνεται να σταματάει να υπάρχει μια ομάδα και απλά να δημιουργείται μια άλλη. Και franchise δεν το λέει μόνο ο ιδιοκτήτης αλλά μέχρι και οι fans.

Ξέρω πάντως κάτι τύπους που θα διαφωνούσαν.


Edit: Τώρα θα με κάνεις να δω μέχρι το έβδομο επεισόδιο δηλαδή ε;
 
Δεν υπάρχει η έννοια ομάδα όπως την εννοούμε στην από δω πλευρά τού Ατλαντικού. Ειδικά οι φίρμες (LBJ, Durant, Leonard etc) παίζουν για την πάρτη τους και πως θα κατακτήσουν δαχτυλίδια και μεγάλα συμβόλαια. Είναι αμέτρητες οι φορές που προτίμησαν να μείνουν ελεύθεροι από την ομάδα τους, για να δουν ποιος θα σφαχτεί να τους υπογράψει.

Ακόμα κι οι ελάχιστοι αστέρες που γουστάρουν το "franchise" στο οποίο αγωνίζονται, όπως ο Damian Lillard για παράδειγμα, θεωρούνται unambitious από τους "ειδικούς".
 
Μου χτύπησε άσχημα μια φάση που είναι στο Παρίσι και ένας τύπος του ζητάει αυτόγραφο, μπορεί και 20 αυτόγραφα, και δεν του αρνείται αλλά κοιτάζει τον βοηθό του χωρίς να μιλήσει καν.

Το λες από αυτήν την άποψη, ε; Σε αυτό το σημείο τον δικαιολογώ. Σκέψου ότι είσαι ένα άτομο που δημιουργεί χρήμα για τον καθένα. Τα ΜΜΕ σε έχουν στο κατόπι και δημιουργούν ιστορίες διότι αυξάνονται οι πωλήσεις (ακόμη το κάνουν αυτό - το ΝΒΑ έχει καταντήσει narratives, ουδεμία σχέση έχουν με τα αγωνιστικά). Ο κόσμος τρέχει για να σου πάρει ένα αυτόγραφο (για να το κρατήσει ή να το πουλήσει). Με λίγα λόγια όλοι θέλουν το κομμάτι σαρκός σου. Για μένα ο τυπάκος ήταν tactless εντελώς. Σε αυτή τη λογική μπαίνεις ίσως μετά το 3ο επεισόδιο, όπου είναι εστιασμένο στο Rodman.

Ο MJ πάντως ήταν ο ultimate hardass σε σημείο που ήταν μισητός από διάφορους συμπαίκτες. Είχε εφαρμόσει την τακτική της φυσικής επιλογής στις προπονήσεις "αν δεν με αντέχεις στα καλύτερά μου, δεν θα μπορέσεις να αντέξεις τον ανταγωνισμό". Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, αγωνιστικά δούλεψε πάρα πολύ καλά. Στις σχέσεις του όχι και τόσο.
 
Σαν σήμερα ο αγώνας που θα τον θυμούνται για ολη τους την ζωή...

 
Last edited:
Ακόμη μια επέτειος σαν σήμερα το 1999:



Υπό πολλές έννοιες, αυτή η βραδιά ήταν η απαρχή της δυναστείας που μοίρασε τόσο πόνο.
 
μπαλακι που μου έδωσε ο hellion. μιας και ο παναθηναϊκός εκείνης της εποχής από άποψη παραγόντων έτρεφε σεβασμό και από αντιπάλους.

 


Ουσιαστικά δηλαδή δηλώνει πως απέτυχε σε όλα του τα εγχειρήματα όσον αφορά το σύλλογο (με την ευθύνη για αυτό το γεγονός να αποδίδεται, κατά σειρά: στον Κορονοϊό, στις φωτιές της Αυστραλίας, στις Τουρκικές προκλήσεις στον Έβρο, στον Μπερτομέου, στον κόσμο και τους λεφτάδες που δεν στήριξαν το PAO Alive, στον Αλαφούζο, στο δήμο Αθηναίων - μηδενική ευθύνη του ιδίου προφανώς), και λέει πως θα παρκάρει τις μετοχές του στην ΚΑΕ, με κόστος ξεπαρκαρίσματος τα 25 εκατομμύρια. Που δεν πρόκειται να δωθούν από κανέναν προφανώς.

Χώρια το αμύθητο, ότι από τα 700.000 που κατέθεσαν στο PAO Alive άνεργοι και φοιτητές από το υστέρημά τους, τα 400.000 τα ξόδεψε για... τη διαφημιστική καμπάνια του (αποτυχημένου) εγχειρήματος!

Έχει απόλυτο δίκιο ως προς το θέμα της Λεωφόρου πάντως. Έγκλημα η παραχώρησή της έναντι αυτών των όρων, για ένα ενοικιαζόμενο (!) γήπεδο στο Βοτανικό με μόλις 28.000 θέσεις λες και είμαστε ο ΟΦΗ ή η Δόξα Δράμας, και μάλιστα χωρίς εμπορικές χρήσεις.
 
Καλά, ότι φεύγει το έχει ξαναπεί πριν χρόνια, τότε τα έριχνε στο θείο του. Η ομιλία πάντως στο μεγαλύτερο μέρος της δεν έδειχνε άνθρωπο ο οποίο φεύγει. Στην ουσία του πράγματος τώρα δυστυχώς, όλα αυτά είναι απλά μια λογική συνέχεια του Πεντελικού.
 
"Εγώ πουλάω, κανείς δεν αγοράζει. Επομένως, εγώ θα μείνω, οπότε δεχτείτε με όπως είμαι."
 
Ουσιαστικά θέλει να εκβιάσει την κυβέρνηση για το γηπεδικό από τη μία, και από την άλλη να αποφύγει να βάλει λεφτά φέτος και του χρόνου στο μπάσκετ, χρονιές που θα είναι εκ των πραγμάτων ζημιογόνες επειδή τα ματς θα γίνονται χωρίς κόσμο.

Οπότε "υποχωρεί" στρατηγικά, βάζει τους αχυράνθρωπους μπροστά να τρέξουν την ομάδα με τα έσοδά της μόνο, και σε 1-2 χρόνια που θα επιστρέψει ο κόσμος στα γήπεδα λογικά (και δεν θα χρειάζεται να καλύπτει χασούρα αποκλειστικά μόνος του) θα πει "Α, Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΗ, ΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΑΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΜΟΥ ΟΠΑΔΟΙ, ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ. Αλλά με χαμηλό μπάτζετ και βλέπουμε". Και ο λαός από κάτω θα αλαλάει από χαρά.
 
Παιχνιδακι για κερδος ολες οι ομαδες, σε καθε αθλημα. Ισως οι τελευταιοι προεδροι που η αγαπη τους για την ομαδα εστω συναγωνιζοταν την αγαπη τους για χρημα να ηταν ο Παυλος και ο Θανασης. Τωρα, με αυτους μειναμε, να τους χαιρομαστε ;)
 
Hidden content
You need -1 more posts to view this content
 
Υπαρχεί ένα quote πάνω σε αυτό αλλά δεν θυμάμαι πως ακριβώς πάει κάτι σαν
"Great fathers raise bad sons"
 
Καμιά φορά αναρωτιέμαι πού θα ήταν ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός σήμερα αν στην αυγή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου η ομάδα είχε καταλήξει στα χέρια του Παύλου και όχι του Καπετάνιου. Μετά μελαγχολώ και βάζω να πιω ένα ποτήρι ουίσκι για να μη δω τον Αλαφούζο στον ύπνο μου.
 



ενταξει, πρεπει να πεσε σε σκαρτη παρτίδα παλι, οπως τοτε που βγηκε κι εβριζε με τα χειροτερα λογια τον θαναση....
αυτα τα προσεχουμε,δημητρακη μου.
καλα, ειναι αργα πλέον, αλλά λεμε τωρα....

δεν εχει πατο το βαρελι.
 
Back
Top