lelos kounelos
Ancient Red Dragon
- Joined
- Dec 9, 2012
- Messages
- 13,468
Επειδη το ζητησε ο @Admiral και επειδη ειναι σωστο να γινει.
Δεν θα πω ψεμματα, το κατεβασα απο το Epic επειδη το εδιναν δωρεαν. Απο μια μικρη ερευνα, δεν ειναι η πρωτη φορα που το δινουν δωρεαν.
Συνηθως, οσοι σχολιαζουν την περιγραφη του παιχνιδιου το αποκαλουν βαρετο. Εγω, με την σειρα μου, τους αποκαλω πληβειους.
Θεωρω οτι το παιχνιδι ειναι τρομερα υποτιμημενο.
Το City of Brass ειναι ενα παρα πολυ δυσκολο παιχνιδι. Αυτο που το τιμαει ειναι οτι δεν ειναι δυσκολο με την κλασσικη μεθοδο της αδικιας. Ειναι ενα τιμιο παιχνιδι.
Οταν ο Admiral ειπε
Γελασα, γιατι αυτο μπορει να μην συμβει ποτε. Ισως να ειναι κατι που το καταφεραν ελαχιστοι. Ισως, οσοι υποστηριζουν οτι το τελειωσαν να ειναι βρωμεροι ψευτες.
Το CoB δεν εχει επιπεδα δυσκολιας και μαλιστα, καποια πραγματα δεν τα αναφερει ουτε το tutorial.
Δεν υπαρχει save. Ναι, το κλασσικο save απουσιαζει. Στο τελος του level εχουμε δυο επιλογες. Continue και Save and Quit.
Αυτο το save εξυπηρετει εαν θελουμε να κανουμε σταση απο το παιχνιδι. Εαν μετα το save πεθανουμε, ξεκιναμε απο την αρχη.
Αυτο που μπορει να μας βοηθησει αρκετα, ειναι τα Blessings. Τα επιλεγουμε πριν την εναρξη του παιχνιδιου και προσφερουν πολλες ευκολιες.
Η συμβουλη ειναι οτι οι νεοι παιχτες θα πρεπει να τα ενεργοποιουν ολα, τουλαχιστον μεχρι να εξοικιωθουν με το παιχνιδι.
Αυτο βεβαια επηρεαζει το ποσο κακοκωλης εισαι στο τελος.
Προσωπικα χρησιμοποιησα μονο την απενεργοποιηση του time limit. Φλερταρε προστυχα με την καταθλιψη.
Επειδη ειναι δυσκολο παιχνιδι, επρεπε να μπει και ενα οριο στην ανεση. Απο την πρωτη φορα που θα παιξουμε, μπορουμε να ενεργοποιησουμε οσα Blessings θελουμε.
αλλα οσο παιζουμε, ενεργοποιουνται ενα προς ενα και σιγα σιγα τα Burdens, τα οποια κανουν την ζωη μας δυσκολη πχ διπλο health για τον εχθρο.
Ο χειρισμος ειναι πολυ απλος και ευκολος. Τα οπλα μας ειναι ενα μαστιγιο και το σπαθι.
Το σπαθι κοβει αλλα το μαστιγιο εχει πολλους ρολους. Αναλογα με που θα χτυπησουμε τον εχθρο, θα εχουμε και τα αναλογα αποτελεσματα.
Το χτυπημα στο κεφαλι κανει τον εχθρο να πιανει το κεφαλι του και αυτο μας δινει χρονο να τον πλησιασουμε και να τον κοψουμε.
Το χτυπημα στο σωμα μπορει να αφοπλισει τον εχθρο, καλη τυχη με αυτο.
Το χτυπημα στα ποδια ριχνει τον εχθρο κατω και αυτο μας δινει εξτρα χρονο να αντιδρασουμε βιαια.
Με το μαστιγιο μπορουμε να κανουμε loot. τελος τα περα/δωθε, σκυψε/σηκω.
Μπορουμε να πιαστουμε απο καπου και να το χρησιμοποιησουμε ως σκοινι.
Υπαρχει η επιλογη να αρπαξουμε τον εχθρο με το μαστιγιο, για να τον φερουμε κοντα μας. Αυτο ειναι must οταν στεκομαστε μπροστα σε καποια παγιδα.
Οι παγιδες ειναι πολλες και παντου, υπαρχουν επιλογες για την απενεργοποιηση τους αλλα ετσι θα χασουμε και εναν συμμαχο.
Μπορουμε να σερνομαστε σαν τα φιδια. Με αυτον τον τροπο μπορουμε να ριχνουμε τους εχθρους σε λακους με κονταρια.
Υπαρχουν και ντομινο εκρηξεων και καλο ειναι να τσεκαρουμε, παντα, που στεκομαστε και να κοιταμε κατω.
Ενα καλο βοηθημα ειναι και διαφορα αντικειμενα που μπορουμε να μαζεψουμε και να τα πεταξουμε στον εχθρο. Οι λαμπες, σαν ευφλεκτες, προσφερουν και ωραιο θεαμα.
Οι εχθροι ειναι εξυπνοι οπως ολα τα mindless zombie αλλα χτυπανε πολυ ασχημα. Μπορω να πω οτι το damage ειναι x2 επειδη το health μας ειναι πολυ μικρο.
Δεν υπαρχει περιπτωση, εκτος εαν ειμαστε καγκουρες, να δεχτουμε επιθεση απο ορδες. Συνηθως εχουμε να αντιμετωπισουμε 1 με 2 εχθρους.
Δεν εχω καταφερει να περασω το τριτο επιπεδο αλλα ποτε δεν ειπα, τι μαμακια ηταν παλι αυτη; εεεεελα ρε παπατζηδες. Οσες φορες εγινα κομματια, ηταν καθαρα δικο μου λαθος. Αυτο ειναι κατι που δεν με βαζει σε ρυθμους ragequit. Ενταξει, τα παιρνω στο κρανιο αλλα ολα ειναι υπο ελεγχο.
Οταν με το καλο και σιγουρα, ξεψυχησουμε, το πρωτο level δεν ειναι το ιδιο με το πρωτο level που ξερουμε. Αυτο σου δινει την αισθηση οτι δεν ξεκινας απο την αρχη, περιεργη αισθηση.
Καλη τυχη και με τα boss. Δεν υπαρχει καμια ιδεα για το τι πρεπει να κανουμε και βαρανε πολυ ασχημα. Αυτοι εχουν great balls of fire και εμεις εχουμε ενα μαστιγιο και τον σουγια.
Σε γενικες γραμμες ειναι ενα πολυ διασκεδαστικο παιχνιδι
Συνηθως δεν εχω ιδεα τι πρεπει να κανω. Το παιχνιδι προσφερει και random potions τα οποια δεν ξερεις τι ειναι. Μπορει να σου δωσει bonus αλλα μπορει να σε κανει και κοτα.... Εδω, ΔΕΝ μεταμορφωθηκα σε κοτα.
Αν και ξεκιναω υπερβολικα συχνα απο την αρχη, δεν βαριεμαι και δεν εκνευριζομαι. Μπορει να το παρατησω στο μισαωρο αλλα πολυ συντομα, θα προσπαθησω ξανα. Ειναι αρκετα εθιστικο και ειναι γνησιο challenge.
Τα γραφικα δεν εχουν τιποτα το ιδιαιτερο αλλα ειναι ομορφα.
Δεν θα πω ψεμματα, το κατεβασα απο το Epic επειδη το εδιναν δωρεαν. Απο μια μικρη ερευνα, δεν ειναι η πρωτη φορα που το δινουν δωρεαν.
Συνηθως, οσοι σχολιαζουν την περιγραφη του παιχνιδιου το αποκαλουν βαρετο. Εγω, με την σειρα μου, τους αποκαλω πληβειους.
Θεωρω οτι το παιχνιδι ειναι τρομερα υποτιμημενο.
Το City of Brass ειναι ενα παρα πολυ δυσκολο παιχνιδι. Αυτο που το τιμαει ειναι οτι δεν ειναι δυσκολο με την κλασσικη μεθοδο της αδικιας. Ειναι ενα τιμιο παιχνιδι.
Οταν ο Admiral ειπε
Όταν τελειώσεις το City of Brass γράψε εντυπώσεις αν είναι εύκολο, με ενδιαφέρει.
Γελασα, γιατι αυτο μπορει να μην συμβει ποτε. Ισως να ειναι κατι που το καταφεραν ελαχιστοι. Ισως, οσοι υποστηριζουν οτι το τελειωσαν να ειναι βρωμεροι ψευτες.
Το CoB δεν εχει επιπεδα δυσκολιας και μαλιστα, καποια πραγματα δεν τα αναφερει ουτε το tutorial.
Δεν υπαρχει save. Ναι, το κλασσικο save απουσιαζει. Στο τελος του level εχουμε δυο επιλογες. Continue και Save and Quit.
Αυτο το save εξυπηρετει εαν θελουμε να κανουμε σταση απο το παιχνιδι. Εαν μετα το save πεθανουμε, ξεκιναμε απο την αρχη.
Αυτο που μπορει να μας βοηθησει αρκετα, ειναι τα Blessings. Τα επιλεγουμε πριν την εναρξη του παιχνιδιου και προσφερουν πολλες ευκολιες.
Η συμβουλη ειναι οτι οι νεοι παιχτες θα πρεπει να τα ενεργοποιουν ολα, τουλαχιστον μεχρι να εξοικιωθουν με το παιχνιδι.
Αυτο βεβαια επηρεαζει το ποσο κακοκωλης εισαι στο τελος.
Προσωπικα χρησιμοποιησα μονο την απενεργοποιηση του time limit. Φλερταρε προστυχα με την καταθλιψη.
Επειδη ειναι δυσκολο παιχνιδι, επρεπε να μπει και ενα οριο στην ανεση. Απο την πρωτη φορα που θα παιξουμε, μπορουμε να ενεργοποιησουμε οσα Blessings θελουμε.
αλλα οσο παιζουμε, ενεργοποιουνται ενα προς ενα και σιγα σιγα τα Burdens, τα οποια κανουν την ζωη μας δυσκολη πχ διπλο health για τον εχθρο.

Ο χειρισμος ειναι πολυ απλος και ευκολος. Τα οπλα μας ειναι ενα μαστιγιο και το σπαθι.
Το σπαθι κοβει αλλα το μαστιγιο εχει πολλους ρολους. Αναλογα με που θα χτυπησουμε τον εχθρο, θα εχουμε και τα αναλογα αποτελεσματα.
Το χτυπημα στο κεφαλι κανει τον εχθρο να πιανει το κεφαλι του και αυτο μας δινει χρονο να τον πλησιασουμε και να τον κοψουμε.
Το χτυπημα στο σωμα μπορει να αφοπλισει τον εχθρο, καλη τυχη με αυτο.
Το χτυπημα στα ποδια ριχνει τον εχθρο κατω και αυτο μας δινει εξτρα χρονο να αντιδρασουμε βιαια.
Με το μαστιγιο μπορουμε να κανουμε loot. τελος τα περα/δωθε, σκυψε/σηκω.
Μπορουμε να πιαστουμε απο καπου και να το χρησιμοποιησουμε ως σκοινι.
Υπαρχει η επιλογη να αρπαξουμε τον εχθρο με το μαστιγιο, για να τον φερουμε κοντα μας. Αυτο ειναι must οταν στεκομαστε μπροστα σε καποια παγιδα.
Οι παγιδες ειναι πολλες και παντου, υπαρχουν επιλογες για την απενεργοποιηση τους αλλα ετσι θα χασουμε και εναν συμμαχο.
Μπορουμε να σερνομαστε σαν τα φιδια. Με αυτον τον τροπο μπορουμε να ριχνουμε τους εχθρους σε λακους με κονταρια.
Υπαρχουν και ντομινο εκρηξεων και καλο ειναι να τσεκαρουμε, παντα, που στεκομαστε και να κοιταμε κατω.
Ενα καλο βοηθημα ειναι και διαφορα αντικειμενα που μπορουμε να μαζεψουμε και να τα πεταξουμε στον εχθρο. Οι λαμπες, σαν ευφλεκτες, προσφερουν και ωραιο θεαμα.
Οι εχθροι ειναι εξυπνοι οπως ολα τα mindless zombie αλλα χτυπανε πολυ ασχημα. Μπορω να πω οτι το damage ειναι x2 επειδη το health μας ειναι πολυ μικρο.
Δεν υπαρχει περιπτωση, εκτος εαν ειμαστε καγκουρες, να δεχτουμε επιθεση απο ορδες. Συνηθως εχουμε να αντιμετωπισουμε 1 με 2 εχθρους.
Δεν εχω καταφερει να περασω το τριτο επιπεδο αλλα ποτε δεν ειπα, τι μαμακια ηταν παλι αυτη; εεεεελα ρε παπατζηδες. Οσες φορες εγινα κομματια, ηταν καθαρα δικο μου λαθος. Αυτο ειναι κατι που δεν με βαζει σε ρυθμους ragequit. Ενταξει, τα παιρνω στο κρανιο αλλα ολα ειναι υπο ελεγχο.
Οταν με το καλο και σιγουρα, ξεψυχησουμε, το πρωτο level δεν ειναι το ιδιο με το πρωτο level που ξερουμε. Αυτο σου δινει την αισθηση οτι δεν ξεκινας απο την αρχη, περιεργη αισθηση.
Καλη τυχη και με τα boss. Δεν υπαρχει καμια ιδεα για το τι πρεπει να κανουμε και βαρανε πολυ ασχημα. Αυτοι εχουν great balls of fire και εμεις εχουμε ενα μαστιγιο και τον σουγια.
Σε γενικες γραμμες ειναι ενα πολυ διασκεδαστικο παιχνιδι
Συνηθως δεν εχω ιδεα τι πρεπει να κανω. Το παιχνιδι προσφερει και random potions τα οποια δεν ξερεις τι ειναι. Μπορει να σου δωσει bonus αλλα μπορει να σε κανει και κοτα.... Εδω, ΔΕΝ μεταμορφωθηκα σε κοτα.
Αν και ξεκιναω υπερβολικα συχνα απο την αρχη, δεν βαριεμαι και δεν εκνευριζομαι. Μπορει να το παρατησω στο μισαωρο αλλα πολυ συντομα, θα προσπαθησω ξανα. Ειναι αρκετα εθιστικο και ειναι γνησιο challenge.
Τα γραφικα δεν εχουν τιποτα το ιδιαιτερο αλλα ειναι ομορφα.
Last edited: