τι ηττα που εχω παθει ρε φουστη μ αυτο το παιγνιδι.
ρε θελω σαν κολασμενος να το παιξω, ΞΕΡΩ οτι θα πωρωθω και θα γουσταρω, εχω δει σε βιντεακια αυτο που λετε για τη δομη και τη μαγεια των λεβελς, αλλά ΔΕΝ.
3 φορες το χω ξεκινησει. τι dsfix εβαλα, τι ηρεμιστικα πηρα, τι ετοιμαστηκα ψυχολογικα... τιποτα. ναθινγκ. ναδα. ριεν ντυ τού.
αυτο που εγραψε ο επιταφ ειναι χαρακτηριστικο. να πατας σαν νορμαλ αθρωπος το εσκειπ, το Ι, το σπεις, και να καθεται η οθονη να σε κοιταει οπως η αγελαδα το τρένο. νομιζω ξεκιναει μεσα στο μπουντρούμι και θες να μαζεψεις απο χαμω κατι, ενα σπαθίνο ή μια ψυχη δε θυμαμαι. μα με τιποτα ρε γαμωτο. προσπαθησα να κανω κη μαπινγκ. κημάπινγκ το καρπούζινγκ.
εκει με πιανει το παραπονο και τα νευρα. ε, αντε και μαμησου κωλοεταιρια που μ εχεις γραψει στα τετοια σου εμενα με το m+k. δεν καταλαβα, κανεις πορτ στο πισι, δε σου ειπα ν αλλαξεις ολο το παιχνιδι, κρατα μερικα γαμωπληκτρα που εχω συνηθισει να παταω τουλαχιστον.
δεν ξερω ισως δεν εχω τοσο χρονο οσο παλιοτερα, ισως τα νευρα μου ειναι πιο τεντωμενα, παντως δεν γινεται τιποτα. και στεναχωριεμαι γι αυτο, αληθεια λεω. ισως καμμια μερα να το προσπαθησω με κοντρολερ, αλλα γιατι να το κανω? το πισι εχει πόντικα και πληκτρολογιο, οι κονσολες εχουν κοντρολερς.
αυτα. ψηστε με ρε, το θελω πολυ. ριχτε μεθοδο.
ρε ΘΕΛΩ να πρέιζ δε σαν, λεμε. τοσα χρονια τον ψηφιζω....