Ειπα να ριξω την αμπελοφιλοσοφια μου περι θανατου. Δεν εχει σχεση με τον φιλο μας που χαθηκε ξαφνικα. <br>ισως να εχει σχεση με εμας, που τρωμε τα ξενερωματα της ζωης. Δεν ξερω. τα γραφω επειδη ετσι.<br>καποιες καταστασεις, οχι παντα, γινονται για καποιον σκοπο. το πιστευω, οπως πιστευω οτι ο καθενας μπορει να το διακρινει. Δεν υπαρχει μεγαλυτερο adventure game απο την ιδια μας την ζωη. εχοντας σαν σημειο εκκινησης το αποτελεσμα, ακολουθεις τα γεγονοτα που προηγηθηκαν.<br><br>Ο θανατος αφηνει κενο και οχι περιθωρια για σκεψεις, οτι στον παραδεισο ειναι καλυτερα. Φερνει μαυριλα και κλαμα και ερχεται σε συγκρουση με αυτα που πιστευουμε και για τον λογο που τα πιστευουμε.<br>Εχω δει αρκετα πραγματα, και νομιζω οτι η εξηγηση του θανατου που αντικαθιστα την υπαρξη με το τιποτα, ειναι μια στενομυαλη θεωρια.<br>Ακομα προσπαθουμε να κατανοησουμε την ζωη, αλλα εχουμε απαντησεις για τον θανατο. νομιζω οτι ειναι ανεπιτρεπτο απο την λογικη.<br><br>Στην Βουδιστικη φιλοσοφια υπαρχουν πολλοι παραδεισοι και πολλες κολασεις. Χωριζονται σε βαθμιδες και η περιγραφη της κολασης ειναι απλη. Κολαση ειναι το μερος οπου υπαρχει πολεμος, αρρωστιες, απληστια, πεινα, θλιψη και καταστροφη. Αυτα που κανουμε τωρα θα μας οδηγησουν σε μια καλυτερη κολαση ή σε εναν καλυτερο παραδεισο. Το κενο που αφηνει η απωλεια καποιου, ισως να μην ειναι τιποτα αλλο απο το αποτελεσμα της προετοιμασιας, η ωρα της αλλαγης σκηνικου. <br><br>ταξιδεψτε και γνωριστε κοσμο, καποιοι εχουν ερωτησεις που δεν αναρωτηθηκαμε ποτε. καποιοι εχουν απαντησεις για ερωτησεις που δεν μας εκανε κανενας. Το σιγουρο ειναι οτι θεωρουμε δεδομενο οτι δεν εχουμε ημερομηνια ληξης. αν αλλαξει αυτο, θα αλλαξει ολοκληρη η ζωη. <br>Αφου δεν ειμαστε σε θεση να κατανοησουμε κατι τοσο απλο, πως μπορουμε να εχουμε απαντησεις για την στραβη μοιρα των πραγματων; ειναι πολυ προχωρημενο μαθημα, για εμας που τα ξερουμε πλεον ολα.<br><br>και ενα τραγουδακι <br>[youtube]https://youtu.be/ydtjlUju27A[/youtube]