Ναι Σλέιερ άνοιξαν και μαζί με αυτό άνοιξαν και τον τάφο τους οι αλήτες! Καλά Ρόδον μοναδικές στιγμές. Θυμάμαι με φίλο να παίζουν γκρέηβντιγκερ μια μέρα, να μην έχουμε ιδέα που είναι το μαγαζάκι και να ψάχνουμε μες στη βροχή που έριχνε και καρέκλες εκείνη τη μέρα. Τελικά ακολουθήσαμε κάτι άλλους άπλυτους και βγήκαμε ακριβώς εκεί. Τραγούδησε και Παπακωνσταντίνου ο τύπος, πλάκα είχε. Μετά το ίδιο βράδυ καταλήξαμε σε ένα ρέηβ-κάτι πάρτυ σε μια αποθήκη που επίσης δεν ξέραμε που ήταν κι εκείνο το ψάχναμε με κίνδυνο της ζωής μας βασικά. Στην πόρτα ρωτούσαν κιόλας αν θα πάρεις ναρκωτικά, για να μη σου σερβίρουν αλκοόλ. Παίζει να ήμασταν οι μοναδικοί εκεί μέσα που δεν κρατούσαμε μπουκαλάκι νερό. Είδαμε και κάτι κυρίους ηλικία τσουρινάκη και βάλε με μπλούζα εϊσιντίσι να τριγυρνάνε στο ρέηβ πάρτυ, οκ λέμε δεν είμαστε οι μόνοι άρρωστοι που ήρθαμε εδώ μετά από συναυλία.
Για να πιάσω κάγκελο προφανώς. Όχι μόνο ήμουν, έχασα το ένα λεωφορείο γιατί δεν με άφησαν να μπω και έπειτα είπαν "από εδώ και μπρος πληρώνετε 5€ παραπάνω για τα λεωφορεία". Έφαγαν καλό κράξιμο οι κακομοίρηδες οι υπάλληλοι της Didi.
Είδαμε και κάτι κυρίους ηλικία τσουρινάκη και βάλε με μπλούζα εϊσιντίσι να τριγυρνάνε στο ρέηβ πάρτυ, οκ λέμε δεν είμαστε οι μόνοι άρρωστοι που ήρθαμε εδώ μετά από συναυλία.
Μεγάλος μύθος αυτό με τα ναρκωτικά στις συναυλίες. Μού έλεγε η μαμά μου να προσέχω όταν είχαν έρθει η Άης Ντεθ στο Σπόρτινγκ, πρόσεχα, πρόσεχα, δεν βρήκα κανέναν που να τα δωρίζει.
τι; είπαν τέτοιο πράγμα; εμείς κάναμε κατάληψη στο τελευταίο λεωφορείο στις 4 τα ξημερώματα γιατί μας λέει ο οδηγός ότι δεν θα επιστρέψουν να μας πάρουν οι άλλοι, και τους πήρε τηλέφωνο και επέστρεψαν... μιλάμε για φανταστική διοργάνωση.
Δηλαδή βαρέθηκαν οι οδηγοί να κάνουν δρομολόγια, άσε τους μαλάκες στην Μαλακάσα θα σκέφτηκαν... λες και δεν είχαμε πληρώσει ξέρω εγώ.
edit νταξ καθόλου φακελωμένοι στη google, σήμερα άρχισε να μου βγάζει μετάλικα το youtube που έχω να ακούσω κανά χρόνο ξέρω εγώ. Κάπου εκεί ανάμεσα στα dark synth και prodigy έσκασε και ο πωστονλεν ο frontman
Το Ροδον επρεπε να το κανουν μουσειο μουσικης ιστοριας .-
Μεγαλη απωλεια ηταν και το σινεμαδακι που επαιζαν ολοι οι υποκουλτουρες εκεινης της μακρυνης εποχης, maxim; ξεχασα και πως το λενε.
Μπηκα ανθρωπος να δω, σχεδον δωρεαν, selefice, septicemia και epide(r)mic (χαχαχαχα) και βγηκα κοινωνικο αποστημα.
Αληθινος χαβαλες και οχι ο χαβαλες των metallica, που βγαινει μεσα απο σχεδιαγραματα, excel και κοινωνικες τασεις. θα παιξω τυμπανα, παρε την κιθαρα αχαχαχα εχουμε αισθηση του χουμορ.
Τα rockwave τα θεωρω εργοστασιακη καταντια και κατι που θα το σκεφτοταν ο να-ηξερα-να-παιζω-τυμπανα ulrich.
Πηγα σε ενα και μοναδικο (το πρωτο?) και ναι μεν ειχα την ευκαιρια να δω μπαντες αλλα το ολο σκηνικο ηταν παρτακι γενεθλιων σε φαστ φουντ. Νομιζα οτι στην εξοδο θα πρεπει να ξαναπληρωσω για τα πνευματικα δικαιωματα της μουσικης που διαχυθηκε στην ατμοσφαιρα και την ακουσαν οσοι εμεναν εκει κοντα.
Ναι, το ελληνικο κοινο και οχι μονο, ειναι για πολλες σφαλιαρες. απαραδεκτοι. οχι ολοι αλλα υπαρχει προβλημα.
Εχουμε και τους metallica οι οποιοι επειδη δεν εχουν να επιδειξουν μουσικη μετα το and justice for all χαχαχαχα ο τιτλος ηταν ιδεα του rich?
Γεμιζουν το setlist με αστειακια, φωτα παντου, εκρηξεις και φλογοβολα απο την κολαση των καπιταληστων.
Ενα απλο stage, με εναν γοριλα που ειχε "φωτεινα" ματια και ανεβοκατεβαζε το κεφαλι του. Παλικαρακια που επαιξαν κομματια metallica, πολυ καλυτερα απο τους ιδιους τους metallica. Ac/dc και λοιπες ροκιες. Αντι να δωσω ενα νεφρο για να δω την φατσα του χετφιλντ που τον αδικησαν οι γονεις του και απλετη κοροιδια, πληρωσα τις φτηνες μου μπυρες και διασκεδασαν τα αυτια μου. Απο τα καλυτερα live που εχω δει. Ουτε σεκιουρηταδες να μου την λενε, ουτε 500 ελεγχους, ουτε wannabe event. Ατοφια πραγματα.
To 2003 είχα πάει. Οι συναυλίες σε ανοιχτό χώρο, ειδικά στους μεγάλους, δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα ποτέ. Terravibe μία φορά είχα πάει, στους Καλαμπόκιδες.
Όντως πολύ ωραίο μαγαζί το Ρόδον πάντως. Τόσο όσο.
Σταμάτησε προτού μπει για το soundcheck και ο τύπος, μα το λαό, είναι ο Bruce Springsteen του Death Metal (ναι, φίλος το είπα). Απίστευτα προσιτός και προσγειωμένος, πήγε να χαιρετήσει όλα τα παλικάρια που ήταν στιβαγμένα εκεί, να πει δυο κουβέντες ρε αδερφέ.
Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι Quaker φανατικός και ΠΡΕΠΕΙ να του πάρετε συνέντευξη σε αυτό το site μιας και είναι GAMER!
Ο ΛΑΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΑZAGTHOTH ΜΕΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ
2 σελίδες και 18 ψήφοι μέχρι στιγμής και ακόμη δεν έχω καταλάβει για ποιον λόγο άνοιξε τετοι θρεντ.
Τεσπά. Here I go...
Oι Κλεφταλλικα είναι το πολύ μέχρι το and justice for all!. Αν θες να ρίξεις γκόμενα ή γυρνάς τσατισμενος από την δουλειά, βάζεις μέχρι και το Black Album.
Ο Γιάννης έκανε την μαλακια του. Εμείς παρόλα αυτά θα συνεχίσουμε να γκειμαρουμε και κάνουμε headbanging μέχρι να βγει ο επόμενος να εκφράσει την πολιτική του παρλαπιπα και σε λίγα λεπτά από "θεός" να γίνει "ατσουμπαλος".
Ο Γιάννης έκανε την μαλακια του. Εμείς παρόλα αυτά θα συνεχίσουμε να γκειμαρουμε και κάνουμε headbanging μέχρι να βγει ο επόμενος να εκφράσει την πολιτική του παρλαπιπα και σε λίγα λεπτά από "θεός" να γίνει "ατσουμπαλος".
Θίγεις εφαπτόμενα ένα πολύ ουσιώδες θέμα. Είναι ο καλλιτέχνης το ίδιο με την Τέχνη που παραδίδει στο κοινό του? Κατά τα άλλα σήμερα έλιωσα Αλάι ιν Άθενς.
Καλά τέρα βάιμπ μαλακάσα όσο για τον πούτσο ήταν μερικά πράγματα, άφιξη-αναχώρηση, ήχος σε μερικά λάιβς κλπ τόσο λαιβάρες είχαμε δει. Από Sabbath και Plant μέχρι Moby και Prodigy, μούρλια ήταν. Κάθε καλοκαίρι εκεί.
Μιας και αναφέρθηκε το ιστορικό το Ρόδον, προχθές στη δουλειά είχαμε συζήτηση με συνάδελφο για λάιβς-συναυλιακούς χώρους, και προφανώς στο τέλος εκεί που ανέφερα το Ρόδον, μου πετάει ότι δεν το έχει ακούσει καν (24 btw)
Πρώτη φορά που ένιωσα ότι "μεγαλώνω"
Καλά το Ρόδον κι εγώ από αφηγήσεις το έχω ακουστα. Πρέπει να έκλεισε νωρίς αυτό ε;
Πάντως οι ιστορίες είναι όλες μία και μία.
Για την Μαλακάσα να υποθέσω ότι όσοι κάνουν λόγο για ταλαιπωρία αναφέρονται στην κατεύθυνση προς Αθήνα ε;. Κι αυτό διότι όσες φορές πήγα, η επιστροφή προς την επαρχία ήταν ξεκούραστη. Βέβαια.... Την πρώτη φορά, 2010 στους Big Four, βγήκαμε από την συναυλία και δεν είχαμε ιδέα που είμαστε και που πάμε, αλλά για την ταλαιπωρία φταίμε εμείς. Μιας και το τοπικ αφορά τους Μεταλλικα, εκείνο το βράδυ ήταν η χειρότερη όλων. Οκ, καλό σόου αλλά μέχρι εκεί και κυρίως άψυχο.
Τους slayer δεν μπορώ να τους κρίνω γιατί στα αυτιά μου δεν ακούγονται και εκ των υστέρων έμαθα ότι γενικά βγαίνουν, παίζουν, φεύγουν, οπότε τσάμπα σπαστηκα.
Η ιστορία του Σόδα μου θύμισε την ερευνητική αποστολή που έκανα για να δω τους SAXONΑΡΕΣ στο Φαζζ στο 11 για το Call to Arms. Κατεβαίνω με τα χίλια ζόρια στο Σύνταγμα για να αφήσω την βαλίτσα σε μία ξαφερφη μου η οποία εργαζόταν σε γνωστό πολυκατάστημα. Αφού πήγαν να με δέσουν επειδή είχα χαθεί ανάμεσα σε γυναικεία εσώρουχα, ίσως όχι καταλάθος, έπρεπε να βρω πως πάνε στον Ταύρο και από εκεί πως πάνε στο Φαζζ.
Αφού έφαγα καμιά ώρα να προσπαθώ να βγάλω άκρη με τις σκάλες, φτάνω στην αποβάθρα. Βλέπω τα βαγόνια γεμάτα και η αλήθεια είναι ότι το σκέφτομαι για να στριμωχτω ανάμεσα σε κάτι ανατολικοευρωπαιους.
Σκάει ένας μπάρμπας εκατό+ χρονώ και μου λέει ρε αδερφέ από δω ρε. Έλα εδώ μαζί μας. Βλέπω παντού μπλούζες SAXON και ακολουθώ.
Δυστυχώς τα μπαρμπαδια θα πήγαιναν για μπύρες οπότε και έπρεπε να βρω μόνος μου τον δρόμο προς την Πειραιώς. Ευτυχώς μετά από αρκετούς κύκλους εντόπισα νέο κοπάδι γεροντομεταλλαδων και έφτασα στου παραδείσου την πόρτα.
Το τι συνέβη εκεί μέσα απαιτεί δικό του θρεντ.
Ακούστε το σόλο και πείτε μου τι σας φέρνει στον νου
Θίγεις εφαπτόμενα ένα πολύ ουσιώδες θέμα. Είναι ο καλλιτέχνης το ίδιο με την Τέχνη που παραδίδει στο κοινό του? Κατά τα άλλα σήμερα έλιωσα Αλάι ιν Άθενς.
Αυτό αλλά και το αντίστροφο. Κατά πόσο το έργο τού καλλιτέχνη πρέπει να κρίνεται από αυτά που πρεσβεύει και πράττει ο ίδιος. Νομίζω είναι διπλή συσχέτιση.
Slayer-SOAD μέσα ήμουνα, δεν με πάει το περιστέρι. Στους maiden το '95 ( έχω δει λάιβ με μπλέιζ μπέιλι, θα σέβεστε-ή μάλλον θα λυπάστε), είχα φάει αδέσποτη τεράστια χλέμπα από 4 σειρές παραπάνω στα σκοτάδια. και μετά είχαμε τα αίσχη του '98 (εντάξει, οι σκορπιονς το ΄96 οκ ηταν). Γενικά η γενιά μου ήμασταν τεράστια κωλόπαιδα στην εφηβεία, να σας θυμίσω τη γιούχα στους Σέρβους το '95 στον τελικό ευρωμπάσκετ, γιατί είχαν το θράσος να μας νικήσουν, ασχετα που ψωλοβρόνταγε ο παταβούκας στο τέλος. Ελλάδα-Σερβία και Ελλάδα-Αρμενία φιλία κατά τα άλλα, διπλωματικά επεισόδια προκαλούσαν τα μαλακισμένα, όχι αστεία.
Τεσπα σαραντα λάιβ πήγα στο ρόδον, από παπακωνσταντίνου και malmsteen μέχρι annihilator αλλά στους HIM ήταν που έκατσα 2 ώρες μετά το τέλος. Με είχε τραβήξει η ξαδέρφη μου (μου είχε πάρει το εισιτήριο και καλά δώρο για τα 20α γενέθλια,παρέα ήθελε). 16χρονες γκομενίτσες κακό, εγώ και άλλοι τρεις πρέπει αν ήμασταν αντρες. Οταν τέλειωσε της λέω "πάμε" και μου λέει τρελός θα είσαι. Κάτσαμε εξω από την έξοδο καλλιτεχνών μέχρι να βγει ο Ville Valo , 12 hardcore HIMίτσες και ενας μαντράχαλος εγώ. Μέχρι και decoy μεταμφιεσμένο σε βίλε επιστράτευσαν, οι ΗΙΜίτσες εκει. Τελικά βγαίνει με καταδρομική και bouncers να κανουν χώρο για να περάσει. Κεντράρει που λέτε η ξαδέρφη μου η Ελένη,χώνεται ανάμεσα σε δύο και τον βουτάει από την μούρη και τον αρχίζει στα μπούτζου-μπούτζου. Ψιλοφοβήθηκα το κρατητήριο για λιγα δευτερόλεπτα αλλά τελικά απλά ήταν ευτυχισμένος που επιτέλους έφυγε γιατί δεν δόθηκε συνέχεια. Ούτε σε live Misery Index τόση αδρεναλίνη.
Φασαίος Larianός
Approval of the Admiral
Fighting stocism with stoicism
Order of Alucard
