Παραμύθια της χαλιμάς, της περιφέρειας και του δημάρχου.
Πρώτον, τα εκχιονιστικά βγήκαν όταν ήταν αργά και επιδείνωσαν την κατάσταση, γιατί τα δίνουνε κυρίως εργολαβία. Όποιος όρεξη να ψάξει στην διαύγεια γιατί εγώ δεν ξανασχολούμαι, έχει πέσει τρελό φαγοπότι για να είναι στάσιμοι και καλά σε επιφυλακή όταν η ΕΜΥ έδινε λιακάδες και εικοσάρια.
Δεύτερον, δεν υπάρχει αστυνομία ούτε για δείγμα. Ακόμη κι αν πάρεις στο δίστομο ή στην Λιβαδειά τηλέφωνο για πολύ σοβαρά ζητήματα σε γράφουν και στο κλείνουν στα μούτρα. Πάρτε αλλού και πάρτε αλλού, δεν είναι κανείς αρμόδιος. Οπότε, αντί να υπάρχει έλεγχος μετά την Αραχωβα για να ελέγχει ποιοι μπορούν να κινηθούν στο βουνό και ποιοι όχι, κλασσικά πίνανε καφεδάκι. Κατά αλλά, ένας ακόμη φωτογραφικός νόμος για την υποχρεωτικότητα των αλυσίδων κατά τους χειμερινούς μήνες.
Τρίτον, ο δήμαρχος είναι ο ορισμός του επιθέτου από Μ. Ανεπρόκοπος και ανεκδιήγητος. Σκάει μετά με το αγροτικό του δήμου, που το έχει παντρευτεί και το παίζει προστάτης αδυνάτων και χοντρών.
Αραχωβα, εκεί που η ξετσιπωσιά τοπίων και ξένων έχει σπάσει κάθε ρεκόρ. Ξέπλυμα, ναρκωτικά, ψευτογκλαμουριά, πολύ κακό για το τίποτα και απίστευτα δύσκολη καθημερινότητα για τους ντόπιους. Να μην έρθετε. Και το χιονοδρομικο ΓΤΠ. Καλύτερα να πάτε στην Βόρεια Ελλάδα ή αν γουστάρετε όντως χειμερινά σπορ, χτυπάτε ένα Κοπάονικ ή μια Αυστρία και βρίσκεται την υγειά σας.
ΥΓ: Για τα ηλεκτρικά οχήματα, όντως ξεφόρτισαν, αλλά αυτό ήταν η πρόφαση για να στηθεί το παραμύθι. Πάντα συνέβαινε αυτό και πάντα θα συμβαίνει γιατί εκ των πραγμάτων, ένα χωριό μια κουτσουλιά στον χάρτη που δεν χωράνε καλά καλά οι ντόπιοι, δεν θα μπορέσει ποτέ να υποστηρίξει πάνω από έναν μικρό αριθμό ηλεκτρικών οχημάτων που έρχονται από ταξίδι. Πόσο μάλλον τον χειμώνα.