Flash Mini-Meetings

[grmadness]

Όλο δικαιολογίες.
Θα ερχόμουν, αλλά έχω να μαγειρέψω ο ένας, πάω να κυνηγήσω τυρρανόσαυρους ο άλλος, το αφεντικό δεν με αφήνει ο τρίτος, να μην αναφερθώ σε όσους ανεβάζουν dex αποφεύγοντας την παντόφλα.

Θα ερχόμουν, αλλά κατά λάθος μου καρφώθηκε ένα πυρωμένο σίδερο στο ρουθούνι, και ίσως να μην έρθω...
Θα ερχόμουν, αλλά εργάζομαι.
Όλο δικαιολογίες.

 

[Hellion]

Mε την ανεργία στο 25%, θεωρητικά ένας στους τέσσερις που αρνούνται να έρθουν "λόγω δουλειάς" ψεύδονται ασύστολα.

Εκεί έφτασε η κοινότητά μας δηλαδή...αααααχχχ

 

[Borracho]

Εμένα πάντως το "Θα συμβεί πόση Φρέντο..." μου θυμίζει το αείμνηστο και ποιητικό "Εεεεε...ξέρετε συνέβη σεξ χθες...*μεγάλη παύση, περίεργο βλέμμα φαρμακοποιού* και...εεε...θα χρειαστούμε δυο χάπια της επόμενης μέρας, γιατί καταλαβαίνετε, δηλαδή, δεν συνέβη κάποιο ατύχημα, αλλά να, για να είμαστε σίγουροι, καταλαβαίνετε τώρα, χεχέ, χουχού."

Αθάνατα φοιτητικά χρόνια.

Σνίφ <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[zombiecow]

Hellion wrote:
Mε την ανεργία στο 25%, θεωρητικά ένας στους τέσσερις που αρνούνται να έρθουν "λόγω δουλειάς" ψεύδονται ασύστολα.

Εκεί έφτασε η κοινότητά μας δηλαδή...αααααχχχ</blockquote>

Χαχαχαχαχαχαχαχα

Ρε λες 1,5 χρονο τωρα να φανταζομαι οτι ερχομαι στη δουλεια αλλα στην πραγματικοτητα ειμαι σπιτι μου μπροστα στο PC?

Και τον Borracho πως τον γνωρισα? Ειναι και αυτος σπιτι μου στο διπλα γραφειο και καιγεται και αυτος στο PC?

Reality check..... :silly:

 

[Borracho]

This is all in your head Young Zombovitch.

Δεν υπάρχει καν Ragequit, πρόκειται για ευρείας κλίμακας παράκρουση που έχεις δημιουργήσει μόνος σου μαζί με 1006 άλτς σε ξεχασμένο κανάλι του mIRC <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[zombiecow]

Insane plot twist!

Πρεπει να γυρισουμε ταινια....

 

[Borracho]

...είπε ο Νεαρός Ζόμποβιτς στον Αρουραίο #4, με το χαρτάκι "ΜΠΟΡΑΤΣΟ" καρφωμένο στη νεκρή και κοκκαλωμένη γούνα του.

Ήταν η όγδοη μέρα του στο παλιό εργοστάσιο γκαζιού και μέχρι τώρα κανείς δεν τον είχε αναζητήσει. Τα είχε καταφέρει. Είχε επιτέλους, γίνει κάποιος. Και οι 1005 αφυδατωμένοι αρουραίοι στην εγκαταλειμένη παραγωγή μπροστά του, το επιβεβαιώναν. Τα χαρτάκια που είχε κόψει από παλιούς Χρυσούς Οδηγούς και κολλήσει στη νεκρή τους γούνα -ήταν δύσκολο, καθώς χρησιμοποιούσε παλιά καρφιά και πολλές φορές η γούνα και το δέρμα ξεκολλούσε και τα κουφάρια χαλούσαν- είχαν τα ονόματα όλων τους. Είχε τόσους φίλους. Ήταν ευτυχισμένος. Άρχισε να μασουλάει μια παλιά τσιμούχα και τριπόδισε ανάλαφρος προς τις σκάλες που οδηγούσαν στην σκεπή. Ίσως να είχαν γεννήσει τα περιστέρια. Τρελαινόταν για αυγά περιστεριών.

 

[zombiecow]

Κλαμα... πονου... γιατι η αληθεια ποναει και νιωθω τοσο μονος...

Αγαπητε μου imaginary friend Borracho... Εσυ που μου εδειχνες το δρομο προς την https://newgranadarecreationcenter.files.wordpress.com/2013/01/cobra-face.jpg" class="bbcode_url">αλητεια και το Rock. Εσυ που ηθελες να σε https://www.youtube.com/watch?v=MYSVMgRr6pw" class="bbcode_url">"Πανε στην Εκκλησια" ... Γιατι με προδιδεις https://www.youtube.com/watch?v=6VXc6MsNBRo" class="bbcode_url">τωρα που αρχιζουν τα δυσκολα?

Για να νιωσω δυνατος, ανα μια ωρα θα κανω ban ενα απο τα πολλαπλα accounts που εχω στο φορουμ... Ξεκινωντας απο τον Βορειο...

 

[Borracho]

...σκέφτηκε ο Νεαρός Ζόμποβιτς με το ασπράδι του περιστεροαυγού να τρέχει από το απεριποίητο, τραγίσιο σχεδόν πια γένι του. Τα μάτια του, αν και είχαν προσαρμοστεί πια στο σκοτάδι του εργοστασίου, δεν έδειχναν να ενοχλούνται από την Μαγιάτικη λιακάδα. Τριπόδισε προς την άκρη της καμινάδας. Δεν είχε κάποιο πρόβλημα να περπατήσει, αλλά ένιωθε πιο κοντά στους φίλους του όταν περπατούσε κι αυτός στα τέσσερα. Όταν τον είχαν δει κάτι πιτσιρικάδες που ήρθαν για γκραφίτι ένα βράδυ, είχε τρομάξει και στον πανικό του να τους ξεφύγει, είχε γκρεμοτσακιστεί στην εσωτερική σκάλα. Είχε βγει ένα μυτερό κόκκαλο από το πόδι του και είχε λιποθυμήσει.

Ξύπνησε μέρες αργότερα με το πόδι φρικτά πρησμένο. Ένιωθε τον παλμό του να χτυπά γύρω από το κόκκαλο και κατευθείαν στο κεφάλι του. Λιποθυμούσε συχνά, αλλά ο γλυκός ψίθυρος της Μεγάλης Μηχανής στ'αυτιά του, τον καθησύχαζε. Του έδινε δύναμη. Τριπόδιζε πια στο εργοστάσιο όπως ο Μεγάλος Αρχαίος που θυμόταν από τις μέρες του στο χωριό, τότε που όλοι έλεγαν πως ήταν ζαβός, πως δεν είχε στοιχειά το δάσος. Δεν είχε πια σημασία ο πόνος. Σύντομα, το Μεγάλο του Έργο θα ολοκληρωνόταν.

Έγλειψε σκεφτικός το κορδόνι του ασπραδιού από το μούσι του. Στον ορίζοντα λαμπύρισαν οι οροφές τεσσάρων μαύρων θωρακισμένων Land Rover. Είχε έρθει η ώρα λοιπόν.

 

[zombiecow]

*** Σλουρπ σλουρπ***

- Ωραιο το αυγουλακι τελικα... Η μηπως ηταν το μαγευτικο μου γενι που εχει τετοια γευση? Πρεπει να σηκωθω, αν κανω over-break θα με κραξουν, εμενα, το πιο υπευθηνο ατομο στην εταιρεια...

- Borracho, συνεχιζεις να με απογοητευεις... Θα τα πουμε μετα στην αλανα της εταιρειας... Προς το παρον πρεπει να καλωσορισω τους νεους πελατες που καταφθανουν...

 

[lelos kounelos]

ξυπνησα πριν λιγο. μολις εφτιαξα καφε. i dont care. και εδω ερχεται η τιμωρια, η νεμεσις, το instant karma.
ο λογος που ξυπνησα και ειδα επιτελους ηλιο. με πηρε τηλεφωνο ενας φιλος για να τον βοηθησω σε μια μετακομιση αυριο. πρωι πρωι κουβαλημα.
θα μακρυνουν τα χερια μου. υπολογιζω 3-4 ποντους. θα κοντυνουν τα ποδια μου αλλο τοσο.

το καλο με το κοντεμα των ποδιων, ειναι οτι κατι αλλο θα φαινεται μεγαλυτερο. 7+3 δεκα. παλι μικρο θα φαινεται αλλα καλυτερα απο πριν. το δευτερο καλο ειναι η οφθαλμαπατη. το αποτελεσμα δεν θα ειναι οριτζιναλε, οποτε δεν χρειαζεται να αγορασω μεγαλυτερα σωβρακα. θα χρειαστει να αλλαξω αυτο που φοραω. απο το κουβαλημα θα γεμισει λεκεδες.
πολυ μπλεξιμο οι χειρονακτικες εργασιες.

μη ξεχασω να δεσω τα σακουλακια μου με σπαγγο. εχω ακουσει οτι απο το βαρος πεφτουν. να τα δεσω με σπαγγο; να τα τυλιξω με μονωτικη στα μπουτια μου;

 

[Borracho]

Ζώνη αρσιβαρίστα με γούνινα αυτιά, γκαραντί αποτέλεσμα <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[Pain]

lelos kounelos wrote:
ξυπνησα πριν λιγο. μολις εφτιαξα καφε. i dont care. και εδω ερχεται η τιμωρια, η νεμεσις, το instant karma.
ο λογος που ξυπνησα και ειδα επιτελους ηλιο. με πηρε τηλεφωνο ενας φιλος για να τον βοηθησω σε μια μετακομιση αυριο. πρωι πρωι κουβαλημα.
θα μακρυνουν τα χερια μου. υπολογιζω 3-4 ποντους. θα κοντυνουν τα ποδια μου αλλο τοσο.

το καλο με το κοντεμα των ποδιων, ειναι οτι κατι αλλο θα φαινεται μεγαλυτερο. 7+3 δεκα. παλι μικρο θα φαινεται αλλα καλυτερα απο πριν. το δευτερο καλο ειναι η οφθαλμαπατη. το αποτελεσμα δεν θα ειναι οριτζιναλε, οποτε δεν χρειαζεται να αγορασω μεγαλυτερα σωβρακα. θα χρειαστει να αλλαξω αυτο που φοραω. απο το κουβαλημα θα γεμισει λεκεδες.
πολυ μπλεξιμο οι χειρονακτικες εργασιες.

μη ξεχασω να δεσω τα σακουλακια μου με σπαγγο. εχω ακουσει οτι απο το βαρος πεφτουν. να τα δεσω με σπαγγο; να τα τυλιξω με μονωτικη στα μπουτια μου;</blockquote>

Μου έφτιαξες τη μέρα

 

[zombiecow]

Borracho wrote:
Ζώνη αρσιβαρίστα με γούνινα αυτιά, γκαραντί αποτέλεσμα <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /></blockquote>

Προσεξε μονο η ζωνη να εχει κουνελο-ουριτσα πισω. Για να δεσει το συνολο Λελος-Κουνελος Fashion Icon.

Οι λεπτομερειες κανουν τη διαφορα...

Ετσι δεν ειναι Borracho? Γυρνα στη δουλεια τωρα....

 

[Borracho]

...ψιθύρισε ο Νεαρός Ζόμποβιτς στο αυτί του Αρουραίου #4.

Ο #4 ήταν κατά κάποιο τρόπο ο αγαπημένος του. Ήταν στο πρώτο διημερό του στο εργοστάσιο, τότε που ακόμη κυνηγούσε και σκότωνε τον καθένα σύμφωνα με τις επιταγές του Μη Γραμμικού Ψιθύρου. Ο #4 είχε πνιγεί σε πλαστικό κουβά γεμάτο οινόπνευμα. Είχε ανακαλύψει μια ολόκληρη κούτα οινοπνεύματα ο Ζόμποβιτς, το πρώτο του κιόλας βράδυ στο εργοστάσιο, όταν έψαχνε να φτιάξει ένα κατάλυμα για να κοιμάται. Δεν είχε μεγάλη τύχη με κουβέρτες ή μαλακά υλικά, αλλά είχε βρει ένα ολόκληρο κλειδωμένο δωμάτιο γεμάτο κούτες οινοπνεύματα. Θα 'χε κουσούρι μάλον ο παλιός αφεντικός, τα 'θελε όλα καθαρά.

Λόγω του οινοπνεύματος, ο #4 είχε διατηρηθεί καλύτερα από αρκετούς μεταγενέστερους φίλους του Ζόμποβιτς. Ο καημένος ο #28 ας πούμε, είχε πολτοποιηθεί με τάκο από τον όρχο βαρέων οχημάτων. Ο #83 είχε πυρποληθεί με καμινέτο. Παρά την εμφανισή τους, ο Νεαρός Ζόμποβιτς τους αγαπούσε όλους. Η Πνοή της Μεγάλης Μηχανής διέτρεχε τα αδύναμα, λεπτά κοκκαλάκια όλων, όπως και τα δικά του. Ήταν, κατά περίεργο τρόπο, αδέρφια του.

Σηκώθηκε τρεκλίζοντας, έχοντας ανάψει και το τελευταίο φτηνό, παραφινένιο κερί στο λαδωμένο βωμό της Κυράς. Από μακριά είχαν ήδη αρχίσει να ακούγεται τα μουγκρητά των Εκλεκτών Παιδιών. Ίσως ήταν και τα φρένα των Land Rover. Μετά το χτύπημα ο Νεαρός Ζόμποβιτς δεν ήταν και πολύ σίγουρος για τους ήχους που άκουγε. Χαϊδεψε στοργικά τον πυρκροτητή στο δεξί του χέρι και έφερε τον #4 στο μάγουλό του, τρυφερά, σχεδόν ευλαβικά.

"Σύντομα Μποράτσο!" του ψιθύρισε.

 

[lelos kounelos]

κενταει ο σενσει μπορατσο.

 

[steel_havoc]

O Mποράτσο έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό απο τον Τόνεχ και πάει να παρασύρει και τον νεαρό Ζόμποβιτς, το μέλλον προβλέπεται καυτό σαν το καλοκαίρι που έρχεται...

 

[Borracho]

H συνέχεια, καταλαβαίνετε, αν συγκεντρωθεί το ευτελές ποσό των 24.000 ευρώ στο Κικστάρτερ πρότζεκτ "Σούπερ Μούφα Ντράιβ Γκαϊντέν", μια αγνά καλλιτεχνική απόπειρα απόδοσης του σύγχρονου δυστοπικού εφιάλτη σε μορφή videogame <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[zombiecow]

Steel_Havoc wrote:
O Mποράτσο έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό απο τον Τόνεχ και πάει να παρασύρει και τον νεαρό Ζόμποβιτς, το μέλλον προβλέπεται καυτό σαν το καλοκαίρι που έρχεται...</blockquote>

What if I told you, οτι και ο Τονεχ και ο Ζομποβιτς, ειναι το ιδιο ατομο που ακουει στο ονομα Borracho?

<span class="bbcode_spoiler">Ba dum tishhhh :drummer: </span>


Borracho wrote:
Χαϊδεψε στοργικά τον πυρκροτητή στο δεξί του χέρι και έφερε τον #4 στο μάγουλό του, τρυφερά, σχεδόν ευλαβικά.

"Σύντομα Μποράτσο!" του ψιθύρισε.</blockquote>

Το μωρο ειναι ο #4 a.k.a. Borracho.

https://www.youtube.com/watch?v=zw0EXt1CXt4

 

[Grotenfrod]

Έχω μια μεγάλη απορία να δω τι γραπτά έχεις κρυμμένα στα συρτάρια σου Μποράτσε.