Πάντως εμένα αυτό που μου έμεινε από αυτό το Mundial, πέρα από το θέαμα σε ένα μεγάλο μέρος του και την κατάκτηση του από μια ομάδα που έπαιξε με πλάνο, συνοχή και χωρίς βεντετισμούς και δικαιώθηκε στο τέλος, είναι πως δεν έπρεπε-δεν είχα δικαίωμα-να το χαρώ. Για πολλούς λόγους
Πρώτον, τα επεισόδια εναντίον της κυβέρνησης της Βραζιλίας για την υπερκοστολόγηση των έργων
Δεύτερον, δεν είχα δικαίωμα να χαρώ για την καλή παρουσία της εθνικής επειδή έτσι δικαιολογώ την κυβερνητική πολιτική και και μου αποσπούν την προσοχή από τα καθημερινά μου προβλήματα. Επίσης η χαρά για μια επιτυχία σε διεθνές αθλητικό επίπεδο, έμαθα τελευταία πως με κάνει χρυσαυγίτη.
Τρίτο και χειρότερο, το πήρε η Γερμανία και είχε το Θράσος να το πανηγυρίσει η Μέρκελ, ενώ έπρεπε να το πάρει η Αργεντινή που είναι υπο οικονομική κατάρρευση για να δώσουμε ένα χτύπημα στον καπιταλισμό.
Και αναρωτιέσαι μετά αν όλα τα παραπάνω τα ακούς από άτομα που απλά θέλουν να τραβήξουν την προσοχή επάνω τους ή πραγματικά έχουν εθιστεί στη μιζέρια και πάσχουν από κάποιο είδος έλλειψης στοιχειώδους αντίληψης και κριτικής ικανότητας. :malakas: