Πριν από λίγο τελείωσα την 5η σαιζόν και μπορώ να πω ότι είναι σίγουρα μέσα στις 2 καλύτερες. Όποιος δε συμφωνεί απλά δεν έχει γούστο και να του κοπεί το ίντερνετ για ένα μήνα και να μην μπορεί να κάνει λογκίν στο στιμ.
Δεν έχω διαβάσει την πλειοψηφία των σχολίων μιας και δεν ήθελα να φάω κάνα spoiler, είμαι σίγουρος όμως ότι κάποια πράγματα έχουν αναλυθεί επαρκώς.
Σε αυτά που στέκομαι κυρίως...
1) Ο καργιόλης ο Στάνις πήρε αυτό που του άξιζε, ειδικά μετά από αυτό που έκανε στην κόρη του αλλά και την απερισκεψία του που τον έπιασαν οι Μπόλτον στον ύπνο (λολ@πολιορκία).
Δεν μου ήταν ιδιαίτερα συμπαθής σαν χαρακτήρας, αλλά τουλάχιστον ήταν πιο αληθινός στους στόχους του και δεν μου ήταν επίσης αντιπαθής όπως άλλοι. Αποδόθηκε όμως δικαιοσύνη για την καφρίλα του, αν και θα προτιμούσα να πεθάνει μέσα στη μάχη.
2) Ο πορνόγερος ο Μάρτιν έκανε πιστεύω μεγάλη μαλακία με το να σκοτώσει τον τελευταίο ήρωα του Icewind Dale και παιδί του λαού, Τζον Σνόου.
3) Η Σέρσι επίσης έπρεπε επιτέλους να τιμωρηθεί κάποια στιγμή, αν και περισσότερο από αυτήν μου τη σπάσανε οι σπουργίτες. Ελπίζω να ψοφήσουν οδυνηρά στον 6ο κύκλο. Ναι, πάντα "λατρευα" τους φανατικούς θρησκότυφλους.
EDIT:
mits@kos wrote:
H 5η σεζόν για μένα ήταν η καλύτερη so far. Γενικά, στο GoT, το ζουμί δεν είναι οι χαρακτήρες.</blockquote>
Όσο πιο πολύ σκέφτομαι αυτά που είδα, τόσο πιο πολύ τείνω να συμφωνήσω, όσον αφορά την πρώτη πρόταση. Με τη δεύτερη πρόταση, διαφωνώ πλήρως. Οι χαρακτήρες ήταν και είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά της σειράς. Ακόμη και διάλογοι ή θέματα που φαίνεται να τραβάνε πολύ χτίζουν ακόμη λίγο τις προσωπικότητές τους (π.χ. Τζέιμι με Τύριον για τον τρελό που ξέρανε σαν παιδιά και έλιωνε ζωύφια ή Τζάκον "Κανένας" Χαγκάρ με Άρυα για το δόγμα των Απρόσωπων)
Στάλθηκε μέσω ΓρυλοτάλπαΤαλκ από το καγκουροκινητό μου, με πολλή αγάπη.