Stamatimenos
Death Knight
- Joined
- Nov 30, 2012
- Messages
- 3,620
Δεν ξέρω πώς λέγεται, για αυτό και έβαλα ?, αλλά έχετε παρατηρήσει ότι όχι μόνο σας αρέσουν τα παλιά games περισσότερο από τα καινούρια, αλλά σας αρέσουν και τα παλιά, χοντροκομένα χαρακτηριστικά τους, παρόλο που μπορεί να βελτιωθούν -χωρίς να βλάπτουν το gameplay- και όλο αυτό μόνο και μόνο για λόγους νοσταλγίας, για να ξαναζήσετε το game όπως το ζούσατε τότε?
Για να εξηγήσω, τυχαίνει να παίζω αυτό το καιρό την Pokemon Sapphire σε ένα GBA-SP, και μάλιστα το πρώτο μοντέλο, με τον "κακό" (πλαϊνό) φωτισμό οθόνης. Μπορώ κάλιστα να παίξω το game σε emulator, έχω και gamepad, αλλά προτιμώ το "original" feeling, παρόλο που σε emulator θα έπαιζα πιο ξεκούραστα και με τα γραφικά και τον ήχο να αποδίδονται καλύτερα.
Άλλο παράδειγμα είναι το Baldur's Gate 2, παρόλο που βρίσκω πολύ πιο εύκολο να παίζει κανείς με υψηλή ανάλυση, το παίζω επίτηδες στη μανίσια του απλά και μόνο για να θυμάμαι πώς ένιωθα όταν το πρωτοέπαιξα.
Το καλύτερο όμως παράδειγμα είναι η Pokemon Red! Μπορώ να την παίξω σε emulator, μπορώ να την παίξω σε GBA, αλλά παρόλα αυτά θα την προτιμούσα σε ένα κλασσικό GB μόνο και μόνο για την ίδια, παλιά αίσθηση στα χέρια (από το βάρος της κονσόλας), στα μάτια (άλλη φάση το πρασινόμαυρο) και στα αυτιά.
Αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω είναι αν τυχαίνει να αποφεύγεται επίτηδες νεωτερισμούς που βελτιώνουν αντί χαλάνε την εμπειρία, απλά και μόνο για την αυθεντικότητα.
Για να εξηγήσω, τυχαίνει να παίζω αυτό το καιρό την Pokemon Sapphire σε ένα GBA-SP, και μάλιστα το πρώτο μοντέλο, με τον "κακό" (πλαϊνό) φωτισμό οθόνης. Μπορώ κάλιστα να παίξω το game σε emulator, έχω και gamepad, αλλά προτιμώ το "original" feeling, παρόλο που σε emulator θα έπαιζα πιο ξεκούραστα και με τα γραφικά και τον ήχο να αποδίδονται καλύτερα.
Άλλο παράδειγμα είναι το Baldur's Gate 2, παρόλο που βρίσκω πολύ πιο εύκολο να παίζει κανείς με υψηλή ανάλυση, το παίζω επίτηδες στη μανίσια του απλά και μόνο για να θυμάμαι πώς ένιωθα όταν το πρωτοέπαιξα.
Το καλύτερο όμως παράδειγμα είναι η Pokemon Red! Μπορώ να την παίξω σε emulator, μπορώ να την παίξω σε GBA, αλλά παρόλα αυτά θα την προτιμούσα σε ένα κλασσικό GB μόνο και μόνο για την ίδια, παλιά αίσθηση στα χέρια (από το βάρος της κονσόλας), στα μάτια (άλλη φάση το πρασινόμαυρο) και στα αυτιά.
Αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω είναι αν τυχαίνει να αποφεύγεται επίτηδες νεωτερισμούς που βελτιώνουν αντί χαλάνε την εμπειρία, απλά και μόνο για την αυθεντικότητα.