Ευτυχώς για εμάς, ο σύγχρονος πόλεμος είναι ελαφρώς πιο πολύπλοκος από την απλή αριθμητική υπεροχή. Δεν είναι δηλαδή πως οι Τούρκοι, σε ενδεχόμενο πόλεμο, θα παρατάξουν ποτέ όλα τους τα άρματα και όλον τους τον πληθυσμό σε μια ευθεία σειρά ταυτόχρονα για να μας κάνουν ντου μέχρι να μας τελειώσουν οι σφαίρες.
Με απλά λόγια, οι πύραυλοι Scalp που φέρουν τα Rafale έχουν μεγαλύτερη ακτίνα δράσης από οποιοδήποτε τουρκικό αμυντικό όπλο (ακόμα κι από τους S-400). Το ίδιο ισχύει και για τους πυραύλους κατά πλοίων Exocet. Θεωρητικά δηλαδή, σε μια κόντρα 1 vs 1, υπάρχει η προοπτική να αχρηστεύσεις όλη τους την παράκτια εναέρια άμυνα με μερικά κλίκι κλίκι, και τα σημαντικότερα πλοία τους με λίγα ακόμα κλίκι-κλίκι. Και ύστερα, με τοπική υπεροχή στον αέρα, όσα τανκς και να στείλουν προς το μέτωπο του Έβρου θα είναι sitting ducks.
Προφανώς δεν θα είναι τα πράγματα τόσο εύκολα, καθώς τα επιτελεία υποτίθεται φτιάχνουν σχέδια ακριβώς για να αντιμετωπίζουν αυτά τα σενάρια. Και υπάρχουν και χίλιοι-δύο άλλοι παράγοντες εκατέρωθεν, πχ τα Τουρκικά drones που σάρωσαν στην Αρμενία, τα Ελληνικά Απάτσι που δεν έχουν αντίστοιχο αντίπαλο οπλικό σύστημα, κτλ. Αλλά το Rafale και ο οπλισμός του (και τα αντίστοιχα ναυτικά όπλα που ίσως πάρουμε) προσδίδουν τεράστιο πλεονέκτημα σε στρατηγικό επίπεδο.
Σημαντικότερο ερώτημα θα ήταν το αν υπάρχει όντως ποτέ πιθανότητα να επιτρέψουν the powers that be το να γίνει πόλεμος με την Τουρκία, αλλά κουβέντα να γίνεται.
