Αυτό που κάνω πάντα. Είμαι το πρόβατο με το μαύρο μαλλί. Το 99% των κατοίκων εκεί είναι συγκεκριμένης νοοτροπίας κι εγώ άνηκα στο 1%. Τι φοιτητική ζωή να κάνεις εκεί; Βάλε ότι το παίζεις και trve που ασχολείται μόνο με kvlt καταστάσεις, οπότε...<br>Δεν μετανιώνω, δεν πέρασα όπως θα ήθελα, αλλά δεν πέρασα και άσχημα.<br>Εξάλλου εκεί ενηλικιώθηκα, εκεί ανακάλυψα το πραγματικό πρόσωπο της ζωής μεταξύ ένος αντιγραμμένου δίσκου του Bruce και μιας μπουκάλας γουισκιού.<br>Και ξέρεις, μπορεί ο Bruce ή και τα πιο light που ακούω να μην απαιτούν θυσίες στον Βάαλ, αλλά συνεχίζουν να σε αποξενώνουν από μια κοινωνία του φαίνεσθαι. Γιατί όταν εσύ θα βγεις εκεί έξω να διασκεδάσεις και θα βγάλεις τον πραγματικό σου εαυτό θα σε παρεξηγήσουν. <br>Όταν θα πεις στον άλλον ότι αυτό που έκανε ήταν μαλακία θα σε πει κακεντρεχή. <br>Όταν πεις στην άλλη που ένιωσες την Candy δίπλα σου, τι ωραία που είναι και πόσο το ευχαριστιέσαι να είσαι μαζί της θα σε πει μέχρι και ανώμαλο.<br>Γιατί;<br>Γιατί δεν πληρείς τα κοινωνικά κριτήρια του βλάκα.<br>Γιατί δεν είσαι όπως επιτάσει η κοινωνία, δεν ανήκεις στη γκρούπα τους και όταν είσαι με κόσμο και θες να διασκεδάσεις δεν θα βάλεις το προσωπείο και θα αναζητήσεις πλοουτσοπ στην τουαλέτα.<br>Γιατί δεν θα στείλεις στα ανομολόγητα του πανεπιστημίου για την κοπέλα που είδες στην στάση, αλλά θα της μιλήσεις στη στάση. Δεν θα αναζητήσεις τα λαικ κι όμως αυτή θα τα αναζητήσει σε εσένα.<br>Και δεν είναι ότι δεν της κάνει εμφανισιακά. Είναι και ο λόγος σου. Μπάλα, αμάξια και γυναίκες πρέπει να λες. Τα άλλα είναι ακαταλαβίστικα. Μάλλον πρέπει να μάθεις να μιλάς λιγότερο, ή να μιλάς γι αυτά που πρέπει. Μάλλον πρέπει να μάθεις να σωπαίνεις.<br>Και ξέρεις κάτι; Δεν φταίει απαραιτήτως αυτή, αλλά η κοινωνία που της δημιούργησε όλα τα κόμπλεξ και τις ανασφάλειες. Κι εσύ μέρος της κοινωνίας είσαι, γιατί όταν θα δεις το ξέκωλο θα πεις μα τι κωλάρα. Κι όταν θα σου έρθει η Candy της διπλανής πόρτας θα της πεις έχω δουλειά απόψε.<br>Και στο τέλος τέλος που καταλήγεις; Να περπατάς μόνος σου στο πάρκο, ενώ αυτό που ήθελες ήταν να χορέψεις μαζί της στο πάρκο κι ας σε κοιτούσαν οι περαστικοί κι ας έβρεχε.<br>Και ναι είσαι περίεργος, αλλά γίνεται να είναι όλοι ίδιοι;<br>https://www.youtube.com/watch?v=zDZd0EbOQ0Q<br><br>Πάντως για να προλάβω τους κακαντρεχείς σχολιασμούς, τις εμπειρίες που αποκόμισα παρέα με τους φίλους μου δεν τους ξεπερνάει τίποτε από αυτά που μπορεί να ζήσει κάποιος στην Πάτρα. Τα παραπάνω είναι κυρίως μια απάντηση στο στερεότυπο που θέλει την Πάτρα ως πρωτεύουσα των φοιτητικών οργίων