lelos kounelos wrote:
αδερφε bruce, πολυ ωραια η κινηση για την ενημερωση.
το ξερω το κραμπι, εχω παει. μου φαινεται λιγο απιστευτο, οχι μονο λογω της συμπεριφορας των ντοπιων αλλα και επειδη η αστυνομια ειναι διακριτικα παντου.
οταν πηγα στο κραμπι τον φεβρουαριο, ειδα μια περιοχη γεματη αμερικανους συνταξιουχους κι εγγονια. οποτε και το κλιμα στην περιοχη ειναι αναλογο. (ηρεμο κτλ γιατι παιζουν και καρδιοπαθειες)
αυτο που ισχυει σαν μηνυμα στο ιντερνετ και απο τα ελαχιστα που εχω ζησει ο ιδιος:
για να τσακωθεις με ταιλανδο, πρεπει να το θελεις πολυ. το αντιθετο ειναι κατι πολυ σπανιο.
δεν λεω οτι ειναι ο παραδεισος. να ελεγαν patong θα το χωνευα καλυτερα.
ΕDIT
ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΠΟΣΟ ΑΣΧΗΜΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΕ
θα ρωτησω και θα ενημερωσω.</blockquote>
http://en.wikipedia.org/wiki/My_Way_killings
"Videoke rage" is not just limited to "My Way" in the Philippines. "There have been several reported cases of singers being assaulted, shot or stabbed mid-performance, usually over how songs are sung," according to a 2008 report in Britain's Guardian newspaper. In Malaysia in 2008, a man at a coffee shop hogged the karaoke microphone so long he was stabbed to death by other patrons.[5] In Thailand, a man was arrested on charges that he shot to death eight neighbors, one of whom was his brother-in-law, in a dispute stemming from several karaoke offerings, including repeated renditions of John Denver's "Take Me Home, Country Roads".[6] In China, a fight occurred over the microphone in a karaoke parlor, and a man hacked two others to death with a meat cleaver.[7]
Στη ΝΑ Ασία δεν αστειεύονται στις πίστες και τα καραόκε. Ποτέ δεν κατάλαβα το πάθος των Φινλανδών για την Ταϊλάνδη, προσωπικά.