Ιστορίες Από Την Κρύπτη : Το Απεγνωσμένο Γκέημινγκ Των Γονιών

[Borracho]

Λοιπόν, οι αγνότεροι εξ'υμών, στάνταρ εξακολουθούν να καταστρέφονται σόλο 12ωρα (τυχαίο τάγκ @soad667 ) στην θαλπωρή της Μιναροσπηλιάς τους. Το μόνο που αλλάζει απ' όταν ξεκίνησαν το Ιερό Κάψιμο, είναι ενδεχομένως η μόστρα του εκάστοτε PC και τίποτε αξεσουάρ τριγύρω. Πέραν τούτου, η εμπειρία παραμένει αναλλοίωτη.

Κανείς παράδεισος δεν μένει φυσικά απόρθητος. Υπάρχει ένα πολύ επικίνδυνο παράθυρο για τους Αδελφούς Άνδρες, 27-35 περίπου, όπου γινόμαστε ιδιαίτερα επιρρεπείς σε φαιδρές ιδέες περί γάμου, τέκνων και λοιπών τεκμηρίων μικροαστικής καταστροφής. Πολλοί από εμάς, καταλήγουμε σε συγκατοίκηση, μυούμε τον Μεγάλο Έρωτα στις χαρές του γκέημινγκ και πολύ πιθανώς καταλήγουμε να παίζουμε Alan Wake II σε τριαξονική τηλεορασάρα με χειριστήριο. Ανακαλύπτουμε πως πραγματικά, τέτοια κινηματογραφικά παιχνίδια, αναδεικνύονται στη μεγάλη οθόνη. Προφανώς κρυφοπαίζουμε αυτιστικές ρετροπιξελούμπες καμπουριασμένοι στις σπηλιές μας για να ισιώνουμε, αλλά χαιρόμαστε και την σινεμασκόπ εκδοχή του χόμπι μας.

Απαραίτητος Εξοπλισμός : HDMI καλώδιο για απευθείας σύνδεση PC με TV (αν είναι μικρό το σπίτι ή η απόσταση gaming PC και τηλεόρασης) ή Nvidia Shield Pro για να στρημάρεις σαν σπηνταρισμένη αρχοντομαϊμού. Μπορείς να δοκιμάσεις να παίξεις με Razer Turret για την Mouse & Keyboard εμπειρία στο σαλόνι, αλλά σύντομα θα ανακαλύψεις πως σαν το ασύρματο χειριστήριο του Xbox, δεν έχει.

Όμορφη συνταγή η παραπάνω. Το κακό είναι πως κρατά λίγο και σύντομα φέρνει τρυφερά τερατάκια κουνελάκια, τα οποία δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν αν εσύ θες να νιώσεις το δράμα του Άρθουρ Μόργκαν στα τρίσβαθα της ψυχής σου. Θέλουν να κλάψουν και αγκαλίτσα και φαϊ και να κλάψουν κι εσένα, συνέχεια, δε με νοιάζει, ουάαααα. Επίσης, ξυπνάνε. Εύκολα. Με το παραμικρό. Τί έχει το Ρουντουρού Δύο; Πιστολίδια; Χεχ χουχ μπλέργκ, αντίο σας. Υπάρχει άραγε ελπίδα; Υπάρχει. Αλλά ενδεχομένως σε σπρώνχει εκείνο το τελευταίο μέτρο προς το βάραθρο της τρέλας.

Απαραίτητος Εξοπλισμός : Καυλιτζέκι μποξάκι που κάνει την TV να στέλνει ασύρματα Bluetooth ήχο. Ασύρματα Bluetooth ακουστικά. Μπούμ. Νεκρική σιγή στο σπίτι ΚΑΙ σινεμασκόπ εμπειρία στα κεφάλια του μπαμπά και της μαμάς. Ψυχικό κόστος ρύθμισης και αναπόφευκτου troubleshooting του παραπάνω σετάπ; Ίχουχου. Ετερματίσθη το RDR2 και το Valhalla έτσι, μέσα από άπειρα χελωνίσια σέσιονς που δεν ήξερες ποτέ πότε θα διακοπούν βίαια από κλάματα και ολονύχτιο παιδοκόμημα; Ετερματίσθησαν.

Περισσότερες πληροφορίες για τους ενδιαφερόμενους, εντός

 

[Admiral]

Κι άμα αρχίσουν να κλαίνε τα μικρά, πώς θα τα ακούσεις με τα πιστολίδια του RDR στα αυτιά σου;

 

[soad667]

Θα τα ακούσει από τη παντόφλα που θα του έρθει στο κεφάλι, που κάθεται και παίζει παιχνιδάκια ολόκληρος μαντράχαλος και θέλει να απομονωθεί κιόλας.

Όλσο, 12ωρα έκαιγα στο γυμνάσιο που ήμουν μικρό και δεν ήξερα. Τώρα που έχω τελειοποιήσει την κατανομή του χρόνου 18ωρα μίνιμουμ. Γκιτ γκουντ εφεφές.

 

[Borracho]

Ναύαρχο, το κλάμα του μωρού, έχει ένα φοβερό τρόπο να διαπερνά τα ΠΑΝΤΑ, πολύ πριν έρθει και η υπερηχητική παντόφλα να σου κατεβάσει τα μούτρα. Δεν μπλέκεις.

 

[Χειρομαλάχτης]

τηλεγραφημα προς μποράχο:

το περασα το επικινδυνο παραθυρο. στοπ.
8ωρα τις καθημερινες, 14ωρα το πσκ. στοπ.


η ζωη ειναι ωραια. στοπ.

 

[bald_killer]

Νταξει, θα μεγαλώσουν κάποια στιγμή και θα σε αφήσουν στην ησυχία σου (σας). Εσύ είσαι περισσότερο του χαλαρού chill story telling κ δεν θα έχεις θέμα όταν με το καλό μπεις στα πρώτα -ήντα.

 

[soad667]

E ναι, τα πρώτα 30-40 χρόνια είναι τα δύσκολα. Μετά βρίσκουν το δρόμο τους.

 

[Tony Corvus]

Όλη η αλήθεια...

 

[Admiral]

@Borracho γίνετε μοντέρνοι γονείς και πάρτε από ένα Steam Deck. Έτσι θα μπορείτε να κάθεστε δίπλα από την κούνια και να το βάζετε σε sleep όταν φουσκώνει την πάνα του ο μπέμπης. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με switch αλλά προφανώς θέλουμε κάποια στιγμή να κατέβουν τα μπομπόλια του Borracho junior και να γίνει άντρας.

 

[Northlander]

O Borracho ζει τη γλυκιά ζωή που ακόμη οι απόγονοι μόνο κλαίνε και λένε τα βασικά. Προδόθηκε όταν έβαλε σε πρώτη προτεραιότητα το HDMI καλώδιο.



Όλα κρυμμένα στους τοίχους ακόμη και αν ανοίξεις πέντε δουλειές με ένα μερεμετι.

 

[Borracho]

Ρε, έχουν μεγαλώσει τώρα, γιατί νομίζετε ασούμ πως μπορώ να συρθώ από την τρώγλη μου και να αποτυπώσω εμπειρίες από τα Πέτρινα Χρόνια;

Από τις μεγαλύτερες ηδονές του γονιού-σε-ανάρρωση, είναι το σταδιακό ξεπούλημα των μωρουδιακών και προφανώς, το ΚΑΤΑΧΩΝΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΣΙΧΑΜΕΝΟΥ ΑΘΟΡΥΒΟΥ ΜΠΛΟΥΤΟΥΘ ΣΕΤΑΠ.

Γενικά, το κάθε μωρό είναι θάνατος μέχρι να κλείσει τα δύο περίπου. Μετά συννενοείσαι, πάει και τουαλέτα, του βγάνεις ΑΦΜ που λέει ο λόγος και το στέλνεις ανθρακωρυχείο. Το πως ΦΤΑΝΕΙΣ μέχρι τα δύο το κάθε παιδί διατηρώντας τα λογικά σου βέβαια, άλλου παπά Ευαγγέλιο.

Τουλάχιστον μένει η κομάντο γνώση για σένιο in-game streaming. Χωρίς. Καλώδια. Πουθενά. Ο Πάβελ διατύπωσε μεγάλη συμπαντική αλήθεια. Καλώδιο μόνο όσο ήταν η πριγκηπέσσα πολύ πολύ μικρή. Απ' όταν άρχισε να μπουσουλάει; Ίχουχουχου.

 

[Admiral]

Τουλάχιστον μένει η κομάντο γνώση για σένιο in-game streaming. Χωρίς. Καλώδια.

Πάρε Steam Deck να βρεις την υγειά σου. Άσε τις μεγάλες οθόνες, ίσα ίσα που λόγω πρεσβυωπίας θα βλέπεις τα games στην μικρή οθόνη σαν να έχουν καταπληκτικό anti-aliasing.

 

[Borracho]

Κοίταξε Ναύαρχο, είμαι φίλια προσκείμενος απέναντι στο κόνσεπτ του Στήμ Ντεκ και χαίρομαι που οι νέοι σήμερα έχουν τη δυνατότητα για μια ποιοτική γκέημινγκ εμπειρία μακριά από τον προθάλαμο-στα-άνιμε Switch. Και το Big Picture interface που χρησιμοποιώ κατά κόρον όταν στρημάρω παιχνίδια, είναι καταπληκτικό. Η Steam Link εφαρμογή είναι αστεία κακή σε σχέση με το Moonlight, αλλά εντάξει, δεν μπορείς να τα έχεις όλα.

Από την άλλη, σπίτι οι γκέημινγκ ώρες είναι αυστηρά πλέον θεσμοθετημένες -αν μπορούσα, ας έκανα κι αλλιώς- οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην σκάνε σε 65 ίντσες, 4Κ, Ultra/280FPS και δε συμμαζεύεται. Σαν τον αναμορφωμένο αλκοολικό που όταν πίνει, θ'ανοίξει Λαγκαβούλιν 25άρι, να το χαρεί τουλάχιστον.

Και σκέψου, παίζω κυρίως παππουδίστικες αφηγηματικές εμπειρίες, διαδραστικά φίλμ. Όσο μεγαλύτερη η οθόνη, τόσο το καλύτερο. Έχει κανένα νόημα να παίξεις Alan Wake 2 και AC: Mirage σε οθονίτσα κινητού; Αμαρτία δηλαδής. Από την άλλη, για τίποτε Darkest Dungeon 2, Suzerain και δε συμμαζεύεται, η τίμια, εργατική 27άρα στο γραφείο, αρκεί.

 

[soad667]

Και σκέψου, παίζω κυρίως παππουδίστικες αφηγηματικές εμπειρίες, διαδραστικά φίλμ.

 

[Admiral]

Γιατί έκρυβες τόσον καιρό ότι είσαι τσολιάς της Ντίσνεϊ; Πες την αλήθεια να ξαλαφρώσεις, έχεις δει όλα τα Μάρβελ δύο φορές τουλάχιστον.

 

[Eaglos]

1 εβδομαδα διακοπες γυναικα και παιδια στο χωριο του Αη Βασιλη = 10 μερες και νυχτες ατελειωτου gaming. Τις υπολοιπες 350 μερες γεμιζει το power gauge bar με webminars, online εκπαιδευσεις, διαβασμα για πιστοποιησεις κλπ....

Στις 5 τελειωνω δουλεια και μεχρι τις 5 το πρωι ατελειωτο κλικ κλικ. Ουτε ακουστικα, ουτε αγχος αν εβηξαν, διψαψαν οτιδηποτε.

 

[Eaglos]

Ετσι τελειωσα το Hades περυσι. Για φετος δεν εχω αποφασισει ακομα. Ειμαι πολυ επιλεκτικος πλεον, δεν τις δινω οπου κι οπου τις μερες αυτες

 

[vlad]

Ω Μποράτσε μέγιστε διδάσκαλε, διάβασα τον τίτλο του θρεντ και με μάτια που γυάλιζαν σκέφτηκα "Βλαντ δεν είσαι μόνος, υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω". Αυτό το έρμο χόμπυ πλέον έχει καταντήσει απλή ενημέρωση για τα gaming δρώμενα, χωρίς gaming! Τέλος πάντων, τα μικρά διαολάκια είναι εμπειρία τύπου souls, πανδύσκολη αλλά απολαυστική που δεν την αποχωρίζεσαι.

Γενικά, το κάθε μωρό είναι θάνατος μέχρι να κλείσει τα δύο περίπου. Μετά συννενοείσαι, πάει και τουαλέτα, του βγάνεις ΑΦΜ που λέει ο λόγος και το στέλνεις ανθρακωρυχείο. Το πως ΦΤΑΝΕΙΣ μέχρι τα δύο το κάθε παιδί διατηρώντας τα λογικά σου βέβαια, άλλου παπά Ευαγγέλιο.

Τέτοια λέγε!!! Πλησιάζομε στη λύτρωση, γιατι να το κρύψωμεν άλλωστε, τον Οκτώβρη πάμε στα 2!! Ε ρε κάτι καψίματα από τα παλιά που θα γίνουν...
Αν και για να λέμε την αλήθεια, μέχρι και τους πρώτους 5-6 μήνες είναι ψιλοαξιοπρεπές το gaming. Κοιμούνται συνέχεια οπότε βρίσκεται λίγος χρόνος και κυρίως εκεί που τα παρατάς αφήνεις, μένουν. Περιττό να αναφέρω οτι το Switch είναι ένα μαγικό μαραφέτι πολυεργαλείο που λύνει χέρια σε αυτές τις δύσκολες περιπτώσεις, μιας και το αφήνεις stand by και μόλις βρεις ένα κενό μισαωράκι ορμάς και συνεχίζεις.

 

[Borracho]

Γιατί έκρυβες τόσον καιρό ότι είσαι τσολιάς της Ντίσνεϊ; Πες την αλήθεια να ξαλαφρώσεις, έχεις δει όλα τα Μάρβελ δύο φορές τουλάχιστον.

Αλεξούκο ανέκαθεν έγραφα πως τα Μάρεβελ είναι καταπληκτικά για μικρά παιδιά. Ειδικά το Marvel Super Adventures που έχει και τα ηθικά του διδάγματα και όλα, είναι ταμάμ για τα παιδιά. Πάει ο Σπάιντερ-Μαν για παγωτό, του το κλέβει ο Δόκτωρ Παράξενος, πάει να ζοχαδιαστεί ο Σπάιντερ-Μαν αλλά η Γκόστ Σπάιντερ του θυμίζει πως τα καλά παιδιά μοιράζονται. Όλοι μετά στις κούνιες να γλείφουν τα παγωτάκια τους.

Το πρόβλημα ξεκινά όταν συνεχίζεις να βλέπεις τέτοια πράγματα μετά το δημοτικό.

Έρχονται προφανώς στιγμές που εμφανίζονται θεοάκυροι χαρακτήρες και συλλογάμαι 'Γαμώτο, αν είχα το Γκέκα au pair στο σπίτι, θα έβγαζε ασπροπίνακα να εξηγήσει στα παιδιά ποιά είναι η Αϊρον Χάρτ κι αν είναι γυναίκα του Αϊρον Μαν ή όχι' αλλά εντάξει, περνάνε.

Το Disney+ έχει απίστευτο υλικό για παιδιά και είναι και τα πάντα σχεδόν ντουμπλαρισμένα στα Ελληνικά. Τί άλλο να ζητήσω, ταλαίπωρος γκασταρμπάιτερ άνθρωπος;

1 εβδομαδα διακοπες γυναικα και παιδια στο χωριο του Αη Βασιλη = 10 μερες και νυχτες ατελειωτου gaming. Τις υπολοιπες 350 μερες γεμιζει το power gauge bar με webminars, online εκπαιδευσεις, διαβασμα για πιστοποιησεις κλπ....

Στις 5 τελειωνω δουλεια και μεχρι τις 5 το πρωι ατελειωτο κλικ κλικ. Ουτε ακουστικα, ουτε αγχος αν εβηξαν, διψαψαν οτιδηποτε.

Αυτό ακριβώς που περιγράφεις, το έζησα μια και μοναδική φορά, το μαγικό '20 της Πανούκλας. Νόμιζα πως είχα πεθάνει κι είχα πάει στον παράδεισο. Ξυπνούσα και δεν περπάταγα λάθος, δεν ανάσαινα λάθος. Άφηνα τα ποτήρια στη σωστή θέση, έτρωγα με το σωστό πηρούνι, δεν ήξερα πού βρισκόμουν. Σαν το Μπρους Λη τον αίλουρο ένιωθα.

Την πρώτη φορά που μου έκανα Κυψελομακαρονάδα με κρασί κι έκατσα να δω γκαγκστερικό σε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΓΑΛΗΝΗ, ήθελα να βάλω τα κλάμματα. Όλοι εσείς που έχετε την απίστευτη πολυτέλεια να τρώτε μόνοι, βλέποντας σειρά και έτσι να επικοινωνείτε με τον εαυτό και τα συναισθήματά σας; Ναι. Δεν είναι δεδομένο. Φαγητό με μωρά, σημαίνει να τα ταϊζεις, να τα σκουπίζεις και να 'σαι ένα χαλαρό 80% του χρόνου σου στα γόνατα να τρίβεις το πάτωμα. Προφανώς, λάθος. Και βέβαια τα τάισες και λάθος.

Ντάρκ Σόουλς και μαλακίες. Άραξε με μωράκι μια διετία και αν επιβιώσεις δε σε πιάνει τίποτα μετά.

 

[Borracho]

Αν και για να λέμε την αλήθεια, μέχρι και τους πρώτους 5-6 μήνες είναι ψιλοαξιοπρεπές το gaming. Κοιμούνται συνέχεια οπότε βρίσκεται λίγος χρόνος και κυρίως εκεί που τα παρατάς αφήνεις, μένουν

Είναι αλήθεια. Το πρώτο εξάμηνο, πέρα από το στρές του 'Παναγία μου, πώς κρατάω ζωντανό τώρα το ανθρωπάκι;' δεν πολυκαταλαβαίνεις τί σημαίνει αληθινή κόλαση. 6 μήνες μέχρι 24, είναι που σε περνά φωτιά κι ατσάλι ο Διάολος. Και έτσι και είσαι σκληρά αυτοκτονικός και κάνεις και δεύτερο, ναι μεν ΚΑΠΟΙΑ πράγματα είναι λίγο ευκολότερα γιατί δεν έχεις το στρες της πρώτης φοράς, αλλά ανοίγονται διάπλατα οι πόρτες της 'τα παιδιά τσακώνονται, η μικρή θέλει να πάρει αγκαλιά το μπομπόκο και να κατέβει τις σκάλες' κόλασης, οπότε ρησέτ, πίσω στο μηδέν.