Καινούριο Monkey Island από τον Ron Gilbert

[maladroid]

Έχουν ήδη βγει reviews, και είναι όλα (όσα είδα έστω) από πολύ θετικά έως αποθεωτικά. Από τη μία εξαιρετικά νέα, από την άλλη και για το Thimbleweed Park τα ίδια διάβαζα και τελικά μάλλον δεν ήταν για μένα... Συγκρατημένα αισιόδοξος μέχρι να το πάρω κι εγώ στα χέρια μου.

Εννοείται κοίταξα μόνο τα σκορ και τίτλους άρθρων, κρίμα είναι να φάμε κάνα spoiler μετά από τόσα χρόνια αναμονής.

 

[Northlander]

Πρώτες εντυπώσεις συγκρατημένα OMFG.

Προχωράμε.

 

[nitro912gr]

τι έγινε ρε δε σας χαλάνε τα γραφικά τώρα;

 

[Great0ldOne]

Η αλήθεια είναι πως, όχι, καθόλου. Μην με ρωτάς τι άλλαξε ή γιατί δείχνει τόσο πιο ζωντανό από τα πρώτα youtube videos, αλλά μια χαρά είναι.

 

[Borracho]

GOAT.

 

[Borracho]

Τίποτε, αγνό, πειρατικό βουντού. Είναι ξανά 1990 και είμαι πιτσιρικάς, είναι 2022 και είμαι σαραντάρης με δύο δικά μου πιτσιρίκια. Τιτάνιο επίτευγμα, μαγευτική επιστροφή σε μια από τις ελάχιστες εναπομείνασες πατρίδες. Κλικάρεις την πόρτα του SCUMM Bar με μανιακό χαμόγελο και τρέμουλο στην καρδιά. Είσαι σπίτι.

 

[nitro912gr]

κοίτα να δεις με ψήσατε να το δω και εγώ που δεν το είχα πιάσει στην εποχή του.

*όταν βγει gog, σε sale

 

[Northlander]

Σκέψου ότι δεν είναι καν retroπιξελούμπα.

Το art το αγαπάς από την πρώτη στιγμή που σκάει το πρελούδιο και ενώνει το MI2, απαντώντας - επίσημα- πάνω στο αμφιλεγόμενο τέλος του, με το RtMI.

 

[Borracho]

Τα γραφικά πιστεύω είναι ακριβώς αυτό στο οποίο στόχευε -και απέτυχε- το Broken Age. Απόλαυση είναι. Προφανώς ΜΟΝΟ Hardcore, προφανώς ΟΛΑ τα τρίβια σωστά και 100% τσίβοζ ραν κι ας χρειαστούν 30 πλέηθρους.

 

[Great0ldOne]

Η μόνη αμφιβολία που απομένει είναι μήπως το context-sensitive cursor, κάνει το παιχνίδι πολύ εύκολο. Όχι ότι αυτό θα μειώνει ιδιαίτερα την αξία του τίτλου, που είναι 99% ατμόσφαιρα και vibe, anyway.

 

[Borracho]

Μόνη πραγματική μου περιέργεια, αν θα ξεπεράσει το Thimbleweed Park σε επίπεδο γρίφων, δόμης και σύνδεσής τους με τον κόσμο και φινάλε. Μιλάμε για ένα από τα κορυφαία point and clicks όλων των εποχών, εξάλλου : D

 

[Admiral]

Ο πρόεδρος της Naughty Dog:

 

[Northlander]

Act 4 και μέχρι στιγμής υπάρχουν σκηνικά που σε αφήνουν με ένα γλυκό μηδιαμα ενόσω γνέφεις στον πιτσιρικά που έχασε τα μαλλιά του και έβγαλε γένια για να δει την επόμενη συνέχεια της πραγματικής παιδικής του αγάπης.

 

[Hellion]

Σε διάφορους κύκλους που δε χρειάζεται να αναφερθούν, εκφράστηκε απογοήτευση για το φινάλε. Σε φάση ο δημιουργός το ευαγγελιζόταν ως "οριστικό φινάλε της σειράς που εξηγεί τα πάντα" αλλά εν τέλει δεν επεξηγεί τίποτα και είναι σα rehash παλαιότερων ιδεών που έχουν αναφερθεί ήδη.

 

[Northlander]

Δεν έχω γνώμη επί του φινάλε, διότι δεν έχω φτάσει ακόμη.

Όλη η ατμόσφαιρα είναι εκεί. Οι γρίφοι ίσως θα μπορούσαν να είναι λίγο πιο πολυεπίπεδοι, αλλά σκέφτομαι ότι ίσως τα παλιά LucasGames είχαν μερικούς πραγματικά αλλοπροσαλλους, οπότε δεν παραπονιέμαι.

 

[Sephir]

Είμαι στο Act 2 και το απολαμβάνω. Δε βιάζομαι να το τελειώσω, γιατί πραγματικά με πηγαίνει πολλά χρόνια πίσω, αλλά ταυτόχρονα δε χάνει και την επαφή του με το σήμερα. Αξιέπαινη δουλειά.

Για το φινάλε, βλέπουμε, αν και με την πιο πρόσφατη δουλειά του Ron Gilbert (βλέπε Thimbleweed Park), τις ίδιες εντυπώσεις μας είχε αφήσει.

 

[Borracho]

Και εγώ το ρουφάω γουλιά γουλιά, ως ποτό ευφυϊας -τί θέλετε να πείτε δεν έχετε διαβάσει φυλλαδιάρα Νου-. Οριακά παίζω 2-3 γρίφους την ημέρα, για να κρατήσει όσο περισσότερο μπορεί.

ΥΓ Είχα χαρεί με τα τρίβια, πως θα τα πέρναγα όλα αέρα, αλλά Χριστέ μου, είναι ζόρικα. Τριακόσια πλέηθρους προβλέπω.

 

[Northlander]

Χτες συνειδητοποίησα ότι με τα trivia cards ότι δεν πρέπει να τα αφήνουμε να αυγατεύουν αναπάντητα. Υπάρχει soft lock αν υπάρχουν κάμποσα αναπάντητα στο βιβλίο, που δεν επιτρέπει να "βγαίνουν" άλλα στις τοποθεσίες τους. Όσο απαντάμε, τόσο θα βγαίνουν (ακόμη και στην ίδια τοποθεσία). Ερωτήσεις ανακυκλώνονται, οπότε θεωρητικά μπορούν να μαζευτούν όλα και σε ένα playthrough, αν υπάρχει όρεξη για grind.

Με το Act IV αναιρώ όλα αυτά που είπα για γρίφους, ο Gilbert έχει φτιάξει με μαεστρικό τρόπο κλιμάκωση στο παιχνίδι και στις απαιτήσεις του. Thimbleweed Park θα μπει πολύ μπροστά στη λίστα του backlog μετά από αυτό το playthrough.

 

[Hellion]

Speedrun από χθες το βράδυ ως σήμερα, επειδή αυτά τα "το απολαμβάνω γουλιά-γουλιά, για να φτουρήσει περισσότερο" είναι για τους γέρους και τους οικογενειάρχες #ΤόποΣταΝιάτα #ΑργόσχολοιΓιαΠάντα #ForeverAlone

Hot takes:

-Το art style εξακολουθεί, τελείως υποκειμενικά, να μου φαίνεται κακό. Λυπούμαι.
-Οι γρίφοι είναι ως επί το πλείστον πανεύκολοι. Γενικά το γκεημ είναι αρκετά noob-friendly από πλευράς δυσκολίας.
-Το χιούμορ 9 στις 10 φορές είναι 'memberberries. "Θυμάστε το τάδε από το Χ προηγούμενο γκεημ της σειράς?". Αναμενόμενο βέβαια.
-Ο τρόπος που "συνδέεται" το φινάλε του 2 με την εισαγωγή του Return είναι αρκετά μέτριος θαρρώ.
-Το φινάλε του γκεημ ιδωμένο αντικειμενικά ως το φινάλε ενός απλού adventure game, είναι από κακό έως άθλιο. Ιδωμένο ως "το φινάλε των Monkey Island που παίζατε στα νιάτα σας, από τον Ron Gilbert", σε συνδυασμό με ένα εξτραδάκι που εμφανίζεται στο Scrapbook μετά το τέλος του game, πιθανώς θα κάνει τους 30φεύγα-40φεύγα+ να ταυτιστούν έως και να συγκινηθούν.

 

[Borracho]

Για να έρθουν μερικά πράγματα στη θέση τους :

-Ο Αρχιμανδρίτης Γκουνελιώτης ανακαλείται λόγω ΑΙΡΕΣΗΣ από την Αγία Έδρα σε ενορία-κολαστήριo με τέσσερις πάμφτωχους κατοίκους. Αυτά που ήξερε, να τα ξεχάσει.

-Το art style είναι χάρμα ιδέσθαι. Είναι και μεγάλο και χρωματιστά όλα ώστε να με διευκολύνουν με την πρεσβυωπία. #ΤόποΣτοΓήρας.

-Οι γρίφοι ως το Part Two είναι βατοί. Τίποτε φοβερό, σίγουρα όχι επίπεδο Thimbleweed Park, αλλά ακόμη είναι νωρίς και επιφυλάσσομαι. Τους χαίρομαι όμως, νιώθω έξυπνο σάψαλο.

- To χιούμορ είναι ΥΠΕΡΟΧΟ, ΠΑΝΕΞΥΠΝΟ ΚΑΙ ΤΕΡΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ. Για όσους διαφωνούν, υπάρχουν και τα γκουλάγκ της αδελφοσύνης και της ελεύθερης σκέψης.

-H σύνδεση με το φινάλε του δύο, είναι το λιγότερο μαεστρική, κυρίως ιδιοφυής. #ΠαιδάκιαΜουΠίνουνΤοΑίμα #ΝόημαΤηςΖωήςΜπρο

- Επιφυλάσσομαι για το φινάλε, είναι ακόμα νωρίς.