KATHY RAIN 2: SOOTHSAYER

[Sephir]

A serial killer is on the loose...

See full article...

 

[Borracho]

Αν και δεν είδα εικόνα 'από το φινάλε της περιπέτειας' και ενδεχομένως αμφισβητώ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ, ΖΩΡΖ, χαίρομαι απίστευτα που διαβάζω πως ανταποκρίθηκε στις υψηλές μας προσδοκίες.

Μου άρεσε πάρα πολύ το ντέμο του, απευθείας αγορά και πάμε για πολύ δυνατή adventuro-άνοιξη εφέτο. Rosewater, Old Skies, Kathy Rain 2, γίναμε, χατ τρικ.

 

[eternal champion]

πολύ δυνατή adventuro-άνοιξη εφέτο. Rosewater, Old Skies, Kathy Rain 2

Αν βάλουμε και τα The Brilliant Coup, Brassheart και Elroy and the Aliens, μαζεύτηκε πολύ δουλειά το 2025. παρότι τα point and click adventures έχουν πεθάνει.

 

[Borracho]

Τα adventures ως γνήσιο γεροντόχομπο, θα πεθάνουν μόνο όταν πεθάνουμε κι εμείς. Από αυτή την άποψη, θα 'χουμε δουλιέτσα (sic) ως τα βαθιά γεράματα στο ΚΑΠΗ.

 

[Sephir]

Αν βάλουμε και τα The Brilliant Coup, Brassheart και Elroy and the Aliens, μαζεύτηκε πολύ δουλειά το 2025. παρότι τα point and click adventures έχουν πεθάνει.

Έχει και άλλο υλικό το 2025: Near-Mage (και γι' αυτό θα υπάρξει review, κυκλοφορεί 27 Μαΐου), πιθανότατα Foolish Mortals (κατά το φθινόπωρο το βλέπω αυτό, είμαι μέλος στο discord τους, οι developers είναι αρκετά ομιλητικοί και βρίσκονται σχεδόν στο τέλος της διαδρομής) και μπορεί να προλάβουμε και Roots in the Sky (Hand of Glory 2).

Για γεροντόχομπο, καλά το πάνε.

 

[Admiral]

Μου είχε αρέσει πολύ το πρώτο Kathy Rain, εννοείται πως μπήκε και το δεύτερο στην wishlist.

 

[Robin Hood]

Αν βάλουμε και τα The Brilliant Coup, Brassheart και Elroy and the Aliens, μαζεύτηκε πολύ δουλειά το 2025. παρότι τα point and click adventures έχουν πεθάνει.

Δεν έχουν πεθάνει αλλά δεν διανύουμε και καμιά χρυσή εποχή. Εδώ και πολλά χρόνια είναι η αλήθεια. Δυστυχώς ή ευτυχώς μόνο indy εταιρείες ασχολούνται και πολλές φορές φτιάχνονται από έναν άνθρωπο.

Κάποτε ήταν σημείο αναφοράς. Είτε για τα γραφικά τους, είτε για τον χειρισμό τους, είτε για το σενάριο και την πρωτοτυπία τους. Και ήταν πρώτα σε πωλήσεις. Πλέον αν πουλήσουν 100κ τυχερά είναι.

Προσωπικά δεν με χαλάει κι ούτε με νοιάζει αν θα έχουν φανταστικά γραφικά ή αν θα είναι πρώτα σε πωλήσεις ή αν φτιάχτηκαν από μεγάλες εταιρείες ή από έναν άνθρωπο. Αρκεί να είναι ποιοτικά και να περνάω καλά.

Και διαβάζοντας το όμορφο review του @Sephir μάλλον θα περάσω πάρα πολύ καλά και με το Kathy Rain 2.

Άλλωστε τι άλλο να θέλω από ένα adventure, μυστήριο, φόνους, έρευνα, γρίφους, ατμόσφαιρα και το τετράδιο μου, που σημειώνω τα στοιχεία που βρίσκω, δίπλα μου να με συντροφεύει.

 

[eternal champion]

Δυστυχώς ή ευτυχώς μόνο indy εταιρείες ασχολούνται και πολλές φορές φτιάχνονται από έναν άνθρωπο.

Το πλεονέκτημα όμως όταν φτιάχνονται μόνο από ένα άτομο είναι ότι αυτό το ένα άτομο έχει την ελευθερία να δώσει μια ιστορία που αξίζει.
Σε κάθε περίπτωση βάζω το Kathy Rain 2 στην wishlist και ελπίζω η απλή έκδοση του Kathy Rain 1 που έχω να μην έχει μεγάλες διαφορές από την director's cut.

 

[Robin Hood]

Έχω παίξει και τις 2 εκδόσεις του Kathy Rain 1 αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ τις διαφορές. Κοιτώντας έτσι στα γρήγορα το steam μου βλέπω ότι απλή έκδοση έχει 20 achievements κι η director's cut 40. Αλλά δεν θυμάμαι τις διαφορές κι αν είχε επιπλέον τοποθεσίες και γρίφους.

Ποια wishlist. Με το που θα τελειώσω το Old Skies θα γίνει άμεση αγορά.

 

[Robin Hood]

Έπαιξα το καλό Rosewater και μετά το καλύτερο Old Skies ΑΛΛΑ το Kathy Rain 2 το ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο! Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι είχα καιρό να παίξω κάποιο αστυνομικό adventure. Αλλά μ' άρεσε η ατμόσφαιρα του, η υπόθεση του, η κατεστραμμένη ψυχολογικά κι οικονομικά πρωταγωνίστρια, οι γρίφοι του. Όλα! Φυσικά υστερεί σε γραφικά αλλά προσωπικά επειδή έχω μεγαλώσει με τη Sierra και την Lucas Arts δεν με χάλασαν.

Και φυσικά λάτρεψα τους 2 γρίφους με τον pager και το hacking! Κι επιτέλους ένα adventure μετά από καιρό που με ανάγκασε να πάρω το τετράδιο μου και να σημειώσω πράγματα.

 

[Sephir]

Έπαιξα το καλό Rosewater και μετά το καλύτερο Old Skies ΑΛΛΑ το Kathy Rain 2 το ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο! Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι είχα καιρό να παίξω κάποιο αστυνομικό adventure. Αλλά μ' άρεσε η ατμόσφαιρα του, η υπόθεση του, η κατεστραμμένη ψυχολογικά κι οικονομικά πρωταγωνίστρια, οι γρίφοι του. Όλα! Φυσικά υστερεί σε γραφικά αλλά προσωπικά επειδή έχω μεγαλώσει με τη Sierra και την Lucas Arts δεν με χάλασαν.

Και φυσικά λάτρεψα τους 2 γρίφους με τον pager και το hacking! Κι επιτέλους ένα adventure μετά από καιρό που με ανάγκασε να πάρω το τετράδιο μου και να σημειώσω πράγματα.

Χαίρομαι που σου άρεσε!

Θα έλεγα ότι η τριάδα Rosewater, Old Skies και Kathy Rain 2 είναι πάρα πολύ δυνατή και το ποιο είναι το καλύτερο, εξαρτάται ακριβώς σε τι διάθεση θα τα πετύχεις. Προσωπικά, την παρούσα στιγμή, έχοντας και τα τρία στο κεφάλι μου και όντας πλήρως αποστασιοποιημένος, δυσκολεύομαι αφάνταστα να επιλέξω...

 

[Sephir]

Επικά patch notes.

 

[Borracho]

Ρε όσο παίζω, βρίσκω απευθείας φόρους τιμής/οπτικές αναφορές στο Gabriel Knight και δε μπορώ, το λατρεύω.

Ενδεικτικά αναφέρω το παρατηρητήριο με τα κυάλια στο λοφάκι (Jackson Square, κατευθείαν) ή το κατάστημα της Τάμπι με τα λουλούδια που είναι το ευθέως ανάλογο του Dixieland Drugstore ή του Voodoo Museum του Dr. John. Παιχνιδάρα από τις λίγες. Μόνη 'παραφωνία' το ότι η Kathy, έτσι νέα και γκομενάρα και ανεξάρτητη και γουάου, παριστάνει τη δήθεν 'καμμένη', κάτι που δε βγαίνει σε καμία περίπτωση από τη συμπεριφορά ή τις αλληλεπιδράσεις της με τους άλλους χαρακτήρες.

Και πάλι, αντί να αφαιρεί από το σύνολο, προσδίδει ένα τόνο εφηβικής αφέλειας που με κάνει να το αγαπώ ακόμη περισσότερο.

 

[Borracho]

Συναγωνιστές δε μπορώ, κάνω ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΛΙΚ στην καφετιέρα και περιμένω να δω και Times Daily Picayune στην πόρτα, να κάνει γκλι-γκλίν το σκορ όταν την κλικάρω. Παράλειψη που δεν έχει ρουτίνα καφές-μεηκάπ-εφημερίδα κάθε μέρα

 

[Borracho]

Άκρατου ενθουσιασμού κατάθεσης συνέχεια :

Τί υπέροχα νοσταλγικοί οι γρίφοι με το 'σπάσιμο' του κωδικού των pagers και του password του παλιού υπολογιστή!

Ο πρώτος έφερε φουλ στο μυαλό τον κώδικα των Rada Drums από το θρυλικό Gabriel Knight και ο δεύτερος πραγματικά με γύρισε πίσω στις σκληρότατα καρχιόλικες l33t haxx0rZ ημέρες του '98. Μπράβο και πάλι μπράβο.

Νομίζω @Robin Hood θα συμφωνήσω μαζί σου, από την πρόσφατη 'Αγία Τρίαδα' των μετα-μοντέρνων point and click που είχαμε φέτος, τούτο εδώ είναι το πιο παθιασμένο, το πιο 'εδώ και τώρα' ασυμβίβαστο. Με διαφορά το αγαπημένο μου κι αυτό που με συλλαμβάνω να παίζω τέρμα ψυχάκικα όπου μπορώ να ξεκλέψω λίγο χρόνο από τη λαίλαπα της γυναίκας και των παιδιών.

 

[Robin Hood]

Ο πρώτος έφερε φουλ στο μυαλό τον κώδικα των Rada Drums από το θρυλικό Gabriel Knight

Α μπράβο! Δεν το είχα συνδυάσει μ' αυτό! Σωστός! Και ναι, τα vibes από το Gabriel Knight είναι έντονα. Όπως ήταν και με το πρώτο.

Παιχνίδι που με κάνει να θέλω με το που το κλείσω να ξανα-γυρίσω στον κόσμο του όσο πιο σύντομα γίνεται για να δω τι γίνεται παρακάτω, τότε μ' έχει κερδίσει.

Κι αυτό συνέβη με το Kathy Rain 2.

 

[Borracho]

ΟΚ, σήμερα το τερμάτισα και ευχόμουν να είχε άλλο τόσο.

Πριν μπω στα σπόηλερς, νομίζω πως η Clifftop Games δημιούργησε πολύ αθόρυβα -σχετικά πάντα- ενώ από τα σημαντικότερα μοντέρνα point and click franchises. Είχα παίξει θυμάμαι το πρώτο KR όταν είχε κυκλοφορήσει (πριν την Director's Cut) και μου είχε αφήσει την αίσθηση μιας αρτιότατης αλλά 'μικρής' και χαμηλού budget περιπέτειας, η οποία φυσικά έκανε τη διαφορά με το επίπεδο της γραφής και την εξαιρετική πλοκή της. Από τους τίτλους εκείνους που ναι μεν γουστάρεις αλλά δεν είναι σε θέση να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον σου λόγω των εγγενών περιορισμών τους.

Ε λοιπόν, όλοι τούτοι οι ενδοιασμοί σκουπιδιάστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες από το εκπληκτικό Soothsayer.

Και εάν ένα παιχνίδι με γατοφόρα μπλεμαλλού πρωταγωνίστρια (η οποία φυσικά συμπεριφέρεται σαν άντρας) κατόρθωσε να μου δημιουργήσει τόσο ισχυρή εντύπωση, πραγματικά αναρωτιέμαι τί θα γινόταν αν είχαν γράψει κανονικά άντρα ήρωα. Ίσως φοβήθηκαν την υπερβολική ομοιότητα με τα Gabriel Knight, αλλά θεωρώ πως έχουν χτίσει την περιπέτεια τόσο άρτια, που στέκεται άνετα μόνη της, με τις οπτικές και σχεδιαστικές αναφορές να κλείνουν τα μάτια σε μας τα παππούδια που τα θυμόμαστε ακόμη.

Spoiler

Την τελευταία μέρα που η Εϊλήν έρχεται και μένει στο γραφείο της Κάθι, ήμουν σε φάση 'Όπα, πότε ήρθε η Gracie στο μαγαζί;' Βάλε μετά και το συντονισμό της εισβολής στο κρησφύγετο της αίρεσης και οι μνήμες από Mosley και Grace στο Voodoo Hounfour κάτω από την Jackson Square, ήταν εντονότατες. Χορταστικότατη και ταιριαστή και η σεκάνς του φινάλε.

Ελπίζω πραγματικά να δούμε κι άλλους τίτλους από την εταιρεία, θεωρώ πως έχουν πάρα πολλά να δώσουν στο είδος.