<div class="bbcode_center" style="text-align:center">
<span style="font-size:24pt"><b>* Ragequitter's Bane *</b></span>
<br><br>
<div class="bbcode_center" style="text-align:center">
<span style="font-size:14pt"><b>7. Μέσα απ’ τις στάχτες</b></span>
<br><br><br><br><br>Μαύρα σύννεφα στέκονταν πάνω από τα κεφάλια των αντρών. Οσων απέμειναν δηλαδή.<br>Η κομπανία των επίδοξων μισθοφόρων έφτασε ένα βήμα από την απόλυτη εξολόθρευση…<br>Οι σκηνές τους έστεκαν μόνες καθως εκείνοι είχαν περιτριγυρίσει τη φωτιά. <br>Τα λιγοστά όπλα που κατάφεραν και πηραν μαζί τους ήταν αφημένα δίπλα τους, το ξεραμένο αίμα πάνω τους δεν είχε καθαριστεί ακόμα. <br>Κανείς δεν είχε το κουράγιο.<br><br>Ο <b>J.Lynx</b> μπήκε πρώτος στη σκηνή του <b>Tsok Ross</b>. <br>Πλησίασε αμίλητος και οι δυό τους αντάλλαξαν μια ειλικρινή ματιά. <br>Τα μάτια του <b>Tsok Ross</b> έδειχναν κάπως κουρασμένα και υγρά.<br> Όμως το βλέμμα του έκαιγε. <br>Έκαιγε μια αδάμαστη φωτιά τροφοδοτούμενη από όλη αυτή την πορεία του ως τώρα.<br>Μια ζωή μέσα από σε θάλασσα, πέτρα, σίδερο και ένα συνεχή χορό με το θάνατο, που δεν του άφησε τα ίδια σημάδια όσα και η αναξιοπιστία του ανθρώπου...<br><br>Ο<b> J.Lynx</b> άνοιξε το στόμα του πρώτος.<br><i>«Οι άντρες… κι εγώ θέλουμε να μιλήσουμε… πέρασαν πολλές ώρες από τη μάχη και νομίζω έφτασε η στιγμή να βάλουμε τα πράγματα κάτω και να πάρουμε αποφάσεις.<br>Κάιριες αποφάσεις!»</i><br><br><i>«<b>Λύγκα</b>,»</i> είπε ο <b>Tsok</b>, <i>«εξαιτίας σου στέκομαι εδώ ζωντανός. Εκείνη τη στιγμή επιθυμούσα το θάνατο όσο τίποτα κι εσύ μου το στέρησες…<br>Όμως, την ίδια στιγμή μου επέτρεψες να δώ κάποια πράγματα διαφορετικά. Ο θάνατος έρχεται ξεχωριστά για κάθε άνθρωπο.<br> Κυρίως άδικα κρίνοντας κι από τους άντρες που χάσαμε. Εμένα δεν έφτασε η ώρα μου...»</i><br><br>Εκείνη τη στιγμή ο <b>J.Lynx</b> παρατήρησε ότι κάτω από την παλάμη του έκρυβε ένα κοφτερό εγχειρίδιο κι αυτό τον αναστάτωσε. <br>Μήπως θα δοκίμαζε να βάλει τέλος στη ζωη του ή μήπως ήταν έτοιμος να αμυνθεί σε ενδεχόμενο ανταρσίας;<br>Ο <b>Tsok Ross </b>συνέχισε.<br><i>«Θεωρώ τον εαυτό μου καταραμένο. Καταρασμένο να ζεί με το βάρος των επιλογών του.»</i><br><i>«Δεν ισχύει για τον καθένα μας αυτό;»</i> απάντησε ο <b>J.Lynx</b>.<br><i>«Εν μέρει ναι, αν θεωρείς ότι έχει ο καθένας πράξει ο,τι έπραξα εγώ…»</i> είπε ο <b>Tsok</b> σφίγγοντας τη λαβή του εγχειριδίου και αφήνοντας το πάλι…<br><br><i>«Το θέμα είναι ότι είμαστε ακόμα όρθιοι…»</i> απάντησε ο <b>Lynx</b> με μια προσπάθεια να πάρει τα μάτια του από το τραπέζι. <br><i>«..και κάποιοι από μας, σίγουρα κι εγώ, δεν σκεφτόμαστε κάν να αφήσουμε τούτο τον κόσμο.»</i><br>Σήκωσε το ένα του φρύδι και θέλοντας να αποφορτίσει κάπως τη στιγμή συνέχισε αστειευόμενος…<br><i>« Άλλωστε δεν έχω μαζέψει αρκετό χρυσό για να αποσυρθώ σε ένα αγρόκτημα, να βρώ μια σύζυγο και να κάνω παιδιά που τόσο επιθυμώ…»</i><br>Ο <b>Tsok Ross</b> έκανε προσπάθεια να μη γελάσει δυνατά.<br>Κοίταξε τον <b>J.Lynx</b> κατάματα και του είπε :<br><i> «Η ομάδα θα ενισχυθεί. Θα προσλάβουμε νέους άντρες και θα συνεχίσουμε... Ως το τέλος!»</i><br> Τινάχτηκε από το κάθισμα του και με σθένος συνέχισε…<br><i>«Εχεις το λόγο μου!»</i><br>Ο <b>J.Lynx</b> χαμογέλασε και απλώνοντας το χέρι του είπε:<br> <i>«Για μια φορά πήρες τη σωστή απόφαση!»</i><br><br><span class="bbcode_spoiler"><img src="https://i.imgur.com/dTOH9PO.jpg" alt="dTOH9PO.jpg" class="bbcode_img" /></span><br><br>Η ομάδα συνέχισε από εκεί που είχε ξεκίνήσει. <br>Από το βορρά και το <i>Hochgrube</i>. Eκεί προσέλαβαν άμεσα δυο άντρες της πολιτοφυλακής χωρίς εμπειρία.<br>Ο <b>Hellion Arcturus & Jon Irenicus II’</b>, δήλωναν περήφανοι απόγονοι κάποιας άλλης κομπανίας που πρίν χρόνια σκορπούσε τον τρόμο σε ληστές και τέρατα της ευρύτερης περιοχής.<br>Ο <b>Εlric</b> όταν το άκουσε ψιθύρισε στο αυτί του <b>Mits@kos</b> ότι πιθανότατα ήταν και οι δυό χωριατόπαιδα που στην καλύτερη δεν γνώρισαν ποτέ τον πατέρα τους και απλα επιθυμούσαν να φύγουν από εκεί. Ισως και να είχαν δίκιο.<br><span class="bbcode_spoiler"><img src="https://i.imgur.com/fCunPqM.jpg" alt="fCunPqM.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><img src="https://i.imgur.com/Qj4qanH.jpg" alt="Qj4qanH.jpg" class="bbcode_img" /><br></span><br>Τα επόμενα συμβόλαια που έκλεισαν δεν ήταν τόσο για να κερδίσουν χρυσό αλλά για να επαναφέρουν την κομπανία σε μια κανονικότητα και να επιστρέψει σε αυτή η αυτοπεποίθηση που χάθηκε σε εκείνο το καταραμένο μέρος. <br>Και τα κατάφερναν.<br><span class="bbcode_spoiler"><br><img src="https://i.imgur.com/MxJO7ws.jpg" alt="MxJO7ws.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><img src="https://i.imgur.com/SmZhKLq.jpg" alt="SmZhKLq.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><img src="https://i.imgur.com/DHbDUBR.jpg" alt="DHbDUBR.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><img src="https://i.imgur.com/hUWJ31Z.jpg" alt="hUWJ31Z.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><img src="https://i.imgur.com/hXvlRU3.jpg" alt="hXvlRU3.jpg" class="bbcode_img" /></span><br><br>Καθώς η ομάδα συνέχιζε τη διαδρομή της αφήνοντας πίσω της ένα ακόμα πεδίο με πτώματα, κάποια στιγμή ο <b>Tsok</b> είδε ότι τους ακολουθούσε ενας σκύλος. <br>Αφου αγνόησε όσους του είπαν να μην το πλησιάσει, πήρε ένα κομμάτι παστό κρέας και άπλωσε το χέρι του προς το σκελετωμένο ζωντανό. <br>Εκείνο, διστακτικά στην αρχή, άρχισε να κουνάει την ουρά του και στο τέλος με μια αμηχανία πήρε το κομμάτι μην αφήνοντας τα μάτια του από αυτά του <b>Tsok</b>. <br>Ο <b>Tsok</b> το χάιδεψε στο κεφάλι θεωρώντας πως οι θεοί τον είχαν συγχωρέσει μα καθώς γύρισε να φύγει ο σκύλος τον ακολούθησε…<br><span class="bbcode_spoiler"><img src="https://i.imgur.com/QCB4fov.jpg" alt="QCB4fov.jpg" class="bbcode_img" /></span><br><br>Βέβαια οι θεοί μόνο συμπονετικοί δεν είναι…<br>
:rofl2:<br>Μαγνήτη πρέπει να έχω πάντως, δεν εξηγείται αλλιώς.
