Mini Wall-Of-Text incoming, sorry in advance <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="
" title="
" class="bbcode_smiley" /><br><br>To Death Note, αν και τυπικά shounen (κυκλοφορούσε στο Shounen Jump άλλωστε), έχει θεματολογία και ιστορία seinen, με αποτέλεσμα να κάθεται ανάμεσα σε αυτά τα δημογραφικά, και αυτός ειναι, θεωρώ, και ο κύριος λόγος για την επιτυχία του. Ξεχωρίζει από το τυπικό action-adventure shounen και ανοίγει την πόρτα όπως είπε ο Roronoa σε πολλά άλλα έργα.<br><br>To One Piece έχει ήδη μέσα όλα τα side stories, κατά κάποιο τρόπο! Εντάξει, υπερβάλλω, αλλά είναι δείγμα του εξαιρετικού worldbuilding του τίτλου. Ο Oda δεν ξεχνάει τίποτα και δένει τα γεγονότα μεταξύ τους. Το άνιμε είναι ΤΡΑΓΙΚΑ τραβηγμένο αυτή τη στιγμή. Πέρα από το ότι κουράζει το θεατή, καταστρέφει τον καλό ρυθμό που είχε το μάνγκα, και δυστυχώς, επειδή είναι πολύ κοντά στο μάνγκα, δεν νομίζω να βελτιωθεί η κατάσταση σύντομα. Τέλος πάντων, εγώ δεν το παρακολουθώ, οπότε δεν με επηρεάζει <img src="/irritated.gif" width="" height="" alt=":/" title=":/" class="bbcode_smiley" /><br><br>Raz, συμφωνώ ότι τα demographics δεν είναι τόσο σημαντικά για τον αναγνώστη, όσο για το δημιουργό. Πάντως ομολογώ ότι πέρασα μια φάση που έλεγα στην ουσία "Ε, εντάξει τώρα μεγάλωσα, δε θα διαβάζω άλλο shounen, seinen ALL THE WAY, γιατί είναι πραγματικά δουλεμένα και σοβαρά'' :blush1: Κατάλαβα βέβαια αργότερα ότι το να βάζω εντελώς υποτιθέμενα στάνταρ ποιότητας με βάση το δημογραφικό ήταν αφελές, δεν εξαρτάται από αυτό η ποιότητα ενός τίτλου. (Έκανα το ίδιο πράγμα και στη μουσική, με το υποτιθέμενο cheesy power metal και το υποτιθέμενο ψαγμένο prog/αβανγκάρντ κλπ
P ) Josei δεν έχω διαβάσει ποτέ η αλήθεια είναι, θα με ενδιέφερε να δω κάποιο.<br><br>Τί διάβασα/διαβάζω:<br>Τελείωσα πριν λίγο καιρό το Green Blood, ιστορία εκδίκησης στην άγρια δύση. Πραγματικά, το μόνο που με χάλασε (που δεν είναι αδυναμία, απλώς υποκειμενική προτίμηση) είναι στυλιζαρισμένα μάτια, κυρίως του ενός πρωταγωνιστή, που είναι το χτυπητό γιαπωνέζικο στοιχείο σε ένα κατά τα άλλα πολύ ρεαλιστικό και εντυπωσιακό εικαστικό τομέα.<br><br>Διαβάζω τώρα Blade Of The Immortal (aka BOTI, "ΜΠΟΤΙ" ελληνιστί). 5 τόμους μέχρι στιγμής. Με αυτά που έχω δει, θα το χαρακτήριζα σαν ένα seinen Rouroni Kenshin. Οι ξιφομαχίες δεν είναι ακριβώς φανταστικές, ούτε όμως φτάνουν το γήινο, ανθρώπινο ρεαλισμό του Vagabond. A, o πρωταγωνιστής έχει άλλο φουλ φανταστικό στοιχείο, βέβαια, αλλα δεν είναι κακό αυτό.<br><br>Το σχέδιο όμως, ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ. Αυτή η μολυβένια αισθητική είναι τόσο ευχάριστη σε σύγκριση με τα περισσότερα μάνγκα που διαβάζω.
