Δεν παίζεται τίποτε νέο, όσα συμβαίνουν είναι γνωστά ,αποτέλεσμα γνήσιου διχασμού σε επίπεδο πολιτών στην Ουκρανία (φυσικά Δύση και Ρωσία τα εκμεταλλεύονται για δικούς τους λόγους), τα είδα από πρώτο χέρι στο Κίεβο το 2005,λίγους μήνες μετά την πορτοκαλί επανάσταση (το τότε αίσθημα βλέπετε) και τα περιμέναμε χρόνια. Κάποια πράγματα που πρέπει έχουμε υπόψη.
Οι Ουκρανοί είναι ξεχωριστός λαός από τους Ρώσους ,με δική τους γλώσσα , πολύ συγγενική με τα Ρωσικά (με τους Ρώσους είναι πρωτοξάδερφοι) ,αλλά πάντως διαφορετική. Ιστορικά έχουν βρεθεί και με τους δυτικούς (πχ. υπήρξαν έδαφος της Πολωνίας-Λιθουανίας για αιώνες) και με τους ανατολικούς (μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ΕΣΣΔ για αιώνες επίσης).
Το δυτικότερο κομμάτι της Ουκρανίας δηλαδή η περιοχή γύρω από το Λβιβ (Λβοφ για τους Ρώσους) είναι το πιο ακραία αντιρωσικό μιας και οι κάτοικοι είναι κυρίως Ρουθηνοί (καθολικοί Ουνίτες Ουκρανοί-πρωταγωνιστούν στις αντιρωσικές κινήσεις) και το έδαφός τους (χοντρικά η ιστορική Γαλικία) ηταν Πολωνικό/Σλοβακικό μέχρι το τέλος του Β'ΠΠ (ο Στάλιν τους απέσπασε από κει και έδωσε στους Πολωνούς τμήμα ανατολικής Πρωσίας για αντάλλαγμα).
Η Κριμαία, είναι χερσόνησος ιστορικά ρωσική με πληθυσμό κυρίως ρωσικό (60%+ Ρώσοι κανονικοί, όχι ρωσόφωνοι) συν Ταταρικό (απόγονοι της μογγολικής Χρυσής Ορδής που κυριαρχούσε στην περιοχή 600-700 χρόνια πριν,δεν αγαπούν τους Ρώσους ιδιαίτερα). Το 1954 διοικητικά πέρασε στην Σοβιετική Ουκρανία (από τη Σοβιετική Ρωσία) από τον (Ουκρανό) Χρουστσώφ. Τότε δεν είχε σημασία (ίδιο κράτος) αλλά η διάλυση της ΕΣΣΔ την βρήκε στην ανεξάρτητη Ουκρανία και η Ρωσία γάβγιζε ασταμάτητα από τότε. Ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας εδρεύει εκεί, κάτι που κάνει την διεθνή ένοπλη επέμβαση για την αποκατάσταση της εξουσίας της νέας ουκρανικής κυβέρνησης μαλλον αδύνατη (η ρωσία έχει αεροπλανοφόρα, καταδρομικά, χιλιάδες επαγγελματίες στρατιωτικούς και άλλα όμορφα εκεί, δεν περνάει κουνούπι).
Η υπόλοιπη Ουκρανία έχει κανονικούς Ουκρανούς. Το δυτικότερο μισό ( Λουτσκ,Χμελνίτσκι,κίεβο κλπ.) έχει αρκετούς που μιλάνε ακόμα ουκρανικά (δίγλωσσοι με ρώσικα) και είναι δυτικόφιλοι. Δεν πολυθέλουν να βρίσκονται στην επιρροή της Μόσχας και μάλλον προτιμάνε την ΕΕ. Οι πιο ανατολικοί (Χάρκοβο, Ντόνιετσκ κλπ). μετά από αιώνες συνεχούς ρωσικής επικυριαρχίας της Ρωσίας μιλάνε συνήθως μόνο Ρωσικά και είναι μάλλον αρκετά Ρωσόφιλοι. (παρεμπιπτόντως Σαχτάρ=ουκρανικά,Σαχτιόρ=ρωσικά).
Ουκρανοί Ναζί. Το μεγαλύτερο κομμάτι της ανατολικής Ευρώπης (Φινλανδοί, Εσθονοί,Λετονοί,Λιθουανοί, Ουκρανοί κλπ.) είχε ταχθεί στον Β'ΠΠ με τους Γερμανούς, συνήθως αναγκαστικά. Βλέπετε ο Στάλιν (που είχε πραγματοποιήσει εκτεταμένους διωγμούς εναντίων των Ουκρανών) δεν είχε δει με καθόλου καλό μάτι την ανεξαρτητοποίηση των βαλτικών, της Φινλανδίας κλπ. μετά το τέλος του Α'ΠΠ και θέλησε το 1939 να τους επανακαταλάβει. Το πέτυχε με την έναρξη του Β'ΠΠ στην Βαλτική, αλλά όχι στη Φινλανδία όπου είχαμε τον περιβόητο Χειμερινό Πόλεμο (Talvisota) και στη συνέχεια τον πόλεμο της "συνέχειας" (jatkosota/continuation war,δεν γνωρίζω πως το λέμε στα ελληνικά επίσημα). Οταν το τρίτο Ράιχ εισέβαλλε στην ΕΣΣΔ η πλειοψηφία των ανατολικών το βρήκαν ως ευκαιρία για απελευθέρωση αλλά ο Χίτλερ απαίτησε να δημιουργήσουν και μονάδες SS (πολλοί βέβαια εντάχθηκαν με χαρά, έτσι). Μετά την τελική ήττα, πολλοί βαλτικοί (προφανώς και πρώην SS) έκαναν μέχρι και αντάρτικο στους Σοβιετικούς (πχ. οι Εσθονοί metsavennad -Αδελφοί του Δάσους- πολεμούσαν μέχρι το '54 στα δάση) . Στις μέρες μας ακόμα, πολλοί γέροι βετεράνοι SS παρελαύνουν στις εθνικές εορτές των χωρών αυτών. Αναπόφευκτα η ιδιαίτερη θέση των ακροδεξιών στις χώρες αυτές (και στην Ουκρανία) περιπλέκει τα πράγματα πολύ.
Το 2004 είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο με τα σημερινά γεγονότα. Είχε κυριαρχήσει ο Γιουστσένκο και η Τιμοσένκο (δυτικόφιλοι) έναντι του Γιανουκόβιτς αλλά τελικά το μπραντεφέρ παρασκηνίου (και η ανικανότητα αυτού του διδύμου να διοικήσει ικανοποιητικά θα έλεγα) επανέφερε τον Γιανουκόβιτς. Αυτές τις μέρες παίζεται μια ακόμα πράξη τους δράματος. Απορώ πάντως με τους Γερμανούς και Αμερικανούς. Αφού ξέρουν ότι η Ρωσία θεωρεί την Ουκρανία περιοχή ζωτικής σημασίας και δεν θα την αφήσει ολοκληρωτικά παρά μόνο με πόλεμο, γιατί το παρατράβηξαν όταν ξέρουν ότι δεν σκοπεύουν να το πάνε μέχρι τέλους, ενώ ο Πούτιν σκοπεύει και παρασκοπεύει.