What's new

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!

Παλιές κάρτες ήχου: Ταξίδι στο παρελθόν και οδηγός εξομοίωσης.

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
Οι παλαιότεροι σίγουρα το ξέρετε, και οι καινούριοι πιθανώς το έχετε διαβάσει. Το PC στο παρελθόν δεν είχε ούτε καλό ήχο, ούτε καλά γραφικά. Οι κονσόλες, τα arcade, και οι home computers υπερείχαν κατά πολύ του IBM PC. Όλα αυτά όμως άρχισαν να αλλάζουν στο τέλος της δεκαετίας του 80. Η εμφάνιση, και η σταδιακή πτώση της τιμής της VGA, και η εμφάνιση των πρώτων καρτών ήχου, έφεραν το PC στο ίδιο, αν όχι ανώτερο επίπεδο με τους ανταγωνιστές του, και ήταν η αρχή της πορείας της μητέρας πλατφόρμας προς την κορυφή.

Διαβάζοντας παλαιότερα αφιερώματα του PC Master, θα συμπεράνει κάποιος ότι η πρώτη κάρτα ήχου για το PC ήταν η Adlib ( παρουσιάστηκε και στο πρώτο τεύχος του PC Master ), και μετά εμφανίστηκε η SoundBlaster, η οποία έγινε γρήγορα το defacto standard στην αγορά, εξαφανίζοντας και απορροφώντας τον ανταγωνισμό, μέχρι και αυτή με την σειρά της να εκτοπιστεί από τα ενσωματωμένα στην μητρική κυκλώματα ήχου.

Αυτό δεν ισχύει επακριβώς. Πριν και ταυτόχρονα με την Adlib, εμφανίστηκαν και άλλες εταιρίες, και η Creative είχε προσπαθήσει να μπει στη αγορά των καρτών ήχου, με την C/MS ( γνωστή και ως Gameblaster ), αλλά απέτυχε.

Ας τα δούμε με την σειρά όμως...

PC Speaker - 1981

Η πρώτη συσκευή αναπαραγωγής ήχου, σε χρήση ακόμα και σήμερα, αλλά πλέον μόνο για διαγνωστικό έλεγχο, καθ' ότι "ξεκινά" πριν από την κάρτα γραφικών. Πρόκειται για ένα απλό beeper, αλλά στο παρελθόν εταιρίες όπως η γνωστή από τα Tex Murphy Αccess Software, είχαν καταφέρει εντυπωσιακά πράγματα:



PCjr Speaker/Tandy - 1983/1984

Ο μικρός αδελφός του IBM 5150, του πρώτου ΙΒΜ PC, είχε ενισχυμένα γραφικά και ήχο σε σχέση με τον μεγάλο του αδερφό. Το chip SN76489 της Texas Instruments, ουσιαστικά είναι 3 PC speaker σε 1 chip, επιτρέποντας μια μορφή πολυφωνικού ήχου. Σε συνδυασμό με την CGA+, o PCjr έπρεπε να γίνει ο κυρίαρχος στην αγορά των οικιακών υπολογιστών, εκμεταλλευόμενος το όνομα της μαμάς IBM, και την πορεία του μεγάλου του αδερφού. Η υψηλή τιμή του, και η ασυμβατότητα με μεγάλο μέρος των εφαρμογών για PC, τον καταδίκασαν.<br>Η Tandy, όμως διέσωσε τα πρότυπα ήχου και γραφικών του PCjr, μέσω των κλώνων της σειράς Tandy 1000, οι οποίοι ήταν πλήρως συμβατοί με το λογισμικό του IBM PC, και του PCJr, και παρείχαν τα καλύτερα γραφικά και ήχο στο PC, για αρκετά χρόνια.

Review του PCjr από τον LGR:



Review του Tandy 1000 από τον LGR:



Roland MPU-401 - 1984
Tο ΜPU-401 της Roland, ήταν ένα MIDI interface, που αναλάμβανε την σύνδεση MIDI συσκευών με υπολογιστή. Κυκλοφόρησαν πολλά μοντέλα, για διάφορους υπολογιστές, μεταξύ αυτών και το PC. Στην αρχή, κυκλοφόρησε με την μορφή κιτ που περιλάμβανε μια κάρτα επέκτασης και ένα εξωτερικό κουτί. Η κάρτα επέκτασης απλά αναλάμβανε την σύνδεση του εξωτερικού κουτιού στην μητρική, και τυχόν διεργασίες γίνονταν στο κουτί. Αργότερα κυκλοφόρησαν και μοντέλα που δεν είχαν εξωτερικό κουτί, καθώς και μοντέλα που περιλάμβαναν και κάποια κάρτα ήχου MIDI της Roland. Επίσης οι λειτουργίες του εξομοιώθηκαν, έστω και μερικώς, από μεταγενέστερες κάρτες ήχου άλλων εταιριών.<br>Με το MPU-401, και την σύνδεση ενός MIDI synthesizer, πλέον μπορούσαν να αναπαραχθούν ήχοι από το PC, που δεν προερχόταν από το PC speaker. Το πρόβλημα ήταν ότι το MPU-401 ουσιαστικά ήταν προϊόν που απευθύνονταν σε επαγγελματίες, με αποτέλεσμα να έχει αλμυρή τιμή, και δεν υπήρχε υποστήριξη από το λογισμικό.

Roland_MPU-401.jpg

Η συνέχεια αργότερα...
 
Last edited:

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
Συνέχεια από το προηγούμενο post.<br><br><b>Covox Speech Thing/FTL Sound Adapter/ Disney Sound Source - 1986/1989/1991</b><br><br>Tι κοινό έχουν η Covox, η FTL, και η Disney;<br><br>Μια σειρά από DACs, που συνδέονταν στην παράλληλη θύρα και παρήγαγαν ήχο.<br><br> Ουσιαστικά πρόκειται για μια σειρά από αντιστάσεις, κατάλληλα τοποθετημένες ώστε να μετατρέπουν το σήμα της παράλληλης θύρας σε μονοφωνικό ήχο. Θεωρητικά μπορούσαν να αναπαράγουν μουσική και ηχητικά εφέ, αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα. Δεν υποστήριζαν DMA. Οπότε δούλευαν με timed interrupts, που σημαίνει ότι όσο δούλευαν, απασχολούσαν πλήρως τον επεξεργαστή. Γι αυτό τον λόγο, παιχνίδια που χρησιμοποίησαν αυτά τα DACs, εμφανίστηκαν από το 1989 και έπειτα, που οι επεξεργαστές ήταν αρκετά γρήγοροι ώστε να μην γίνεται αισθητή η χρήση των timed interrupts. Χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για ηχητικά εφέ, αν και υπάρχουν τίτλοι που τα χρησιμοποιούν και για την μουσική τους.<br><br>Η απλή κατασκευή του Speech Thing, και η υψηλή του τιμή, σε σχέση με το κόστος των εξαρτημάτων που το αποτελούσαν ( κόστιζε 70 $ και τα εξαρτήματα 15$) είχε σαν αποτέλεσμα να αντιγραφτεί από χομπίστες και άλλες εταιρίες. Το Sound Adapter, που έδινε η FTL μαζί με το πρωτοποριακό για την εποχή RPG, Dungeon Master, ήταν σχεδόν ίδιο. Το μόνο που διέφερε ήταν τα Ohm των αντιστάσεων, και ότι αντί για passthrough σε παράλληλη θύρα, το Sound adapter είχε μια θύρα για το κλασσικό joystick του Atari 2600. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο ήχος του Sound adapter να είναι λίγο διαφορετικός σε σχέση με τον ήχο τoυ Speech Thing.<br><br>Βασισμένο στο Speech Thing, αλλά με ορισμένα φίλτρα στο DAC, που το έκαναν ασύμβατο με αυτό, ήταν το Disney Sound Source, που περιλάμβανε και ένα μικρό, τροφοδοτούμενο με 9V μπαταρία, ηχείο. Υποστηρίχτηκε από περισσότερα παιχνίδια, ειδικά της Sierra, καθώς υπήρχε συνεργασία της SIerra με την Disney. Με κόστος σημαντικά μικρότερο από αυτό της αγοράς  άλλης κάρτας ήχου και ηχείων ( μόνο 14$! ) ήταν η πιο οικονομική επιλογή για ήχο.<br><br>Οι συσκευές αυτές γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με την demoscene, και υποστηρίχτηκαν από πολλούς trackers. Πράγμα διόλου παράξενο, καθώς ήταν ο πιο οικονομικός τρόπος για αναπαραγωγή ήχου, πέρα από το PC Speaker, και είχε πολύ καλύτερη ποιότητα ήχου.<br><br>Review ενός DIY κλώνου του Covox Speech thing από τον LGR:<br><br>[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=spOenlrSSOE[/youtube]<br><br>Review του Disney Sound Source από τον LGR:<br><br>[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=A1YThKmV2dk[/youtube]<br><br>Μια φωτογραφία του FTL Sound Adapter:<br><br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/7/75/Sound_Adapter_-_Plug.jpg" alt="Sound_Adapter_-_Plug.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Η συνέχεια αργότερα...
 

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
<b>IBM Music Feature Card ( IMFC ) - 1987</b><br><br>Αποτελεί ειρωνεία, ότι μια από τις τελευταίες ( αν όχι η τελευταία ) κάρτες επέκτασης που έβγαλε η IBM για την οικογένεια των IBM PC / PC-XT / PC - AT, είναι η πρώτη εσωτερική κάρτα ήχου για "ΙΒΜ και συμβατούς", η IMFC. Το κύκνειο άσμα, λίγες μέρες πριν την παρουσίαση της σειράς PS/2, η IBM Music Feature Card ( στο εξής IMFC ).

IBM Music Feature Card (IMFC)


3.jpg" class="bbcode_img" />
%24_57.JPG
<br><br>Το βασικό chip της κάρτας, το YM-2164 OPP, είναι κατασκευασμένο από την Yamaha, η οποία βοήθησε με τον σχεδιασμό της κάρτας. Και όπως όλα τα chip ήχου της Yamaha, χρησιμοποιούσε την τεχνική FM Synthesis, και υποστήριζε στερεοφωνικό ήχο. Στην ουσία, η κάρτα είναι ένα Yamaha FB-01 MIDI synthesizer ( με την διαφορά ότι δεν φορτώνει patches ) και ένα MIDI interface, στην ίδια συσκευασία. Και τι συσκευασία... η κάρτα είναι πλήρους μήκους, και απαιτούσε αντίστοιχα κουτιά. Στην συσκευασία υπήρχε και ένα εξωτερικό κουτί και παρείχε θύρες MIDI για να συνδεθεί η κάρτα με άλλα MIDI εξαρτήματα ( πχ πληκτρολόγια ).<br><br><br>Η κάρτα αυτή είναι ένα παράδοξο. Προωθήθηκε ελάχιστα από την IBM, που με την σειρά PS/2 προσπάθησε να αφανίσει τον 8μπιτο δίαυλο των πρώτων PC ( ο οποίος όμως επέζησε χάρη στην στήριξη των κατασκευαστών των κλώνων και έγινε γνωστός ως Industry Standard Architecture - ISA - Bus ). Οι PCs απευθύνονταν σε στελέχη και επιχειρηματίες, που θέλανε λογιστικά φύλλα και επεξεργαστές κειμένου. Οι μουσικοί αγοράζανε Macs και Atari ST, που μέχρι τότε υπερείχαν παρασάγγας των PC σε ήχο, και είχαν και μουσικό λογισμικό. Η κάρτα ήταν πανάκριβη ( 600+ $! ), και όπως προαναφέρθηκε, απαιτούσε μεγάλα κουτιά, που δεν είχε ούτε η IBM σε όλα τα μοντέλα της. Οπότε πούλησε και υποστηρίχτηκε ελάχιστα.<br><br>Και επειδή υπήρχαν και η πιο φτηνή AdLib και το αντίστοιχου κόστους MT - 32 της Roland με καλύτερο ήχο ( είχε reverb ) , η υποστήριξη, αν υπήρχε, δεν σήμαινε και καλό ήχο. Πολλές φορές ο συνθέτης σύνθετε με βάση το MT -32, και "portάρε" όπως όπως τον ήχο στο IMFC, και στην AdLIb. Οπότε οι όποιες ικανότητες της κάρτας, πολλές φορές δεν αξιοποιήθηκαν σωστά. <br><br>Βίντεο από demo της IMFC:<br><br>[youtube]<br><br>[youtube]<br><br>Η συνέχεια αργότερα.
 
Last edited:

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
Συνέχεια από το προηγούμενο post.<br><br><b>Roland MT - 32/LAPC-I/CM - 32L - 1987/1988/1989</b><br><br>Εκεί που η Γαλάζια κυρία απέτυχε, η Roland πέτυχε. Το 1987, παρουσίασε το MT - 32, ένα MIDI synthesizer που έμοιαζε με ηλεκτρονικό ξυπνητήρι .χρησιμοποιούσε την μέθοδο LA synthesis, και βασιζόταν στo Roland D-50, που αξιοποιούσε την ίδια μέθοδο. Απευθυνόταν κυρίως σε μερακλήδες ερασιτέχνες μουσικούς ( τους λεγόμενους prosumer ), αλλά χάρη σε κάποιες δηλώσεις CEO του χώρου των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, σύντομα θα γινόταν το de facto στάνταρντ για ποιοτική MIDI μουσική στα PC games.<br><br><img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/05/MT_32.jpg" alt="MT_32.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Το 1987, με την παρουσίαση της σειράς PS/2, και της VGA κάρτας γραφικών, τα PC πλέον είχαν εφάμιλλα γραφικά με τον ανταγωνισμό. Υστερούσαν όμως κατά πολύ στον ήχο. Γι αυτό το λόγο, στην έκθεση CES του 1988, μια ομάδα από CEO εταιρίων του χώρου των παιχνιδιών, ζήτησε την δημιουργία καρτών ήχου, που θα έφερναν τα PC στο ίδιο επίπεδο με τον ανταγωνισμό, κόστος 80$, και θα έκαναν το PC gaming να πάψει να μοιάζει με ανέκδοτο. Οι ίδιοι δεσμεύτηκαν να υποστηρίξουν τις κάρτες αυτές,όταν θα εμφανίζονταν. Η πάντα πρωτοπόρος SIerra On LIne  ( υποστήριξε πρώτη γραφικά EGA και VGA και δισκέτες 3,5 ") άρχισε να παρέχει υποστήριξη για τις τότε διαθέσιμες συσκευές, ανάμεσα τους τα IMFC και το MT-32. <br><br>Το MT-32 υποστήριζε λιγότερα όργανα από την ανταγωνιστική ΙMFC, και ήταν μια εξωτερική συσκευή, που γέμιζε το γραφείο και απαιτούσε τα δικά της καλώδια. Αλλά είχε εκπληκτική απόδοση κρουστών και χάλκινων πνευστών, και υποστήριζε reverb και chorus, με αποτέλεσμα ο ήχος του να αρέσει πιο πολύ στους μουσικούς της Sierra και των άλλων εταιριών. Όμως δεν υποστήριζε ψηφιοποιημένο ήχο PCM, με αποτέλεσμα τα εφέ, σε αντίθεση με την μουσική, να είναι απαίσια. Παρ΄ όλα αυτά, επειδή τα τότε αποθηκευτικά μέσα επέτρεπαν μικρή μόνο ποσότητα ψηφιοποιημένου ήχου ο υπέροχος MIDI ήχος του MT -32 έγινε ο προτιμητέος τρόπος σύνθεσης αναπαραγωγής μουσικής στο PC. To 1988 παρουσιάστηκε η κάρτα LAPC-I, που ήταν ένα MPU-401 interface μαζί με ένα βελτιωμένο MT-32synthesizer σε μορφή κάρτας ISA 8 bit. Αν και κόστιζε 400$, ήταν πιο φτηνό, με καλύτερη υποστήριξη, και με πιο ευχάριστο ήχο από το IMFC, που άρχισε να χάνει όποια υποστήριξη είχε μέχρι τότε. Το 1989 παρουσιάστηκε το CM-32L, που ήταν το synthesizer  μέρος του LAPC-I σε εξωτερική συσκευή.<br><br><img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/11/Lapc-1.jpg" alt="Lapc-1.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/5/5c/CM-32L.jpg" alt="CM-32L.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Χάρη στην υποστήριξη από τα μεγαλύτερα στούντιο του χώρου, το MT-32 και οι παραλλαγές του παρέμειναν, μέχρι την εμφάνιση του General MIDI και των συσκευών που το υποστήριζαν, ο καλύτερος τρόπος για να ακούς μουσική στο PC. Υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα όμως. Η πρώτη έκδοση του MT-32 (ξεχωρίζει από την έλλειψη υποδοχής ακουστικών), είχε κάποια σφάλματα που σε μετέπειτα εκδόσεις και παραλλαγές διορθώθηκαν, τα οποία πολλοί δημιουργοί χρησιμοποίησαν για τον ήχο του παιχνιδιού τους, κάνοντας χρήση των bugs για δημιουργία κάποιων εφέ ή ιδιαίτερων ήχων. Επίσης, το CM-32L υποστήριζε κάποια όργανα παραπάνω από το MT-32. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα παλαιότερα παιχνίδια να μην παίζουν σωστά στο CM-32L και την LAPC-I, ενώ τα νεώτερα να μην δουλεύουν σωστά στο MT-32. Οπότε κάποιος έπρεπε, για να έχει 100% συμβατότητα, να έχει και ένα ΜΤ-32 χωρίς υποδοχή ακουστικών, και ένα CM-32L ή μια LAPC-I. Και φυσικά, να ξοδέψει πολλά λεφτά. Βάλτε και το ότι πολλοί τίτλοι ζήταγαν άλλη κάρτα για τα ηχητικά εφέ, και βλέπετε ότι το MT - 32 και οι παραλλαγές του δεν ήταν για όλα τα βαλάντια.<br><br>Δείγμα των ικανοτήτων του MT-32:<br><br>[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=Pdd2CNlcqn0[/youtube]
 

Borracho

Ancient Red Dragon
Joined
Nov 26, 2012
Messages
12,519
Εκπληκτική δουλειά ΒιΘεοφίλη, αυτό ανετότατα γινόταν άρθρο κανονικό σε συνέχειες! Τρισεύγε!
 

fotis_kfor

Gelatinous Cube
Joined
Dec 1, 2012
Messages
138
Πολύ ωραίο το thread με μπόλικο μάθημα ιστορίας :cheer:

Μπράβο vtheofilis :cheer:
 

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
<b>AdLib Music Synthsesizer Card ( AMSC )/AdLib Gold - 1987/1992</b><br><br>Η AdLib Music Synthesizer Card, της καναδικής εταιρείας AdLib ( το όνομα προέρχεται από την λατινική φράση "ad libitum" , "κατά βούληση" ), θεωρείται από πολλούς, λανθασμένα, ως η πρώτη κάρτα ήχου για PC. Σίγουρα δεν ήταν ή πρώτη κάρτα ήχου ( όπως έγραψα σε προηγούμενο post, αυτή η τιμή ανήκει στην IMFC ), αλλά ήταν η πρώτη προσιτή κάρτα ήχου για PC, και κατάφερε να γίνει de facto στάνταρ στην βιομηχανία. Η πρώτη Sound Blaster διαφημιζόταν ως "AdLib compatible", και υπήρχε πληθώρα άλλων κλώνων της AdLib στην αγορά.<br><br>Το 1987 κυκλοφόρησε η πρώτη έκδοση της κάρτας. Βασιζόταν στο Yamaha YM-3812 FM Operator Type-L II (OPL2) chip, το οποίο το συμπλήρωναν διάφορα άλλα εξαρτήματα του εμπορίου. Είχε μια μια έξοδο ήχου σε μορφή "καρφιού" 0,25", και ένα ποτενσιόμετρο για την ρύθμιση της έντασης του ήχου. Στη συσκευασία της πρώτης έκδοσης του 1987περιλαμβάνονταν το πρόγραμμα AdLib Visual Composer, και απευθύνονταν, αρχικά, σε όσους ήθελαν να δημιουργήσουν μουσική στον υπολογιστή τους, με σχετικά χαμηλό κόστος. Η AdLib είχε τόσο χαμηλές απαιτήσεις, που μπορούσε να δουλέψει ακόμα και στο πρώτο ΙΒΜ PC.<br><br>Η πρώτη έκδοση της AMSC:<br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/c/c3/AdLib_-_1987.jpg" alt="AdLib_-_1987.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Το AdLib Visual Composer:<br><br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/a/a4/AdLib_Visual_Composer_-_DOS.png" alt="AdLib_Visual_Composer_-_DOS.png" class="bbcode_img" /><br><br>Παρά το χαμηλό κόστος, και τις αξιοπρόσεκτες ικανότητες, οι μουσικοί σνόμπαραν την AdLib. Το 1988 όμως, η Sierra άρχισε να αναζητά φτηνές κάρτες ήχου με ικανοποιητική ποιότητα αναπαραγωγής, για να υποστηρίξει στα παιχνίδια της. Η IBM και η Roland, κάθε άλλο παρά φτηνές προτάσεις είχαν στην αγορά, και ο ήχος από το PC Speaker δεν ήταν αρκετός για τις φιλοδοξίες της Sierra. Υπήρχε και το Covox Speech Thing, αλλά ο ψηφιοποιημένος ήχος του είχε απαγορευτικό μέγεθος για τα μέσα αποθήκευσης της εποχής, οπότε χρησιμοποιούνταν για εφέ. Οπότε, με κόστος 250$, η AdLib φάνταζε ως ιδανική λύση.  Το King&#039;s Quest IV: The Perils of Rosella ήταν το πρώτο παιχνίδι με υποστήριξη για κάρτα ήχου της AdLib. Και καθώς η Sierra επέβαλε τα πρότυπα τότε, σύντομα ακολούθησαν πολλοί ακόμα τίτλοι.<br><br>Το 1990, κυκλοφόρησε μια ακόμα έκδοση της κάρτας, με κάποιες μικροβελτιώσεις για καλύτερη ποιότητα ήχου, και έξοδο σε μορφή "καρφιού" 3,5mm, πού είχε αρχίσει να γίνεται το πρότυπο στο χώρο των PCs. Η κάρτα ήταν και πιο φτηνή (200$), καθώς το απευθυνόμενο σε συνθέτες Visual Composer άρχισε να πουλιέται ξεχωριστά ή σε άλλο πακέτο με την κάρτα, που απευθύνονταν σε μουσικούς. Πολλά παιχνίδια έδιναν και εκπτωτικό κουπόνι για την κάρτα, με αποτέλεσμα να είναι ακόμα πιο ελκυστική η αγορά της.<br><br>Η έκδοση του 1990:<br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/1/17/AdLib_-_1990.jpg" alt="AdLib_-_1990.jpg" class="bbcode_img" /><br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/e/ea/AdLib_-_1990.png" alt="AdLib_-_1990.png" class="bbcode_img" /><br><br>Το πρόβλημα της AdLib ήταν ότι λόγω της χρήσης εξαρτημάτων του εμπορίου, η κλωνοποίηση της ήταν πανεύκολη. Το OPL2 της Yamaha που χρησιμοποιούσε, μπορούσε να αγοραστεί από τον οποιοδήποτε. Παρότι οι πρώτες εκδόσεις της κάρτας είχαν ξυσμένους τους κωδικούς του chip για να μην φαίνονται, σύντομα κατέστη δυνατή η αντιγραφή της, και η εμφάνιση πλήρως συμβατών κλώνων. Προσθέστε σε αυτό ότι οι κλώνοι ήταν πολλές φορές και πιο φτηνοί, και θα καταλάβετε ότι τα οικονομικά προβλήματα ήταν αναπόφευκτα.<br><br>Κλώνος από την Rainbow Arts (Rainbow Arts Soundboard):<br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/1/1d/Rainbow_Arts_Soundboard.jpg" alt="Rainbow_Arts_Soundboard.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Κλώνος αγνώστου κατασκευής από την Ταϊβάν:<br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/6/6d/Magical_Sound_Card.jpg" alt="Magical_Sound_Card.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Το 1992, η AdLib βγάζει στην αγορά την AdLib Gold. Χρησιμοποιούσε το Yamaha YMF262 (OPL3), συμβατό με το OPL2 της AMSC ( αν και λόγω κάποιον διαφορών, όχι πλήρως), το οποίο αναπαρήγαγε στερεοφωνικό FM synth και PCM ήχο. Με την χρήση προαιρετικού surround module, υποστηρίζονταν και chorrus effect. Επίσης, ενσωματώθηκε gameport, και επεκτάσεις ελεγκτή SCSI ( για σύνδεση CD-ROM ) και Modem βρίσκονταν υπό ανάπτυξη. Αλλά δεν κυκλοφόρησαν ποτέ. Η Sound Blaster είχε βγάλει την AdLib στο περιθώριο, και λίγο καιρό μετά την κυκλοφορία της AdLib Gold, η AdLib χρεοκόπησε. Η Gold δυστυχώς υποστηρίχτηκε από λίγα παιχνίδια, και λίγοι την αγόρασαν, καθώς κόστιζε πιο πολύ από μια Sound Blaster.<br><br>AdLib Gold:<br><br><img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/65/Adlib_Gold_1000.jpg" alt="Adlib_Gold_1000.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><br>Surround Module:<br><br><img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/32/AdLibGold_surroundmodule.jpg" alt="AdLibGold_surroundmodule.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Review της AdLib από τον LGR:<br><br>Μέρος 1ο<br><br>[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=XWrZ7xVJqDg[/youtube]<br><br>Μέρος 2ο<br><br>[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=O3r2TF7jDxA[/youtube]
 

kuivamaa

Death Knight
Staff member
Joined
Nov 26, 2012
Messages
3,207
https://www.youtube.com/watch?v=4mjcXj6HOwU

Beeper έπος.
 

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
<b>Creative Music System ( C/MS ) / Creative Game Blaster - 1987 / 1988</b><br>Την 1η Ιουλίου 1981, στην Chinatown της Σιγκαπούρης, δυο συμμαθητές ιδρύουν το κατάστημα υπολογιστών τους. Τα ονόματα τους Sim Wong Hoo και Ng Kai Wa, και το όνομα του καταστήματος Creative Technology. Πέρα από τις συνήθεις εργασίες ενός computerομάγαζου, σχεδίαζαν και έφτιαχναν και τα δικά τους προϊόντα. Ένα από τα πρώτα, ήταν μια κάρτα επέκτασης RAM ( συνήθως οι υπολογιστές της εποχής αύξαναν έτσι την RAM τους ), για τον Apple II. Σύντομα άρχισαν να φτιάχνουν δικούς τους υπολογιστές, συμβατούς με το κινεζικό αλφάβητο, και με δυνατότητες αναπαραγωγής ήχου μεγαλύτερες από τα PC της εποχής. Η εμπορική επιτυχία αυτών των υπολογιστών, άνοιξε την όρεξη της Creative Technologies, και τον Αύγουστο του 1987, παρουσίασαν στην διεθνή αγορά το Creative Music System (C/MS).<br><br><img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/1/10/Creative_Music_System.jpg" alt="Creative_Music_System.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Η κάρτα περιλάμβανε 2 ολοκληρωμένα κυκλώματα της Philips, με την κωδική ονομασία SAA-1099 ( τα οποία, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει την αντιγραφή του προϊόντος της από τον ανταγωνισμό, η Creative κάλυπτε με μια ετικέτα με τον κωδικό CMS-301 ). Επίσης, για να εντοπίζεται αυτόματα από το λογισμικό, η κάρτα έφερε το ολοκληρωμένο CT1302A. Ο ήχος από τα SAA-1099 ήταν παρόμοιας φύσης με αυτών του PC Speaker και του Tandy, αλλά με περισσότερες φωνές ( 12 ), και στερεοφωνικός.<br><br>Τον εξοπλισμό της κάρτας αποτελούσαν 2 θύρες RCA, μια minijack για ακουστικά, και μια ροδέλα για την ρύθμιση της έντασης. Στην συσκευασία περιλαμβάνονταν utilities, ένα πρόγραμμα σύνθεσης ήχων, καθώς και τραγούδια που είχαν συντεθεί με την C/MS.<br><br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/b/bb/Creative_Music_System_-_Packaging.jpg" alt="Creative_Music_System_-_Packaging.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Παρά της προσπάθειες της Creative, η C/MS, λόγω του ήχου που παρήγαγε, ο οποίος θύμιζε μια χορωδία από 12 PC speaker τοποθετημένα εκατέρωθεν του ακροατή, δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ο ήχος φάνταζε άσχημος σε σχέση με τον ήχο της AdLib, που ήταν κοντά στο κόστος, και απείχε ακόμα περισσότερο από τον ήχο του Roland ΜΤ -32. Παρ&#039; όλα αυτά, η Creative κατάφερε να αποσπάσει την υποστήριξη της Sierra, και όπως είδαμε και παραπάνω, η Sierra τότε μπορούσε να καθιερώσει πρότυπα. Η συνεργασία με την Radioshack το 1988, είχε σαν αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει η C/MS με διαφορετική συσκευασία και συνοδευτικό πακέτο λογισμικού, με την ονομασία Game Blaster, χωρίς κάποια διαφορά στον σχεδιασμό της κάρτας.<br><br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/2/2d/Game_Blaster_-_Packaging.jpg" alt="Game_Blaster_-_Packaging.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Το πακέτο λογισμικού περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, το shoot&#039; em up Silpheed και Drivers για τα μέχρι τότε κυκλοφορούντα SCI adventures  της Sierra. Η Creative καταπώς φαίνεται, είχε αντιληφθεί ότι τα παιχνίδια πουλούσαν κάρτες ήχου. Ακόμα και έτσι όμως, η κάρτα παρέμεινε κομπάρσος όσον αφορά την υποστήριξη από τα παιχνίδια. Παρ&#039; όλα αυτά, η Creative έμαθε από τα λάθη της, και ήταν έτοιμη να αντεπιτεθεί με την Killer Card, η οποία θα συνδύαζε την C/MS με μια κλωνοποιημένη AdLib, και μια Gameport, καθώς και ικανότητα αναπαραγωγής PCM ήχου. Όταν κυκλοφόρησε το 1989, έγινε γνωστή ως Sound Blaster...<br><br>Παρουσίαση της C/MS από τον LGR, μέσω της εξομοίωσης από την Sound Blaster:<br><br>[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=VlPJcWf1DeA[/youtube]
 

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
<b>Innovation SSI - 2001 - 1989</b>

Στους παλαιότερους συμφορουμίτες, και σε όσους αρέσει να ακούνε chiptune μουσική, τα αρχικά SID έχουν ταυτιστεί με το θρυλικό τσιπάκι 6581 Sound Interface Device της MOS, υπεύθυνο για τον ήχο του Commodore 64. Πόσοι γνωρίζουν ότι υπήρξε και SID στο PC;

Το 1987, σε μια έκδοση του παιχνιδιού Gunship, της γνωστής στους φίλους των εξομοιωτών και παιχνιδιών στρατηγικής Microprose, εμφανίστηκαν αναφορές στην έκδοση v429.04 του παιχνιδιού Gunship για κάποια κάρτα με την ονομασία " Micropose Sound Board - The Entertainer ". Σύμφωνα με αυτές, επρόκειτο για μια 8-bit ISA κάρτα, με ένα chip MOS 6581 SID για την δημιουργία ήχου, και μια gameport για σύνδεση joystick. Εφ' όσον ήταν εγκατεστημένη, εντοπίζονταν αυτομάτως από το παιχνίδι, και ο χρήστης, πατώντας ένα απλό συνδυασμό πλήκτρων αυξομείωνε την ένταση
Ποιο ήταν το όφελος για την Micropose από αυτή την κάρτα; Είναι πολύ απλό, θα της ήταν πολύ εύκολο να προσθέσει ήχο στους τίτλους που ανέπτυσσε πολύ πιο εντυπωσιακό από αυτόν του PC Speaker ή του Tandy Speaker, χρησιμοποιώντας τους ίδιους πόρους και την ίδια τεχνογνωσία για την έκδοση του PC και την έκδοση του Commodore 64, που παρέμενε πολύ δημοφιλής εκείνη την περίοδο. Στην μοναδική γνωστή διαφήμιση, σε μια εισαγωγική οθόνη του Gunship v429.04, αναφέρετε ότι η κάρτα ήταν δυνατόν αγοραστεί είτε από κάποιο κατάστημα λιανικής.
Φαίνεται όμως ότι η κάρτα πούλησε ελάχιστα, ή δεν βγήκε καν στην αγορά, καθώς σε ερωτήσεις που έγιναν σχετικά με αυτή σε υψηλά ιστάμενα πρώην στελέχη της Micropose, απάντησαν ότι δεν θυμούνται τίποτα σχετικό με αυτήν. Η κάρτα φέρεται να υποστηρίχθηκε από κάποιες εκδόσεις του Gunship και του Pirates μόνο, και δεν έχει εμφανιστεί καμιά υλοποίηση της μέχρι τώρα. Οπότε, το πιθανότερο είναι να μην προχώρησε καν στο στάδιο του πρωτότυπου

Το 1989 όμως, η εταιρεία Innovation Computer Corporation ι έβγαλε την Innovation SSI - 2001 στην αγορά. Η 8 - bit ISA κάρτα είχε ένα 6581 SID, μια gameport, και μια έξοδο ήχου RCA, μονοφωνική, θυμίζοντας πάρα πολύ την ιδέα της Micropose.Βγήκαν 2 εκδόσεις, με μικροδιαφορές στην διάταξη της πλακέτας, αλλά και οι 2 χρησιμοποιούν το MOS 6581 SID, και όχι κάποια μεταγενέστερη έκδοση του. Το κόστος αγοράς ήταν γύρω στα 130 $, και με χρήση εκπτωτικών κουπονιών. 70 $
Υποστηρίχτηκε ελάχιστα, με κάποιους τίτλους της Micropose και το Ultima VI ( το οποίο στο PC είχε μεταξύ άλλων και SID ήχο, ενώ στον C64 όχι, καθώς δεν τον σήκωνε ο γερασμένος πλέον C64 ). Και η μικρή υποστήριξη δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση, καθώς εκείνη την εποχή υπήρχε ήδη η δημοφιλής AdLib, και το Roland ΜΤ - 32, που τραβούσαν την προσοχή και των χρηστών και των δημιουργών. Παρέμεινε έτσι, μια άγνωστη και ξεχασμένη κάρτα, για το ευρύ κοινό.

Η αρχική έκδοση της SSI - 2001:

<img src="http://4.bp.blogspot.com/-B9tFiRU5ZDU/UsmRep3Cm2I/AAAAAAAAA3Q/b12-WN3yyJU/s1600/Innovation_SSI_front.jpg" alt="Innovation_SSI_front.jpg" class="bbcode_img" />

Η μεταγενέστερη έκδοση:

Penya_SSI2001.JPG




Παρ΄όλα αυτά, ένα μέλος του VOGONS Forum, με την ονομασία Fagear, έφτιαξε ένα αντίγραφο της SSI - 2001, το οποίο φέρει και κάποιες βελτιώσεις όπως δυνατότητα χρήσης όχι μόνο του αρχικού SID, αλλά και των μεταγενέστερων εκδόσεων του, είσοδο και έξοδο ήχου, και θύρες minijack, αντί για RCA.

Ο κλώνος του Fagear:

<img src="http://3.bp.blogspot.com/-EKt3VsCY12E/VPn5LgqARHI/AAAAAAAACaY/TiBVGyVoN4o/s1600/20150306_135638.jpg" alt="20150306_135638.jpg" class="bbcode_img" />

Η συνέχεια αργότερα...
 

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
<b>Creative Sound Blaster 1.0/1.5/2.0 - 1989/1990/1991<br><br></b>Μετά την μερική αποτυχία της CMS, η Creative ανασκουμπώθηκε, και έβαλε σκοπό να κατακτήσει την αγορά. Το 1989 παρουσίασε την πρώτη Sound Blaster ( μετέπειτα. Η κάρτα περιλάμβανε ένα Yamaha OPL2 για πλήρη συμβατότητα με την Ad Lib, 2 Philips SAA - 1099, και ένα chip που έφερε τα διακριτικά <b>DSP </b>( Digital Sound Processor, αντί του συνήθους Digital <b>Signal </b>Processor )<b>  </b>που περιλάμβανε ένα DAC που υποστήριζε  μονοφωνική αναπαραγωγή  8 bit / 23 kHz και  μονοφωνική εγγραφή  8 bit / 12 kHz, μαζί με αποκωδικοποιητή ADPCM και ένα MIDI interface μερικώς συμβατό με το MPU - 401 της Roland.Η κάρτα είχε μια έξοδο minijack για ηχεία, μια είσοδο μικροφώνου, ένα ποτενσιόμετρο για αυξομείωση της έντασης, και μια Gameport.<br><br>Η συμβατότητα με την Ad Lib, και η Gameport, και η πολύ καλή τιμή της ( ίδια, και έπειτα μικρότερη της Ad Lib ), και ο συνδυασμός πολλών λειτουργιών σε μια κάρτα, ήταν πολύ ελκυστικός για τους χρήστες. Η Ad Lib ήταν ο καλύτερος συνδυασμός απόδοσης προς τιμή για ήχο στον PC, και ήταν πλέον καθιερωμένο πρότυπο στο PC για ήχο, η προσθήκη της Gameport γλύτωνε τον χρήστη από την αγορά ξεχωριστής κάρτας, που κόστιζε 50$ και καταλάμβανε μια θέση ISA, ενώ το DAC έδινε multimedia δυνατότητες. Η Sound Blaster είχε έρθει για να μείνει. Μάλιστα, όταν η Microsoft ανακοίνωσε το πρότυπο Multimedia PC το Νοέμβριο του 1990, πρότεινε την υποστήριξη της από τους δημιουργούς, παρ&#039; ότι η Sound Blaster δεν ήταν πλήρως συμβατή με αυτό, καθώς ήταν ότι πιο κοντινό προς αυτό. Ο τύπος της εποχής μάλιστα, είκαζε ότι το Multimedia PC, είχε βασιστεί στα χαρακτηριστικά και τις δυνατότητες της Sound Blaster. <br><br>Το 1990 παρουσιάστηκε η έκδοση 1.5, που δεν περιλάμβανε τα SAA - 1099, αλλά είχε sockets για την τοποθέτηση τους, και το 1991, η έκδοση 2.0, με βελτιωμένη έκδοση του "DSP" με υποστήριξη auto - init DMA, καλύτερη, αλλά όχι πλήρη συμβατότητα με MPU - 401, και βελτιωμένη ποιότητα αναπαραγωγής και εγγραφής ( 8bit / 44kHz και 8bit / 15kHz  αντίστοιχα ). Επίσης πρόστέθηκε και Line-In minijack, και η κάρτα είχε μικρότερο μέγεθος σε σχέση με τις προηγούμενες εκδόσεις. Tα SAA - 1099 παρέμειναν προαιρετική προσθήκη, και το βελτιωμένο DSP μπορούσε να τοποθετηθεί και στις παλαιότερες εκδόσεις, χωρίς να προσδίδει την βελτιωμένη ποιότητα αναπαραγωγής και εγγραφής. Η έκδοση 2.0, και οι προηγούμενες, εφ΄όσον αλλαχθεί το DSP, είναι συμβατή με το Windows 3.0 Multimedia Extensions Upgrade.<br><br>Η έκδοση 1.0:<br><br><img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/90/Soundblaster-1.0-ct1320.jpg" alt="Soundblaster-1.0-ct1320.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Η έκδοση 1.5:<br><br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/e/e7/Sound_Blaster_1.5_-_CT1320B_-_With_SAA1099s.jpg" alt="Sound_Blaster_1.5_-_CT1320B_-_With_SAA1099s.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Η έκδοση 2.0:<br><br><img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/40/KL_Creative_Labs_Soundblaster_2.0_CT1350B.jpg" alt="KL_Creative_Labs_Soundblaster_2.0_CT1350B.jpg" class="bbcode_img" />
 

Borracho

Ancient Red Dragon
Joined
Nov 26, 2012
Messages
12,519
*Γράφω με το ΕΠΙΚΟ chiptune soundtrack του Xenon 2 Megablast να βαράει στα αυτιά μου*<br><br>Βιθεοφίλη, είσαι ηχολήπτης ή κάτι σχετικό; Το αφιέρωμα είναι φανταστικό!
 

grmadness

Death Knight
Approval of the Admiral
Joined
Apr 3, 2013
Messages
4,952
Το έκανα sticky ακριβώς επειδή είναι πραγματικά τρομερή δουλειά. Μπράβο ρε Θεοφίλη.
 

castorsia

Umber Hulk
Joined
Dec 9, 2012
Messages
805
Τα σπάνε. Τα διαβάζω μέχρι και εγώ που μου χάλασε η κάρτα και έκανα νήμα 15 σελίδων για να βρω άκρη.
 

Borracho

Ancient Red Dragon
Joined
Nov 26, 2012
Messages
12,519
Μηχανολόγος; Εξηγούνται τα πάντα <img src="/bigsmile.gif" width="" height="" alt=":D" title=":D" class="bbcode_smiley" /> :bananallama:
 

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
<b>Covox Sound Master / Sound Master Plus / Sound Master II - 1989 / 1990 / 1991<br><br><br></b>Η Creative δεν ήταν η μόνη που μυρίστηκε παραδάκι από την αγορά του ήχου στο PC. Η πρωτοπόρος Covox, το 1989 παρουσίασε την 8 bit ISA κάρτα Sound Master. Βασισμένη στο <b>PSG </b>( <b>P</b>rogrammamble <b>S</b>ound <b>G</b>enerator ) ΑΥ 8930 της Microchip, συμβατό με το AY 8910 της General Instruments. Παρείχε υποστήριξη για 3 φωνές, όπως το AY 8910 και το SN76496 του PCjr, αλλά με τον κατάλληλο προγραμματισμό, μπορούσε να παράγει πολύ εντυπωσιακό ήχο. Επιπροσθέτως συμπεριλαμβανόταν ένα DAC για αναπαραγωγή ψηφιακών εφέ και ομιλίας, και το ΑΥ 8930 παρείχε υποστήριξη DMA. Η κάρτα είχε μια μονοφωνικήέξοδο ήχου, και 2 joystick θύρες, οι οποίες ήταν συμβατές με τα χειριστήρια CX-40 της Atari και τα χειριστήρια του Sega Master System.<br><br>Η Sound Master δεν απέφερε τις πωλήσεις που περίμενε η Covox, ούτε υποστηρίχθηκε πολύ. Το AY 8930 συνήθως αξιοποιούνταν ως ΑΥ 8910, και ακόμα και αν αξιοποιούνταν πλήρως, είχε υποδεέστερο ήχο από την Ad Lib. Οι θύρες για Joystick  ήταν ένα πλεονέκτημα, αλλά η ασυμβατότητα τους με τα περισσότερα joystick, εξαφάνιζε τα όποια οφέλη. Η Sound Blaster, που βγήκε το ίδιο διάστημα, ήταν πλήρως συμβατή με την Ad Lib και την CMS, και είχε θύρα συμβατή με τα περισσότερα joystick. Και όλα αυτά, σε μια πολύ καλή τιμή.<br><br>Μαθαίνοντας από τα σφάλματα της, η Covox παρουσίασε το 1990 την 8 bit ISA κάρτα Sound Master Plus. Χρησιμοποιούσε, όπως η Ad Lib και η Sound Blaster, ένα OPL2, αντί του ΑΥ 8930, κάνοντας την ουσιαστικά κλώνο της Ad Lib. Οι θύρες για τα Joystick απαλείφθηκαν, αλλά το DAC παρέμεινε, και έδινε ικανότητα αναπαραγωγής ψηφιακών εφέ και ομιλίας, αλλά ήταν ασύμβατο με αυτό της Sound Blaster. Οπότε απαιτούσε επιπρόσθετη υποστήριξη για την αναπαραγωγή ψηφιακών εφέ, με αποτέλεσμα να υποστηριχθεί ελάχιστα. Αυτό, μαζί με την έλλειψη gameport ( είχε μόνο μια μονωφωνική έξοδο ήχου και ένα ποτενσιόμετρο για την ρύθμιση της έντασης, όπως η Ad Lib ), την έκανε να μοιάζει σαν κλώνος και ανταγωνίστρια της παλιάς πλέον Ad Lib, και όχι της Sound Blaster. Όπως ήταν αναμενόμενο, ούτε και αυτή πούλησε αρκετά.<br><br>To 1991, η Covox παρουσίασε την τρίτη και φαρμακερή της υλοποίηση, την Sound Master II. Μαθαίνοντας από τα λάθη της, διατήρησε το OPL 2, και έδινε μαζί ένα Driver με την μορφή ενός προγράμματος <b>TSR </b>( Terminate and Stay Resident), που έκανε το DAC της κάρτας συμβατό με το DAC της SB, ώστε να είναι συμβατό με αυτό. Αυτό όμως σήμαινε και την κατανάλωση πόρων, που μόνο άφθονοι δεν ήταν, καθώς υπήρχαν και άλλα TSR στα συστήματα της εποχής, ούτε εγγυότανε 100% συμβατότητα με την Sound Blaster, που πλέον ήταν το καθιερωμένο πρότυπο. Η κάρτα είχε μια έξοδο για ακουστικά, μια για ηχεία, μια είσοδο για μικρόφωνο ή άλλη πηγή ήχου, μια gameport, και ένα ποτενσιόμετρο για την ρύθμιση της έντασης. Πούλησε και αυτή ελάχιστα, υποστηρίχθηκε απευθείας ελάχιστα, και ήταν το κύκνειο άσμα της Covox.<br><br>Η Sound Master:<br><br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/a/a4/Sound_Master.jpg" alt="Sound_Master.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Η Sound Master Plus:<br><br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/6/67/Covox_Sound_Master_Plus.jpg" alt="Covox_Sound_Master_Plus.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>H Sound Master II:<br><br><img src="http://www.vgmpf.com/Wiki/images/e/e5/Sound_Master_II.jpg" alt="Sound_Master_II.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>
 

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
<b>Creative SoundBlaster Pro/Pro 2.0 ( 1991 )</b><br><br>Το Μάιο του 1991 η Creative παρουσίασε την πρώτη SoundBlaster παραπάνω από μια βελτίωση της SoundBlaster 1.0, την SoundBlaster Pro. Η νέα κάρτα χρησιμοποιούσε 16-bit ISA δίαυλο ( αν και στην ουσία ήταν μια 8-bit κάρτα ) και ήταν η πρώτη SoundBlaster συμβατή με το πρότυπο Multimedia PC. Επίσης, ήταν η πρώτη SoundBlaster χωρίς υποστήριξη για την C/MS - GameBlaster, έστω και με επιπρόσθετη αγορά των SAA-1099.<br><br>Η  κάρτα πλέων περιλάμβανε 2 OPL2 chip, για υποστήριξη στερεωφωνικού FM ήχου, ένα Creative DSP έκδοσης 3.01, με υποστήριξη μεγαλύτερης συχνότητας δειγματοληψίας ( 8-bit, εώς 44,1 kHz μονοφωνικό ήχο, 22,05 kHz, στερεοφωνικό ήχο ), ένα CT-1345 chip που εκτελούσε καθήκοντα μείκτη και ελεγκτή έντασης, και μια διεπαφή για σύνδεση CD-ROM, συμβατή με τα CD-ROM της Panasonic, που ήταν ο OEM για τα CD-ROM της Creative. Για άλλη μια φορά, η διεπαφή ΜΙDI που παρέχεται με το DSP chip, δεν είναι πλήρως συμβατή με το MPU-401. Η κάρτα παραμένει συμβατή με την AdLib και την SoundBlaster.<br><br>H κάρτα έχει μια minijack είσοδο ήχου, μια minijack έξοδο, μια minijack για μικρόφωνο, και μια θύρα joystick. Επίσης έχει εσωτερική υποδοχή για CD audio, και μια υποδοχή για να συνδεθεί η καλωδιοταινία του CD-ROM. Επίσης υπάρχει μια ροδέλα ρύθμισης της έντασης στην μεριά των εξωτερικών υποδοχών.<br><br>Αργότερα κυκλοφόρησε η Pro 2.0 που είχε ένα OPL3 chip αντί των 2 OPL2, και σε κάποιες περιπτώσεις, DSP 3.02. Λόγω κάποιον διαφορών στον προγραμματισμό του OPL3 σε σχέση με τα 2 OPL2, υπάρχουν ασυμβατότητες με ορισμένα παιχνίδια. Επίσης, στις OEM εκδόσεις, απαντώνται και άλλες διεπαφές για CD-ROM, πέραν αυτού της Panasonic.<br><br>Η έκδοση 1.0:<br><br><img src="http://2.bp.blogspot.com/-MlvPTDivynY/TbNomxKWHdI/AAAAAAAAAGs/8fHAR40k4qc/s1600/sbpro1-3.jpg" alt="sbpro1-3.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Η έκδοση 2.0:<br><br><img src="http://3.bp.blogspot.com/-gaDWK7sThhE/TbNouidvL-I/AAAAAAAAAGw/1jzqrhnH42g/s1600/sbpro-3.jpg" alt="sbpro-3.jpg" class="bbcode_img" />
 

vtheofilis

Death Knight
Joined
Dec 11, 2012
Messages
4,422
<b>Media Vision Thunderboard/Pro Audio Spectrum/Pro Audio Spectrum Plus/Pro Audio Spectrum 16 (1991/1992)</b><br><br>H Media Vision ιδρύθηκε το 1990 στην Καλιφόρνια, με σκοπό να δραστηριοποιηθεί στο χώρο του multimedia υλικού και λογισμικού. Ένα από τα πρώτα της προϊόντα, ήταν η Thunderboard, μια κάρτα ήχου συμβατή με την Soundblaster, με μικρότερη τιμή, και ίδιες δυνατότητες, εκτός από την έλλειψη συμβατότητας με την CMS, κάτι που δεν έπαιζε και ιδιαίτερο ρόλο. Το προϊόν όμως που έκανε την Media Vision να ξεχωρίσει, και να αποτελέσει τον πρώτο σοβαρό ανταγωνιστή της Creative, ήταν η Pro Audio Spectrum. Η PAS , όπως αποκαλούνταν συντόμως, είχε, όπως και η SB Pro 1, 2 OPL2 για FM ήχο και μια διεπαφή για CD-ROM ( αν και χρησιμοποιούσε SCSI, και όχι κάποιο "κλειστό" πρότυπο), και είχε, σε αντίθεση με την SB Pro, την ικανότητα να αναπαράγει στερεοφωνικό ήχο στα 44,1kHz, αλλά χωρίς να είναι συμβατή με τo DSP της SB Pro και της SB. Μπορούσε όμως να συνδυαστεί με μια Thunderboard, και να παρέχει έτσι συμβατότητα με την αρχική Soundblaster (1.0, 1.5, 2.0). Σε μια τέτοια σύνθεση, απενεργοποιούνταν το OPL2 της Thunderboard με βραχυκυκλωτή.<br>Παρ&#039; ότι λοιπόν η PAS σημιούργησε νέο πρότυπο, και δεν ήταν άμεσα συμβατή με την αρχική SB, λίγο το ότι η SB Pro επίσης δεν αξιοποιούνταν πλήρως, λίγo το ότι η PAS πακέτο με CD-ROM και μια Thuderboard παρέμεναν ανταγωνιστικά στην τιμή, και λίγο το ότι προτιμήθηκε από πολλούς χρήστες για χρήση σε multimedia PC, οδήγησε στην υποστήριξη της , έστω και σε μέτριο επίπεδο, από τους κατασκευαστές λογισμικού. Μάλιστα, κάποια παιχνίδια υποστήριζαν στερεοφωνικό ήχο μόνο με μια PAS.<br>Η Thunderboard είχε μια έξοδο ήχου, μια είσοδο μικροφώνου, μια θύρα Joystick, και μια ροδέλα ρύθμισης της έντασης. Η PAS είχε στερεοφωνική έξοδο ήχου, στερεοφωνική είσοδο ήχου, είσοδο μικροφώνου, θύρα joystick, και μια ροδέλα ρύθμισης έντασης.<br>Το δεύτερο, και μεγαλύτερο χαστούκι για την Creative, ήρθε με την εμφάνιση της PAS 16 και της PAS Plus, που υποστήριζαν ήχο ποιότητας CD ( 16bit, 44.1kHz, stereo), προλαβαίνοντας την εμφάνιση της αντίστοιχης Sound Blaster 16 στην αγορά. Η PAS 16 υποστήριζε εγγραφή 16-bit sample, ενώ η Plus μόνο 8bit. Επίσης, είχαν ενσωματωμένο το DSP της Thunderboard, και ήταν συμβατές με την αρχική Soundblaster. Η υποστήριξη αυξήθηκε κατά πολύ, και η Media Vision έγινε ο αμέσως μεγαλύτερος, μετά την Creative, κατασκευαστής καρτών ήχου, και άρχισε να επεκτείνεται με τρομακτικούς ρυθμούς. Κυκλοφόρησαν πολλές εκδόσεις της PAS-16, και κάποιες μάλιστα και χωρίς SCSI διεπαφή, και άλλες με πρόσθετο λογισμικό. H PAS 16 είχε μια στερεοφωνική έξοδο, μια στερεοφωνική είσοδο, μια είσοδο μικροφώνου, και μια θύρα joystick.<br>Η ανάπτυξη της Media Vision, παρ&#039; όλη την επιτυχία της PAS σειράς, ήταν πλασματική. O CEO της εταιρείας συνελήφθη για χρηματιστηριακή απάτη το 1994, και η Media Vision χρεοκόπησε. Αναστήθηκε όμως αργότερα, με την ονομασία Aureal...<br><br>Η Τhunderboard:<br><br><img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d3/Mv_thunder.jpg" alt="Mv_thunder.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Η PAS:<br><br><img src="http://www.crossfire-designs.de/images/articles/soundcards/pas-3.jpg" alt="pas-3.jpg" class="bbcode_img" /><br><br>Η PAS 16:<br><br><img src="http://www.crossfire-designs.de/images/articles/soundcards/pas-16-3.jpg" alt="pas-16-3.jpg" class="bbcode_img" />
 
Top Bottom