Σκόρπιες σκέψεις για το θέμα μας. Είναι λίγο χάος αλλά είμαι γραφείο <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="

" title="

" class="bbcode_smiley" />
-Μελέτες δείξαν πως η πειρατεία ενισχύει τον χώρο (!!) και δεν τον ζημιώνει, μακροπρόθεσμα. Έχει την λογική "αυξάνεις το αγοραστικό κοινό σου", γιατί αν δεν υπήρχε πειρατεία πολύς κόσμος δεν θα ασχολούταν καν με τον χώρο, άρα δεν θα υπήρχε περίπτωση να γίνει μελλοντικός αγοραστής. Έχει μια βάση αυτό νομίζω, είναι γεγονός πως πολοί gamers κρατάν επαφή με την πειρατεία (λόγο βλακείας? λόγο φτώχιας? λόγο άποψης? άλλο θεμα αυτό) και αργότερα καταλήγουν αγοραστές. Εάν δεν είχαν κρατήσει επαφή? Αν είχαν ξεκόψει τελείως από τον χώρο? Κόσμος που δεν θα δοκίμαζε καν το gaming γιατί "σιγά μην πληρώσω και για παιχνίδια..." ενώ μετά κόλησε και είδε την γλύκα της καμενιάς? Το ζουμί είναι εκεί : αυξάνεται πολύ το "target group" μιας αγοράς!
-Έχουν αποδείξει πως αν θέλουν μας κάνουν και κόβουμε μαχαίρι τα πειρατικά. Κατά περιόδους σε χώρες έχει δοκιμαστεί με μεγάλη επιτυχία. Π.χ. φίλος Αγγλία έλαβε ραβασάκι από τον net provider του που έλεγε περιλιπτικά "ή σταματάς τα παράνομα download ή στο κόβουμε και μπαίνεις black list σε ΟΛΕΣ τις εταιρείες internet στην χώρα". Σίγουρα οι ποιο ψαχμένοι χρήστες θα βρούν τρόπους να τα παρακάμψουν αυτά, αλλά η μεγάλη μάζα των pc users σίγουρα όχι. Άρα αφού έχουν αποδείξει ότι μπορούν, γιατί δεν το κάνουν? Εν μέρη σίγουρα παίζει ρόλο το πρώτο (άύξηση του target group), εν μέρη συμφωνώ επίσης με τα σχόλια του κούνελου (είναι ένας τρόπος να παιρνάν νομοθεσίες κτλ. για να έχουν συνολικά πρόσβαση στα δεδομένα μας), επίσης τους βοηθάει τρελά ακόμα και για στατιστικά δείγματα!
-Παίζει και κάτι άλλο μεγάλο ρόλο για μένα. Έχει αναίβει πολύ ο μέσος όρος του gamer! (Μιλάω καθαρα για το gaming τώρα) Δεν έχει ίδια συμπεριφορά ο πιστιρικάς 15χρονος με τον εργαζόμενο 35αρη. Ο πιτσιρικάς θέλει να λιώσει το αγαπημένο του παιχνίδι, έχει άπλετο χρόνο, νεανικό ενθουσιασμό κτλ. Ο εργαζόμενος από την άλλη έχει διαφορετική αντίδραση πλέον, θα ψάξει ποιο πολύ τι θα παίξει, θα παίξει λιγότερο και ποιο υπομονετικά και θα σκάσει ευρά για το αγαπημένο του χόμπι είτε για να ενισχύσει είτε για να εμπλουτίσει την συλλογή του. Αυτά είναι πράματα που υποθέτω ότι τα ξέρουν πολύ καλύτερα οι μανατζαρέοι του χώρου, πιθανόν να μην τους χαλάει το "ας καεί στο τζαμπέ ο πιτσιρικάς τώρα, αύριο είναι ο μελοντικός εργαζόμενος gamer, άρα και ένας καλός υποψήφιος αγοραστής"
-Ακόμα και στο μη-gaming χώρο αρκετοί καλιτέχνες έχουν παραδεχτεί πως η πειρατεία δεν τους κόφτει καθόλου (π.χ. στην μουσική). Ξέρουν πως οι "πιστοί μουσικόφιλοι" θα το πάρουν τον δίσκο αν μπορούν, ξέρουν πως το να έχεις ποιο εύκολη την πρόσβαση σε περισσότερο κοινό βοηθάει, γενικά είναι γνωστό πως η δημοσιότητα και η ευκολία να κάνεις την δουλειά σου ποιο προσιτή σε περισσότερο κόσμο καταλήγει καλύτερο από κάτι ποιο κλειστό και για λίγους.
-Φυσικά υπάρχει και η ηθική διάσταση του ζητήματος. Ώρες ώρες με το ζήτημα copyrights το ξεφτιλίζουν (από τις καπηλείες μυθολογίας των λαών όπως ανέφερε ο λέλος μέχρι τις υπερβολές στυλ Apple που ήθελε copyright το πάχος και την οψη των....tablets). Από την άλλη είναι λογικό και κατανοητό πως οι δημιουργοί (από τον καλιτέχνη μέχρι τον προγραματιστή) πρέπει και αυτοί να αμοιφθούν για τον κόπο τους και την δουλειά τους. Και εδώ πάμε όμως και σε μιά άλλη διάσταση του θέματος : δεν μιλάμε για υλικά αγαθά, πολύ σημαντικό. Μιλάμε κυρίως για προϊόντα καλιτεχνικής αξίας και ψυχαγωγίας. Έ, αυτός ο χώρος ανέκαθεν βασιζόταν περισσότερο στο πάθος και την αγάπη του κοινού, και λιγότερο σε ένα καλό επιχειρηματικό πλάνο (χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν προσπαθούν το 2ο πολύ συχνά).
-Τέλος σε όλα αυτά πρέπει να βάλουμε και τις παρούσες οικονομικές συνθήκες (και της χώρας μας , και γενικά). Προσωπικά ακόμα και σήμερα μπορεί να κατεβάσω στην ζούλα παιχνίδι, δεν το λέω με χαρά, αλλά όταν έχεις να πάρεις λεφτά από την δουλειά κάνα τρίμηνο θέτεις κάποιες προταιρεότητες (επιβίωσης), προσπαθώ πάντα όμως να αγοράσω στο τέλος τα παιχνίδια που παίζω (καλά, μικρές indie παραγωγές ενοείτε πως τις τσιμπάω, είναι σίγουρα οι μεγάλοι χαμένοι από αυτήν την κατάσταση).