το θενκ γιου συντροφε, φωτισμένε ξωμάχε της ζωής μποράτσε, ειναι γιατι μου εφερες μια φλασια απ αυτες που βαριεμαι να καμω ξεχωριστο θρεντ και συζητω παντα οφτοπικ.
αυτο που εθιξες, οχι για την ουσια του πιλαρς, αλλά για το πως θα το "διαδεχτει" ο γκεραλτ, μου θυμισε το αντιστοιχο που μας συνεβαινε παλιοτερα, οταν ακουγαμε καποιο μουσικο αριστουργημα. το λιωναμε οπως τωρα τα γκειμς κι ειχαμε την αγωνια πως θα μας φανουν τα επομενα ακουσματα, αφου θα τα συγκρινουμε συνεχως....
οπως λοιπον ο καθε ΔΙΣΚΟΣ ειχε την ομορφαδα του και τα δικα του plus, ετσι κι εδω νομιζω, θα λατρεψεις και τον γκεραλτ.
απλα, δωσε λιγο χρονο αναμεσα, μην πας στο καπακι να πεσεις με τα σανιτασφοιλωστεφανωμενα μουτρα σου....
παιξε καμια απ αυτες τις ιντυ χαριτωμενιες που συνηθιζεις, ασε το γκεημινγκ καμμια βδομαδιτσα, εν αναγκη (ξερω, θα με μισησεις τωρα) μην παιξεις γουίτσορα την day 1, αλλά 4 ξερω γω...
τα αριστουργηματα, ακριβως επειδη εχουν τεραστιο εκτοπισμα, καλο ειναι να μην στριμωχνονται μεταξυ τους... ας εχει το καθενα τη δικια του μοναχικη κορυφη...
ρεηκουι: το φορου, του οποιου τα τιμημενα γηρατεια ξερουν οτι το βινυλιο δε φοριόταν παντα. καποτε το πουλαγαν σε στρογγυλα κομματια σε τετραγωνες θηκες.