Τελείωσα χτες το μαραθώνιο Star Wars.<br>Ας ξεκινήσω ανάποδα από τη σειρά που τις είδα...<br><br>Phantom Menace: Αν εξαιρέσουμε τα καραγκιοζιλίκια του Χαρ Χαρ Μπίνκς και το ότι δεν χρειαζόταν να τους ακολουθάει σε όλη την ταινία, δε θα έλεγα ότι ήταν άσχημη ταινία. Σε αντίθεση με το A New Hope, προσπαθεί να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη, δε σε πετάει στη μέση του πουθενά. Οι ταρζανιές με τα ligthsaber δε με ενόχλησαν τόσο αλλά πιστεύω ότι θα μπορούσαν να είναι πιο ήπιες. Κορυφαία στιγμή η μάχη με το Darth Maulester (βέβαια λίγο κενός σαν χαρακτήρας). Επίσης ο Liam Neeson δε λέω, πολύ καλός ηθοποιός αλλά και να έλειπε ο χαρακτήρας του από την ταινία δε νομίζω να ενοχλούσε κανένα. Επίσης ο τίτλος της ταινίας θα μπορούσε άνετα να είναι <strike>Dennis</strike> Anakin the Menace. Τέτοια τύχη και σεναριακές ευκολίες είχα καιρό να δω... Όχι κακή γενικά, σίγουρα η πιο αδύναμη από τις 6.<br><br>Attack of the Clones: Βελτιωμένη από την προηγούμενη. Το ρομάντζο στανταράκι (που φαινόταν από την πρώτη ταινία ότι θα έρθει), αρκετά πιο τυπικό και σύμφωνα με το Βιβλίο Κανόνων του Holywood σε αντίθεση με το πιο casual και undertow μεταξύ Leia-Han. O ηθοποιός που έπαιζε το Anakin πέρα από την άγουρη, αζύμωτη φάτσα 16χρονου, είχε και συμπεριφορά "μου φάγαν το μπιφτέκι", "μπαμπά θέλω μηχανάκι" κτλ., στα όρια του υποφερτού θα έλεγα, καμία σχέση με τον πιο συνειδητοποιήμενο Luke. H Padme σαν χαρακτήρας μου άρεσε γενικά και στις 3 ταινίες αλλά δεν ήταν τόσο δυναμική όσο η Leia. Πολύ cgi ρε παιδί μου όμως! Ακόμη και οι στολές των republic commandozzz μοιάζαν τόσο ψεύτικες, σαν να έβλεπα κανα 3d καρτούν της Pixar! Τι διάολο δεν είχαν λεφτά να προσλάβουν μερικούς κομπάρσους...<br>Επίσης ο Palpatine χτίζεται ιδανικά σαν ο πιο μισητός και σάπιος χαρακτήρας στο σύμπαν των ταινιών.<br><br>Revenge of the Sith: Μακράν η καλύτερη των τριών, και για μένα η δεύτερη καλύτερη μάλλον της εξαλογίας. Σκοτεινή, σοκαριστική και ανεβάζει ακόμη περισσότερο στα μάτια μου τον Palpatine από τον ψιλοχαρτονένιο χαρακτήρα που ήταν στην παλιά τριλογία. Η μόνη στιγμή που έκλασα στο γέλιο ήταν εκεί που χτυπάει με Force lightning των Windu και λέει "Powaaaahhhh" και αμέσως μετά "Unlimited Powaaaaaahhh (voltage intensifies)" . Μιλάμε με έπιασε λόξυγκας απο το γέλιο. Άνετα μπαίνει στις τοπ 5 cheesy σκηνές στην ιστορία του cinema :facepalm:! <br>Από την άλλη δε μπορώ να πω ότι πείστηκα και πολύ για τα κίνητρα της πτώσης του Anakin. Δε λέω δίνει κάποιο υπόβαθρο στο χαρακτήρα και Οκ με τη μητέρα του ήταν πειστικό. Καταλαβαίνω την εσωτερική διαμάχη αλλά το να πιστεύει τις μαλακίες του Πάλπατιν χωρις καμιά αμφισβήτηση?? Ακόμα κι όταν του είπε πως μαζί θα δουλέψουμε για να ξεκλειδώσουμε το μυστικό της αιώνιας ζωής του Plagueis ενώ πριν μερικές σκηνές του έλεγε ότι το γνωρίζει ήδη, δεν τον υποψίασε...? (λολ ας σκοτώσω μερικά αθώα παιδιά, αν είναι να σωθεί η γυναίκα μου και να έχουμε ειρήνη. Τι, όχι<img src="/wink.gif" width="" height="" alt="

" title="

" class="bbcode_smiley" />. Πόσο ΓΤΠ ότι ο θάνατος της Padme ήταν σχεδόν....meta? Ναι ξέρω, κάποιοι λένε για θεωρίες ότι την ξεζούμισε ο Πάλπατιν, αλλά κάτι τέτοιο δεν υπονοείται πουθενά και είναι ταυτόχρονα υπερβολικά τραβηγμένο. Εγώ πιστεύω ότι ταξίδεψε από επιπλοκές <span class="bbcode_spoiler">στο σενάριο. Λούκας, αντε βγάλε κανα adventure που θες να γράψεις και script για το Stars Wars ρε μπαγλαμά...</span>. Έτσι για να εκβιάσουμε συγκίνηση και να τον κάνουμε να φαίνεται πιο τραγικός. :whatever:<br>Η δε μάχη, μεταξύ μαθητή και δασκάλου ήταν η καλύτερη μονομαχία με lightsabers από όλες τις ταινίες.<br><br>Πάμε τώρα στην original τριλογία.<br><br>A New Hope: καλή ταινία γενικά, γρήγορος ρυθμός, γενικά την διακατέχει μια (παιδική<img src="/wink.gif" width="" height="" alt="

" title="

" class="bbcode_smiley" /> αφέλεια τόσο αυτήν όσο και όλη την τριλογία, χαρακτηριστική εν μέρει της εποχής που βγήκε (π.χ. και το Thunder Cats ή το Tranformers να έβαζα να το ξαναδώ τώρα θα το έβρισκα λογικά τέρμα αφελές). Από τις χιουμοριστικές ατάκες και σκηνές δράση ala Indiana Jones, το ότι δεν παίρνουν και πολύ στα σοβαρά την κατάστασή στην οποία βρίσκονται οι ηθοποιοί (ή τους ρόλους γενικά, με εξαίρεση μερικούς όπως Peter Cushing, Earl Jones κτλ.) αψυχολόγητες ενέργειες κι εδώ (π.χ. στο σκηνικό που πάνε να πιάσουν την Leia, τι πιο λογικό να σε έχουν στριμώξει σε μια γωνία, να είσαι καλυμένη, να τους τρώς με το blaster και ξαφνικά να ΓΥΡΝΑΣ ΠΛΑΤΗ και να το βάζεις στα πόδια, γιατί έτσι... ή το γιατί ο Obi κάθισε να πεθάνει... γιατί έτσι επίσης... :whatever

. Η μάχη μεταξύ Obi και Vader δε χρειάζεται να πω ότι είναι μακράν η χειρότερη απ΄ολες τις 6 ταινίες. Κάκιστη κίνηση σώματος, άκαμπτες επιθέσεις, ξύλινη ηθοποιία, πειστική όσο δύο παιδάκια που κοπανιούνται με μαδέρια οικοδομής. Οι δε μάχες στο διάστημα ήταν σίγουρα το highlight της ταινίας, πολύ καλοφτιαγμένες και πειστικές.<br><br>The Empire Stikes Back: Όντως η καλύτερη ταινία από την εξαλογία. Δε χρειάζεται να πω πολλά. Αρκετά πιο σοβαρή σε ύφος, πιο φυσικές κινήσεις στη μάχη Vader-Luke, γενικά καλύτερη και πιο γεμάτη ως περιπέτεια. Πολύ δυνατή στιγμή επίσης η μάχη στο Hoth στην αρχή. Βέβαια οι αβλεψίες και τα λάθη στις αντιδράσεις των χαρακτήρων δεν λείπουν και εδώ (βλ. στιγμή που παρατάνε Luke στην Cloud City ενώ τον είδαν ξεκάθαρα να μπαίνει, γύρισαν να τον πάρουν μόνο όταν τους μίλησε ο Luke μέσω της Force, να ξαναπώ κάτι για το Lucas?? :facepalm

.<br><br>Return of the jedi: Πολύ καλή και αυτή, εκτός από το κομάτι με τα αρκουδάκια της αγάπης. Το πως πρωτόγονα ούγκα μπουγκα με οπλισμό Νεάντερταλ κατατροπώνουν πάνοπλους stormtroopers με ξεπερνά. Βέβαια αυτοί ήταν κλασικοι γιωτάδες που βάραγαν στο γάμο του καραγκιόζη σχεδόν σε όλη την τριλογία. Μάλλον η Αυτοκρατορία είχα χαμηλά στάνταρ και έπαιρνε τον κάθε αργόσχολο ΕΠΟΠ. Ή απλά ο Lukas (ο οποίος πλέον έχει καθιερωθεί στη συνείδησή μου, όπως ο Howard στο Hellion) ήθελε να κάνεις τις ταινίες να μοιάζουν με παιδικά των 80΄s όπου οι καλοί πάντα νικάνε εύκολα, έχουν μηδαμινές απώλειες (ή ακόμα καλύτερα καθόλου) και τα βάζουν με δυνατότερους τυπάδες οι οποίοι προκύπτουν μπουνταλάδες. Γενικά είχε καλό ρυθμό και ιδανικό κλείσιμο σε μια μεγάλη περιπέτεια. Επίσης άξιο απορίας πως ο Boba Fat έχει αποκτήσει τέτοιο status ανάμεσα στους φανς, όταν ο ρόλος του υποβαθμίζεται σε αυτό της καρικατούρας: Χαν, Χαν πρόσεχε πίσω σου!!! Τι? Ποιος?! (χτυπάει κατά λάθος το Boba ο οποίος απογειώνεται με αναμένο το jetpack και κάνει.... βουτιά μέσα στο λάκκο με το βδέλυγμα :lol

. Τουλάχιστον ο "πατέρας" του, Jago, ήταν μαχίμι στη νέα τριλογία.<br><br>Συνολική αποτίμηση: Χωρίς γυαλιά νοσταλγίας και χωρίς να είμαι ιδιαίτερα οπαδός των Star Wars νομίζω ότι πρώτον, το hate στα 1-3 είναι μάλλον υπερβολικό και δεύτερον, το ότι οι παλιές ταινίες είχαν αρκετά ελαττώματα τα οποία οι φανατικοί τείνουν να εξιδανικεύουν ή αγνοούν. Plot holes ή σεναριακές ευκολίες υπάρχουν σε όλες τις ταινίες λίγο ή πολύ. Οι νέες ταινίες μοιαζουν να παίρνουν πιο σοβαρά τον εαυτό τους (κυρίως λόγω των ερμηνειών από τους ηθοποιούς, αναφέρθηκα στις εξαιρέσεις) ενώ στις παλιές υπάρχει μια αφέλεια χαρακτηριστική και άλλων ταινιών της εποχής (legend, the beastmaster, e.t. κ.α.). ;Ίσως να με έχει κακομάθει και ο πιο σοβαρός τόνος των παιχνιδιών στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι να τις ξαναδώ.<br>Κατά σειρά θα τις έβαζα: 5>>3>6>2=4>>1<br><br>