Μόλις τελείωσα την ανάγνωση του τεύχους και θέλω να πω ένα τεράστιο "ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ" στα παιδιά για την έκδοση!
Πέρα από τους μετρικούς τόνους ποιότητας και μερακίου που είναι έκδηλοι σε κάθε τυπωμένη αράδα, το περιοδικό έχει φήλινγκ, βάιμπ, λες και είναι από τα τέλη της δεκαετίας του '80. Από το εξώφυλλο μέχρι τα θέματα, με έκανε να νιώθω δέκα χρονών πιτσιρικάς, που κοιτάζει με γυαλιστερά ματάκια τις "εξωτικές" βιτρίνες της Στουρνάρη και μπορεί μονάχα να ονειρεύεται το μυθικό κόσμο των 16 χρωμάτων επί της οθόνης.
Και εκεί μαδαφάκαζ είναι όλο το ζουμί. Βγάλατε το φήλινγκ. Υποκλίνομαι <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="
" title="
" class="bbcode_smiley" />