Σκιαγράφηση χαρακτήρα ή Fists for brains;

[grmadness]

Mε αφορμή το πολύ εύστοχο και ενδιαφέρον σχόλιο του Admiral, το οποίο παραθέτω αυτούσιο πιο κάτω, ανοίγω thread για discussion...

Προσωπικά, ανάλογα με τι διαβάζω, διαμορφώνω και τις απαιτήσεις μου. Και εξηγούμαι.
Παράδειγμα 1. Επιστήμονας που λόγω ατυχήματος μεταλλάσεται σε πρασινοτόμαρο δρουβάλι και ακούει στο όνομα Hulk. Όλη η φιλοσοφία του κόμικ περικλείεται στην φράση "Hulk smash". End of story.
Παράδειγμα 2. Μεταλλαγμένος ο οποίος είναι μηχανή του κυμά, ακούει στο όνομα Wolverine,και έχει τεράστια κενά μνήμης, δεν ξέρει ποιός είναι, και ψάχνει για απαντήσεις παράλληλα με την μάχη που δίνει για την ειρηνική συνύπαρξη της ανθρωπότητας με τους μεταλλαγμένους.
Παράδειγμα 3. Spiderman. Τρέχει να βάλει τάξη στην ζωή του, παλεύει για την προστασία όλων, οι οποίοι πολλές φορές τον κοντράρουν, ενοχές, ηθικά διλήμματα, σε κάνει να σκεφτείς ρε αδερφέ.

<b><span style="color:#ffff00">Admiral Wrote</span></b>
<blockquote>Δεν ξέρω αν ισχύει και με άλλους, αλλά προσωπικά ενδιαφέρομαι περισσότερο για τα alter ego των superheroes παρά για την ηρωική τους μορφή. Για παράδειγμα, ο λόγος που προτιμώ σαφώς τις ταινίες Spiderman του Sam Raimi (τις δύο πρώτες, όχι το 3) έναντι του πρόσφατου Amazing Spiderman είναι ακριβώς η καλύτερη παρουσίαση της ζωής του Peter Parker όταν δε φορά τη στολή. Γι' αυτό στενοχωρήθηκα λίγο με το Ιron Man 2, στο οποίο ήλπιζα οτι θα δούμε το στορι του "Demon in a Bottle" και τελικά είδαμε μόνο ψήγματα.

Η μόνη εξαίρεση που κάνω είναι ο Batman. Δεν ξέρω γιατί, η προσωπικότητα του Bruce Wayne δε μου λέει τίποτα. Εκεί ο ήρωας έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το πρόσωπο.</blockquote>

 

[Sketch]

Καμία επαφή δεν έχω με το Χουλκ/Μπάννερ, αλλά το μάρβελ γουίκι λέει ότι πέρασε πολλές διαφορετικές "φάσεις" σαν Χουλκ (π.χ. Ο γκρι Χουλκ διαφέρει πολύ τον πράσινο Χουλκ, κάθε "μορφή" του είχε και διαφορετική προσωπικότητα)

Ο Γούλβεριν ναι, κάπως έτσι είναι, αν και τώρα τελευταία σαν να έχει κατασταλάξει ως δάσκαλος στο Τζην Γκρέη Σκουλ φορ Μεταλλαγ-μεν και ως μέλος των Αβέντζερς.

Ο Σπάιντερμαν είναι, πολύ απλά, ο πιο σημαντικός ήρωας της Μάρβελ, με το περισσότερο νόημα σαν άνθρωπος που προσπαθεί να ισορροπήσει τις δυο "ζωές" του.

 

[grmadness]

Sketch wrote:
Καμία επαφή δεν έχω με το Χουλκ/Μπάννερ, αλλά το μάρβελ γουίκι λέει ότι πέρασε πολλές διαφορετικές "φάσεις" σαν Χουλκ (π.χ. Ο γκρι Χουλκ διαφέρει πολύ τον πράσινο Χουλκ, κάθε "μορφή" του είχε και διαφορετική προσωπικότητα)

Ο Γούλβεριν ναι, κάπως έτσι είναι, αν και τώρα τελευταία σαν να έχει κατασταλάξει ως δάσκαλος στο Τζην Γκρέη Σκουλ φορ Μεταλλαγ-μεν και ως μέλος των Αβέντζερς.

Ο Σπάιντερμαν είναι, πολύ απλά, ο πιο σημαντικός ήρωας της Μάρβελ, με το περισσότερο νόημα σαν άνθρωπος που προσπαθεί να ισορροπήσει τις δυο "ζωές" του.</blockquote>

Εννοείται πως θεωρώ δεδομένα τα δικά σου παραδείγματα... :cheers:

 

[Sketch]

:lol: Fanboy-ίζω για το Σπάινετρμαν, ε;
Ακόμα κι αν θέλω να ΜΗΝ είμαι τόσο υποκειμενικός, είναι αλήθεια ότι ο χαρακτήρας του έχει πολύ βάθος. Τί αρρώστιες, τί χωρισμοί, τί θάνατοι, τί κατηγορίες, τί διχόνοιες τον έχουνε βρει, αυτός πάντα σφίγγει τα δόντια και συνεχίζει.

 

[grmadness]

Άρα προτιμάς ένα κόμικ που σε βάζει σε διαδικασία να σκεφτείς και όχι κάτι που είναι mindless καφριλίκι (αν και όποτε εμφανίζεται ο Venom, αυτό γίνεται). Σωστά;

 

[c3rberoz]

Κοιτα αναλογα με την ορεξη παει και το τι κομικ θελεις...Μπορει να θελεις σκετο χαλασμο και καφριλα οποτε διαβαζεις deadpool μπορει να θελεις απο την αλλη τρομερη αναπτυξη χαρακτηρων οποτε διαβαζεις x-men, batman, spiderman προσωπικα θελω κατι στο ενδιαμεσο δηλαδη και να πεφτει ξυλο που να ευχαριεστιεται η ψυχη σου να το βλεπει και να εχει μια αλλη βαθυτερη διασταση που σε κανει να νιωθεις πιο κοντα στον εκαστοτε χαρακτηρα. Παραδειγμα που μου ερχεται αυτη τη στιγμη στο μυαλο ειναι το thor μετα το civil war και μετα το τελος του ragnarok (ειχε βγει μια μινι σειρα απο την anubis νομιζω) οπου ειχε πανεμορφες μαχες (ειδικα αυτη με τον iron man ηταν θεσπεσια) και αναπτυξη του χαρακτηρα του θωρ ο οποιος ειχε χασει τον κοσμο του και προσπαθουσε ψυχικα να ισορροπησει και να αποφασισει τι θα γινει

 

[Sketch]

Σαφώς και προτιμώ σκιαγράφηση χαρακτήρα. Τα κόμικς είναι η 9η <u>τέχνη</u>.

(Ακολουθούν σπόιλερζ<img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />
Πάντως, ακόμα και στην πρώτη εμφάνιση του Κάρνατζ (ΤΟ μάιντλες καφριλίκι - Maximum Carnage λεγοταν το saga), παρόλο που σου σηκωνόταν η τρίχα, ταυτόχρονα σκεφτόσουν για το πώς μπορεί ένας άνθρωπος να γίνει κτήνος, πόσο εύκολα γαντζώνεται η άμυαλη μάζα από ιδεολογίες που δεν καταλαβαίνει ότι τελικά θα την καταστρέψουν (αν και δεν είμαι σίγουρος, μπορεί να ήταν και υπνωτισμένοι όσοι υποστήριζαν το μακελειό του Κάρνατζ, πάει καιρός που το διάβασα), πώς λυγίζει κάποιος που παρακολουθεί αυτή την κατάσταση ανήμπορος να τη σταματήσει, σε λύσεις απελπισίας στις οποίες καταφεύγει (συνεργασία Σπάιντυ-Βένομ) και άλλα.

 

[c3rberoz]

Sketch wrote:
Σαφώς και προτιμώ σκιαγράφηση χαρακτήρα. Τα κόμικς είναι η 9η <u>τέχνη</u>.</blockquote>


Δυστυχως γι'αυτο ακομα προσπαθουμε να πεισουμε τον κοσμο (ιδιαιτερα εδω στα griechelands)


off topic: δε θα ηταν καλυτερα να πηγαιναμε το θεμα στο off topic;;;

 

[c3rberoz]

Double post: Sketch φανταζομαι πως πας στην συγκεκριμενη εκκλησια ε;

<img src="https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/q71/s720x720/945737_10151546248102285_1511916460_n.jpg" alt="945737_10151546248102285_1511916460_n.jpg" class="bbcode_img" />



ope: πρεπει να αρχισεις να κυρηττεις την αιρεση του σπαιντερμανισμου (ή αφου προτιμας σκιαγραφηση του πητερπαρκερισμου)

 

[grmadness]

Βασικά, ο Sketch ίδρυσε την εκκλησία αυτή Κέρβερε. Την έχτισε με τα χεράκια του.
ΕDIT
Thanx για την μεταφορά στο off topic, από κεκτημένη ταχύτητα το άνοιξα αλλού.

 

[Sketch]

Αίρεση; Μα, τί λες τώρα; Ο Σταν Λη δημιούργησε την Αληθινή Ιστορία.

Α, και εγώ δεν έχτισα τίποτα, αλλά τις ζωγραφιές στα τζάμια, εγώ τις έκανα, φυσικά. Τί σόι Sketch θα ήμουν, δηλαδή; <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[alucard]

Το παρελθόν του χαρακτήρα είναι αυτό που με τραβάει πάντα σε ένα σούπερ ήρωα ! Γι' αυτό εξάλλου είχα κολλήσει τόσο πολύ με Spawn, Wolverine και Spiderman. Η ζωή πέρα από τον "ήρωα" πρέπει να έχει ενδιαφέρον. Τι να πεις για τον Al Simons, για τον Logan, Peter Parker κλπ κλπ. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν τόσο βάθος...
Αυτό δε σημαίνει, βέβαια, ότι θέλω ο ήρωας να μοιράζει λουλούδια δεξιά και αριστερά, έτσι; Αν δεν έχει καφρίλα, ΔΕ ΛΕΕΙ :mosh:

 

[Tony Corvus]

Alucard wrote:
Το παρελθόν του χαρακτήρα είναι αυτό που με τραβάει πάντα σε ένα σούπερ ήρωα ! Γι' αυτό εξάλλου είχα κολλήσει τόσο πολύ με Spawn, Wolverine και Spiderman. Η ζωή πέρα από τον "ήρωα" πρέπει να έχει ενδιαφέρον. Τι να πεις για τον Al Simons, για τον Logan, Peter Parker κλπ κλπ. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν τόσο βάθος...
Αυτό δε σημαίνει, βέβαια, ότι θέλω ο ήρωας να μοιράζει λουλούδια δεξιά και αριστερά, έτσι; Αν δεν έχει καφρίλα, ΔΕ ΛΕΕΙ :mosh:</blockquote> γιαυτο σε αγαπαω[ <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /> ] ρε δασκαλε [γιατι εχουμε τα ιδια γουστα SPAWN]