<blockquote><br><blockquote><br>Aυτό είναι απ'τα καλύτερα δυνατά νέα, βασικά.<br><br>Τα Lightsaber fights ουδέποτε στην original trilogy είχαν σκοπό να αποτελέσουν "φαντασμαγορικές χορογραφίες του φωτός" ή κάτι τέτοιο. Με εξαίρεση το Α New Hope που, όπως και να το κάνουμε, τα μέσα ήταν τελείως περιορισμένα οπότε και να ήθελαν δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, στα 5 και 6 αποτελούσαν ξεκάθαρα εξωτερίκευση των εσωτερικών συγκρούσεων των χαρακτήρων (όπως πχ στο 5 που ο Luke με τον Vader είναι σχεδόν ολοφάνερο πως μάχονται σαν πατέρας που προσπαθεί να διδάξει τα βασικά στο γιο του, ή στο 6 που ο Luke αντιδράει στα λόγια του Vader περί της Leia απλά χτυπώντας τον με οργή και μανία αριστερά και δεξιά, χωρίς περίτεχνες ενέργειες και χωρίς 324234 ώρες καταιγιστικής σκηνοθετημένης χορογραφίας. <br><br>Αντίθετα στα prequels έχεις...χορογραφίες...χορογραφίες...σκηνοθετημένες κινήσεις...lightsabers...κι άλλα lightsabers...ΑΣ ΧΩΡΕΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ LIGHTSABERS ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΑΥΤΗ Η ΦΑΣΗ. ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΣΘΜΑΤΙΚΟ ΡΟΜΠΟΤ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΕΣΣΕΡΑ LIGHTSABERS ΣΑΝ ΑΝΕΜΙΣΤΗΡΕΣ OMG ΚΑΒΛΑ. Και ΜΗΔΕΝΙΚΟ συναίσθημα.<br></blockquote><br><br>Βασικά, όταν γύριζαν το A New Hope, ήθελαν να δείξουν ότι τα lightsabers, με τόση ενέργεια κτλ, είναι δύσχρηστα και απαιτούν 2 χέρια. Στις επόμενες 2 ταινίες άλλαξαν γνώμη και γι' αυτό βλέπεις πιο γρήγορες μάχες.<br>Στα prequel, ήθελαν να μας δείξουν ότι είμαστε σε μια εποχή όπου οι Jedi είναι πάρα πολύ ίσχυροι, με εκπαίδευση από μικρά παιδιά. Αυτό δούλεψε στο The Phantom Menace με την μάχη στο τέλος. Στο Attack of the Clones και στο Revenge of the Sith το γελοιοποίησαν το θέμα με τον Yoda να πηδάει σαν ψύλλος και με τα 2/3/4 lightsabers.</blockquote><br><br>Και η μάχη στο τέλος μια απ'τα ίδια είναι όμως, χωρογραφίες, ταχύτητα, ο Darth Maul κάνει και τούμπες σα να χορεύει καποέιρα...<br><br>Τη στιγμή που πεθαίνει ο Qui-Gon και ουρλιάζει ο Obi-Wan, σκέφτεσαι ΠΩΩ ΩΡΑΙΑ ΡΕ ΦΙΛΕ ΤΩΡΑ ΤΣΑΤΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥ ΟΡΜΗΞΕΙ ΜΕ ΜΙΣΟΣ, και τελικά... πάλι μια απ'τα ίδια, χωρογραφίες, συγχρονισμένες κινήσεις, αλματάκια... Μηδέν.<br><br><br><blockquote><br><blockquote><br>Αντίθετα στα prequels έχεις...χορογραφίες...χορογραφίες...σκηνοθετημένες κινήσεις...lightsabers...κι άλλα lightsabers...ΑΣ ΧΩΡΕΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ LIGHTSABERS ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΑΥΤΗ Η ΦΑΣΗ. ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΣΘΜΑΤΙΚΟ ΡΟΜΠΟΤ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΕΣΣΕΡΑ LIGHTSABERS ΣΑΝ ΑΝΕΜΙΣΤΗΡΕΣ OMG ΚΑΒΛΑ. Και ΜΗΔΕΝΙΚΟ συναίσθημα.<br></blockquote><br><br>Μην πας στο άλλο άκρο, σωστά αυτά που λες άλλα όχι και μηδενικό συναίσθημα. Στο 3ο η μάχη Obi-Wan vs Anakin είχε τόσο συναίσθημα κι ένταση όσο και χορογραφία. Αν και ο βασιλιάς της πίστας ήταν ο κουτσός Yoda.<br></blockquote><br><br>Το συναίσθημα στην συγκεκριμένη μάχη πηγάζει από το γεγονός ότι ξέρουμε εμείς ως θεατές πως ουσιαστικά αυτή η μάχη είναι το τέλος της φιλίας των πρωταγωνιστών και η γέννηση του Darth Vader όπως τον ξέρουμε. Πέραν τούτου... αν έβαζες 2 άλλα τυχαία πρόσωπα να πολεμάνε με τον ίδιο τρόπο, τα ίδια ακριβώς συναισθήματα θα προκαλούσε.<br><br>Μοναδική φάση που βγάζει έστω και στοιχειώδες "συναίσθημα" είναι εκεί που πάνε και οι 2 ταυτόχρονα να κάνουν force push ο ένας στον άλλο, γιατί σκέφτεσαι πως ήταν φίλοι και master-apprentice οπότε μάχονται με τον ίδιο τρόπο ξέρω'γω. Από εκεί και πέρα η μάχη τους υπάρχει απλά για να τονίσει τα ειδικά εφέ της λάβας.<br><br>Καλά για τον Γιόντα δεν θα μπω καν στον κόπο να σχολιάσω. Από τις στιγμές που σκέφτεσαι πως το Star Wars έχει αναχθεί σε κακή κωμωδία πλέον.