Έπαιξα 6-7 παιχνίδια του '15 (το Witcher 3 λόγω διαφόρων συγκυριών δεν ήταν μέσα σ' αυτά και το είχα προπαραγγείλει κιόλας :facepalm: ), αλλά θα σταθώ σε 2 για διαφορετικούς λόγους το καθένα.<br><br>1) Pillars of Eternity. Γιατί τελικά προέκυψε όπως το περίμενα, ίσως και κάτι παραπάνω, και επειδή με έκανε να αισθανθώ νεότερος και με γύρισε σε πιο ξέγνοιαστα χρόνια. Αγάπη παντοτινή. Sequel και Numenera έχουν δύσκολο έργο, το μόνο σίγουρο. Εδώ να προσθέσω πως αν το W3 είχε κυκλοφορήσει πριν το Pillars, πιθανόν να βρισκόταν εκείνο σε αυτή τη θέση. https://www.youtube.com/watch?v=h0fV5KF80_Q" class="bbcode_url">Time what is time ...<br>2) Victor Vran. Γιατί μου πρόσφερε απλόχερα ψυχαγωγία (οκ ίσως μερικά από τα challenges δεν επιδίωκαν ακριβώς αυτό :silly: ), με έκανε να ξεχαστω σε μια δύσκολη περίοδο τότε, κάτι που πιθανόν ένα περισσότερο "δεσμευτικό" ή "βαθύ" παιχνίδι να μην το είχε καταφέρει. Παιχνίδι φτιαγμένο με μεράκι και αγάπη προς τους παίκτες.