Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[Admiral]

Καλό παιχνίδι, αλλά όχι τόσο καλό όσο τα αριστουργήματα των Φινλανδών.

Συμφωνώ απολύτως.

 

[Stamatimenos]

τι'ν τουτ; galactic miners something?

Borderlands 3 main game (δεν έχω τα DLCs)

Μιλώντας για αυτό, στα θετικά του θα βάλω το γεγονός ότι στο Normal επίπεδο και παρόλο που mainάρω sniper guns είναι πολύ πιο εύκολο αν παίζεις solo, σε σύγκριση με το 1 και το 2 (το pre-sequel είναι και εκείνο αρκετά decent), και δεν έχει sidequests με περιορισμό χρόνου, αντιθέτως έχει κάποια που αν απλά τα ολοκληρώσεις μέσα σε ορισμένο χρόνο έχεις κάποιο -ασήμαντο γενικά- bonus στην ανταμοιβή. Να σημειωθεί ότι και τα προηγούμενα τα έπαιξα με sniper build και δε θα τo πρότεινα για solo run, τουλάχιστον τα δύο πρώτα anyway. Στο pre-sequel η Baroness έχει ικανοποιητικό survivability-sustainability.
Από περιβάλλοντα έχει τη μεγαλύτερη ποικιλία, αλλά εντάξει διαδραματίζεται σε καμιά 4-5 πλανήτες πλέον, το 1 και το 2 είναι μόνο Pandora και το pre-sequel στο φεγγάρι της.
Αγαπημένη τοποθεσία η ζούγκλες του Eden-6, θυμίζει νουβέλες του Ιούλιου Βερν.

 

[Stamatimenos]

Tέλος το Borderlands 3 και κοντεύω -νομίζω- να τελειώσω και το Brothers: Tale of two sons. Είμαι στο πεδίο μάχης των γιγάντων και δε θυμάμαι από πότε έχω να έχω βιώσω κάτι αντίστοιχο σε άλλο παιχνίδι. Οπτικοακουστικά υπέροχο και μεγαλειώδες, και από πλευράς gameplay πολύ grim και intuitive, το νιώθεις.

 

[maladroid]

Ολοκλήρωσα το Diablo III στο Hard χωρίς να πεθάνω (ή έστω να κινδυνεύσω) ούτε μια φορά. Από το γύρω-γύρω όλοι σε κάθε μεγάλο boss του D2 με άπειρους θανάτους και portal-scamming για αναπλήρωση potions και rez του βοηθού, περάσαμε στο απόλυτο power trip όπου απλά πατούσα αριστερό κλικ και πέθαινε η μισή οθόνη. Δεν λέω, ως ένα βαθμό είχε την πλάκα του και απολάμβανα που επιτέλους έβλεπα epic και legendary αντικείμενα για την κλάση (Demon Hunter) και το level μου αλλά κάπου χάθηκε η ισορροπία. Φαντάζομαι ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στα χαμηλά επίπεδα δυσκολίας και ανεβάζοντας το στο τέρμα μάλλον θα πέφτουν τερατώδεις φάπες. Έστω κι έτσι, όμως, η αλλαγή φιλοσοφίας από τα προηγούμενα Diablo με ξένισε αρκετά και στο expansion είχα αρχίσει να βαριέμαι την τόση άνεση.
Κατά τα άλλα μου άρεσε που επιτέλους υπάρχει βαθύτερο lore και πράγματα να διαβάσεις/συζητήσεις αν και δυστυχώς αλλοιώθηκε η ατμόσφαιρα των προηγούμενων Diablo. Όπως είχα πει και στην αρχή, ήταν πολύ έντονη η αίσθηση της Warcraft-οποιησης σε όλα τα επίπεδα, χάθηκε η ταυτότητα της σειράς. Πάντως, στο gameplay η ευκολία στην αλλαγή skills και builds δούλεψε καλά κι έκανε το παιχνίδι αρκετά πιο δυναμικό.
Θα του έβαζα ένα 7.5-8/10. Δεν νομίζω να πάω για δεύτερο playthrough αλλά είχε τη φάση του.

Τώρα ξεκίνησα στο Game Pass το Norco και έπαιξα 3.5 ώρες σε δύο δόσεις. Απαράμιλλη ατμόσφαιρα, trippy σενάριο και γραφή, γενικώς πολύ ποιοτικό visual novel ως τώρα. Ελπίζω το story να μην πάθει Backbone στο δεύτερο μισό.

 

[Stamatimenos]

Diablo 3 ήταν walk in the park στο Hard και για εμένα, με Crusader. AFK να την άφηνες, δε πέθαινε με τόσο HP regen.

Πριν λίγο τερμάτισα ένα σφηνάκι, το Yes, your Grace. Μια συμπυκνωμένη δόση "Game of Thrones" με όμορφα pixelωτά γραφικά. Πέτυχα ένα μέτριο προς καλό ending.

 

[manofsorrows]

Τελείωσα και το Layers Of Fear 2. Γενικά βελτιωμένο σε σχέση με το πρώτο, ιδιαίτερα στον τεχνικό τομέα, αλλά κάπου ένιωσα ότι είχε χάσει λίγο την ψυχή του. Είχε ωραίες φάσεις, δεν λέω, όμως το πρώτο το ένιωσα και το θαύμασα πιο πολύ, ενώ με είχε τρομάξει και περισσότερο. Όπως και να έχει, σίγουρα θα τα πρότεινα και τα δύο! 8/10

Έπαιξα και το Little Nightmares. Αν και λίγο βαριόμουν το limbo-ειδές γριφο-πλάτφορμινγκ, το εφιαλτικά πανέμορφο οπτικοακουστικό θέαμα με κράτησε για τις 3.5 ώρες που μου πήρε. Το φινάλε ειδικά είναι από τα πιο αξιομνημόνευτα θεωρώ, δημιουργώντας δυνατά συναισθήματα. 7.5 / 10

Με την ευκαιρία να πω, ότι αν και γκρινιάζει κόσμος για τις μικρές διάρκειες των παιχνιδιών, γιατί θα πρέπει αυτά, σώνει και καλά, να πλατειάζουν; Για τα συγκεκριμένα προσωπικά ένιωσα ότι είχαν τη σωστή διάρκεια για να μην κουραστώ. Σε σχέση με την τιμή τους, με λίγη υπομονή κάθε παιχνίδι μπορείς να το παίξεις σε προσιτή τιμή, ακόμα και Day 1 κάποια μέσω Gamepass.

 

[Admiral]

Με την ευκαιρία να πω, ότι αν και γκρινιάζει κόσμος για τις μικρές διάρκειες των παιχνιδιών, γιατί θα πρέπει αυτά, σώνει και καλά, να πλατειάζουν; Για τα συγκεκριμένα προσωπικά ένιωσα ότι είχαν τη σωστή διάρκεια για να μην κουραστώ. Σε σχέση με την τιμή τους, με λίγη υπομονή κάθε παιχνίδι μπορείς να το παίξεις σε προσιτή τιμή, ακόμα και Day 1 κάποια μέσω Gamepass.

Νομίζω ότι λόγω της γενικότερης οικονομικής στενότητας πολύς κόσμος θέλει το εκάστοτε παιχνίδι να κρατήσει αρκετές ώρες ώστε να "βγάλει τα λεφτά του".

 

[maladroid]

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τον κόσμο που ενθουσιάζεται όταν μια εταιρεία ανακοινώνει ότι το επόμενο παιχνιδί τους θα διαρκεί 150+ ώρες όταν όλοι ξέρουμε ότι οι μισές και πάνω θα είναι filler αγγαρείες, grinding για υλικά, daily quests και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Εγώ ένα τέτοιο να παίξω θέλω μετά ένα χρόνο να συνέλθω.

Αγαπάμε αξιομνημόνευτα παιχνίδια-σφηνάκια, τα αγοράζουμε με έκπτωση (ή Game Pass όπως είπες) ως backlog master race, και απολαμβάνουμε υπεύθυνα.

 

[manofsorrows]

@maladroid συμφωνω 1000%!
Εμένα αυτό που με ξεπερνάει επίσης είναι το κόλλημα, ειδικά των κονσολάδων, να παίξουν Χ φορές ένα παιχνίδι μέχρι να το κάνουν "πλατίνα"! Κι εγώ γουστάρω τα achievements να ποπ-απ-άρουν Είναι από τις μικρές ηδονές της ζωής, το παραδέχομαι, αλλά δεν θα φάω την ζωή μου να παίζω και να ξαναπαίζω ώρες το ιδιο παιχνίδι μέχρι να πετύχω την μια εναλλακτική πορεία που θα μου δώσει το achievement. Θα την φάω παίζοντας νέους τίτλους Και φυσικά δεν θα δω achievement guide, σπάνια δε ρίχνω ματιά στο τι χρειάζεται ένα unlocked achievement με hover πάνω από το εικονίδιο. H αναπάντεχη ανακάλυψη είναι όλη η ευχαρίστηση για μένα. Όπως την βρίσκει ο καθένας φυσικά, απλά αυτό με τις πλατίνες λίγο αδυνατώ να το καταλάβω στην έκταση που γίνεται.

 

[maladroid]

Πολύ φοβάμαι ότι για κάποιους είναι μέρος μιας chad gamer λογικής όπου μόνο όποιος πλατίνιασε το game δικαιούται να λέει ότι το ξέρει απέξω κι ανακατωτά, οπότε η όλη διαδικασία γίνεται κυρίως για τα bragging rights. Να σκάει ξερωγώ ο άλλος στη συζήτηση για το [insert game name] και να λέει στον casual τερματιστή "sorry φίλε αλλά εγώ το έχω κάνει πλατίνα σε δύο κονσόλες, νομίζω κάτι παραπάνω ξέρω από σένα για το ποιο build λειτουργεί και ποιο όχι".

Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις (π.χ. Hades) έχω μπει κι εγώ στη διαδικασία να μαζέψω μερικά έξτρα chievos από αυτά που κέρδισα "οργανικά". Αλλά να ξαναπαίξω ένα παιχνίδι 2-3 φορές από την αρχή μόνο και μόνο γι'αυτό το λόγο, δεν έχω το κουράγιο.

 

[Thaxll'ssillyia]

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει σημασία. Από τη στιγμή που δεν επηρεάζει άμεσα την δική σου εμπειρία άσε τον άλλο να κυνηγά τσιβος, να παίζει 146321 φορές το ίδιο παιχνίδι, να γουστάρει να φαρμαρει με τις ώρες τα ψάρια για να ανεβάσει το fishing του. Άσε και τον Τσαντ γκειμερ που θέλει να πουλήσει μούρη για το τι παραπανω έκανε από σένα και είναι καλύτερος στο παιχνίδι (σαμπως εχει διαφορά; )
Υπάρχει ψωμί για όλους

 

[shredder]

Σημερα θα ξεκινησω το asterix and obelix xxl romaster. Για να δουμε..... Απο οτι διαβαζω λενε ειναι καλυτερο απο το 3 αλλα κατωτερο απο το slap them all. Εχοντας παιξει και τερματισει το remake του 2 που βγηκε το 2018 και επαιξα και το 3 τον Ιανουαριο ενα μηνα μετα το slap them all λεω ας το παιξω και αυτο!

 

[Chosen Undead]

Πάντως προσωπικά το Dark Souls όταν το πρωτοέπαιξα στο Xbox 360 ήταν η πρώτη φορά που πήγα για 100% κάτι γιατί είχα πάθει τη πλάκα της ζωής μου. Εκανα το ίδιο και τα DS2 & DS3 με ευχαρίστηση. Ειδικα DS1/DS2 από 3 και 2 φορές αντιστοίχως επειδή τα ξαπαπαιξα και στο PC. Demon's Souls που σκόπευα να το κάνω τα παράτησα μετά το τερματισμό εξαιτίας τραγικού upgrade system στα όπλα. Sekiro δεν ξέρω αν θα το κάνω ποτέ, τρελός μαζοχισμός. Εχω κάνει πλατίνα και κάποια άλλα στο pc αλλά πλέον το έχω κόψει τελειώς γιατί υπάρχουν τόσες παιχνιδάρες που δεν έχουμε προλάβει να παίξουμε και τόσα άλλα που βγαίνουν/θα βγουν που αν μπλέξεις με κάτι τέτοιο χάνεις πολλά και καταντάς να μισείς κάποια παιχνίδια εξαιτίας εκνευριστικών achievements. Πάντως ναι υπάρχουν πολλοί άρρωστοι με αυτό το σπορ.
Επί της ευκαιρίας θέλω να εκθειάσω το Days Gone. Τι υπερπαιχνιδάρα είναι αυτή ρε παιδιά; Πραγματικά ότι καλύτερο έχω παίξει μέχρι στιγμής από sony exclusive games από ps3 era και πέρα. Τι απίστευτο immersion είναι αυτό. Σήμερα σκεφτόμουν όλα τα κουλά που συνέβησαν χθες το βράδυ που έπαιζα από τις 12 μέχρι τις 4 το πρωί και επρεπε να ξυπνήσω στις 6 για δουλειάΑδιανόητα σκηνικά.
Θυμάμαι που είχε φάει μεγάλο κράξιμο το παιχνίδι λόγω προβλημάτων που είχε στο release στο PS4 και πραγματικά είμαι σοκαρισμένος τώρα που το παίζω με τη ποιότητα του και το randomness του ανοιχτού του κόσμου. Εν τω μεταξύ πιο metal gear και από τα metal gear. Aπόλαυση το stealth part. Πέριμενα ένα generic overrated από sony fanboys κλασσικά παιχνίδι και έχω εκπλάγει ευχάριστα.
Και με το Mortal Kombat 11 αρρώστια. Απίστευτα εθιστικό και αυτό. Πρώτη φορά ευχαριστιέμαι έτσι να κάνω combos, fatalities, brutalities, friendships κτλπ. Επικό αυτό που έχουν κάνει με τα skins και τα towers. Σε κάνουν να θες να παίζεις κάθε μέρα και να γίνεσαι καλύτερος.
Μάλιστα έχω βρει κάτι youtubers έχω λιώσει τις τελευταίες μέρες να βλέπω βίντεο. Είναι απόλαυση και να παίζεις και να βλέπεις το παιχνίδι αυτό. Ξανα αγάπησα το MK και επίσημα!

https://www.youtube.com/c/BruskPoet

https://www.youtube.com/c/Wazminator

https://www.youtube.com/c/WazClips

https://www.youtube.com/c/TrueUnderDawgGaming

 

[maximum armor]

Για το θέμα με τα achievements που αναφέρετε στα τελευταία posts, να πω τη δική μου κακή εμπειρία (δεν θυμάμαι αν το έχω αναφέρει ξανά) ότι τελευταία φορά που προσπάθησα να κάνω κάτι αντίστοιχο ήταν στο πρώτο Assassin's Creed, πριν περίπου 5-6 χρόνια. Δεν πρόκειται για συνολικά achievements στο παιχνίδι (εξάλλου όπως έχω αναφέρει ξανά, κάνω μόνο ένα playthrough στα παιχνίδια, ώστε να έχω την εμπειρία όπως στην κανονική ζωή...). Εκεί που την είχα πατήσει ήταν ότι καθώς έπαιζα, προσπαθούσα να μαζέψω όλες τις σημαιούλες που υπήρχαν. Οι οποίες δεν φαίνονταν στο χάρτη, έπρεπε να τις δεις in-game με τα μάτια σου... Ήταν συνολικά 100 και μάζεψα 98. Φανταστήτε για τί ψάξιμο και τί γύρους και σκαρφάλωμα σε όλο το παιχνίδι μιλάμε! Από τις 2 που έλειπαν, η μία δεν βρήκα πού ήταν και η άλλη έβλεπα πού ήταν αλλά δεν μπορούσα να τη φτάσω! Για 2 σημαίες δεν άναψε το εικονίδιο της ολοκλήρωσης αυτού του achievement!! Από τότε είπα "ποτέ ξανά σε κανένα παιχνίδι. Full ολοκλήρωση side quests βέβαια, ενώ από τα επιπρόσθετα, μόνο ό,τι είναι στο δρόμο μου".

Κατά τα λοιπά, σήμερα ή αύριο τελειώνει το Drakensang: The Dark Eye. Είμαι στο Drakensang mountain summit.

 

[maximum armor]

Τελείωσε το Drakensang: The Dark Eye και ομολογώ ότι ενώ στο μεγαλύτερο μέρος του ξετρελαινόμουν, στο τέλος μου άφησε με μια αίσθηση ανολοκλήρωτου. Δεν παραπονιέμαι, ένα μήνα έπαιζα μόνο αυτό, μια χαρά ήταν. Αλλά παρατήρησα ίσως μια βιασύνη απ’ το Tallon και μετά.

Όπως είχα ξαναγράψει, κάθε φορά σε έστελναν μακριά απ’ το Ferdok (το main city hub, όπου είχες και σπίτι) για να κάνεις ένα main quest σε μια άλλη περιοχή και όταν επέστρεφες να το παραδώσεις, εκείνη η περιοχή γινόταν μη προσβάσιμη πλέον. Και όχι μόνο αυτό, αλλά κάθε φορά που επέστρεφες και έκανες μια βόλτα στην πόλη, ανακάλυπτες ότι γίνονταν διαθέσιμα νέα side quests. Αυτό το χαρακτηριστικό μ’ άρεσε πάρα πολύ, καθώς φανταζόμουν ότι θα συνεχιζόταν αυτό το μοτίβο μέχρι το τέλος του παιχνιδιού.

Δυστυχώς με το που φτάνεις στο Tallon (και έχεις λύσει τα μέχρι τότε side quests στο Ferdok) δεν παρουσιάζονται άλλα side quests στο Ferdok, αλλά μετά το παιχνίδι σε οδηγεί σε άλλες δύο περιοχές (το Murolosh και το βουνό, όπου τελειώνει). Υπάρχουν side quests και στο Tallon και στο Murolosh βέβαια, αλλά θέλω να πω ότι μετά το Tallon δεν έχεις λόγο να γυρίσεις στο Ferdok! Βέβαια εγώ επέστρεφα για να αφήσω στο σπίτι εξοπλισμό που δεν ήθελα να πουλήσω, ή και για να δω αν άνοιξε κανένα side quest.

Για παράδειγμα, ποτέ δεν γίνεται προσβάσιμο το Dwarf District στο Ferdok, ενώ (μέχρι πριν πας στο Tallon) αφηνόταν ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι θα γίνει κάτι στο σενάριο και θα μπορείς να πας. Για να μην αναφέρω το πλοίο, είναι και spoiler...

Είχα διαβάσει ότι με περιμένει πολύ δύσκολη τελική μάχη (και ότι απαιτούνταν και πολλά health potions), αλλά απορώ πού την είδαν! Επειδή το είχα διαβάσει, πήρα όλα τα health potions απ’ το σπίτι στο Ferdok, μαζί μου. Και στην τελική μάχη χρησιμοποίησα μόνο από 1 σε κάθε χαρακτήρα. Η πραγματικά δύσκολη(-ες) μάχη(-ες) ήταν η ανάβαση στο βουνό (μέχρι πριν την τελική μάχη), όπου υπήρχε φοβερό respawn και έπρεπε να κινηθείς γρήγορα για να το σταματήσεις. Καθόλου καλό το βίντεο τερματισμού, αυτό ήταν δηλαδή; Περίμενα αυτό που επεξηγεί τί απέγιναν αυτοί που βοήθησα (ή όχι) μέσα το παιχνίδι. Σας είπα, μου φάνηκε κάπως ανολοκλήρωτο.

Συνολικά πάντως, πολύ καλά πέρασα. Δεν γράφει κάπου τις ώρες, αλλά υπολογίζω κάτι μεταξύ 70-80. Θα ήθελα να δω και το “The River of Time” (που διαβάζω ότι γενικά θεωρείται καλύτερο, αν και δεν μ’ αρέσουν τα prequels), αλλά δεν το έχει το GOG.

 

[nitro912gr]

@maximum armor βάλε το gog galaxy να γράφει ώρες, αλλιώς αν έχεις amd γράφει το control panel της κάρτας για τα περισσότερα παιχνίδια.

 

[maximum armor]

@maximum armor βάλε το gog galaxy να γράφει ώρες, αλλιώς αν έχεις amd γράφει το control panel της κάρτας για τα περισσότερα παιχνίδια.

Δεν έχω βάλει, και ούτε το σκέφτομαι, επειδή έτσι κι αλλιώς (ως δεινόσαυρος μάλλον) κατεβάζω τα installation files και παίζω σαν σε offline. Μόλις τερματίσω το εκάστοτε παιχνίδι, τότε (αν τα αρχεία είναι κάτω από 8,5GB) τα γράφω σε DVD, ενώ αν είναι μεγαλύτερο, τότε τα βάζω σε εξωτερικό σκληρό 1ΤΒ που έχω μόνο για το σκοπό αυτό.
Ελάχιστα είναι πάνω από 8,5GB επειδή παίζω κυρίως παλιά παιχνίδια (και φθηνότερα). Βλέπω ότι το ρεκόρ πιο καινούργιας κυκλοφορίας που έχω παίξει είναι το Witcher 3! Ενώ τα πιο παλιάς, το Diablo και το Earth 2140, που είναι του '97.

Για τη συνέχεια, σκέφτομαι το σκληροπυρηνκό (και τιμής 1€) Dungeon Rats, αφού τα πήγα τόσο καλά στο Drakensang! Θα δούμε.

 

[nitro912gr]

Δεν έχω βάλει, και ούτε το σκέφτομαι, επειδή έτσι κι αλλιώς (ως δεινόσαυρος μάλλον) κατεβάζω τα installation files και παίζω σαν σε offline. Μόλις τερματίσω το εκάστοτε παιχνίδι, τότε (αν τα αρχεία είναι κάτω από 8,5GB) τα γράφω σε DVD, ενώ αν είναι μεγαλύτερο, τότε τα βάζω σε εξωτερικό σκληρό 1ΤΒ που έχω μόνο για το σκοπό αυτό.
Ελάχιστα είναι πάνω από 8,5GB επειδή παίζω κυρίως παλιά παιχνίδια (και φθηνότερα). Βλέπω ότι το ρεκόρ πιο καινούργιας κυκλοφορίας που έχω παίξει είναι το Witcher 3! Ενώ τα πιο παλιάς, το Diablo και το Earth 2140, που είναι του '97.

Για τη συνέχεια, σκέφτομαι το σκληροπυρηνκό (και τιμής 1€) Dungeon Rats, αφού τα πήγα τόσο καλά στο Drakensang! Θα δούμε.

Μπορείς να τα κατεβάζεις όπως τα κατεβάζεις και να βάζεις μετά το gog να σκανάρει τους φακέλους για να τα δει και να καταγράφει, αν δεν θέλεις να τα κατεβάζεις μέσα από την εφαρμογή. Αν δεν κάνω λάθος κρατάει την λειτουργικότητα τους όπως και να το κάνεις (δηλαδή θυμάμαι είχα κατεβάσει NWN από gog σε δεύτερο δίσκο, έκανα φορμάτ και αυτό έπαιζε ακόμα μόνο του, ενώ μετά το έκανα scan και το έβλεπε και κανονικά το Galaxy).

 

[bald_killer]

Είχα κάνει πριν καιρό rage uninstall αλλά επέστρεψα.

 

[Adhan]

Έχω νικήσει τα πρώτα rats

Η πραγματικά δύσκολη(-ες) μάχη(-ες)

Χεμχουμ τα μετά ποντίκια;;